“รุ่งก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ” ป้ารุ่งตอบแล้วหลุบตาหนีสายตาคม“ไม่ว่าอะไรแต่หนีฉันมาถึงนี่เนี่ยนะ” คุณท่านว่าแล้วส่งเสียงหึในลำคอ“รุ่งก็แค่อยากมาพักผ่อน”“หึงก็บอกว่าหึง จะปากแข็งทำไม” คุณท่านก้มลงจูบแก้มนวลแล้วซุกหน้ากับซอกคอหอม เขาปากลิ้นเลียจงใจกระตุ้นอารมณ์เธอ“อื๊อ ! อย่านะคะ” ป้ารุ่งดิ้นขยุกขยิก และเริ่มหอบหายใจแรงขึ้น เพียงแค่ได้ใกล้ชิด เพียงแค่ได้กลิ่นกายของคุณท่าน เธอก็อยากกระสันอย่างน่าอาย“เลิกคิดมากได้แล้ว ถ้าเธอกลัวว่าฉันจะมีคนอื่น ฉันจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นเมีย”“ไม่นะคะ รุ่งพอใจแค่นี้ แค่ได้อยู่ใกล้คุณท่าน ได้อยู่ดูแลแก้มและคุณวา แค่นี้ก็พอแล้วค่ะ”“คนอื่นเขาอยากเป็นเมียออกหน้าออกตา แต่เธอกลับอยากอยู่ในมุมลับ”“เพราะรุ่งรู้ว่ารุ่งไม่คู่ควร รุ่งไม่อยากทำให้คุณท่านเสียหาย”“ไร้สาระ...พรุ่งนี้ฉันจะประกาศแต่งงานกับเธอดีมั้ย”“อย่านะคะ ไม่เอาแบบนั้น”“ก็ถ้าไม่แต่งงานกัน เธอก็จะหาเรื่องอ้างไปจากฉัน ไปหาคนที่หนุ่มกว่าฉัน ใช่สิ...ฉันมันแก่แล้วนี่”“คุณท่าน…” ป้ารุ่งมองสบตาคนที่ยืนคร่อมเธออย
Terakhir Diperbarui : 2025-03-27 Baca selengkapnya