Semua Bab จำเลยกาม: Bab 31 - Bab 40

แก้มใสนั่งลงบนเตียง เด็กสาววางมือลงบนที่นอน ค่อย ๆ ลูบไล้สัมผัสมัน ก่อนจะเอนกายลงนอนตะแคง แนบแก้มกับที่นอนของเขา แล้วน้ำตาก็ไหลรินอีกครั้ง“แก้มคิดถึงคุณวา...ฮึก ๆ”แม้รู้ว่าไม่ควรคิดถึง แม้รู้ว่าไม่มีสิทธิ์รัก แม้จะบอกตัวเองให้รีบทำใจ แต่แก้มใสก็ไม่อาจหักห้ามใจได้เลย“นี่มันอะไรกันคะคุณวา คุณจะยกเลิกงานแต่งของเรา ในวันที่ทุกอย่างเตรียมพร้อมไว้หมดแล้วได้ยังไงกันคะ” มินตราตะเบ็งเสียงถามด้วยความโมโห หญิงสาวอยู่ในชุดไทยศิวาลัยสวยหรู เป็นชุดเจ้าสาวที่ตัดเย็บจากร้านไฮโซชื่อดัง ที่จริงแล้วเวลานี้ เธอจะต้องนั่งรับน้ำสังข์เคียงข้างกับเจ้าบ่าว แต่กลับกลายเป็นว่าเธอกับเขากำลังถกเถียงกันอยู่ในห้องสวีตของโรงแรม“มินตรา...คุณจะประกาศยกเลิกงานแต่งเอง หรือจะให้ผมเป็นคนประกาศ” ทิวาถามย้ำคำเดิมหลังจากเรียกเธอเข้ามาคุยลำพังสองคนในห้อง เขาเปิดโอกาสให้เธอเลือกเอาว่า เธอจะเป็นคนประกาศยกเลิกงานนี้เอง หรือว่าจะให้เขาเป็นคนประกาศ เพราะหากให้เขาต้องประกาศยกเลิกงานแต่งในครั้งนี้ เหตุผลและหลักฐานที่เขาจะหยิบยกขึ้นมาเพื่ออธิบายให้ทุกคนได้รับรู้ อาจจะทำให้เธอ

“พอบอกให้ถามก็ไม่ถาม แล้วก็คิดเองเออเองทุกอย่าง เธอนี่มันเด็กน้อยจริง ๆ นะแก้ม ให้พิธีเรียบร้อยก่อน เธอจะโดนทำโทษหนักแน่ เด็กดื้อ !”ทิวากระชับวงแขนข้างหนึ่งกอดเอวคอดไว้แน่น เขาช้อนมือตรึงท้ายทอยเล็กไว้ แล้วก้มลงบดจูบเธออย่างดุดัน จูบให้สมกับที่คิดถึง จูบให้สมกับที่โหยหา จูบด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี จูบเพื่อปลดปล่อยอารมณ์หนักอึ้งทั้งหมดใจจริงแล้วทิวาอยากจูบเธอให้นานกว่านี้ อยากกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแบบนี้ไปอีกนาน ๆ แต่เพราะงานวันนี้ได้กำหนดฤกษ์งามยามดีไว้แล้ว เขาจึงจำต้องตัดใจถอนจูบจากปากนุ่มหวานพอคุณวาถอนจูบ แก้มใสก็หอบหายใจแรง ปากนุ่มบวมเจ่อเล็กน้อยเพราะจูบบดขยี้ดุดัน ดวงตาชุ่มน้ำตา เธอมองเขาด้วยความน้อยใจ“คุณวาใจร้าย…” แก้มใสสะอื้นไห้น้ำตาไหลผ่านแก้มเนียน“ผัวจูบแค่นี้จะร้องไห้ทำไม หืม…”ทิวาใช้นิ้วปาดเช็ดน้ำตาให้คนขี้แยเบา ๆ “เลิกร้องไห้ได้แล้ว เราสองคนต้องออกไปเข้าพิธีแต่งงานกันก่อนจะเลยฤกษ์ดีที่ป้ารุ่งหาไว้”แก้มใสสะอื้นค้าง เด็กสาวกะพริบตาปริบ ๆ“ตะ...แต่งงาน”“ใช่...แต่งงาน”“ใครจะแต่งงานคะ คุณวาแต่งงานกับ

“อื๊อ !” แก้มใสครางประท้วงในลำคอ เธอยังถามเขาไม่ครบทุกเรื่องที่อยากรู้เลย เธออยากรู้ว่าทำไมคุณท่านถึงเชื่อป้ารุ่งถึงขนาดยอมบีบบังคับให้เขาต้องเลือก ทั้งอยากรู้ว่าเขาจะให้เธอเรียนต่อไหม แล้วเวลาเธอไปเรียนที่มหาวิทยาลัย เธอต้องปิดบังว่าเป็นอะไรกับเขาหรือเปล่า แล้วเรื่องอื่นอีกล่ะแก้มใสไม่ได้ถามคำถามคาใจที่เหลือ เธอลืมเลือนคำถามไปเลยเมื่อถูกแก่นกายอวบยาวสอดใส่เต็มแน่นร่องสาว คุณวาชักนำเธอเข้าสู่ห้วงสวาทดุดัน และเขาไม่ปล่อยให้เธอได้เปล่งคำถามใดออกมาอีก นอกจากเสียงครางหวาน ๆ  “เธออยู่ไหน” เสียงเข้มดุที่ดังขึ้นทันทีที่เธอรับโทรศัพท์ทำให้แก้มใสยิ้มแหย“แก้มอยู่หน้ามหาวิทยาลัยค่ะ”“ไปทำอะไรตรงนั้น ชั่วโมงนี้เธอมีเรียนไม่ใช่เหรอ”“วันนี้อาจารย์งดสอนค่ะ แก้มเลยว่าจะไปหาอะไรกินกับเพื่อน ๆ”“ฉันรออยู่ในห้องพักอาจารย์ อีกสิบนาทีฉันต้องเห็นหน้าเธอ”คนโทรมาวางสายไปแล้ว คนที่กำลังจะออกไปหาอะไรกินกับเพื่อน ๆ ได้แต่ถอนหายใจ“แก้มขอตัวก่อนนะ พอดีคุณวามาที่มหาวิทยาลัย แก้มต้องรอกลับพร้อมคุณวา ขอโทษด้วยน

“แหกขาออกหน่อย ฉันจะลงลิ้นให้”แก้มใสสูดลมหายใจลึก เธอทำตามที่เขาสั่งอย่างว่าง่าย เด็กสาวจับข้อพับขาสองข้างยกขึ้นเล็กน้อยแล้วแหกอ้าให้เขาได้ซุกไซ้ใบหน้าเข้าหาได้อย่างถนัด“อื๊อ !” แก้มใสสะดุ้งน้อย ๆ เมื่อสามีก้มลงเลียกลางกลีบเนื้อ เสียงดูดเลียดังลั่นห้องพักอาจารย์ เสียงครางของคนที่ถูกลงลิ้นดังไม่ขาดปาก“อ๊ะ ! อาจารย์” แก้มใสสะดุ้งเมื่อสิ่งแปลกปลอมเย็นเยียบถูกสอดใส่เข้ามาในรูหลังช้า ๆ ขณะที่เขาก็ดูดเลียสัดส่วนความสาวของเธอไม่ยอมผละห่าง“อาจารย์ขา...มันแน่นค่ะ” ร่องรูหลังขมิบรัดสิ่งแปลกปลอมที่สอดใส่จนสุด แป้นวงกลมติดแน่นแนบสนิทกับปากทางรูหลังทิวาจูบกลางกลีบเนื้อนุ่ม แล้วเงยหน้าขึ้นมา เขามองกลางหว่างขาเรียวแล้วด้วยความพอใจ“อาจารย์ขา...หนูอึดอัด มันแน่นเต็มรูเลยค่ะ” แก้มใสส่ายบั้นท้าย เธอบิดตัวไปมาบนโต๊ะตัวใหญ่ ความคับแน่นที่รูหลังส่งผลให้น้ำเสียวใสหลั่งออกมาจากรูสาวจนฉ่ำแฉะเต็มซอกขา“แน่นอะไรกัน ของแค่นี้เล็กกว่าดุ้นฉันเสียอีก” ทิวาว่าพลางปลดเข็มขัดและจัดการกับอาภรณ์ท่อนล่างของตัวเอง เขารูดมันลงไปไว้ที่ข้อเท้า ชายหนุ่มจับดุ้นแข็งอวบใหญ

สองหนุ่มสาวที่มาพักผ่อนบ้านไร่มองตากันอย่างแปลกใจ เมื่ออยู่ดี ๆ คุณท่านกับป้ารุ่งก็มาถึงไร่ในเวลาไล่เลี่ยกัน โดยที่ทั้งสองไม่ได้บอกก่อนว่าจะตามมาที่นี่ แล้วพอมาถึง ป้ารุ่งก็เอาเสื้อผ้าเข้าไปเก็บในห้องและไม่ยอมออกมาอีกเลย ผู้สูงวัยที่สุดในบ้านที่ตามมาถึงทีหลังก็ออกอาการหงุดหงิดอย่างที่ไม่มีใครเคยเห็นมาก่อนพอถึงเวลารับประทานอาหารเย็น ปกติป้ารุ่งจะคอยดูแลรับใช้คุณท่านอยู่ที่โต๊ะอาหารเสมอ แต่วันนี้หลังจากทำอาหารเสร็จและตั้งโต๊ะเรียบร้อย ป้ารุ่งก็ขอตัวกลับเข้าห้องไปที่จริงหลังจากที่แก้มใสแต่งงานกับคุณวาแล้ว คุณท่านบอกให้ป้ารุ่งร่วมโต๊ะรับประทานอาหารด้วยกันเลย ไม่ต้องไปยืนคอยดูแลรับใช้เหมือนเดิม แต่ป้ารุ่งบอกว่า ถึงแม้หลานจะเป็นลูกสะใภ้ของคุณท่านแล้ว แต่เธอยังเป็นแม่บ้านเหมือนเดิม เธอจึงจะทำหน้าที่นี้ต่อไประหว่างรับประทานอาหาร คุณท่านทัดเทพหงุดหงิดเล็กน้อย เพราะแม่บ้านรู้ใจไม่มายืนอยู่ในสายตา แก้มใสมองคุณท่านอย่างไม่เข้าใจ แต่พอมองสามี เขาดูไม่แปลกใจ และไม่สงสัยอะไรเหมือนเธอเลยพอรับประทานอาหารมื้อค่ำเสร็จทิวาก็รีบชวนภรรยาขึ้นห้อง ทั้งที่แก้