All Chapters of เจ้าสาวคน (ไม่) โปรดของอาวิณ: Chapter 31 - Chapter 40

“นาย เราออกไปก่อนเถอะครับ” สุชาติกระซิบ เพราะถึงจะมีบอดีการ์ดมาด้วย แต่ก็ไม่อยากมีเรื่องให้บานปลายในบ้านของประไพ และข่าวเรื่องการตายของมะลิดูเหมือนชาวบ้านจะเชื่อคำพูดโกหกของประไพมากกว่าความจริงที่ภูวิณพูด ภูวิณจึงยอมถอย แต่ก่อนจะขึ้นรถเขาตะโกนบอกประไพเสียงดังลั่นเผื่อแผ่ชาวบ้าน “มะลิตาย เพราะถูกแม่เลี้ยงใจร้ายบังคับขายให้เป็นเมียเก็บของไอ้ประโยชน์!” แล้วภูวิณก็ขึ้นรถ ก่อนสุชาติจะเคลื่อนออกจากบริเวณอย่างรวดเร็ว เพราะมีบางคนขว้างข้าวของมาใส่ “นายครับ พูดออกไปแบบนั้นไอ้ประโยชน์มันจะไม่เล่นงานนายเหรอครับ” สุชาติพูดอย่างห่วงใย “ก็ให้มันเล่นมา กูก็เบื่อที่จะรอแล้ว” เขารอหลักฐานและหาข้อมูลเพื่อให้ตำรวจจัดการ ทั้งเรื่องผับที่มีแต่สิ่งกฎหมาย เพราะคนที่มีเงินและอิทธิพลของเครือญาติ มันจึงลอยตัวเหนือกฎหมาย รวมทั้งเรื่องที่มันบงการฆ่าพ่อเขา แล้วไหนจะลูกน้องมันที่สงสัยจะเป็นทีมสังหารพ่อเขาก็ตายกันไปหมดแล้ว รวมทั้งพ่อของมะลิด้วย ตอนนี้เขาหมดหวังกับผู้รักษากฎหมายของบ้านเมืองนี้ ตาต่อตา ฟันต่อฟันไปเลยก็ดีเหมือนกัน! “มันกล้าพูดแบบน

“น้องพร้อมเมื่อไหร่ก็โทร. มานะ เบอร์ของพี่ยังอยู่ใช่ไหม” “พร้อมตอนนี้ค่ะ” “หา ตอนนี้เลยเหรอ!” “ใช่” “โอเค พี่ยกเลิกออร์เดอร์ก่อนนะ” จากนั้นอรองค์ก็พาหนุ่มไรเดอร์ ไปนั่งคุยในสวนหย่อม ที่กระจัดกระจายอยู่ในบริเวณรีสอร์ต โดยให้คำแพงดูต้นทาง เพราะกลัวคนรู้จักมาเห็น โดยเฉพาะเจ้าของรีสอร์ต แต่อรองค์หารู้ไม่ว่าคนที่บังเอิญมาเห็นเธอนั่งคุยอยู่กับไรเดอร์นั้นคือระรินนั่นเอง ในตอนเย็นอรองค์ไปกินข้าวที่เรือนหลังเล็ก เพราะวันนี้ ภูวิณไม่ได้กลับมากินข้าวที่บ้าน หลังกินข้าวอิ่ม อรองค์กับวสุก็เปิดไฟล์สนทนาระหว่างเธอกับอดีตพนักงานผับแสงตะวันฟัง ซึ่งอีกฝ่ายไม่บอกชื่อหรือนามสกุลจริง แม้แต่ชื่อเล่นก็ไม่ยอมบอก และให้โอนเงินที่ตกลงกันไว้ไปยังบัญชีของคนรักเจ้าตัว เธอจึงเรียกอีกฝ่ายว่า ‘พี่’ เฉยๆ อรองค์ให้วสุช่วยใช้โปรแกรมดัดเสียง เพื่อไม่ให้เหมือนเสียงเจ้าของตัวจริงๆ รวมทั้งเสียงของเธอด้วย จากนั้นอรองค์ก็ส่งไฟล์เสียงนั้นไปยังเพจแฉภัยสังคม เจ้าของเพจเป็นคนมีชื่อเสียง และน่าเชื่

“เอิงอายุสิบแปดแล้วนะคะ เอิงก็อยากรู้อยากเห็นตามวัย แต่เวลาเอิงช่วยตัวเอง เอิงจะมีภาพของอาวิณคนเดียวค่ะที่ทำแบบนั้นกับเอิงได้”“เอิง...” เขาทั้งตกใจและขณะเดียวกันก็โมโหกับความพูดตรงของอีกฝ่าย“จริงๆ นะคะ เอิงมีแต่อาวิณเท่านั้นที่เอาเจ้านี่ เข้าไปในตัวเอิงได้”“เอิง อ่า ซี้ด” เขาสูดปาก เมื่ออีกฝ่ายก้มลงแตะปลายลิ้นทักทายปลายหัวบานที่มีน้ำขุ่นใสซึมออกมา“รสชาติดีจัง”“อาจะไม่ไหวแล้ว รีบๆ เข้า”“เอิงไม่รู้ว่าจะทำถูกใจอาวิณหรือเปล่านะคะ เพราะเอิงไม่เคยทำให้ใคร แต่เอิงดูแต่ในคลิป เอิงจะพยายามนะคะ” เจ้าตัวพูดด้วยสีหน้ามุ่งมั่น ถ้าเป็นเวลาปกติเขาคงหัวเราะ เพราะความตรงไปตรงมาของอีกฝ่ายเขาคิดว่าอรองค์โตเฉพาะตัว เรื่องเซ็กซ์คงเพ้อฝันตามหนังโป๊ แต่ปกติอรองค์เป็นเด็กฉลาดและหัวไว ก็หวังว่า...“เอิง...ซี้ดด” เขาร้องครางเสียงแหบพร่าเมื่อปากนุ่มๆ นั้นจูบแกนกายของเขาตั้งโคนยันปลายยอด จากนั้นก็รัวลิ้นใส่ปลายหัวหยัก“ช้าๆ” แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ครั้นเขาครางยาว เธอก็ยิ่งโหมกระหน่ำใส่ ทั้งจูบไล้ เลีย ดูดเม้ม ไม่เว้นแม้แต่สองพวง“อาวิณเซ็กซี่ชะมัด เรียกเอิงว่าเด็กดีได้ไหมคะ”“อย่างเราน่ะเด็กดีเหรอ”“นะ

ทั้งอ่อนหวาน วาบหวิว ใจสะท้านด้วยความปรารถนาที่ถูกปลุกเร้าจากคนที่ชำนาญกาม“ไม่กล้าดูใครแล้ว ต่อไปนี้ถ้านึกถึงเรื่องนี้ ก็มีแต่ภาพอาวิณเต็มหัว” เธอบอกแล้วยิ้มอย่างจริงใจ“อาวิณเซ็กซี่ที่สุดแล้ว อ๊า อ๊ะ” เพราะคำชื่นชมอย่างตรงไปตรงมาเธอจึงได้รับรางวัลด้วยการถูกเขาเคล้าคลึงทรวงอก ก่อนจะถูกจูบคลึงด้วยปากอุ่นผ่าวทั่วทรวงความรู้สึกเสียวซ่านทยานแรง เธอบิดกายเร้า แอ่นอกอวบเพื่อให้ปากอุ่นผ่าวสัมผัสอย่างถนัดถนี่ปากอิ่มเผลอครวญคราง เป็นความทรมานที่ไม่ปรารถนาจะหลุดพ้น หากแต่อยากโดนทรมานหนักกว่าเดิม“อ๊า อ๊ะ เสียว อาวิณขา” เธอร้องเรียกอย่างไม่กระดากปาก เมื่อลิ้นหนาชื้นตวัดเลียไล้ยอดถันแข็งชันไม่ยั้ง มืออีกข้างก็สะกิดช่วย สลับกับลิ้นสากไปมาจากนั้นเขาก็พรมจูบไปทั่วร่าง ไม่เว้นแม้ตารานิ้วเดียว ทั้งริมฝีปาก ลากไล้ด้วยลิ้น มือบีบเคล้นเคล้าคลึงสลับไปมา พลิกตัว อรองค์คว่ำหน้ากับที่นอน จูบตั้งแต่ท้ายทอยลงมายังข้อพับ“อือ อ๊า อาวิณ เสียว อ๊ะ” อรองค์ก็ไม่คิดเช่นกันว่าบริเวณข้อพับที่ถูกลิ้นหนาลากเลียจะทำให้เสียวซ่านได้ ร่วมทั้งขาอ่อนด้านในเธอครวญครางบิดเร้าเนื้อตัว ปากคอแห้งผาก จนแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเ

“ขอบใจมากนะแพง”“ยินดีค่ะพี่เดช” ตอบรับด้วยรอยยิ้มหวานหยด ไม่คิดจะปกปิดความชื่นชอบที่มีต่อฝ่าย“น้อยๆ หน่อยนังแพง” เสียงแซวลอยมาด้านหลัง คำแพงจึงรู้สึกตัว หันมาจัดอาหารเตรียมตั้งโต๊ะให้กับเจ้านายทั้งสอง“วันนี้อาหารเยอะเป็นพิเศษ” ภูวิณเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเมนูทยอยวางบนโต๊ะ“น้องเอิงอยากลองทำหลายเมนู อาหารก็เลยเยอะค่ะ” คำแพงบอก“ถ้าไม่ถูกปากนายก็ไม่ต้องฝืนกินนะคะ” ป้าศรีนวลบอกด้วยความหวังดี“ป้าศรีก็” อรองค์ทำหน้ามุ่ยใส่คนที่ดูแลเธอมาตั้งแต่เด็ก“งั้นต้องลอง ไหนเมนูที่เอิงทำน่ะ” ภูวิณพูดอย่างเอาใจเด็กสาว“ผัดผักรวมมิตรกุ้ง กับยำหมูยอค่ะ” อรองค์รีบนำเสนอทันทีภูวิณตักอาหารทั้งสองอย่างที่อรองค์บอกใส่จาน จากนั้นก็เริ่มกินทีละอย่าง แล้วเขาก็หันมาบอกเจ้าของฝีมือ“โอเคเลย อร่อย”“จริงๆ นะคะ”“จริงสิ จะโกหกทำไม ต่อไปนี้ป้าศรีจะมีลูกมือเพิ่มแล้ว”“จะเป็นลูกมือได้กี่วันเชียว กลัวเบื่อแล้วไปซนกับชาวแก๊งในไร่ กลับบ้านค่ำมืด”“ถ้าเอิงทำแบบนั้น บอกผมได้เลย” เขาบอกป้าศรีนวล แต่หันมามองคาดโทษคนที่นั่งอยู่ข้างๆ“โอ๊ย เอิงโตแล้ว ไม่ไปเล่นอะไรเป็นเด็กหรอกค่ะ อาวิณวางใจได้” อรองค์บอกเสียงจริงจัง“ต่อไปนี้ก