All Chapters of Accidentally Married To A Billionaire’s Son: Chapter 101 - Chapter 110

Sa loob ng malawak at eleganteng dining hall ng mansyon ng mga Giovanni, tanging kalansing ng kubyertos at mahihinang tunog ng baso ang maririnig. Sa gitna ng silid, nakaupo sa magkabilang dulo ng mahaba at mamahaling dining table ang mag-amang si Matteo at Apolo Giovanni.Parehong pormal ang kanilang kilos, kapwa sanay sa katahimikang bumabalot sa bawat pagsasalo ng pagkain. Ngunit ngayong gabi, hindi lang simpleng katahimikan ang nangingibabaw—may tensyon sa pagitan nila, isang bagay na hindi kailanman nawala sa kanilang relasyon bilang mag-ama.Si Matteo, malawak ang pangangatawan, seryoso ang ekspresyon, at kahit hindi nagsasalita ay nag-uumapaw sa awtoridad. Habang si Apolo, ang patriarka ng kanilang pamilya, ay isang lalaking sa edad na singkwenta’y siyete ay hindi pa rin kumukupas ang bagsik ng presensya. Ang lalim ng kanyang mga mata ay tila isang imbitasyon sa panganib—isang paalala na siya ang tunay na may kontrol sa lahat.Habang tahimik na kumakain si Matteo, hindi niya in

Tahimik ang hapon sa condo ni Primo. Sa loob ng malawak na unit, naroon si Megan, nakaupo sa sofa habang binubuksan ang isang libro na matagal na niyang gustong basahin. Day off niya ngayon—isang bihirang pagkakataon na maaari siyang magpahinga nang hindi iniisip ang trabaho.Ngunit bago pa siya tuluyang makapag-relax, biglang nag-ring ang kanyang cellphone.Nag-vibrate iyon sa ibabaw ng center table, at nang tingnan niya ang screen, halos manlamig ang kanyang buong katawan.Dad.Muling bumalik sa alaala niya ang huling beses na nakausap niya ito—ilang buwan na rin ang nakakalipas. Hindi niya alam kung bakit bigla itong tumatawag ngayon. Pero sa kabila ng pag-aalinlangan, bumuntong-hininga siya at pinindot ang sagot.“Hello…” mahina niyang sabi.“Megan,” malamig ngunit may halong pag-aalala ang boses ni Alfredo Davis sa kabilang linya. “Kumusta ka?”Saglit na hindi nakasagot si Megan. Pakiramdam niya ay bumalik siya sa pagiging isang batang takot at nangangapa ng puwang sa mundo ng ka

Mainit ang panahon nang dumating sa Pilipinas ang pamilyang Davis. Sa kabila ng init, hindi pa rin maitatago ang excitement sa mukha ni Alexa habang nakahawak sa braso ng kanyang ina. Si Alfredo naman ay tahimik lang, nakatanaw sa paligid habang naglalakad palabas ng airport. Matagal na rin siyang hindi bumalik dito, at ngayong narito na siyang muli, may bigat sa kanyang dibdib na hindi niya maipaliwanag.“Ate Megan…” bulong ni Alexa sa sarili habang nakatingin sa labas ng bintana ng sasakyan. Hindi pa niya ito nakikita nang personal, pero matagal na niyang gustong makilala ang kanyang ate. Lagi niya itong nakikita sa mga lumang litrato na itinatago ng kanilang ama, at sa bawat kwento ni Alfredo tungkol sa panganay nitong anak, mas lalo siyang naging excited na makita ito.Tahimik sa loob ng sasakyan habang binabaybay nila ang daan papunta sa dating tinitirhan ni Megan. Si Adriana, na nakaupo sa tabi ni Alfredo, panay ang sulyap sa asawa. Alam niyang maraming iniisip ito, lalo na’t hi

Napansin ni Megan ang pananahimik ng kanyang ama matapos ang mainit nilang pagkikita. Kanina lamang ay puno ito ng emosyon—nanginginig pa nga ang mga kamay nito sa tuwa habang niyayakap siya. Pero ngayon, halatang may bumabagabag dito. Alam niyang hindi ito sang-ayon sa sinabi niyang maayos na ang buhay niya sa Pilipinas.“Dad, maayos na ang buhay ko rito ngayon,” sagot ni Megan.“Megan,” mahinang tawag ni Alfredo, ngunit sa tono pa lang nito ay alam na niyang hindi ito simpleng usapan.Diretso ang tingin nito sa kanya, ngunit bahagyang bumaba ang tingin nito patungo sa kanyang kasuotan—isang simpleng uniform na pang-waitress. Alam niyang hindi iyon sinasadyang pagtingin, pero hindi rin iyon inosente.Napangiti si Megan nang mapagtanto ang iniisip nito.“Ganito ba ang maayos na buhay, anak?” diretsong tanong ni Alfredo, hindi na nagpaligoy-ligoy pa.Napalunok si Megan. Inaasahan na niya ito.“Dad,” nagsimula siya, pinananatiling mahinahon ang boses. “Marangal ang trabaho ko.”Hindi ag

Tahimik na nakatayo sina Alfredo at Adriana sa isang malawak na veranda na nakadugtong sa kanilang private villa. Mula rito, tanaw nila ang napakagandang tanawin ng dagat—at higit sa lahat, ang dalawang dalagang masayang nagtatampisaw sa mababaw na tubig.Si Megan at Alexa.Nagtatawanan ang magkapatid habang tinatamaan ng maliliit na alon ang kanilang mga paa. Napansin ni Alfredo kung paano halos hindi maputol ang ngiti ni Alexa habang kinukulit si Megan na sumama sa kanyang mga selfies. Ang kanyang panganay naman, kahit pa minsan ay nag-aalangan, ay hinahayaan ang sarili na madala sa sigla ng mas nakababatang kapatid.Isang magandang tanawin.Para kay Alfredo, isa itong pangarap na matagal niyang gustong magkatotoo.Noon pa niya hinangad na makita si Megan na maging bahagi ng kanyang bagong pamilya. Hinangad niyang makita itong tanggapin ang kanyang asawa, si Adriana, at ang kanyang kapatid, si Alexa.At ngayon, sa unang pagkakataon, parang unti-unting natutupad ang pangarap niyang i