All Chapters of Hayaang Lumipas ang mga Taon: Chapter 11 - Chapter 20

Tinawagan ni Helen si Stephen ng sunud-sunod at maguguluhing tawag, pero hindi niya talaga kayang sagutin ito.Ang vibe sa Lagoon View Villa ay pareho—malamig at abandonado.Hindi tila mahalaga kung nasaan sila, pareho pa rin ang kawalan.Tanging nang lumalim ang gabi at naging labis na ang lamig bago sila tuluyang bumalik sa villa.Nang binuksan nila ang pinto, natagpuan nila si Helen, nakabaluktot at natutulog sa sofa, ang malambot na liwanag ng mga ilaw ng villa ay nagbigay ng mainit, kahit na bahagyang malungkot, na atmospera.Gayunpaman, ni si Andrew ni si Stephen ay hindi nagmamalasakit sa komportableng tanawin."Bakit hindi ka pa natutulog?"Ang boses ni Stephen ay puno ng pagod at bahagyang inis. Ang magbantay ng may sakit na tao ang huli niyang gustong gawin.Walang salitang sinabi kay Helen, naglakad si Andrew papunta sa kanyang kwarto, ang kanyang pamamaalam ay matigas at malinaw. "Matulog ka nang maaga. Huwag ka nang maghintay sa amin."Si Helen, na nakabaluktot sa

Si Stephen ay nakatayo sa kanyang pwesto, ang kanyang ekspresyon ay nagpalipat-lipat mula sa kawalang-paniniwala, galit, at sakit.Sa wakas, pinilit niyang ngumiti na labis na masakit na mas masahol pa kaysa kung siya'y napaiyak.Nahihirapan siyang makahanap ng boses niya. "Chloe, saan mo nakuha ang lalaking ito? Ang pangit ng acting niya, tigilan mo na ang kalokohan."Kahit na maliwanag ang mga singsing at ang sertipiko ng kasal, hindi niya ito matanggap.Hindi inaasahan ni Chloe na makikita niya sila nang maaga, ngunit matagal na niyang napagpasyahan na tapos na siya sa kanila."Hindi siya isang aktor na inupahan ko. Pasensya na, pero kailangan kong sabihin ito. Tulad ng nakikita mo, kasal ako."Ang tono niya ay walang pakialam habang ipinakita niya nang walang kaabala ang sertipiko ng kasal kina Andrew at Stephen.Dahil sa hindi alintana, isinandal ni Jeffrey ang kanyang braso sa baywang ni Chloe at nagbigay ng magalang na tango sa magkapareha."Hey, nandiyan ka pala. Ako si

Nagkasundo sina Andrew at Stephen. Sino man ang piliin ni Chloe, itataboy ng isa pang lalaki ang lahat ng mga nakakainis na damdaming iyon at mananatili na lang bilang isang karaniwang kaibigan.Gayunpaman, ang hindi nila inaasahan ay hindi pinili ni Chloe ang alinman sa kanila.Bakit ganun ang nangyari? Paano ba nagkamali nang napakalubha ang kanilang malaking plano?Nagpalitan ng mga sulyap, pareho silang nakaramdam ng bahagyang pagsisisi.Bakit nila naisip na magandang ideya ang pustahan?Kung sana'y dumating sila nang kaunti pang maaga, o kaunti pang huli, marahil ay naipagpatuloy pa nila ang kanilang tahimik na tatluhan. Anuman ay mas mabuti kaysa sa kahirapang iyon, kung saan ang simpleng pagsasama-sama ay parang paghuhugot ng ngipin.Ang helicopter ay dumapo sa bubong ng Lagoon View Villa na may malakas na tunog.Itinapon sila ng mga bodyguard nang walang kapirasong dignidad, at ang helicopter ay nasa ere na muli bago pa man nila maalis ang alikabok sa kanilang sarili.A

Ang mga resulta ng imbestigasyon ay dumating kinabukasan.Pagpasok ni Helen sa kumpanya ni Chloe, agad siyang tumutok dito.Si Chloe ay mayroong klaseng vibe, palaging nakadamit ng maayos, at siya'y nagsasalita nang may kagandahang asal.Agad na nahulaan ni Helen na siya ay isang mayamang bata.Ang ginawa lang ni Helen ay magpakita ng simpatya kay Chloe, paminsang nagbubuhos ng luha. Nagbayad pa siya ng mga tao para magpanggap na mga magulang niya at tawagan si Chloe, na nahulog sa bitag at kinuha si Helen sa ilalim ng kanyang pakpak.Gayunpaman, hindi hanggang sa makasama ni Helen si Chloe at nakilala sina Andrew at Stephen nang malaman niya kung gaano kataas ang lipad ng pamilya ni Chloe.Si Andrew ay isang lalaki na tanging sa mga makintab na magasin ng pananalapi lamang nakita ni Helen.Si Stephen ang star racer ng Marina City, ang lalaking nakadikit ang mukha sa mga pader at nagbigay-buhay sa buong lungsod.Kinain ng selos si Helen sa loob. Hindi siya makapaniwala na ang m

Walang pag-aalinlangan, hinawakan ni Lily ang kwelyo ni Helen at ibinabad ang kanyang ulo sa fountain. Hindi mabilis ang agos ng tubig, pero pinuno nito ang mga baga ni Helen, bawat lunok ay mas masakit kaysa sa huli.Pagkatapos ng tila walang katapusang panahon, hinila siya ni Lily pataas."Kamusta naman ang lasa ng bangungot ni Chloe? Ang lapit na sana, pero totally helpless!"Sa isang tingin ng labis na pagkasuklam, ibinagsak ni Lily si Helen na parang sako ng patatas at nilinis ang kanyang malinis na mga kamay."Stephen, Andrew, kailan pa naging malinaw ang nararamdaman mo para sa isa pang babae sa pamamagitan ng pagpapagigil sa isang babae? Mga tanga! Hindi nakakagulat na iniwan kayo ni Chloe para kay Jeffrey mula sa Kingston City," sigaw ni Lily, tapos na sa paglikha ng mga dahilan para sa kanyang anak.Si Teresa, na laging larawan ng biyaya, ay simpleng tumango bilang pagsang-ayon. "Pareho kayong lumampas sa hangganan. Si Chloe ay nakapag-move on na, kasal na at lahat. Pana