LOGINShare
Kabanata 20
Related chapters
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 21
Ang matitinding salita ng opisyal ng lungsod ay tumama kay Helen. Pumadyak siya at sumagot, "Sige na, sige na. Aalis na ako!"Hindi pa siya nakakapag-book ng moving truck para ilipat ang kanyang mga gamit, nararamdaman na ni Helen ang pressure. Walang tiyak na destinasyon, unti-unting nawawalan ng pasensya ang drayber, paulit-ulit na nagtatanong kung saan.Inabot siya ng matagal, pero sa wakas ay nasabi din niya ang pangalan ng kanyang lumang barangay. "Pumunta ka sa Komunidad ng Orchid Lane."Ang tanging pag-asa niya ay makausap ang kanyang dating landlord tungkol sa pagbabalik ng kanyang lugar.Sa kabutihang palad, ilang araw pa lamang ang lumipas at hindi pa naaagaw ang apartment.Nang dumating si Helen sa Orchid Lane Community, ang unang nakita niya ay isang pamilya na nagkakamping sa tabi ng pasukan.Ang mga Zimmers ay maaaring hindi ang pinakasikat sa moda, pero sila ay maayos at malinis. Gayunpaman, hindi mapigilan ni Helen na hamakin sila, at kitang-kita ito.Nasa isip n
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 22
Si Helen ay nagpalipas ng isang buong araw at gabi sa labas ng villa, nakayuko, walang tigil na humihingi ng tawad hanggang sa siya ay tuluyang bumagsak dahil sa pagod.Nang magkamalay siya, wala na sina Andrew at Stephen.Nasa sarili na niyang inuupahang kwarto siya.Ang mga boses nina John at Yasmin ay umabot mula sa labas, nag-uusap kung ano ang gagawin."Dapat tayong umuwi na ngayon. Hindi tayo pwedeng magtagal dito. Hindi lang basta-basta susunod si Helen sa utos. May mga paa siya at tiyak na aalis na naman siya. Umalis tayo habang wala pa siya sa katinuan!" panghihikayat ni Yasmin.Sumang-ayon si John sa isang simpleng tango at matigas na sumagot, "Sige."Sa sandaling bumukas ang pinto, tumakbo si Helen, hindi man lang huminto para isuot ang kanyang sapatos, pero sinigurado niyang kinuha ang kanyang telepono.Dahil kay Andrew at Stephen na sobrang higpit at malayo, nalilito si Helen kung kanino siya dapat lumapit.Sa kanyang magulong kalagayan, naisip niya si Chloe."Oo!
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 23
Nasa gitna si Chloe ng fitting ng kanyang wedding dress nang walang tigil na nag-vibrate ang kanyang telepono. Sobrang abala siya sa pag-aayos ng magulong laylayan ng damit kaya hindi niya ito napansin.Tumingin siya sa ibaba at biglang sinabi, "Jeff, puwede mo bang tingnan 'yan para sa akin?"Si Jeffrey, na mukhang matikas sa itim na suit na nagpaganda sa kanyang tangkad, sumagot, "Sige."Kumandong siya nang walang pakialam sa dingding, kinuha ang telepono ni Chloe, at pinindot ang kanyang mga inisyal at kaarawan para ma-unlock ito.Habang binabasa ni Jeffrey ang mensahe ni Natalie, huminto siya, may bahid ng selos sa kanyang boses habang binabasa ito nang malakas.[Hey, Chloe. Andrew at Stephen ay umaasang makikigulo sa iyong kasal. Ano sa tingin mo? Dapat ba nating payagan sila?]Lumapit siya, tumayo sa likod ni Chloe, pinagsabihan ang tindera ng damit, at sinimulang ayusin ang laylayan ng damit.Ang kanyang matangkad na katawan ay halos yumakap sa kanya, pinoprotektahan siya
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 24
Sa likod ng mga eksena, pinahintulutan ni Jeffrey ang kanyang crew na magpahinga sa pagbabantay nila kay Andrew at Stephen.Hindi naman siya nagbawas ng kanyang bantay. Naghahanda lamang siya ng entablado para makagawa sila ng kanilang hakbang upang siya ay makasunod at handa sa anumang susubukan nila.Nakuha ng kanyang mga tao ang mensahe at agad silang kumilos.Samantala, sinigurado ni Jeffrey na magbigay ng kaunting balita sa mga magulang ni Chloe—pupunta sina Andrew at Stephen sa Kingston City para sa kasal.Ano? Pagkatapos ng lahat ng ginawa nila kay Chloe, maglakas-loob pa silang dumating sa kanyang kasal?Si Felicia ay galit na galit. Dati, pinupuri niya sina Andrew at Stephen, kahit nga tinitingnan pa silang potensyal na manugang, pero ang paglaruan ang buhay ni Chloe?Wala itong kapatawaran.Si Chloe ay tiyak na dumaan sa impiyerno nang hinabol siya ni Helen. Isipin mo, ang kanyang kaibigang panghabang-buhay, ang kanyang sandigan, ay nagpakita ng malamig na balikat sa k
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 25
Ang mga daliri nina Chloe at Jeffrey ay magkadikit habang hinarap nila sina Andrew at Stephen, ang kanilang mga mata ay nagmamasid at nagmamasid."Chloe, magkaibigan na tayo mula pa noong mga bata tayo. Paano mo ako tinitingnan ng ganyan?" pakiusap ni Stephen, ang puso niya'y sumasakit sa ilalim ng kanilang mga nagbabantay na tingin.Si Chloe ay nagmukhang masungit, hindi siya interesado sa walang kwentang usapan. Pagkatapos ng lahat, sila ba ang hindi unang nagbasura ng taon ng pagkakaibigan?Tumingin siya sa kanila nang kalmado bago sumagot, "Wag na ang mga palusot. Kailangan ko nang umuwi. Kung may gusto kayong sabihin, bilisan niyo."Binuksan ni Stephen ang kanyang bibig upang sumagot, ngunit pinutol siya ni Andrew.Nakatayo sa harap ni Chloe, ang mga mata ni Andrew ay halo ng malamig na determinasyon. "Chloe, nagkamali kami. Hindi talaga namin gusto si Helen. Gusto lang naming paselosin ka para malaman kung sino talaga ang mahalaga sa'yo, pero hindi namin inasahan na magiging
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 26
Ang mga mata ni Stephen ay pula sa galit, ang mga kamay ay nakatiklop sa mga kamao. Sa matinding determinasyon, sinuntok niya si Jeffrey."Bakit siya pa? Hindi ko matanggap ito, Chloe. Kung ayaw mong magpakasal, dadalhin kita! Pwede tayong pumunta sa ibang bansa o bumalik sa Marina City, kahit saan mo gusto. Lahat ay posible!"Gayunpaman, si Jeffrey, na kayang umiwas nang madali, ay bahagyang inikot lang ang kanyang mukha, pinayagan ang suntok ni Stephen na dumapo sa kanyang pisngi.Hindi naman masyadong malala, pero nag-iwan ito ng pulang guhit.Hinawakan ni Jeffrey ang kanyang pisngi, na bahagyang nasaktan lamang, at huminga ng malalim, ang kanyang mukha ay nagbago dahil sa kirot. Gayunpaman, mukhang kasing guwapo pa rin niya.Nakita ni Chloe ang sugat at nahabag siya sa kanya. Hinawakan niya ang kamay nito, sinusubukang tingnan ang sugat."Wala talaga, okay lang ako. Hindi naman masakit."Sinubukan ni Jeffrey na pagtawanan ito, pero lalo lang nag-alala si Chloe.Nang hindi n
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 27
Kung umalis lang sila noon, ano ang halaga ng lahat ng pag-ibig na pinanghawakan nila sa loob ng maraming taon? Ano nga ba ang halaga ng isang buhay, mahigit dalawang dekada na magkasama, kung ganun lang? Ang lahat ba ng oras at damdaming iyon ay talagang mas mababa kaysa sa naramdaman nila para sa isang tao na halos isang buwan pa lang nilang kilala?Isang matinding determinasyon ang sumiklab sa mga mata nina Andrew at Stephen.Sabay-sabay nilang inihayag, "Magsanib-puwersa tayo. Pagkatapos noon, kanya-kanya na!"Hindi na nila kailangan pang pagtalunan ito. Alam nila kung ano ang kailangang gawin.Nakipag-ugnayan si Stephen kina Lily at Teresa upang hanapin ang huling ilang mga litrato ng pamilya na nagkukuwento ng kanilang pinagsamang kasaysayan, isang timeline na umaabot ng mahigit dalawampung taon.Sa kasamaang palad, manipis ang koleksyon ng mga group shot dahil sinunog ni Chloe ang karamihan sa mga ito.Naiwan sila sa karamihan ng mga solo shots ng kanilang pagkabata, pero
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 28
Natapos na ang bahagi ng seremonya kung saan nagbigay ng mga pagbati, at nagsimula na ang live stream ng aktwal na kasal nina Chloe at Jeffrey.Nakatayo sila sa makasaysayang Ethan Williams Estate sa Kingston City, sa gitna ng isang kasalang sumasalamin sa klasikal na tradisyon.Ang lumang Victorian mansion ay na-transform, pinalamutian ng puting seda at gintong laso na kumikislap sa liwanag. Ang tunog ng mga kampana ng simbahan ay pumuno sa hangin, naglalatag ng mahika ng pagdiriwang na umantig sa lahat ng naroroon.Si Jeffrey, na mukhang napakaayos sa kanyang tradisyonal na kasuotan sa kasal, ay pumasok nang napaka-espesyal sa isang napakagandang puting kabayo na may kahanga-hangang karwahe sa likuran.Ang banda ng tanso ay nagbigay ng masiglang tunog habang ang prusisyon ay nagtatapon ng mga pilak na barya at magagarang kahon ng kendi sa mga masayang manonood.Ang mga tao ay kumukuha ng mga matatamis at sumisigaw ng kanilang pagbati, ang kanilang magandang pakiramdam ay bumabal
Latest chapter
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 29
Nakita ni Andrew ang marangyang kasal ni Chloe na nakalathala sa balita.Ang kanyang tingin ay nakatuon sa isang litrato ni Jeffrey sa kanyang telepono, nag-aalab ang galit sa loob niya.Dapat gawa ito ni Jeffrey, hindi ba?Kailangan talagang mangyari!Sa isip na iyon na nag-aalab, tumakbo si Andrew mula sa ospital, hindi pinansin ang mga protesta nina Lily at Teresa.…Ito ang unang araw ng kanilang buhay may-asawa.Si Jeffrey ay niyayakap si Chloe sa kama, isang pambihirang sandali ng lambing.Ang malambot na sikat ng araw at ang malamig na hangin sa labas ay hindi maaaring maging mas kaakit-akit.Pagkatapos, bigla na lang, ang katahimikan ay nabasag ng patuloy na tunog ng doorbell.Ang noo ni Jeffrey ay nagalit. Sino kaya ang nanggugulo sa kanila?Nagsuot siya ng bathrobe at pumunta upang buksan ang pinto.Sa sandaling bumukas ito, ang kamao ni Andrew ay dumapo sa kanya. Mabilis na lumihis si Jeffrey, nahuli ang kamao ni Andrew nang madali."Ano bang nangyayari sa'yo?!"
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 28
Natapos na ang bahagi ng seremonya kung saan nagbigay ng mga pagbati, at nagsimula na ang live stream ng aktwal na kasal nina Chloe at Jeffrey.Nakatayo sila sa makasaysayang Ethan Williams Estate sa Kingston City, sa gitna ng isang kasalang sumasalamin sa klasikal na tradisyon.Ang lumang Victorian mansion ay na-transform, pinalamutian ng puting seda at gintong laso na kumikislap sa liwanag. Ang tunog ng mga kampana ng simbahan ay pumuno sa hangin, naglalatag ng mahika ng pagdiriwang na umantig sa lahat ng naroroon.Si Jeffrey, na mukhang napakaayos sa kanyang tradisyonal na kasuotan sa kasal, ay pumasok nang napaka-espesyal sa isang napakagandang puting kabayo na may kahanga-hangang karwahe sa likuran.Ang banda ng tanso ay nagbigay ng masiglang tunog habang ang prusisyon ay nagtatapon ng mga pilak na barya at magagarang kahon ng kendi sa mga masayang manonood.Ang mga tao ay kumukuha ng mga matatamis at sumisigaw ng kanilang pagbati, ang kanilang magandang pakiramdam ay bumabal
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 27
Kung umalis lang sila noon, ano ang halaga ng lahat ng pag-ibig na pinanghawakan nila sa loob ng maraming taon? Ano nga ba ang halaga ng isang buhay, mahigit dalawang dekada na magkasama, kung ganun lang? Ang lahat ba ng oras at damdaming iyon ay talagang mas mababa kaysa sa naramdaman nila para sa isang tao na halos isang buwan pa lang nilang kilala?Isang matinding determinasyon ang sumiklab sa mga mata nina Andrew at Stephen.Sabay-sabay nilang inihayag, "Magsanib-puwersa tayo. Pagkatapos noon, kanya-kanya na!"Hindi na nila kailangan pang pagtalunan ito. Alam nila kung ano ang kailangang gawin.Nakipag-ugnayan si Stephen kina Lily at Teresa upang hanapin ang huling ilang mga litrato ng pamilya na nagkukuwento ng kanilang pinagsamang kasaysayan, isang timeline na umaabot ng mahigit dalawampung taon.Sa kasamaang palad, manipis ang koleksyon ng mga group shot dahil sinunog ni Chloe ang karamihan sa mga ito.Naiwan sila sa karamihan ng mga solo shots ng kanilang pagkabata, pero
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 26
Ang mga mata ni Stephen ay pula sa galit, ang mga kamay ay nakatiklop sa mga kamao. Sa matinding determinasyon, sinuntok niya si Jeffrey."Bakit siya pa? Hindi ko matanggap ito, Chloe. Kung ayaw mong magpakasal, dadalhin kita! Pwede tayong pumunta sa ibang bansa o bumalik sa Marina City, kahit saan mo gusto. Lahat ay posible!"Gayunpaman, si Jeffrey, na kayang umiwas nang madali, ay bahagyang inikot lang ang kanyang mukha, pinayagan ang suntok ni Stephen na dumapo sa kanyang pisngi.Hindi naman masyadong malala, pero nag-iwan ito ng pulang guhit.Hinawakan ni Jeffrey ang kanyang pisngi, na bahagyang nasaktan lamang, at huminga ng malalim, ang kanyang mukha ay nagbago dahil sa kirot. Gayunpaman, mukhang kasing guwapo pa rin niya.Nakita ni Chloe ang sugat at nahabag siya sa kanya. Hinawakan niya ang kamay nito, sinusubukang tingnan ang sugat."Wala talaga, okay lang ako. Hindi naman masakit."Sinubukan ni Jeffrey na pagtawanan ito, pero lalo lang nag-alala si Chloe.Nang hindi n
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 25
Ang mga daliri nina Chloe at Jeffrey ay magkadikit habang hinarap nila sina Andrew at Stephen, ang kanilang mga mata ay nagmamasid at nagmamasid."Chloe, magkaibigan na tayo mula pa noong mga bata tayo. Paano mo ako tinitingnan ng ganyan?" pakiusap ni Stephen, ang puso niya'y sumasakit sa ilalim ng kanilang mga nagbabantay na tingin.Si Chloe ay nagmukhang masungit, hindi siya interesado sa walang kwentang usapan. Pagkatapos ng lahat, sila ba ang hindi unang nagbasura ng taon ng pagkakaibigan?Tumingin siya sa kanila nang kalmado bago sumagot, "Wag na ang mga palusot. Kailangan ko nang umuwi. Kung may gusto kayong sabihin, bilisan niyo."Binuksan ni Stephen ang kanyang bibig upang sumagot, ngunit pinutol siya ni Andrew.Nakatayo sa harap ni Chloe, ang mga mata ni Andrew ay halo ng malamig na determinasyon. "Chloe, nagkamali kami. Hindi talaga namin gusto si Helen. Gusto lang naming paselosin ka para malaman kung sino talaga ang mahalaga sa'yo, pero hindi namin inasahan na magiging
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 24
Sa likod ng mga eksena, pinahintulutan ni Jeffrey ang kanyang crew na magpahinga sa pagbabantay nila kay Andrew at Stephen.Hindi naman siya nagbawas ng kanyang bantay. Naghahanda lamang siya ng entablado para makagawa sila ng kanilang hakbang upang siya ay makasunod at handa sa anumang susubukan nila.Nakuha ng kanyang mga tao ang mensahe at agad silang kumilos.Samantala, sinigurado ni Jeffrey na magbigay ng kaunting balita sa mga magulang ni Chloe—pupunta sina Andrew at Stephen sa Kingston City para sa kasal.Ano? Pagkatapos ng lahat ng ginawa nila kay Chloe, maglakas-loob pa silang dumating sa kanyang kasal?Si Felicia ay galit na galit. Dati, pinupuri niya sina Andrew at Stephen, kahit nga tinitingnan pa silang potensyal na manugang, pero ang paglaruan ang buhay ni Chloe?Wala itong kapatawaran.Si Chloe ay tiyak na dumaan sa impiyerno nang hinabol siya ni Helen. Isipin mo, ang kanyang kaibigang panghabang-buhay, ang kanyang sandigan, ay nagpakita ng malamig na balikat sa k
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 23
Nasa gitna si Chloe ng fitting ng kanyang wedding dress nang walang tigil na nag-vibrate ang kanyang telepono. Sobrang abala siya sa pag-aayos ng magulong laylayan ng damit kaya hindi niya ito napansin.Tumingin siya sa ibaba at biglang sinabi, "Jeff, puwede mo bang tingnan 'yan para sa akin?"Si Jeffrey, na mukhang matikas sa itim na suit na nagpaganda sa kanyang tangkad, sumagot, "Sige."Kumandong siya nang walang pakialam sa dingding, kinuha ang telepono ni Chloe, at pinindot ang kanyang mga inisyal at kaarawan para ma-unlock ito.Habang binabasa ni Jeffrey ang mensahe ni Natalie, huminto siya, may bahid ng selos sa kanyang boses habang binabasa ito nang malakas.[Hey, Chloe. Andrew at Stephen ay umaasang makikigulo sa iyong kasal. Ano sa tingin mo? Dapat ba nating payagan sila?]Lumapit siya, tumayo sa likod ni Chloe, pinagsabihan ang tindera ng damit, at sinimulang ayusin ang laylayan ng damit.Ang kanyang matangkad na katawan ay halos yumakap sa kanya, pinoprotektahan siya
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 22
Si Helen ay nagpalipas ng isang buong araw at gabi sa labas ng villa, nakayuko, walang tigil na humihingi ng tawad hanggang sa siya ay tuluyang bumagsak dahil sa pagod.Nang magkamalay siya, wala na sina Andrew at Stephen.Nasa sarili na niyang inuupahang kwarto siya.Ang mga boses nina John at Yasmin ay umabot mula sa labas, nag-uusap kung ano ang gagawin."Dapat tayong umuwi na ngayon. Hindi tayo pwedeng magtagal dito. Hindi lang basta-basta susunod si Helen sa utos. May mga paa siya at tiyak na aalis na naman siya. Umalis tayo habang wala pa siya sa katinuan!" panghihikayat ni Yasmin.Sumang-ayon si John sa isang simpleng tango at matigas na sumagot, "Sige."Sa sandaling bumukas ang pinto, tumakbo si Helen, hindi man lang huminto para isuot ang kanyang sapatos, pero sinigurado niyang kinuha ang kanyang telepono.Dahil kay Andrew at Stephen na sobrang higpit at malayo, nalilito si Helen kung kanino siya dapat lumapit.Sa kanyang magulong kalagayan, naisip niya si Chloe."Oo!
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 21
Ang matitinding salita ng opisyal ng lungsod ay tumama kay Helen. Pumadyak siya at sumagot, "Sige na, sige na. Aalis na ako!"Hindi pa siya nakakapag-book ng moving truck para ilipat ang kanyang mga gamit, nararamdaman na ni Helen ang pressure. Walang tiyak na destinasyon, unti-unting nawawalan ng pasensya ang drayber, paulit-ulit na nagtatanong kung saan.Inabot siya ng matagal, pero sa wakas ay nasabi din niya ang pangalan ng kanyang lumang barangay. "Pumunta ka sa Komunidad ng Orchid Lane."Ang tanging pag-asa niya ay makausap ang kanyang dating landlord tungkol sa pagbabalik ng kanyang lugar.Sa kabutihang palad, ilang araw pa lamang ang lumipas at hindi pa naaagaw ang apartment.Nang dumating si Helen sa Orchid Lane Community, ang unang nakita niya ay isang pamilya na nagkakamping sa tabi ng pasukan.Ang mga Zimmers ay maaaring hindi ang pinakasikat sa moda, pero sila ay maayos at malinis. Gayunpaman, hindi mapigilan ni Helen na hamakin sila, at kitang-kita ito.Nasa isip n
