Mag-log inShare
Kabanata 12
Kaugnay na kabanata
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 13
Nakita ni Andrew si Stephen na papalapit at agad na pinatay ang sigarilyo niya. "Naabot mo? Nakuha ko ang huling flight papuntang Kingston City. Hahanapin natin siya nang magkasama. Lakas sa dami, di ba?"Si Stephen ay halos walang oras para mag-isip bago siya tumango, nahahatak ng pangangailangan.Sinalubong nila ang kotse, at piniga ni Stephen ang accelerator, ang sports car ay umarangkada na parang nasa karera.Nagmadali sila papunta sa paliparan, kalimutan ang bagahe, na may isang nag-aalab na layunin—makarating sa Kingston City at mahanap si Chloe bago pa huli ang lahat para sa…Ayaw pa nilang isipin ito.Habang ang unang liwanag ng bukang-liwayway ay humaplos sa kalangitan, handa nang lumipad ang kanilang eroplano, at hindi makapagpigil si Andrew at Stephen, ang kanilang mga puso'y nagmamadali.Samantala, si Chloe sa Kingston City ay hindi mapakali buong gabi.Bumangon siya nang maaga, ang kanyang routine ng pagme-makeup at pagdadamit ay mas nakakabahala kaysa karaniwan.
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 14
Si Stephen ay nakatayo sa kanyang pwesto, ang kanyang ekspresyon ay nagpalipat-lipat mula sa kawalang-paniniwala, galit, at sakit.Sa wakas, pinilit niyang ngumiti na labis na masakit na mas masahol pa kaysa kung siya'y napaiyak.Nahihirapan siyang makahanap ng boses niya. "Chloe, saan mo nakuha ang lalaking ito? Ang pangit ng acting niya, tigilan mo na ang kalokohan."Kahit na maliwanag ang mga singsing at ang sertipiko ng kasal, hindi niya ito matanggap.Hindi inaasahan ni Chloe na makikita niya sila nang maaga, ngunit matagal na niyang napagpasyahan na tapos na siya sa kanila."Hindi siya isang aktor na inupahan ko. Pasensya na, pero kailangan kong sabihin ito. Tulad ng nakikita mo, kasal ako."Ang tono niya ay walang pakialam habang ipinakita niya nang walang kaabala ang sertipiko ng kasal kina Andrew at Stephen.Dahil sa hindi alintana, isinandal ni Jeffrey ang kanyang braso sa baywang ni Chloe at nagbigay ng magalang na tango sa magkapareha."Hey, nandiyan ka pala. Ako si
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 15
Si Chloe ay hindi nag-atubiling sumagot. "Walang paraan. Kingston City ang tahanan ng pamilya ko. Tungkol naman sa Marina City... tapos na ako doon."Si Andrew ay ngumiti, pero nawala ito kasing bilis ng paglitaw nito, ang kanyang mukha ay naging malamig. "Chloe, pagsisisihan mo ito. Magmamakaawa ka sa amin!""Huwag kang huminga nang malalim. Hindi mo makakamit ang pagkakataong iyon."Sa isang galaw ng daliri ni Jeffrey, pinuno ng mga bodyguard ang mga bibig nina Andrew at Stephen at tinali sila mula ulo hanggang paa, at itinapon sila sa helicopter na parang mga sako.Nahuli sa akto ng kanyang bagong asawa, hindi mapigilan ni Jeffrey ang makaramdam ng kaunting nerbiyos."Chloe, natatakot ka ba, nakikita mo akong ganito?"Hindi siya nakakuha ng puwesto sa pamilya Gibson sa pamamagitan ng pagiging mabait, pero ayaw niyang makita ni Chloe ang ganitong bahagi niya.Tumingin si Chloe sa mga mata ni Jeffrey, at sa isang iglap, naramdaman niyang lumiit ang distansya sa pagitan nila.N
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 16
Nagkasundo sina Andrew at Stephen. Sino man ang piliin ni Chloe, itataboy ng isa pang lalaki ang lahat ng mga nakakainis na damdaming iyon at mananatili na lang bilang isang karaniwang kaibigan.Gayunpaman, ang hindi nila inaasahan ay hindi pinili ni Chloe ang alinman sa kanila.Bakit ganun ang nangyari? Paano ba nagkamali nang napakalubha ang kanilang malaking plano?Nagpalitan ng mga sulyap, pareho silang nakaramdam ng bahagyang pagsisisi.Bakit nila naisip na magandang ideya ang pustahan?Kung sana'y dumating sila nang kaunti pang maaga, o kaunti pang huli, marahil ay naipagpatuloy pa nila ang kanilang tahimik na tatluhan. Anuman ay mas mabuti kaysa sa kahirapang iyon, kung saan ang simpleng pagsasama-sama ay parang paghuhugot ng ngipin.Ang helicopter ay dumapo sa bubong ng Lagoon View Villa na may malakas na tunog.Itinapon sila ng mga bodyguard nang walang kapirasong dignidad, at ang helicopter ay nasa ere na muli bago pa man nila maalis ang alikabok sa kanilang sarili.A
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 17
Tumigil ang luha sa mga mata ni Helen habang nakabitin nang walang silbi ang kanyang mga kamay sa kanyang mga tagiliran, puno ng pagkalito ang kanyang tingin habang tinitingnan niya sina Andrew at Stephen.Hindi maunawaan ni Helen kung bakit bigla na lang naging walang pakialam ang dalawa sa kanya.Noong una, ang kanyang mga luha ay nagdudulot sa kanila ng labis na pag-aalala, pero ang nakuha niya lang ay ang tahimik na pagtrato.Para bang kaya niyang umiyak ng isang ilog, at hindi man lang sila kikilos.Manahimik si Helen tungkol sa paraan kung paano niya nahuli si Chloe at ang mga bitag na maingat niyang inilatag.Nakatikom ang kanyang mga labi, pero sa loob, siya'y nananawagan kay Stephen."Stephen, swear ko hindi ko ginawa yun. Please, kailangan mo akong paniwalaan. Si Chloe ay napakabait sa akin. Patuloy kong pinasasalamatan ang aking swerte dahil sa kanya, kaya bakit ko siya sasaktan? Kung siya ang mahalaga sa inyo, pwede akong umalis..."Sinubukan ni Helen na pilitin ang
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 18
Ang mga resulta ng imbestigasyon ay dumating kinabukasan.Pagpasok ni Helen sa kumpanya ni Chloe, agad siyang tumutok dito.Si Chloe ay mayroong klaseng vibe, palaging nakadamit ng maayos, at siya'y nagsasalita nang may kagandahang asal.Agad na nahulaan ni Helen na siya ay isang mayamang bata.Ang ginawa lang ni Helen ay magpakita ng simpatya kay Chloe, paminsang nagbubuhos ng luha. Nagbayad pa siya ng mga tao para magpanggap na mga magulang niya at tawagan si Chloe, na nahulog sa bitag at kinuha si Helen sa ilalim ng kanyang pakpak.Gayunpaman, hindi hanggang sa makasama ni Helen si Chloe at nakilala sina Andrew at Stephen nang malaman niya kung gaano kataas ang lipad ng pamilya ni Chloe.Si Andrew ay isang lalaki na tanging sa mga makintab na magasin ng pananalapi lamang nakita ni Helen.Si Stephen ang star racer ng Marina City, ang lalaking nakadikit ang mukha sa mga pader at nagbigay-buhay sa buong lungsod.Kinain ng selos si Helen sa loob. Hindi siya makapaniwala na ang m
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 19
Sa kabila ng lahat, determinado si Helen na gumawa ng isang huling pagtatangkang subok. Mahigpit niyang hinawakan ang kanyang telepono at tinawagan si Teresa Shaw, ina ni Andrew, habang nanginginig ang kanyang boses sa pag-iyak ng tulong."Gng. Shaw, Andrew... Napakasama niya sa akin..."Nanghuli siya, iniwan ang kanyang mga salita na nakabitin sa hangin, mabigat sa mga hindi nasabing kahulugan.Si Teresa, nang marinig ang matinding sakit sa boses ni Helen, agad na nagalit."Helen, maghintay ka lang. Papunta na ako. Kung pinapahirapan ka ng batang iyon at hindi ka tinatrato ng tama, hindi siya anak ko!"Bigla niyang tinapos ang tawag at nagmadaling pumunta sa lugar.Ang tingin ni Andrew ay malamig habang hinarap niya si Helen, ang kanyang ekspresyon ay puno ng galit."Sino sa tingin mo ikaw, inaakusahan mo ako ng ganyan?!"Nawala na ang lahat ng anyo ng kalmado, ang kanyang mga daliri ay mahigpit na humawak sa baba ni Helen hanggang sa magdulot ito ng pasa.Gayunpaman, hawak n
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 20
Walang pag-aalinlangan, hinawakan ni Lily ang kwelyo ni Helen at ibinabad ang kanyang ulo sa fountain. Hindi mabilis ang agos ng tubig, pero pinuno nito ang mga baga ni Helen, bawat lunok ay mas masakit kaysa sa huli.Pagkatapos ng tila walang katapusang panahon, hinila siya ni Lily pataas."Kamusta naman ang lasa ng bangungot ni Chloe? Ang lapit na sana, pero totally helpless!"Sa isang tingin ng labis na pagkasuklam, ibinagsak ni Lily si Helen na parang sako ng patatas at nilinis ang kanyang malinis na mga kamay."Stephen, Andrew, kailan pa naging malinaw ang nararamdaman mo para sa isa pang babae sa pamamagitan ng pagpapagigil sa isang babae? Mga tanga! Hindi nakakagulat na iniwan kayo ni Chloe para kay Jeffrey mula sa Kingston City," sigaw ni Lily, tapos na sa paglikha ng mga dahilan para sa kanyang anak.Si Teresa, na laging larawan ng biyaya, ay simpleng tumango bilang pagsang-ayon. "Pareho kayong lumampas sa hangganan. Si Chloe ay nakapag-move on na, kasal na at lahat. Pana
Pinakabagong kabanata
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 29
Nakita ni Andrew ang marangyang kasal ni Chloe na nakalathala sa balita.Ang kanyang tingin ay nakatuon sa isang litrato ni Jeffrey sa kanyang telepono, nag-aalab ang galit sa loob niya.Dapat gawa ito ni Jeffrey, hindi ba?Kailangan talagang mangyari!Sa isip na iyon na nag-aalab, tumakbo si Andrew mula sa ospital, hindi pinansin ang mga protesta nina Lily at Teresa.…Ito ang unang araw ng kanilang buhay may-asawa.Si Jeffrey ay niyayakap si Chloe sa kama, isang pambihirang sandali ng lambing.Ang malambot na sikat ng araw at ang malamig na hangin sa labas ay hindi maaaring maging mas kaakit-akit.Pagkatapos, bigla na lang, ang katahimikan ay nabasag ng patuloy na tunog ng doorbell.Ang noo ni Jeffrey ay nagalit. Sino kaya ang nanggugulo sa kanila?Nagsuot siya ng bathrobe at pumunta upang buksan ang pinto.Sa sandaling bumukas ito, ang kamao ni Andrew ay dumapo sa kanya. Mabilis na lumihis si Jeffrey, nahuli ang kamao ni Andrew nang madali."Ano bang nangyayari sa'yo?!"
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 28
Natapos na ang bahagi ng seremonya kung saan nagbigay ng mga pagbati, at nagsimula na ang live stream ng aktwal na kasal nina Chloe at Jeffrey.Nakatayo sila sa makasaysayang Ethan Williams Estate sa Kingston City, sa gitna ng isang kasalang sumasalamin sa klasikal na tradisyon.Ang lumang Victorian mansion ay na-transform, pinalamutian ng puting seda at gintong laso na kumikislap sa liwanag. Ang tunog ng mga kampana ng simbahan ay pumuno sa hangin, naglalatag ng mahika ng pagdiriwang na umantig sa lahat ng naroroon.Si Jeffrey, na mukhang napakaayos sa kanyang tradisyonal na kasuotan sa kasal, ay pumasok nang napaka-espesyal sa isang napakagandang puting kabayo na may kahanga-hangang karwahe sa likuran.Ang banda ng tanso ay nagbigay ng masiglang tunog habang ang prusisyon ay nagtatapon ng mga pilak na barya at magagarang kahon ng kendi sa mga masayang manonood.Ang mga tao ay kumukuha ng mga matatamis at sumisigaw ng kanilang pagbati, ang kanilang magandang pakiramdam ay bumabal
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 27
Kung umalis lang sila noon, ano ang halaga ng lahat ng pag-ibig na pinanghawakan nila sa loob ng maraming taon? Ano nga ba ang halaga ng isang buhay, mahigit dalawang dekada na magkasama, kung ganun lang? Ang lahat ba ng oras at damdaming iyon ay talagang mas mababa kaysa sa naramdaman nila para sa isang tao na halos isang buwan pa lang nilang kilala?Isang matinding determinasyon ang sumiklab sa mga mata nina Andrew at Stephen.Sabay-sabay nilang inihayag, "Magsanib-puwersa tayo. Pagkatapos noon, kanya-kanya na!"Hindi na nila kailangan pang pagtalunan ito. Alam nila kung ano ang kailangang gawin.Nakipag-ugnayan si Stephen kina Lily at Teresa upang hanapin ang huling ilang mga litrato ng pamilya na nagkukuwento ng kanilang pinagsamang kasaysayan, isang timeline na umaabot ng mahigit dalawampung taon.Sa kasamaang palad, manipis ang koleksyon ng mga group shot dahil sinunog ni Chloe ang karamihan sa mga ito.Naiwan sila sa karamihan ng mga solo shots ng kanilang pagkabata, pero
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 26
Ang mga mata ni Stephen ay pula sa galit, ang mga kamay ay nakatiklop sa mga kamao. Sa matinding determinasyon, sinuntok niya si Jeffrey."Bakit siya pa? Hindi ko matanggap ito, Chloe. Kung ayaw mong magpakasal, dadalhin kita! Pwede tayong pumunta sa ibang bansa o bumalik sa Marina City, kahit saan mo gusto. Lahat ay posible!"Gayunpaman, si Jeffrey, na kayang umiwas nang madali, ay bahagyang inikot lang ang kanyang mukha, pinayagan ang suntok ni Stephen na dumapo sa kanyang pisngi.Hindi naman masyadong malala, pero nag-iwan ito ng pulang guhit.Hinawakan ni Jeffrey ang kanyang pisngi, na bahagyang nasaktan lamang, at huminga ng malalim, ang kanyang mukha ay nagbago dahil sa kirot. Gayunpaman, mukhang kasing guwapo pa rin niya.Nakita ni Chloe ang sugat at nahabag siya sa kanya. Hinawakan niya ang kamay nito, sinusubukang tingnan ang sugat."Wala talaga, okay lang ako. Hindi naman masakit."Sinubukan ni Jeffrey na pagtawanan ito, pero lalo lang nag-alala si Chloe.Nang hindi n
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 25
Ang mga daliri nina Chloe at Jeffrey ay magkadikit habang hinarap nila sina Andrew at Stephen, ang kanilang mga mata ay nagmamasid at nagmamasid."Chloe, magkaibigan na tayo mula pa noong mga bata tayo. Paano mo ako tinitingnan ng ganyan?" pakiusap ni Stephen, ang puso niya'y sumasakit sa ilalim ng kanilang mga nagbabantay na tingin.Si Chloe ay nagmukhang masungit, hindi siya interesado sa walang kwentang usapan. Pagkatapos ng lahat, sila ba ang hindi unang nagbasura ng taon ng pagkakaibigan?Tumingin siya sa kanila nang kalmado bago sumagot, "Wag na ang mga palusot. Kailangan ko nang umuwi. Kung may gusto kayong sabihin, bilisan niyo."Binuksan ni Stephen ang kanyang bibig upang sumagot, ngunit pinutol siya ni Andrew.Nakatayo sa harap ni Chloe, ang mga mata ni Andrew ay halo ng malamig na determinasyon. "Chloe, nagkamali kami. Hindi talaga namin gusto si Helen. Gusto lang naming paselosin ka para malaman kung sino talaga ang mahalaga sa'yo, pero hindi namin inasahan na magiging
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 24
Sa likod ng mga eksena, pinahintulutan ni Jeffrey ang kanyang crew na magpahinga sa pagbabantay nila kay Andrew at Stephen.Hindi naman siya nagbawas ng kanyang bantay. Naghahanda lamang siya ng entablado para makagawa sila ng kanilang hakbang upang siya ay makasunod at handa sa anumang susubukan nila.Nakuha ng kanyang mga tao ang mensahe at agad silang kumilos.Samantala, sinigurado ni Jeffrey na magbigay ng kaunting balita sa mga magulang ni Chloe—pupunta sina Andrew at Stephen sa Kingston City para sa kasal.Ano? Pagkatapos ng lahat ng ginawa nila kay Chloe, maglakas-loob pa silang dumating sa kanyang kasal?Si Felicia ay galit na galit. Dati, pinupuri niya sina Andrew at Stephen, kahit nga tinitingnan pa silang potensyal na manugang, pero ang paglaruan ang buhay ni Chloe?Wala itong kapatawaran.Si Chloe ay tiyak na dumaan sa impiyerno nang hinabol siya ni Helen. Isipin mo, ang kanyang kaibigang panghabang-buhay, ang kanyang sandigan, ay nagpakita ng malamig na balikat sa k
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 23
Nasa gitna si Chloe ng fitting ng kanyang wedding dress nang walang tigil na nag-vibrate ang kanyang telepono. Sobrang abala siya sa pag-aayos ng magulong laylayan ng damit kaya hindi niya ito napansin.Tumingin siya sa ibaba at biglang sinabi, "Jeff, puwede mo bang tingnan 'yan para sa akin?"Si Jeffrey, na mukhang matikas sa itim na suit na nagpaganda sa kanyang tangkad, sumagot, "Sige."Kumandong siya nang walang pakialam sa dingding, kinuha ang telepono ni Chloe, at pinindot ang kanyang mga inisyal at kaarawan para ma-unlock ito.Habang binabasa ni Jeffrey ang mensahe ni Natalie, huminto siya, may bahid ng selos sa kanyang boses habang binabasa ito nang malakas.[Hey, Chloe. Andrew at Stephen ay umaasang makikigulo sa iyong kasal. Ano sa tingin mo? Dapat ba nating payagan sila?]Lumapit siya, tumayo sa likod ni Chloe, pinagsabihan ang tindera ng damit, at sinimulang ayusin ang laylayan ng damit.Ang kanyang matangkad na katawan ay halos yumakap sa kanya, pinoprotektahan siya
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 22
Si Helen ay nagpalipas ng isang buong araw at gabi sa labas ng villa, nakayuko, walang tigil na humihingi ng tawad hanggang sa siya ay tuluyang bumagsak dahil sa pagod.Nang magkamalay siya, wala na sina Andrew at Stephen.Nasa sarili na niyang inuupahang kwarto siya.Ang mga boses nina John at Yasmin ay umabot mula sa labas, nag-uusap kung ano ang gagawin."Dapat tayong umuwi na ngayon. Hindi tayo pwedeng magtagal dito. Hindi lang basta-basta susunod si Helen sa utos. May mga paa siya at tiyak na aalis na naman siya. Umalis tayo habang wala pa siya sa katinuan!" panghihikayat ni Yasmin.Sumang-ayon si John sa isang simpleng tango at matigas na sumagot, "Sige."Sa sandaling bumukas ang pinto, tumakbo si Helen, hindi man lang huminto para isuot ang kanyang sapatos, pero sinigurado niyang kinuha ang kanyang telepono.Dahil kay Andrew at Stephen na sobrang higpit at malayo, nalilito si Helen kung kanino siya dapat lumapit.Sa kanyang magulong kalagayan, naisip niya si Chloe."Oo!
Hayaang Lumipas ang mga Taon Kabanata 21
Ang matitinding salita ng opisyal ng lungsod ay tumama kay Helen. Pumadyak siya at sumagot, "Sige na, sige na. Aalis na ako!"Hindi pa siya nakakapag-book ng moving truck para ilipat ang kanyang mga gamit, nararamdaman na ni Helen ang pressure. Walang tiyak na destinasyon, unti-unting nawawalan ng pasensya ang drayber, paulit-ulit na nagtatanong kung saan.Inabot siya ng matagal, pero sa wakas ay nasabi din niya ang pangalan ng kanyang lumang barangay. "Pumunta ka sa Komunidad ng Orchid Lane."Ang tanging pag-asa niya ay makausap ang kanyang dating landlord tungkol sa pagbabalik ng kanyang lugar.Sa kabutihang palad, ilang araw pa lamang ang lumipas at hindi pa naaagaw ang apartment.Nang dumating si Helen sa Orchid Lane Community, ang unang nakita niya ay isang pamilya na nagkakamping sa tabi ng pasukan.Ang mga Zimmers ay maaaring hindi ang pinakasikat sa moda, pero sila ay maayos at malinis. Gayunpaman, hindi mapigilan ni Helen na hamakin sila, at kitang-kita ito.Nasa isip n
