All Chapters of เรื่องของเรา3p แพท: Chapter 1 - Chapter 10

ช่วงบ่ายวันนี้ยกเลิกคลาส วิทย์ชวนรินไปเช่าหนังมาดูที่ห้อง เพื่อนๆต่างแยกย้ายกันไปกับแฟนของตัวเอง รินจึงตกลงไปกับวิทย์ เมื่อไปถึงห้อง วิทย์ส่งเสื้อยืดของเค้ามาให้เธอเปลี่ยน เพราะจะนอนดูอย่างสบายโดยไม่ต้องกลัวเสื้อนักศึกษาจะยับ เธอเข้าไปเปลี่ยนออกมา ช่วงล่างยังคงเป็นกระโปรงบานสั้นเช่นเดิม วิทย์หยิบไปแขวนให้อย่างเอาใจ แล้วทั้งคู่ก็ดูหนังด้วยกัน รินนอนดูหนังสักพักก็หลับไป วิทย์นั่งมองภาพนั้นด้วยความสุข ปากหนาค่อยๆขยับไปจูบคนตรงหน้า ขบเม้มเบาๆ ก่อนจะขยับตัวไปนอนข้างๆ หอมแก้มอย่างแผ่วเบา เลาะลงมาที่คอขาว ดูดทำรอยแดงไว้อย่างตั้งใจ มือค่อยๆขยับล้วงเข้าไปในเสื้อยืดตัวใหญ่ ชั้นในที่ห่อหุ้มก้อนเนื้อขนาดเต็มมือ เค้าค่อยๆ เอื้อมมือไปปลดตะขอชั้นในออก เปิดเสื้อขึ้น พบหน้าท้องขาวแบนราบ นมขาวขนาดใหญ่ปรากฎตรงหน้าเม็ดทับทิมสีชมพูตั้งชูอย่างท้าท้าย นิ้วชี้ค่อยๆเขี่ยเบาๆ รินขยับตัว ปรือตามอง วิทย์ประกบปากทันที จูบสอดลิ้นลงไป มือบีบเคล้นนมขาวๆอย่างเร้าอารมณ์ รินครางออกมาเบาๆ แล้วเค้าก็ดึงกระโปรงขึ้น ลูบขาอ่อนอย่างเอาใจ ก่อนที่นิ้วร้ายจะเขี่ยเข้าไปที่ชั้นในสีหวาน นิ้วชี้ค่อยๆสอดเข้าไปเจอความคับแน่น วิทย์ก

วิทย์พาเธอไปจัดการเรื่องของแม่ที่โรงพยาบาล เพื่อนๆแบ่งหน้าที่กันไป จัดการที่วัด ทำเอกสาร ดูแลจนงานศพผ่านไปได้ และได้รับเงินประกันชีวิต กับ เงินทดแทนมาอีก เกือบสองล้านบาท และรินยังพบว่า แม่มีเงินเก็บส่วนตัวอีกจำนวนนึง ทองคำอีก2-3กล่อง ที่แม่เก็บไว้ให้เธอ เมื่อรินเห็นของเหล่านี้ น้ำตาก็ไหลออกมาอีกแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโต เธอมีแต่แม่ แม่ดุ เข้มงวด และมักจะบ่นเธอเสมอ ถ้าเพียงเธอขัดใจแม่ แต่รินก็รักแม่มาก ตอนนี้รินไม่เหลือใครแล้ว บ้านหลังเล็กแถบชานเมือง ที่รินอาศัยอยู่กับแม่ กว้างเกินไป เธอเหงา เธอจึงย้ายออกมาอยู่กับวิทย์หลังแม่ตายได้ไม่นานอพาร์ตเม้นที่อยู่ตอนนี้ เธออยู่กับวิทย์ เค้าดูแล เอาใจใส่ เธอ แม้บางครั้งวิทย์จะติดเพื่อน ติดเที่ยวไปบ้าง แต่เพียงเธอเอ่ยปาก ว่า ไม่คำเดียว เค้าก็จะเชื่อเธอเสมอ รินบอกวิทย์ตั้งแต่แรกๆที่อยู่ด้วยกันแล้วว่า ถ้าวันไหนจะเปลี่ยนไป ไม่รักกันแล้ว ขอให้บอก อย่าโกหกกัน แล้วรินจะไม่ทะเลาะเรื่องซ้ำๆ ถ้าทำผิดแล้ว มีผิดต่อไปเรื่องเดิมอีกรินจะไม่ทน วิทย์ยอมรับทุกอย่างที่รินบอก วิทย์ไปกินเหล้า รินไม่เคยตาม ไม่เคยบ่น วิทย์ไปเล่นสนุ้ก รินไม่เคยห้าม ถ้าวิทย์อยากให้รินไปรอ

มะปราง กดขอเพิ่มเป็นเพื่อนในเฟสบุ้ก กับ พี่วิทย์ มือบางไล่เข้าไปดูไทม์ไลน์ ของเค้า ในช่องความสัมพันธ์ มีแฟนแล้ว กับ ริน แฟนสาว เธอมองช่วงชีวิตของเค้า เค้าอัพรูปในชีวิตประจำวันบ่อยๆ และแท้กหาแฟนสาวเสมอ ผู้หญิงสวยสมกันดี ทำงานบริษัทใหญ่ รายได้ดีกันทั้งคู่ ชีวิตดีๆ มะปรางเป็นพนักงานใหม่เธอเห็นพี่วิทย์แล้วก็ชอบเค้าทันที เค้าหล่อ สุภาพ มารยาทดี ไม่เจ้าชู้ เธอรู้ตัวว่าเธอเป็นคนสวย เพราะมีเงิน จมูกเกาหลี นมเกาหลี ฟิลเลอร์ โบท้อก วีเชฟ แต่เธอก็ยอม ทุกวันนี้ใครๆต่างมองเธอ แต่พี่วิทย์เฉยมาก เค้ายิ้มสุภาพ สอนระบบงานเธอ เลิกงานกลับบ้าน เธอชอบเค้ามากจริงๆ เธอเห็นเค้าเช้กอินไปเที่ยวที่ผับกับเพื่อนบ้าง แสดงว่าเค้าก็ดื่ม วันหลังเธอจะชวนเค้าไปบ้าง มะปรางคิดในใจ ช่วงวันหยุดเธอแกล้งส่งไลน์ไปถามเรื่องงาน เค้าก็ตอบ ต่อมาเธอโทรไป เค้าก็รับ พูดคุยอย่างเป็นกันเอง เธอลองถามถึงแฟนเค้าเค้าก็บอกว่า รินทำงานบ้าน เค้าเข้าใจเรื่องงาน มะปรางอิจฉาผู้หญิงคนนั้นไปอีก วันนี้วันศุกร์ ทีมเธอปิดงบประมาณกันได้ตามเป้า ผู้จัดการจะพาไปเลี้ยง ทุกคนเฮกันเต็มที่ มะปรางแอบฟังเค้าโทรบอกแฟน วิทย์สุภาพออดอ้อนผู้หญิงคนนั้นเต็มที่ ดี

 แพท ชอบใจกับอาการของเธอ ปากกล้าขาสั่นชัดๆ คิดว่าจะแน่จริง อยากขนาดนี้ยังจะหนีอีก แล้วผัวไม่เอาหรือไง เค้านึกสงสัย รินเดินขาสั่นออกมา ข้างนอกกลับกันหมดแล้ว  เธอคว้ากระเป๋ากลับบ้านทันที เค้าเป็นไฟชัดๆ เธอกลัวไฟจะลวกตัวเอง วันนี้มีงานเอ้าท์ เรื่องการติดตั้งเครื่องใช้ไฟฟ้าในโรงแรมขนาดกลางที่บริษัทเธอประมูลมาได้ เธอกับ เพื่อนร่วมงานอีกคนจะไปกับฝ่ายผลิต เพื่อส่งมอบ และดูแลการติดตั้ง พี่รุจีบอกว่า ให้เตรียมเสื้อผ้าไปด้วย เผื่อจะค้างคืน ถ้าทางลูกค้าไม่สะดวกจะได้ค้าง รินเก็บกระเป๋าออกมา เธอบอกวิทย์ เรื่องที่จะไม่อยู่ เค้ารับฟัง แต่เธอคิดว่า ในวันนี้ที่เธอไม่กลับ เค้าก็คงไม่กลับเหมือนใจ เธอถอนหายใจออกมา คล้ายจะสลัดความรู้สึกนี้ไปให้หมดใจ เค้าไม่ใช่ของเธอ คืนนั้น เธอกอดเค้าหลับไป กอดของวิทย์ยังอบอุ่นเสมอ แพท ยืนมองรินที่ลงมาจากรถ ชายหนุ่มหน้าตาดี ถือกระเป๋าใบเล็กตามลงม

 แพท มองกลุ่มสาวๆที่เดินเข้ามาในร้านชาบูชื่อดัง เค้ามีนัดคุยกับหุ้นส่วนที่ร้านวันนี้ รินเดินเข้ามากับเพื่อน5คน เธอดูสวยแปลกตา ในชุด เสื้อยืด กางเกงยีนส์ มัดผมหางม้า ใส่ต่างหูห้อยระย้า เสียงพูดคุยสั่งอาหาร อย่างสนิทสนมในกลุ่มเพื่อน สาวๆสั่งอาหารไม่ยั้ง รินคุย หัวเราะกับเพื่อนอย่างเป็นตัวของตัวเอง เค้าแอบมองอยู่ด้านหลัง มุมเก็บเงิน  **ทำอะไร**  **อยู่ไหน** เค้าส่งไลน์ไปหาเธอ มือขาวบางวาวตะเกียบ กดโทรศัพท์ดู ย่นจมูกนิดๆเวลาอ่าน เค้าแอบมองอาการนั้น **กินชาบูค่ะ** เธอตอบกลับมา เค้าถามกลับ **ที่ไหน ** *ห้างBe****ทำไมคะ จะเลี้ยงหรอ** เธอย้อนเค้าทันที เค้าอ่านไม่ตอบ เธอทำเสียงจิ้จ้ะ แล้ว วางโทรศัพท์ลง แล้วค่อยๆกินไปคุยไป อย่างสน