All Chapters of เรื่องของเรา3p แพท: Chapter 21 - Chapter 30

แพทยกแก้วดื่ม สายตามองไปไกล ณัฐฎ์ กับ วิน มองรุ่นพี่อย่างสงสัย"ยอดขายตกหรือไอ้นั่นไม่แข็งครับพี่แพท ทำไมทำหน้าอย่างนั้น"วินแซวรุ่นพี่อย่างสนุกสนาน แพทถอนหายใจ"ในสมองมึงนี่เนอะ มีแค่นี้"แพทย้อน วินหัวเราะ"โธ่ อย่างพี่จะมีอะไรต้องคิดเยอะละครับ โสด หล่อ รวย ฮอตขนาดนี้"แพทไม่ตอบ กลับยกเหล้าขึ้นดก อีก"จริงเนอะ คนอย่างแพท จะหาผู้หญิงที่ไหนก็ได้ ใครๆก็อยากได้ทั้งนั้น"ปากพูดไป แต่ในหัวกลับมีแต่หน้าลูกน้องสาว ริน ร่างขาวบาง ผมยาว ดูเซ้กซี่ ยั่วยวน ยิ่งเห็นหน้า ยิ่งอยากได้ พอได้แล้ว ยิ่งอยากได้อีก อยากเป็นเจ้าของ ครอบครอง มันทุรนทุราย ที่เห็นเธอกลับบ้านกับไอ้หน้าอ่อนนั่น กูเอาจนน้ำแตกไปหลายทีแล้ว ร่างขาวๆ ทำรอยรักไว้เต็มตัว แล้วเค้าก็ดื่มอีกวินกับณัฐฎ์ สงสัยว่า พี่แพทกำลังติดสาว พักนี้ไม่หิ้วกลับ แล้วก็นั่งไม่นาน ไม่เกินเที่ยงคืนก็เตรียมชิ่งจะกลับท่าเดียวแถมยังพูดจาแปลกว่าจะแย่งแฟนคนอื่นอีกด้วย ก่อนปีใหม่สองอาทิตย์ แพทโทรหาณัฐฎ์วานให้น้ำหวานหากระเป๋าแบรนด์ดัง ราคาหลายหมื่นให้ด้วยณัฐฎ์ลองถามว่าจะเปย์ให้สาวคนไหน แพทก็ได้แต่อมยิ้ม ไม่ตอบ วินแซวว่า ณัฐฎ์ติดเมีย ตอนไม่แต่งก็ติด พอแต่งแล้

อาการแพ้ยิ่งหนักขึ้นทุกวัน รินตื่นแต่เช้ามืด มาโก่งคออาเจียนแทบสลบคาชักโครกอยู่แล้ว ไม่มีอาหารหรืออะไรออกมา นอกจากน้ำลายเหนียว แพทแทบจะอาละวาดบ้านแตกที่เธอ นั่งพิงชักโครกในสภาพหมดแรงทุกวัน บอกให้ไปหาหมอ         เธอก็ไม่ไป ดุเข้านิด บ่นเข้าหน่อย ก็ทำหน้าเศร้า น้ำหูน้ำตาไหลออกมาอย่างนั้น จนเค้าแทบจะทึ้งหัวตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้ ห่วงแสนห่วง พอสายหน่อยอาการดีขั้นก็หิว สรรหาของกินสารพัด       อยากไปหมด แพทรินอยากกิน แพทรินอยากกิน เดินเข้ามาหาในห้องทำตาปริบๆอ้อนเค้าจนต้องให้แมส ไปซื้อหามาให้ทุกเที่ยง พออิ่มแล้ว แม่คุณก็เรียกเค้ามา       ให้นั่งใก้ลๆ ซบอกแล้วก็กอดดมกลิ่นเค้าจนชื่

ร่างอวบอิ่มหน้าท้องยื่นออกมาเล็กน้อย เดินแกะแขนชายหนุ่มเข้ามาในบ้านหรู ทุกสายตาจับจ้องคนทั้งคู่ รินยกมือไห้วผู้ใหญ่ในบ้านที่นั่งบนโซฟาตัวใหญ่ ทั้งชายและหญิงอย่างอ่อนน้อม และยกมือไห้วคนอื่นๆเป็นลำดับถัดไป แพทยกมือไห้ว ป๊ากับแม่ แล้วกล่าวทักทาย ญาติพี่น้อง อย่างเป็นกันเอง รินนั่งลงบนโซฟานุ่ม แม่มองลูกสะใภ้หน้าหวานที่เคยได้ยินแต่ชื่อ ตาคมกริบมองอย่างพินิจพิเคราะห์ แล้วเอ่ยด้วยเสียงนุ่มค้านกับท่าทาง     "รินใช่ไหมลูก นี่แม่ นี่ป๊านะ แล้วท้องกี่เดือนแล้วลูก ฝากแล้วหรือยัง "   รินตอบคำถามทุกคน ที่รัวใส่มาอย่างมึนงง ทุกคนในบ้านโล่งใจมาก เพราะกลัวเฮียแพท จะคว้า ดารา นางแบบที่มีแต่ประวัติฉาวๆ มาทำเมีย แต่รินถึงแม้จะเป็นลูกน้องในปกครอง แต่ก็ทำงานเก่ง ขยัน ฉลาด แถมยังถอดเขี้ยวเล็บแพทได้อย่างแนบเนียน ตั้งแต่เทียวไล้เทียวขื่อกับริน ข่าวฉาวของแพทก็แทบไม่มีปรากฎให้เห็น ป๊าถึงได้วางใจ แม้ว่าป๊าจะวางมือทางธุรกิจแล้ว แต่ยัง เป็นห่วงลูกๆเสมอ คอยถามข่าวในวงเพื่อนนักธุรกิจด้วยกันเสมอ เ

แสงไฟลอดออกมาจากห้องน้ำ เสียงร้องครางแผ่วดังลอดออกมา รินที่ขณะนี้ท้องใหญ่มากแล้ว อยู่ในชุดนอนบางเบา ค่อยเดินตามทางไปดู พี่แพทลุกขึ้นมากลางดึกหลายคืนเเล้ว เธอรู้สึกสงสัย เค้าทำอะไร ในห้องน้ำ กลางดึก ตอนนี้ท้องใหญ่เริ่มเป็นอุปสรรคในกิจกรรมร่วมรัก เค้าและเธอห่งหายจากการร่วมรักมาเกือบสองสัปดาห์แล้วทั้งที่ตามปกติก็ทำทุกคืน ตามท่าทางที่คุณหมอแนะนำ เท้าเล็กจรดปลายเท้า แอบมองเข้าไปตามแสงไฟที่ลอดออกมา แล้วเธอก็ต้องยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น พี่แพท กำลังดมชั้นในเธอ มือของเค้ากำรูดน้องชายของเค้าที่ขยายพองเต็มมือ ปลายหัวบานมีน้ำฉ่ำออกมา รินมองเค้ารูดรั้งน้องชายอย่างเสียวซ่าน เสียงเรียกชื่อเธอดังออกมาเบาๆ จมูกเค้าสูดดมชั้นในตัวบางของเธอ รินยิ้มออกมาอย่างคลายกังวลเธอค่อยๆเดินกลับไปนอนที่เตียงอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นสักครู่เสียงแหบห้าวคล้ายสะกดเสียงเรียกชื่อเธอก็ดังขึ้น อีกครั้ง เเล้วสักพัก อ้อมกอดที่อบอุ่นก็ดึงเธอเข้าไปกอด จูบขมับเบาๆ เสียงพูดเบาๆดังออกมา"ผัวรักเมียจัง" รินนอนยิ้มในความมืด ท่ามกลางความมืดมิด เธอมองอกล่ำๆของเค้าที่เปลือยเปล่า ยิ้มกับตัวเองออกมาอย่างเขินอาย แล้วหลับลงไปอีกครั้งแ

เสียงร้อง แว้ แว้ ดังขึ้นกลางดึก รินขยับลุก เปิดเต้านมให้ลูกชายตัวน้อย ดูดนมจากเต้า แพทลืมตามองภาพนั้นด้วยหัวใจเต็มตื้นเดือนนี้เข้าเดือนที่3แล้ว ที่น้องภีม ลูกชายเค้า เกิดมา วันที่รินคลอด เธอต้องผ่าออก เพราะลูกชายตัวค่อนข้างใหญ่ หมอลงความเห็นให้ผ่าออก ทั้งเค้าและริน กังวลมาก สายตาของเค้าจับจ้องใบหน้าเธอที่นอนในห้องผ่าตัด เสียงร้องของลูกชายดังขึ้น หมอพาลูกชายมาโชว์ พ่อแม่ มือใหม่ สองสายตา ของพ่อแม่ จ้องเด็กชายตัวน้อยไม่คลาดสายตา รักแรกพบมีจรืงในวันนั้น เด็กชายตัวสีชมพู มือบอบบางสายตาไร้เดียงสามองเค้า แพทน้ำตาคลอกับภาพนั่น ภาพแรกของเค้ากับเด็กชายตรงหน้า เป็นความทรงจำของเค้าที่ไม่อาจลบเลือน รินต้องเย็บแผล หมอนำคุณพ่อออกจากห้อง เค้าเดินตามไปยังห้องเด็กเเรกเกิด สายตาจับจ้องทุกอาการที่หมดเด็กตรวจ พยาบาลมืออาชีพ อาบน้ำล้างตัว และห่อทารกตัวน้อยในผ้าอบอุ่น ที่ทาง รพ.เตรียมไว้ให้ ในห้องนั้น มีเด็กนอนเรียงกันหลายคน พยาบาลติดชื่อที่ข้อมือ น้องภีม บุตรชายคุณริน ลูกชายเค้าขี้เหร่ น่าเกลียดที่สุด เค้ายิ้มกว้าง แอบซับน้ำตาเบาๆ มือกดโทรศัพท์ บอกคนปลายสายเสียงสั่นๆ สามโลแปด น่าตาน่าเกลียดมากเลยแม่ ปล