3

คนที่เค้าควงมีดีกรีทั้งสวย รวย และ เก่ง แม้จะมีบ้างที่ต้องดูแลตอบแทนกันบ้างแต่ก็ไม่มาก เพราะใครๆก็อยากได้เค้าทั้งนั้น เค้าและสาวๆทุกคนเข้าใจตรงกันว่า สนุกด้วยกัน แลกน้ำกัน แต่ไม่ผูกมัด แม้เค้าจะร้ายขนาดไหน แต่ทุกคืน เค้าไม่เคยนอนคนเดียว เค้ามีเพื่อนนอนด้วยเสมอ

สายตาของเค้ากวาดตาไปมองในส่วนเซกชั่น เลขาที่อยู่ด้านหน้าลิฟต์ชั่นเดียวกับห้องทำงานเค้า แล้วเค้าก็เห็นร่างบางสูงแค่ไหลเค้าเท่านั้น สวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อน กระโปรงทรงเอสีครีม สอดทับใน คาดเข็มขัดเส้นเล็ก ผมยาวตรงมัดรวบหางม้าต่ำใส่แว่นตากรอบใส สายตาทั้งคู่ประสานกัน แก่นกายขยับงึกงักอย่างน่าอาย ทั้งที่เมื่อคืนเค้าเพิ่งจัดพริตตี้ไปสองยก มาเจอหน้าทีมเลขาคนนี้กลับ อยากขึ้นมาอีก เค้าละสายตามองอย่างไม่ใส่ใจ และเดินผ่านเข้าไปอย่างรวดเร็ว คุณรุจีทักบอส อย่างสดชื่น

"อรุณสวัสดิ์ค่ะ บอส รับกาแฟนะคะ " เค้าพยักหน้า ร้บแล้วเปิดประตูเข้าห้องทำงานไป แอร์เย็นฉ่ำเปิดรอเจ้าของห้อง กลิ่นน้ำหอมปรับอากาสหอมฟุ้ง เค้าวางสูทไว้ และ นั่งลงปรับเบาะเอนพักสายตา เป้าที่ตุงเมื่อกี้เริ่มอ่อนตัวลง เสียงเคาะประตูดังสองครั้ง แล้วประตูก็เปิดออก

"กาแฟค่ะ " รินเดินเข้าไปวางกาแฟ ที่โต้ะทำงานเค้า แพทลืมตามอง คนที่มาเสริฟกาแฟ กลิ่นน้ำหอมโชยเข้าจมูกพร้อมกลิ่นกาแฟ

"ขอบคุณนะ " เค้าขอบคุณเบาๆ แล้วหลับตาลงเหมือนเดิม เธอเดินออกไปแล้ว เสียงประตูปิดลง เค้าถอนหายใจออกมา แผ่นหลัง สะโพก ขาขาวๆของริน มีผลกับเค้าจริงๆ เธอทำงานดี เรียบร้อย ไม่ค่อยพูด และที่สำคัญ เธอมีแฟนแล้ว เค้าเคยเห็นผู้ชายมารับเธอข้างล่าง และที่สำคัญ เธอเป็นลูกน้องเค้า

แพทจะไม่สนใจลูกน้องในเชิงชู้สาว มันเสียการปกครอง แต่สายตาที่เค้ามองริน และ รินมองเค้า มันเกินจะพูดออกมา เค้ารู้แก่ใจ ว่าระหว่างเธอและเค้าที่สบตากัน มันมากกว่านั้น เธอและเค้าต่างสะกดกลั้นความรู้สึก

นานเป็นเดือนแล้วที่ริน และวิทย์ไม่ได้ร่วมรักกัน เธอบอกกับเค้าว่าเธอเหนื่อย เธอเพลีย ไม่ต้องการ วิทย์เข้าใจและไม่เซ้าซี้แฟนสาว หลังจากเข้าสู่วัยทำงาน เค้าและเธอก็ร่วมรักกันน้อยครั้งมาก สัปดาห์ละครั้งเท่านั้น ยิ่งมาช่วงนี้ยิ่งห่างหายไป เกือบเดือนแล้วที่เค้าไม่ได้เอาเธอ เลิกงานกลับมา ทานข้าว ดูข่าว ทำงานบ้าน ก็เกือบจะสี่ทุ่มแล้ว

รินเหนื่อยเธอบอกเค้า แร่วันนี้เธอเข้ามากอดเค้า จูบคางเบาๆ มือบางลูบไล้เสื้อเชิ้ตทำงาน สายตาเธอเร่าร้อนเหลือเกิน วิทย์ประกบปากบางจูบอย่างโหยหา มือหนาถอดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด จนหมด บีบเคล้นนมขาวๆ อย่างรุนแรง เธอหลับตาลงประกบปากเค้า นอนลงที่เตียง ขาพาดลงมาที่ข้างเตียง เค้าถอดกระโปรงออก สูดดมเนินเนื้อ ที่อวบอูม กลิ่นของเธอโชยออกมา นิ้วชี้ขยับไปกรีดร่งที่เปียกชุ่ม รินกำลังอยาก เธอร้องบอกเค้า

"เอารินหน่อย "

เธอถ่างขาออกโชว์ร่องที่เปียกน้ำของเธอ วิทย์ถอดชั้นในออก ทาบทับตัวตนลงไป แล้วสอดใส่ เข้าไป เธอรัดเอวเค้าไว้แน่น รินหลับตาลง ภาพในดวงตาเธอ เป็นสายตาของบอสเธอ สายตาของคุณแพท แรงกระแทกที่สอดรัดในกายเธอ ในจินตนาการเป็นของบอส เธอสะกดกลั้นเสียง ออกมา

วิทย์ประกบปาก สอดลิ้น เธอจูบตอบ ปากแพท หวานเหลือเกิน แล้วเธอก็จิกเค้าแน่น ความเสียวซ่านถีงขีดสุด เค้าและเธอถึงสวรรค์พร้อมกัน วิทย์หอมแก้มเธออย่างชื่นใจ เมียเค้ายิ่งเอายิ่งมัน แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ รินหลับตาลง เธอไม่กล้าสบตาวิทย์ เธอมันร่าน แค่คุณแพท สบตาเธอ แค่เสี้ยวนาที เธอก็อยากได้เค้าแล้ว กลิ่นตัวเค้า กลิ่นน้ำหอมเค้า เร้าอารมณ์เธอเหลือเกิน วันนี้เธอต้องการเค้ามากถีงขนาดต้องให้วิทย์ช่วย เธอมันน่าอายจริงๆ

ในช่วงปี4 รินก็มีเหตุการณ์สูญเสียในชีวิต แม่ประสบอุบัติเหตุ ถูกรถชนเสียชีวิต ในขณที่เดินทางกลับบ้าน หลังจากเลิกงานที่ร้านตัดเสื้อ ชีวิตของรินพังทลาย ญาติพี่น้องก็ไม่มี เธออยู่คนเดียวใช้ชีวิตเพียงลำพัง ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก รินมีวิทย์อยู่เคียงข้าง เค้าดูแลเธอทุกอย่างตั้งแต่ทราบเรื่อง