All Chapters of ทะเลล้อมจันทร์: Chapter 41 - Chapter 50

“พี่ชลคะ เข้ามาเลยค่ะ”“แต่จันทร์จะเจ็บ”“ไม่เป็นไร ขอทีเดียวเลย”“นั่นจะยิ่งเจ็บ”“ไม่เป็นไรค่ะ จันทร์ศึกษามาแล้ว”ได้ยินคำตอบของเธอแล้วคิ้วเข้มก็ขมวดแน่น ผู้หญิงตรงหน้านี่เป็นคนแบบไหนกันแน่เนี่ย แต่ก็เอาเถอะในเมื่อเธอยืนยันแบบนั้นก็ได้ เขาจะสนองให้เธอเองปัก!“กรี๊ดดดดด!” จันทร์เจ้ากรี๊ดออกมาเสียงดัง เป็นชายหนุ่มต้องเข้าไปปลอบประโลม“ใจเย็น ๆ นะครับ เข้าไปแล้ว สุดแล้ว คนดี ทนหน่อยนะ”“ฮือ... ไม่เห็นเหมือนที่อ่านมาเลย ฮึก! ไหนบอกว่าถ้าเข้าทีเดียวจะไม่เจ็บไง ไม่เจ็บบ้าอะไร เจ็บจะตายอยู่แล้วเนี่ย ฉีกรึเปล่าก็ไม่รู้”จันทร์เจ้าร้องโวยวาย น้ำตาเม็ดเล็ก ๆ กลิ้งออกจากหน่วยตาก่อนจะถูกชายหนุ่มจูบซับไปสิ้น ใจก็อยากหัวเราะกับคำพูดเธอเหลือเกินแต่ก็กลัวอีกฝ่ายจะโกรธดังนั้นเขาจึงพรมจูบทั่วใบหน้าสวยอย่างปลอบโยน ก่อนจะก้มลงไปดูดดึงยอดอกสร้างความเสียวให้เพื่อดึงดูดความสนใจ เธอจะได้หลงลืมความเจ็บข้างล่าง และวิธีการนี้ของชลธีก็ได้ผล“อื้อ อึดอัด”เมื่อถูกเล้าโลมมาก ๆ เข้า จันทร์เจ้าก็เริ่มดีขึ้น ตอนนี้เธอหายเจ็บแล้วทว่าก็ยังรู้สึกตึง ๆ ตรงนั้นของกาย อีกทั้งยังอึดอัดอีกด้วย“งั้นพี่ขยับแล้วนะครับ ถ้าเจ

“ขอบคุณครับ” ชลธีพูดออกมาอย่างอารมณ์ดี ส่วนจันทร์เจ้าเธอแค่นเสียงในลำคอมองเขาด้วยสายตาขวาง ๆ เท่านั้น แล้วสองคนจึงได้ออกจากบ้านนั่งเรือเข้าไปดูรังนกที่อยู่ในถ้ำหินอีกครั้งจันทร์เจ้าตื่นเต้นและดีใจที่ได้ไปด้วย เนื่องจากว่าวันนี้ชายหนุ่มจะพาเข้าไปลึกกว่าเดิม และเป็นจุดที่สามารถลงจากเรือเดินตามหินสำรวจตัวถ้ำได้นั่นเอง ชลธีเองก็ตื่นเต้นเช่นกัน ตื่นเต้นที่จะได้รางวัลหลังกลับไป ตื่นเต้นที่เธอยอมขึ้นขี่เข้าอีกครั้ง พูดก็พูดเถอะน้อยนักที่จันทร์เจ้าจะยอมอยู่ข้างบน ตั้งแต่มีอะไรกันมาเป็นอาทิตย์เธออยุ่ข้างบนแค่สามครั้งเท่านั้น แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เขาตื่นเต้นได้ยังไง!“ทำหน้าหื่นอีกแล้วนะคะ บอกว่าอย่าทำหน้าแบบนี้ไง โรคจิต!” จันทร์เจ้าพูดเสียงดุระหว่างนั่งเรือชลธียกยิ้มทรงเสน่ให้แล้วโน้มหน้าลงกระซิบข้างหูว่า “ที่จันทร์ยังทำได้เลย ยิ่งตอนพี่อยู่ในตัวจันทร์นะ หน้าจันทร์หื่นกามยิ่งกว่าพี่พี่ยังไม่ว่าเลยนะ”จันทร์เจ้าอยากเถียงเขาเหลือเกินว่า ตอนนั้นมันเสียวเธอจะรู้และสนใจได้ยังไงว่าตัวเองมีหน้าตาแบบไหน ความเสียวจุกอกขนาดนั้นใครจะยังคีพหน้าตาตัวเองได้อีก! นี่ถ้าอยู่กันสองคนเธอคงจะโต้กลับไปอยู่หรอก แต

สำหรับแม่การที่พ่อหมดรักจนต้องทิ้งแม่และเธอไปไม่ผิด แต่สำหรับเธอการกระทำของผู้เป็นพ่อนั้นผิดอย่างมาก เพราะมันถือเป็นปมที่ทำให้เธอไม่อยากมีความรักเลย และแม้บางคำสอนบางความคิดของผู้เป็นแม่เธอจะเห็นด้วย แต่บางอย่างเธอก็ไม่เห็นด้วยเช่นกันแม่เธอยอมให้พ่อจากไปเพียงเพราะว่าพ่อหมดรัก ยอมถูกทิ้งจนตัวเองต้องเหน็ดเหนื่อยหาเงินเลี้ยงูเธอเพียงคนเดียวเรื่อยมา และต้องแอบร้องไห้เงียบ ๆ ยามเธอถามหาพ่อ ยามเธอไม่สบายเจ็บป่วย ยามที่ท่านอ่อนแอ จันทร์เจ้าจะไม่ยอมมีสภาพเหมือนคนเป็นแม่เด็ดขาด เธอตัดสินใจแล้ววันนี้จันทร์เจ้าตัดสินใจเปิดใจให้ชลธีอย่างเต็มที่แล้ว หากในอนาคตข้างหน้าเขาหมดรักและคิดจะจากเธอไปมีคนอื่นล่ะก็ หากวันนั้นมาถึงเธอจะไม่ยอมให้เขาจากไปเด็ดขาด จะไม่ยอมให้เขามีความสุขเพียงคนเดียว และถ้าเขาทำกับเธอแบบนั้นจริง รับรองเลยว่าจันทร์เจ้าจะทำให้เขาตกนรกทั้งเป็นแน่ ๆ ความหึงหวงและความโกรธแค้นของผู้หญิงนับเป็นเรื่องไม่สมควรที่จะท้าทาย โดยเฉพาะผู้หญิงอยางจันทร์เจ้าเพราะอะไรที่เป็นของเธอก็จะต้อเป้นของเธอแค่คนเดียวตลอดไป คนอื่นไม่มีสิทธิ์ยุ่ง พอ ๆ กับเขาที่ไม่มีสิทธิ์คิดไปเป็นของคนอื่นเช่นกันอืม... แต

รุ่งเช้ามาเยือน จันทร์เจ้าตื่นและลุกออกมาจากที่นอนด้วยความกระปรี้กระเป่า เธอเข้าไปอาบน้ำด้วยความสดชื่น ก่อนจะลงมาทำอาหารอย่างง่ายเช่นไข่ดาวทอดกับขนมปังปิ้งเป็นมื้อเช้า“ไปกับพี่ไหมครับ พี่จะเข้าโรงแรม” ชายหนุ่มเอ่ยถามหลังทานอาหารเช้าเสร็จ“ไปค่ะ จันทร์จะไปนอนอาบแดด” ชายหนุ่มได้ยินก็ขมวดคิ้วลงส่งสายตาไม่พอใจไปหาหญิงสาว“อะไรคะ”“ห้ามสั้น”“จันทร์ไม่ใส่สั้นหรอกน่า ทำอย่างกับว่าใส่เสื้อผ้าโชว์ได้อย่างนั้นแหละ รอยที่พี่ทำไว้เมื่อวันก่อนยังเด่นชัดอยู่ขนาดนี้ ใครเขาจะกล้าใส่กัน”“จะไปรู้เหรอ พี่ก็บอกไว้ก่อน เคยได้ยินว่าสามารถเอาเครื่องสำอางกลบรอยได้นี่”“โอ๊ย! จันทร์ไม่เอาด้วยหรอกค่ะ เปลือง! รอยสองรอยพอว่า นี่เป็นสิบรอยใครมันจะไปกลบไหว ซื้อมาตั้งแพงจะมาหมดเพราะรอยดูดแบบนี้ไม่ได้ มันเปลืองเข้าใจไหมคะ”“เอ่อ... ครับ” ชลธีพูดเพียงเท่านี้ เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกมาอีกเช่นกัน เพราะอึ้งตั้งแต่ที่ได้ยินเธอพูดว่าเปลืองแล้ว เพิ่งจะได้รู้ว่าเธอค่อนข้างงกก็ครั้งนี้แหละจากนั้นก็ไม่มีใครพูดอะไรกันอีก ชลธีไปหยิบเอกสารในห้องทำงาน จันทร์เจ้าก็เก็บจานไปแล้ว พร้อมแล้วทั้งสองถึงได้ขับรถออกมาจากบ

โดยปกติหากไม่มีเรื่องอะไรในใจปลาดาวจะต้องสดใสซึ่งผิดกับตอนนี้อย่างสิ้นเชิง ตอนเธอถามและอีกฝ่ายตอบกลับว่าสบายดี จันทร์เจ้าจึงไม่ได้เชื่อมากนัก ด้วยความที่สนิทกันจึงดูออกว่าอีกฝ่ายกำลังโกหก ทั้งยังโกหกไม่เนียนจันทร์เจ้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนและมีอะไรเกิดขึ้นที่เกาะหรือเปล่า พอจี้ถามมากเข้า ปลาดาวก็เอาแต่บอกว่าขอเวลา หากสบายใจเมื่อไหร่จะเล่าให้เธอฟังเป็นคนแรก จันทร์เจ้าถึงได้ยอมหยุดไม่เอ่ยปากถามให้เพื่อนต้องอึดอัดใจอีก“อยากกอดแกจังเลยไอ้จันทร์ ขอฉันกอดแกได้มั้ย”จันทร์เจ้าไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้ารับส่งยิ้มให้เพื่อนพร้อมทั้งกางแขนออกกว้าง เพียงเท่านั้นปลาดาวก็พุ่งเข้ากอดเธอทันที จันทร์เจ้ากอดปลาดาวกลับด้วยความเป็นห่วง มือของเธอลูบหลังเพื่อนไปมาอย่างปลอบโยน แม้เธอจะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร แต่ก็พอคาดเดาได้ลาง ๆ ว่าคงมีเรื่องไม่สบายใจมาก ๆ แน่‘เฮ้อ ช่างเถอะ มันบอกแล้วว่าถ้าดีขึ้นจะเล่าให้ฟังเอง แกก็ไม่ต้องคิดมากหรอกจันทร์ เรื่องบางเรื่องก็ต้องให้เจ้าตัวคิดและตัดสินใจเอง เราจะเข้าไปยุ่งมากไม่ได้หรอก’ พูดในใจเสร็จจันทร์เจ้าก็ดันตัวเพื่อนออกพร้อมยิ้มกว้างให้ปลาดาว“ยิ้มทำไม”“เรามาถ่า