Semua Bab นายหัวอาชา : Bab 21 - Bab 30

เช้าวันต่อมาชบากับนายหัวอาชาตื่นขึ้นมาพร้อมกันในตอนเช้า พอลงมาข้างล่างก็พบว่าผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ที่เดิม ยังไม่ยอมกลับไป"นายหัว....ผู้หญิงคนนั้นยังไม่ยอมกลับไปเลย" ชบาแอบสะกิดเบาๆ เพราะเธอต้องเข้ามาวุ่นวายทำให้นายหัวอาชาโมโหอีกแน่ๆ"ช่างเถอะ ไม่ต้องสนใจก็พอ" เขาตอบก่อนจะแยกไปหลังบ้านตรงคอกม้าของเขา ปล่อยให้ชบาทำหน้าที่แม่บ้านของเธอเอง"นี่เธอ อาชาล่ะ""เอ่อ...อยู่ตรงคอกม้าจ้ะ""ฉันถามอะไรหน่อยสิ""จ้ะ""เธอเป็นอะไรกับอาชา เป็นแค่แม่บ้าน หรือว่าคลานขึ้นไปทำงานบนเตียงกับอาชาด้วย?" ราตรีเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องมองหน้าของชบาเพื่อเค้นเอาคำตอบให้ได้เมื่อคืนเธอแอบเห็นว่าชบาขึ้นไปด้านบนห้องของนายหัวอาชา".....""ตอบสิ หรือว่าตอบไม่ได้เพราะเธอทำแบบนั้นจริงๆ? นี่เธอหน้าตาก็ยังเด็กอยู่เลยนะ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ซะแล้วล่ะ พ่อแม่ไม่สั่งสอนหรือไงกัน?""คุณ!?" ชบามองหน้าของราตรีด้วยสายตาที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไร ที่ราตรีพูดลามปามถึงพ่อแม่ของเธอ"ทำไม!? พูดแค่นี้ถึงกับรับไม่ได้หรือไง?" ราตรีมองหน้าของชบาพร้อมกับยกยิ้มเจ้าเล่ห์"หนูก็ไม่รู้หรอกนะว่าคุณถูกสั่งสอนมายังไง ถึงได้มาลามปามถึงพ่อแม่คนอื่นแบบนี้ แ

ตกเย็นเป็นไปตามคาดราตรีไม่ยอมกลับไปจนกระทั่งนายหัวอาชากลับมาจากทำงานในไร่ ซึ่งหาญน่าจะเป็นคนรายงานเรื่องนี้ให้กับเจ้านายรับรู้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว"คุณ...คุณกลับไปเถอะจ้ะ หนูไม่อยากให้นายหัวโมโหใส่ใครอีก คุณก็รู้ว่านายหัวโมโหน่ากลัวขนาดไหน""เธอไม่ต้องมาสะเออะพูดดี เพราะเธอนั่นแหละที่ทำให้อาชาทำแบบนี้กับฉัน ถ้าไม่มีเธอป่านนี้อาชาคงจะยอมให้ฉันเข้าไปอยู่ในบ้านด้วยแล้ว""......" ชบาเตือนดีๆ แต่กลับได้รับคำตอบแบบนี้เธอก็เหนื่อยที่จะเตือนเหมือนกัน เพราะเธอรู้ว่านายหัวชาเป็นคนที่โมโหและมีอารมณ์รุนแรงและหาญก็ได้เปรยเอาไว้แล้วว่างานนี้ต้องมีการยิงกันแน่นอน ซึ่งชบาก็กลัวที่จะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาก ถ้าจะต้องมีการยิงกันจริงๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอนถ้าฆ่ากันตายเรื่องมันก็ต้องถึงโรงพัก และนายหัวชาก็ต้องโดนจับติดคุกข้อหาฆ่าคนตาย"เตือนดีๆ แล้วนะคุณ นายหัวอาชาน่ะเป็นคนที่โมโหร้ายคุณก็รู้ ทำไมคุณถึงยังอยู่ยั่วโมโหนายหัวอาชาอีกล่ะ""หุบปากของเธอไปเลย เดี๋ยวฉันจะพูดของฉันเองเธอไม่ต้องยุ่ง!""....." ชบาก็ไม่รู้ว่าราตรีจะพูดอะไรแต่เธอก็ยังกลัวอยู่ดีว่านายหัวชาจะโมโหใส่เพราะเรื่องนี้มันแน่นอนอยู่แล

วันต่อมาวันนี้เป็นวันหยุดนายหัวอาชาพาชบาขึ้นไปบนเขาแต่เช้า เพราะจะพาเธอไปดูหมอกในยามเช้าช่วงฤดูหนาวแบบนี้รถต้องจอดเอาไว้ที่ตีนเขาแล้วต้องเดินเท้าขึ้นไปจนถึงยอดเขา"นายหัวถึงหรือยังเนี่ย ชบาเหนื่อยแล้วอะ" ชบาพูดด้วยน้ำเสียงที่เหนื่อยหอบ เพราะเธอคิดว่าจะต้องขับรถขึ้นไป ที่ไหนได้ต้องเดินเท้าขึ้นเขาซึ่งมันก็ทั้งสูงและชันมากแถมอากาศก็หนาวอีก"เดินตามมาเถอะน่าอย่าบ่นเถอะ" นายหัวอาชาหันหลังกลับมาพูด"ทำไมถึงไม่บอกตั้งแต่แรกว่าต้องเดินขึ้นไป?""ถ้าฉันบอกเธอตั้งแต่แรกเธอก็ไม่ยอมมากับฉันน่ะสิ" เขาบอก"....." ชบามองนายหัวอาชาด้วยสายตาที่แข็งกร้าว เมื่อถูกหลอกให้เดินขึ้นเขามาเธอน่าจะเอะใจตั้งแต่แรกว่าทำไมนายหัวอาชาถึงได้ให้เธอใส่กางเกงขายาวกับรองเท้าผ้าใบมาเป็นอย่างดีที่แท้ก็ต้องมาขึ้นเขาแบบนี้นี่เอง........เวลาต่อมาไม่นานทั้งสองก็เดินมาถึงยอดเขา ซึ่งด้านบนอากาศมันเย็นมากถึงแม้จะไม่ได้มีลมแรง แต่ในหน้าหนาวแบบนี้ในป่าย่อมมีอากาศเย็นอยู่แล้ว"เฮ้อ เหนื่อยจังเลยนายหัว จะลากกันมาขึ้นเขาแบบนี้น่าจะบอกก่อน ใครจะไปเตรียมตัวทัน" ชบาเธอถอยหลังไปนั่งบนก้อนหินก้อนใหญ่อย่างหมดแรง"กินน้ำหน่อยไหม""ขอ

วันต่อมาชีวิตของชบาก็วนเวียนอยู่แบบนี้ วันแล้ววันเล่าเธอก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อกับแม่ของเธอเลย ทั้งสองไม่เคยมาที่นี่เหมือนกับว่าทิ้งเธอไว้แล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลยไม่เคยมาสนใจเธอก็อยากจะกลับไปหาพ่อกับแม่บ้าง แต่จากบ้านของเธอมาถึงไร่ของนายหัวอาชาก็ไกลกันพอสมควร และก็ไม่อยากรบกวนเขา เพราะแต่ละวันก็ทำงานเหนื่อยมากพอแล้ว"จ๊ะเอ๋ชบา!!""เฮ้ยพี่หาญ ทำไมถึงกลับมาแล้วล่ะ แล้วนายหัวอยู่ไหน?" ชบาเธอชินกับการมาเงียบๆ ของหาญแล้วล่ะ ตกใจจนตอนนี้หายตกใจไปแล้ว"นายหัวพาม้าออกไปในไร่น่ะ เห็นว่าพามันไปออกกำลังกายบ้าง""อ๋อ..""แล้วนี่ทำอะไรอยู่""กำลังทำฉู่ฉี่ปลาจ้ะ พี่หาญเอากลับไปกินด้วยสิ ชบาทำเยอะอยู่เหมือนกัน""โอเค ลาภปากแล้วล่ะวันนี้ พี่จะได้ไม่ต้องทำกับข้าว" หาญยืนยิ้มเพราะว่าตัวเองใช้ชีวิตอยู่คนเดียว เช้าก็ไปทำงานเย็นกลับมาก็อาบน้ำนอนพักผ่อน บางวันก็สังสรรค์ดื่มเหล้ายาปลาปิ้งกับพวกคนงานที่ทำงานด้วยกัน"ว่าแต่ทำไมวันนี้ถึงกลับกันเร็วล่ะ ยังไม่ถึงเวลาเลยนี่นา""งานที่ไร่เสร็จพอดี นายหัวก็เลยอนุญาตให้ทุกคนกลับบ้านก่อนได้ โดยที่ยังคิดค่าแรงเต็มวันเหมือนเดิม""โห....ใจดีเหมือนกันนะเนี่ยนายหัว"ผ่านไ

"อ๊าา!!"เขาไม่ได้ฟังคำท้วงติงเลย ท่อนเอ็นใหญ่ถูกสอดเข้าไปในรูหลังของชบาทีเดียวจนมิดลำยาวสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอเป็นอย่างมากมันทั้งเจ็บทั้งแสบบอกความรู้สึกไม่ถูกเลย ไม่รู้ว่าควรรู้สึกดีหรือเปล่าการกระทำของเขา"อื้มมม....อย่าขมิบ มันปวดซี๊ด!!" ร่างใหญ่กัดปากตัวเองแน่น เมื่อถูกร่องหลังของชบาบีบรัดจนขยับไม่ได้"ใส่มาทำไมฮื้อ ชบาเจ็บ!" ชบาพูดทั้งน้ำตา การกระทำของเขามันทำให้เธอรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว ไม่มีแรงแม้แต่จะขัดขืนไม่คิดว่านายหัวอาชาจะเป็นคนที่รุนแรงและมีอารมณ์ซาดิสม์เป็นมากขนาดนี้"มันเสียวดีไงชบา อ่าาส์ ดูสิรัดแน่นกว่าข้างหน้าอีก" เป็นเพราะว่าเขาเคยมีอะไรกับผู้หญิงที่เคยขายตัวมาก่อน ซึ่งแน่นอนว่าด้านหน้าก็ไม่ได้มีความคับแน่นอะไรมากมาย เขาจึงเปลี่ยนไปใช้ด้านหลังแทนและก็ดูเหมือนว่ามันจะติดการกระทำนี้ไปแล้ว แค่ก่อนหน้านั้นยังไม่ได้แสดงออกมาให้ชบาเห็นก็เท่านั้นเองแต่ชบาไม่เคยผ่านมือชายมาเลย ไม่ว่าจะด้านหน้าหรือด้านหลังเขาไม่ได้ลืมแต่เขาตั้งใจจะทำแบบนี้กับเธอ เพื่อแสดงตัวตนออกมาให้เธอได้เห็นว่าเขาเป็นคนที่ชอบเซ็กซ์แบบไหนมันซาดิสม์ ป่าเถื่อน รุนแรง การกระทำของเขาที่แสดงออกมาไม่ไ