วันต่อมาชีวิตของชบาก็วนเวียนอยู่แบบนี้ วันแล้ววันเล่าเธอก็ไม่เคยเห็นหน้าพ่อกับแม่ของเธอเลย ทั้งสองไม่เคยมาที่นี่เหมือนกับว่าทิ้งเธอไว้แล้วก็หายเข้ากลีบเมฆไปเลยไม่เคยมาสนใจเธอก็อยากจะกลับไปหาพ่อกับแม่บ้าง แต่จากบ้านของเธอมาถึงไร่ของนายหัวอาชาก็ไกลกันพอสมควร และก็ไม่อยากรบกวนเขา เพราะแต่ละวันก็ทำงานเหนื่อยมากพอแล้ว"จ๊ะเอ๋ชบา!!""เฮ้ยพี่หาญ ทำไมถึงกลับมาแล้วล่ะ แล้วนายหัวอยู่ไหน?" ชบาเธอชินกับการมาเงียบๆ ของหาญแล้วล่ะ ตกใจจนตอนนี้หายตกใจไปแล้ว"นายหัวพาม้าออกไปในไร่น่ะ เห็นว่าพามันไปออกกำลังกายบ้าง""อ๋อ..""แล้วนี่ทำอะไรอยู่""กำลังทำฉู่ฉี่ปลาจ้ะ พี่หาญเอากลับไปกินด้วยสิ ชบาทำเยอะอยู่เหมือนกัน""โอเค ลาภปากแล้วล่ะวันนี้ พี่จะได้ไม่ต้องทำกับข้าว" หาญยืนยิ้มเพราะว่าตัวเองใช้ชีวิตอยู่คนเดียว เช้าก็ไปทำงานเย็นกลับมาก็อาบน้ำนอนพักผ่อน บางวันก็สังสรรค์ดื่มเหล้ายาปลาปิ้งกับพวกคนงานที่ทำงานด้วยกัน"ว่าแต่ทำไมวันนี้ถึงกลับกันเร็วล่ะ ยังไม่ถึงเวลาเลยนี่นา""งานที่ไร่เสร็จพอดี นายหัวก็เลยอนุญาตให้ทุกคนกลับบ้านก่อนได้ โดยที่ยังคิดค่าแรงเต็มวันเหมือนเดิม""โห....ใจดีเหมือนกันนะเนี่ยนายหัว"ผ่านไ
ตกดึกของอีกวัน"อื้อ...ยะ อย่าจ้ะนายหัว...." มือเล็กผลักดันหน้าอกแกร่งออกไปให้ห่างตัว"ทำไม?" นายหัวอาชาผละหน้าออกมาอย่างหัวเสีย ถ้าถูกขัดจังหวะในเรื่องอย่างว่า"ชบาว่า...เราสองคน หยุดทำเรื่องนี้กันดีกว่านะ ชบาไม่อยากให้เราสองคนถลำลึกไปมากกว่านี้""หมายความว่าไง?" เขารู้สึกหัวเสียมากขึ้นกว่าเดิม เพราะคำพูดของชบาดูเหมือนว่าจะไม่เข้าหูเอาซะเลย"คือว่า...." สิ่งที่เธอพูดออกไปก็แค่จะสื่อให้นายหัวอาชารับรู้ว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันไม่ควรที่จะถลำลึกไปมากกว่านี้แต่เธอก็ไม่กล้าพูดออกไปตรงๆ"ชบา!""ชบารู้ฐานะของตัวเองดีว่าเป็นแค่ลูกหนี้ แต่ชบาอยากจะขอ ให้เราสองคนหยุดทำเรื่องนี้กัน แล้วนายหัวจะคิดเงินเพิ่มยังไงก็ได้""เธอพูดอะไรของเธอ!?""ชบาไม่อยากทำ""ฉันก็ไม่ได้ให้เธอทำอยู่แล้วไงชบา""อื้อ!!"ดูเหมือนว่านายหัวอาชาจะไม่ได้สนใจคำพูดของชบาเลยแม้แต่น้อยร่างใหญ่โน้มตัวลงมาทับคนตัวเล็ก พร้อมกับไล่ซุกไซ้ไปตามลำคอระหง ขบเม้มดูดเลียอย่างหื่นกระหาย แถมสองมือบีบเค้นเต้าอวบไปมา ราวกับว่าจะให้มันแหลกคามือตรงนี้"อืม...นายหัว..." ถึงตอนนี้เธอจะมีอารมณ์ร่วมกับเขา แต่ก็ยังออกแนวปฏิเสธนายหัวอาชา"เธอไม่มีทาง
"อ๊าา!!"เขาไม่ได้ฟังคำท้วงติงเลย ท่อนเอ็นใหญ่ถูกสอดเข้าไปในรูหลังของชบาทีเดียวจนมิดลำยาวสร้างความเจ็บปวดให้กับเธอเป็นอย่างมากมันทั้งเจ็บทั้งแสบบอกความรู้สึกไม่ถูกเลย ไม่รู้ว่าควรรู้สึกดีหรือเปล่าการกระทำของเขา"อื้มมม....อย่าขมิบ มันปวดซี๊ด!!" ร่างใหญ่กัดปากตัวเองแน่น เมื่อถูกร่องหลังของชบาบีบรัดจนขยับไม่ได้"ใส่มาทำไมฮื้อ ชบาเจ็บ!" ชบาพูดทั้งน้ำตา การกระทำของเขามันทำให้เธอรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัว ไม่มีแรงแม้แต่จะขัดขืนไม่คิดว่านายหัวอาชาจะเป็นคนที่รุนแรงและมีอารมณ์ซาดิสม์เป็นมากขนาดนี้"มันเสียวดีไงชบา อ่าาส์ ดูสิรัดแน่นกว่าข้างหน้าอีก" เป็นเพราะว่าเขาเคยมีอะไรกับผู้หญิงที่เคยขายตัวมาก่อน ซึ่งแน่นอนว่าด้านหน้าก็ไม่ได้มีความคับแน่นอะไรมากมาย เขาจึงเปลี่ยนไปใช้ด้านหลังแทนและก็ดูเหมือนว่ามันจะติดการกระทำนี้ไปแล้ว แค่ก่อนหน้านั้นยังไม่ได้แสดงออกมาให้ชบาเห็นก็เท่านั้นเองแต่ชบาไม่เคยผ่านมือชายมาเลย ไม่ว่าจะด้านหน้าหรือด้านหลังเขาไม่ได้ลืมแต่เขาตั้งใจจะทำแบบนี้กับเธอ เพื่อแสดงตัวตนออกมาให้เธอได้เห็นว่าเขาเป็นคนที่ชอบเซ็กซ์แบบไหนมันซาดิสม์ ป่าเถื่อน รุนแรง การกระทำของเขาที่แสดงออกมาไม่ไ
กว่าบทรักจะจบลงก็ไม่รู้ว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว รู้แต่ว่าชบาเธออ่อนแรงมาก แถมนายหัวอาชาก็มีอะไรกับเธออย่างรุนแรงอีกชบาก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนนึงที่ไม่ได้แข็งแรงอะไร พอมาเจอศึกหนักแบบนี้มันทำให้เธอแทบคลานเธอได้รับสิ่งใหม่ๆ ที่เธอไม่เคยเจอจากนายหัวอาชา ความรุนแรง และเซ็กซ์แบบซาดิสม์ที่เธอไม่เคยเจอมาก่อนเพราะเขาโมโหที่ถูกชบาห้ามมีอะไรกัน ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แต่เขาไม่ชอบให้เธอมาพูดแบบนี้ด้วย ผลลัพธ์มันก็เลยออกมาอย่างที่เห็นแอ๊ด~ชบาค่อยๆ เดินย่องออกไปจากห้องนอนของนายหัวอาชาอย่างเงียบๆ เพราะกลัวว่าเขาจะตื่นมาเห็นเธอสภาพในตอนนี้เธอดูไม่ได้เลย มันมีรอยแดงเต็มไปหมด ถามเธอก็ยังรู้สึกเจ็บตรงกายสาวอีกต่างหาก มันเจ็บไปหมดทั้งตัวก่อนจะรีบลงมานั่งขดตัวอยู่ตรงซอกตู้เสื้อผ้า ไม่ได้ไปทำอาหารเช้าเหมือนที่เคยทำ"ฮึก....ฮื้ออ...." ชบานั่งสะอื้นอยู่คนเดียว จะเรียกหาให้คนมาช่วยก็คงจะไม่มีใครมาช่วยเธอได้เพราะขนาดพ่อกับแม่คนที่เธอไว้ใจที่สุดในชีวิต ก็เป็นคนเอาเธอมาทิ้งไว้ที่นี่เองเธอเสียใจที่ถูกเอามาทิ้งไว้ที่นี่ และก็เสียใจที่ถูกนายหัวอาชากระทำรุนแรงกับเธอ ราวกับว
นายหัวอาชาทรุดตัวนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของชบา สองมือโอบกอดหัวไหล่เล็กเอาไว้หลวมๆ เมื่อเห็นว่าเธอกำลังนั่งหวาดกลัวจนตัวสั่น เพราะไม่คิดว่ามันจะเป็นแบบนี้เขาจึงไม่ได้จัดการกับอารมณ์ของตัวเองแค่โมโหที่เธอพูดเรื่องหนี้สินอยากจะออกไปจากบ้านหลังนี้ และให้เขาหยุดการกระทำพวกนี้"ฉะ ฉันขอโทษ ฉันไม่คิดว่าเธอจะกลัวขนาดนี้""ฮึก...." ชบาได้แต่นั่งก้มหน้า ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองเขา"ออกมาข้างนอกมา เดี๋ยวยุงกัด""....." เธอขยับหนีนายหัวอาชาเล็กน้อย พร้อมกับส่ายหัวเบาๆ เป็นเชิงบอกว่าเธอจะไม่ออกไปจากตรงนี้เด็ดขาด"ทำไม?""ออกไป" เสียงเล็กๆ ดังเล็ดลอดมา ถึงมันจะเป็นเพียงเสียงแผ่ว แต่นายหัวอาชาก็รู้ว่าชบาพูดอะไร"ถ้าฉันออกไป แล้วเธอจะออกมาไหม?""....." ชบาไม่ตอบ"อ่าโอเค ฉันยอมออกไปก็ได้ แล้วเดี๋ยวฉันจะไปทำอาหารให้ เธอก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ แล้วเดี๋ยวฉันจะเอาข้าวมาให้""....." ชบาก็ยังไม่ยอมตอบนายหัวอาชาลุกขึ้นแล้วค่อยๆ เดินออกมาจากห้องนอนของชบาคงจะเป็นเพราะเหตุการณ์เมื่อคืนที่ทำให้ชบาไม่ยอมคุยกับเขาไม่ยอมมองหน้าเขา ทำให้เธอรู้สึกกลัวเขาจนกลายเป็นหนักขนาดนี้ด้านนอก"จ๊ะเอ๋!""จ๊ะเอ๋พ่องดิ!" นายหัวอ
2 เดือนต่อมาตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาชบาคอยนับวันที่เธอจะได้หลุดพ้นจากกรงขังนี้ และวันนี้ก็เป็นวันสิ้นสุดสัญญาที่นายหัวอาชาได้พูดขึ้น ถ้าจะปล่อยเธอไปหลังจากที่เธออยู่เป็นนางบำเรอให้กับเขาเป็นระยะเวลา 6 เดือนเธอกำลังจะได้กลับไปอยู่ที่บ้านของตัวเองแล้ว จะได้กลับไปใช้ชีวิตของตัวเองสักที"ชบา...""จ๊ะนายหัว""วันนี้เป็นวันหมดสัญญา เธอน่าจะรู้แล้วใช่ไหม""จ้ะ" ชบาพยักหน้าเบาๆ"ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ฉันจะออกไปส่งเธอเอง""ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ นายหัวให้พี่หาญขับรถออกไปส่งชบาที่หน้าปากทางก็ได้ เดี๋ยวชบาจะนั่งรถต่อกลับไปที่บ้านเอง มันไกลชบาไม่อยากให้นายหัวเสียเวลางาน""ตามใจ""ขอบคุณจ้ะ""ถ้าอย่างนั้นคืนนี้เธอไปนอนกับฉันนะ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธออยู่พอดี ถือซะว่าขึ้นไปนอนกับฉันวันสุดท้ายก็ได้""จ้ะ" ชบาหันไปพยักหน้ารับ ช่วงนี้เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายเนื้อสบายตัว นายหัวอาชาคงจะไม่มีอะไรกับเธอตอนนี้หรอก เพราะตั้งแต่วันที่เกิดเรื่องครั้งนั้น นายหัวอาชาก็ไม่เคยแตะต้องในเรื่องอย่างว่ากับเธออีกเลยอาจจะเป็นเพราะกลัวว่าชบาจะหวาดกลัว และไม่ยอมคุยกับเขาอีกและที่ยอมไปเพราะในหัวอาชาบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอ มันอ
เช้าวันต่อมาชบาตื่นแต่เช้าหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองไปขึ้นรถ เพราะเธอให้หาญไปส่งแทนนายหัวอาชา ส่วนตัวของเขาเองตอนนี้ก็อยู่บนบ้าน ไม่ได้ลงมาส่งชบาได้แต่ยืนมองดูเธอจากหน้าต่างด้านบนคำว่าปล่อยคือปล่อยจริงๆ จากนี้คงไม่มีอะไรพันธนาการทั้งสองเอาไว้อีกแล้ว อีกคนนึงก็อยากจะไปอีกคนนึงก็ไม่อยากรั้ง ต่างฝ่ายต่างคิดว่าไม่ได้รักกัน จึงทำให้ไม่เข้าใจกัน"ไปยังชบา""จ้ะพี่หาญ" ชบาพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถจากนั้นรถก็แล่นออกจากไร่ไปทันที ชบานั่งไปเงียบๆ ไม่ได้พูดกับหาญสักคำเดียว"จะกลับจริงๆ หรอชบา" หาญถาม"จ้ะ ก็มันหมดเรื่องแล้วนี่นา ชบาจะอยู่ทำไม ชบาจะได้กลับไปทำงานใช้ชีวิตของตัวเอง""ทำไมถึงไม่อยากอยู่ที่นี่ล่ะ?""พี่จะให้ชบาอยู่ในฐานะอะไร ชบากับนายหัวเราไม่ได้เป็นอะไรกันนะ อีกอย่างชบาก็รู้ดีว่าชบามาเพราะอะไร""....." หาญไม่ได้ตอบ เพราะเขาเองก็รู้ดีไม่ต่างจากเธอ ถึงสาเหตุที่ชบาต้องมาทำงานอยู่ที่นี่และมันก็ไม่ใช่งานบ้านเพียงอย่างเดียวที่เธอต้องทำ"ชบากับนายหัวเราสองคนไม่ได้เหมาะสมกันขนาดนั้นหรอกพี่" ชบาพูดพร้อมกับฝืนยิ้ม เธอเจียมตัวเองอยู่ตลอด ไม่เคยคิดเลยว่าตัวเธอจะเหมาะสมกับนายหัวอา
>"เฮ้ยไอ้ชบา นี่เอ็งหนีหายไปอยู่ที่ไหนมาวะ!?" ป้าข้างบ้านที่รู้จักมักคุ้นกันดีอยู่ เดินเข้ามาหาชบาพร้อมกับเอ่ยถามด้วยความสงสัย"ชบาไปทำงานมาจ้ะ ว่าแต่พ่อกับแม่ไปไหนเหรอจ๊ะทำไมปิดบ้านกันเงียบเลย""อ่าว ข้าก็นึกว่าเอ็งหายไปกับพ่อแม่เองซะอีก""หายไป? หมายความว่ายังไงหรอจ๊ะ""พ่อกับแม่เอ็งมันหนีหายไปตายที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ มันติดหนี้ลุงกำนันไว้ตั้งหลายแสนไม่รู้เอาไปทำอะไรกันนักหนา นี่มันก็หอบเสื้อผ้าปิดบ้านหนีลุงกำนันไปแล้ว ลุงกำนันก็เลยมาล็อคบ้านยึดของมันไว้""อ้าว ชบาไม่เคยรู้เลย ว่าพ่อกับแม่ติดหนี้เยอะขนาดนี้ แล้วนี่ลุงกำนันยึดบ้านไปแล้วเหรอจ๊ะ""เออสิวะ แต่ถ้าเอ็งอยากจะกลับเข้ามาอยู่ก็ลองไปคุยเรื่องใช้หนี้กับลุงกำนันดู เผื่อว่าแกจะเห็นใจ""จ้ะป้า""แล้วนี่ข้าถามเอ็งจริงๆ นะ เอ็งไปอยู่ที่ไหนมาถึงไม่รู้เรื่องว่าพ่อกับแม่เองมันหนีหายไปแล้ว""ชบาไม่รู้จริงๆ จ้ะป้า ชบาไปทำงานพ่อกับแม่ก็ไม่ได้ติดต่อไปเลย ชบาเองก็ไม่ได้ติดต่อกลับมาก็เลยไม่รู้ว่าพ่อกับแม่เป็นยังไงบ้าง""เวรกรรมของเอ็งจริงๆ เล๊ยชบา พ่อกับแม่เอ็งมันคงจะทิ้งเอ็งไปอยู่ที่อื่นแล้วล่ะ อย่าหาว่าป้าพูดใจร้ายเลย แต่ป้าพูดจร
3 ปีต่อมาหลังจากที่ชบาคลอดลูกคนที่สองได้ไม่นานเธอก็ได้ตั้งท้องลูกคนที่สามซึ่งก็เป็นลูกผู้ชายยังไม่ได้ผู้หญิงตามที่คนเป็นพ่อคาดหวังเอาไว้ลูกชายคนที่สองได้ตั้งชื่อให้ว่า องศา ส่วนลูกชายคนที่สามที่ยังอยู่ในท้องยังไม่ได้คิดชื่อไว้เพราะอยากได้ลูกสาวจึงขยันปั๊มลูก แต่ก็ยังได้ลูกชายทั้งสามคนเลยชบาเดินออกมาตรงหน้าบ้านก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตรงหน้าบ้าน มองดูลูกชายกำลังวิ่งเล่นอยู่กันอย่างสนุกสนานสองหนุ่มมีพี่เลี้ยงเยอะแยะเลยส่วนใหญ่ก็จะเป็นคนงานของนายหัวอาชาที่ชอบมาเล่นกับลูกชายของเขาทั้งสองคนชบาเลยไม่ต้องเหนื่อยอะไรมากมาย เพราะมีคนคอยดูแลลูกชายให้ ส่วนงานบ้านเธอก็ไม่ต้องทำอะไรมากมายเพราะนายหัวอาชาจะเป็นคนกลับมาทำเองทุกอย่าง หลังจากที่เลิกงานกลับมาชีวิตของเธอดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยตั้งแต่ได้มาอยู่ที่นี่ ได้มีลูกได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ ได้มีรักแท้ที่เธอไม่เคยเจอมันมาก่อนที่บ้านของเธอก็กลับไปอยู่บ้างเป็นครั้งคราว และก็ได้ข่าวมาว่านัทลูกชายกำนันแต่งงานมีครอบครัวไปแล้วเหมือนกัน ซึ่งชบาเองเธอก็ยินดีด้วยเพราะไม่อยากให้นัทมาจมปลักอยู่กับเธออย่างน้อยทุกอย่างมันก็ลงตัวได้ด้วยดี จะเหลือก็แ
7 เดือนต่อมาชบากำลังท้องลูกคนที่สองได้5เดือนแล้ว เป็นผู้ชายตามที่นายหัวอาชาคิดเอาไว้เลย ครั้งนี้ชบาไม่ได้แพ้ท้องและนายหัวอาชาก็ไม่ได้แพ้ท้องเช่นกัน เป็นท้องที่สบายมาก ชบากินได้ทุกอย่างตั้งแต่รู้ว่าตัวเองท้องนายหัวอาชาต้องหยุดงานเพื่อมาดูแลภรรยาที่กำลังท้องและลูกชายวัยกำลังซน มอบหมายงานและหน้าที่ควบคุมคนงานให้เป็นหน้าที่ของหาญแทน เพราะหาญเป็นคนที่ไว้ใจได้ และอยู่กับเขามานานจึงพอจะรู้วิธีการวางตัวอยู่บ้างเพราะไม่อยากให้ชบาหยิบจับอะไรเลย เขาจึงทำงานแทนเธอทุกอย่างที่เป็นงานบ้านของผู้หญิง ชบาเธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยและได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ทุกเดือนนายหัวอาชาต้องขับรถพาชบาไปพบหมอที่โรงพยาบาลตามกำหนด และพาลูกชายจอมซนไปด้วย พยาบาลสาวๆ พากันมาติดตรึม เพราะมีสายตาที่เจ้าชู้ไม่แพ้พ่อ มีสาวๆ มาติดตั้งแต่เด็กเลย>"ชบาว่าโตขึ้นนายหัวต้องเตรียมสินสอดเอาไว้เยอะเลย ไม่รู้ว่าจะได้เมียกี่คน ดูขนาดพ่อสิ...." ชบาเหล่ตาไปมองที่นายหัวอาชาเล็กน้อย"นั่นไม่ได้เรียกว่าเมียสักหน่อย ก็แค่ทางผ่าน""ของผู้ชายเจ้าชู้?""โถ่ชบา เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้วนะ ตอนนี้ปัจจุบันนี้ฉันมีแค่เธอคนเดียวไม่เคยไปมี
เวลาผ่านไปหลังจากที่ทุกอย่างเริ่มจะลงตัวมากขึ้น ชบาก็หันกลับมาทำหน้าที่ของแม่บ้านอีกครั้ง ส่วนนายหัวอาชาก็ออกไปทำงานบ้างเป็นบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่จะใช้ชีวิตอยู่กับลูกมากกว่ายิ่งโตลูกชายก็ยิ่งเหมือนเขา ทั้งขี้เล่นหูตาว่องไว ออกแนวเจ้าชู้ไม่แพ้พ่อเลย ไม่ต้องเดาเลยว่าโตขึ้นจะเหมือนใครความรักของทั้งสองมันก่อตัวเริ่มขึ้นเรื่อยๆ ครั้งนี้เป็นความรักอย่างจริงจัง ไม่ได้มีเรื่องเซ็กซ์เข้ามาเกี่ยวข้องก่อนชบาเธอเป็นคนที่ทำหน้าที่แม่หน้าที่เมียและหน้าที่แม่บ้านได้อย่างดีมากๆ ไม่ขาดตกบกพร่องตรงส่วนไหนเลยโลกของนายหัวอาชามันกลับมาสดใสอีกครั้ง เมื่อมีชบาและลูกชายเข้ามาในชีวิต เขาเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บกดเก็บตัวและไม่ค่อยพูดกับใคร แต่พอมีชบาเข้ามามันทำให้เขาเริ่มเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆ อีกครั้งพ่อกับแม่ของเขาก็คงอยากเห็นลูกชายมีความสุขแบบนี้เหมือนกัน เสียดายที่พ่อกับแม่ของเขาไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าหลานนายหัวอาชาสั่งให้คนงานขยับขยายรอบๆ บ้านให้กว้างขึ้นอีก ตรงไหนที่เป็นป่าสั่งลูกน้องโล๊ะทิ้งออกให้หมด เพื่อที่จะมีพื้นที่ให้ลูกชายและลูกของเขาอีกหลายๆ คนได้วิ่งเล่นโกดังที่เคยจับชบาไปขังเอาไว้ก็สั่งให้ลูกน้องร
เวลาผ่านไปนายหัวอาชาจ้างคนงานผู้หญิงมาคอยเป็นแม่บ้านแทนชบา เธอจะได้มีเวลาเลี้ยงลูกไม่ต้องทำงานอะไร ส่วนนายหัวอาชาก็ไปทำงานบ้างเป็นบางวัน ส่วนใหญ่จะใช้เวลาอยู่กับลูกกับชบามากกว่าเพราะชีวิตนี้อุทิศให้กับเมียกับลูกหมดแล้ว ชบาคือคนที่เข้ามาเติมเต็มทำให้ชีวิตของเขามีสีสันขึ้นอีกครั้ง ทำให้ผู้ชายยิ้มยากอย่างเขากลับมายิ้มง่ายอีกครั้งตอนนี้ลูกชายก็อายุได้ 5 เดือนกว่าแล้ว กำลังน่ารักเลย แถมยังหน้าตาเหมือนกับพ่อถอดแบบกันออกมาเป๊ะๆ ใครเห็นก็ต้องหลงในความน่ารักของอาชาน้อยชีวิตของชบาดีขึ้นมากเธอไม่ต้องทำงานหนัก ไม่ต้องตามใช้หนี้ให้กับพ่อแม่อีกแล้ว เพราะต่อจากนี้ถ้าพ่อกับแม่ของเธอจะก่อหนี้สินเพิ่มเธอก็คงช่วยเหลืออะไรไม่ได้อีกแล้ว ที่ผ่านมาเธอก็ช่วยเหลือมาเยอะมากเกินแล้วค่าน้ำนมมันไม่ได้แลกด้วยเงิน แต่มันแลกมาด้วยความรัก ซึ่งในตอนนี้เธอก็มีความรู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน การที่เธอมีลูกมันทำให้เธอได้รู้ได้สัมผัสคำว่าแม่ที่แท้จริงถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง เพราะพ่อกับแม่ของเธอไม่เคยติดต่อกลับมาเลย และเธอก็ไม่รู้จะติดต่อหรือไปตามหาพ่อกับแม่ของเธอที่ไหนสุดท้ายมันก็แล้
หลายวันต่อมา"นะชบาไปอยู่กับฉันนะ ฉันจะดูแลเธอกับลูกเอง" เสียงของนายหัวอาชากำลังเว้าวอนให้ชบายอมไปอยู่กับเขา เพื่อที่เขาจะได้มีเวลาดูแลเธอมากขึ้น"ไปเถอะชบา บ้านหลังนี้เอ็งก็ปล่อยเอาไว้แบบนี้แหละ อยากมาอยู่เมื่อไหร่ก็ค่อยมา" ป้าแกพูดขึ้นอีกคน"แล้วป้าจะอยู่ยังไง" ชบาเองก็เป็นห่วงป้าแก เพราะป้าแกก็ชราลงมากแล้ว แถมไม่มีลูกหลานคอยดูแลอีกด้วย"ป้าอยู่ได้ ป้าอยู่คนเดียวมาตั้งนานแล้วเอ็งก็เห็น""แต่ชบาเป็นห่วงป้า""ไม่ต้องห่วงหรอกไปเถอะ เอ็งกับลูกจะได้ไม่ต้องลำบาก""....." สิ่งเดียวที่เธอไม่อยากไปก็คือเป็นห่วงป้า เพราะป้าแกก็คอยดูแลเธอมาตั้งแต่เด็ก แถมตอนเธอท้องก็ยังช่วยดูแลเธออีก"ป้าน่ะแก่แล้ว จะเป็นจะตายมันก็เป็นเรื่องธรรมชาติไม่มีใครฝืนธรรมชาติได้หรอก"".....""เอ็งน่ะจะได้มีที่อยู่จะได้แจ้งเกิดให้กับลูกได้""จ้ะป้า แล้วชบาจะกลับมาเยี่ยมป้าบ่อยๆ นะ"ชบายอมไปกับนายหัวอาชาด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง แต่อย่างหนึ่งคือเธอรักในหัวอาชา และก็ยังรักอยู่เหมือนเดิม แต่ที่เธอยอมเดินออกมาก็เพราะว่าอยากให้นายหัวอาชาไปเจอคนที่ดีๆ เหมาะสมกับเขามากกว่าเธอแต่นายหัวอาชาไม่ได้ต้องการใคร ต้องการแค่คนคนนึงที่จะเข
บรืน~"มึงแน่ใจนะว่าที่นี่ไอ้หาญ?""ครับนายหัว ผมลองไปถามคนที่มาส่งชบาคราวนั้นเขาบอกว่าชบานั่งรถมาลงที่นี่ครับ" หาญตอบยืนยันตอนนี้นายหัวอาชากับหาญกำลังยืนอยู่ตรงหน้าบ้านหลังนึง ซึ่งมี 2 หลังติดกันขวามือเป็นบ้านที่เป็นร้านค้า ส่วนบ้านอีกหลังนึงเป็นบ้านไม้ยกสูงไม่รู้ว่านายหัวอาชานึกยังไงให้หาญไปสืบตามหาบ้านของชบา แล้วก็พากันมาตามหาชบาตามที่รู้มา"ลองไปถามป้าที่ร้านค้าดูมั้ยครับนายหัว""อืม..." นายหัวพยักหน้าตอบรับ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเดินเข้าไปตรงร้านค้าที่เปิดอยู่"ซื้ออะไรเลือกได้เลยพ่อหนุ่ม" ป้าแกเอ่ยถามขึ้น"ป้าครับ ผมขอถามอะไรหน่อยครับ""อะไรล่ะ""ที่นี่มีคนชื่อชบาหรือเปล่าครับป้า""ชบา มีสิว่าแต่พ่อหนุ่มเป็นใครกัน มาตามหาชบามันทำไม""เอ่อ..." นายหัวอาชาไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี"เจ้านายของผมมาตามหาเมียครับ เมียชื่อชบา เป็นเด็กตัวเล็กๆ เตี้ยๆ ครับป้า""มาตามหาเมีย ชบานั่นน่ะเร๊อะเมียพ่อหนุ่ม""ใช่ครับป้า ชบาเป็นเมียของผมเอง" เมื่อหาญเปิดทางแบบนั้นแล้ว เขาก็เลยต้องพูดไปตามน้ำ แต่ความจริงชบาก็เป็นเมียของเขานั่นแหละ แต่ไม่รู้จะบอกยังไงดีเหมือนกัน"ชบามันไม่อยู่หรอก มันไปอำเภอตั้งแต่เช้
>หลังคลอดชบาพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาล 3 วันจากนั้นคุณหมอก็อนุญาตให้เธอกลับบ้านได้ ที่บ้านก่อนจะคลอดเธอเตรียมทุกอย่างพร้อมหมดแล้วและก็มีป้าคอยแวะเวียนมาดูลูกให้เธอได้พักผ่อน สำหรับคุณแม่มือใหม่อย่างเธอมันรู้สึกตื่นเต้นมาก ทุกอย่างเธอเป็นคนทำเองหมด ไม่ว่าจะอาบน้ำลูกป้อนนมลูกมันเหนื่อยมากๆ แต่เธอก็มีความสุขที่ได้เห็นหน้าลูกทุกวัน นัทก็คอยแวะเวียนมาหาอยู่บ่อยครั้ง แต่เพราะต้องทำงานช่วงนี้ก็เลยไม่ค่อยได้แวะมาเท่าไรหลังจากที่เธอได้ลิ้มรสชาติของความเจ็บปวด มันก็ทำให้เธอได้รู้ทันทีว่ากว่าแม่ของเธอจะคลอดออกมาได้มันทรมานมากแค่ไหน แล้วไหนจะต้องเลี้ยงเธอเหมือนกับลูกของเธอในตอนนี้อีกไม่ต่างอะไรจากเธอในตอนนี้เลยเพราะแม่ของเธอต้องเลี้ยงเธอมาคนเดียวโดยที่ไม่มีใครคอยช่วยเลี้ยงมันเหนื่อยมากจริงๆ ชบาเธอเข้าใจความรู้สึกของแม่เธอแล้ว"กินข้าวยังชบาเอ้ย""ยังเลยจ้ะป้า" ชบาขานรับ เพราะลูกของเธอตื่นร้องไห้ตั้งแต่ตีห้า ตอนนี้แปดโมงเช้าเพิ่งจะได้เงียบเสียงไป ตอนกลางคืนเธอก็แทบจะไม่ได้นอนเพราะต้องคอยระแวงขึ้นมาดูลูกน้อย"ไอ้ตัวเล็กร้องไห้อีกแล้วรึ""จ้ะป้า ร้องตั้งแต่เช้ามืดเลย นี่ก็เพิ่งจะหลับไป"
7 เดือนต่อมา"โอ๊ะ!?" ชบาหยุดเดินพร้อมกับเลื่อนมือไปจับที่ท้องใหญ่ของตัวเอง เมื่อเธอรู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างแตกตรงใต้หว่างขาและมีน้ำไหลออกมา"ไอ้ชบา!?" ป้าแกรีบวิ่งมาทันที "เอ็งกำลังจะคลอดแล้ว นัทโว้ยนัท!""ครับป้า!" นัทวิ่งมาแต่ไกล"พาชบามันไปโรงพยาบาลที น้ำคร่ำมันแตกแล้วมันจะคลอดลูก" ป้าแกพูดด้วยความตกใจ เพราะไม่คิดว่าชบาจะคลอดวันนี้ มันอีกตั้งอาทิตย์นึงกว่าจะถึงกำหนดคลอดแต่หมอก็บอกเอาไว้แล้วว่าในช่วง 2 อาทิตย์นี้อาจจะคลอดก่อนก็ได้ เพราะท้องของชบาใหญ่มาก"ดะ ได้ครับ" นัทรีบไปถอยรถกระบะของตัวเองมารับชบาทันที จากนั้นก็รีบขับรถพาไปที่โรงพยาบาล"โอ๊ะ!? อื้มม!!""ชบาเป็นยังไงบ้าง อดทนหน่อยนะพี่กำลังรีบพาไปโรงพยาบาล" นัทคอยหันไปมองชบาอยู่เป็นระยะๆ เพราะเธอกำลังนั่งกุมท้องพร้อมกับส่งเสียงร้องโอดโอยด้วยความทรมานน้ำคร่ำก็ไหลออกมาอย่างไม่หยุด เหมือนกับว่าเธอจะคลอดในรถให้ได้"อื้ออ....ชบาปวดท้องอ่ะพี่นัท ปวดอยากเบ่ง!" ชบาพยายามกลั้นเอาไว้เพื่อให้นัทพาเธอไปถึงโรงพยาบาล แต่ความรู้สึกในตอนนี้มันเหมือนกับว่ามีอะไรค่อยๆ ไหลออกมา และเธอก็ปวดท้องมากขึ้นกว่าเดิมอีกด้วย"ทำใจดีๆ ก่อนนะชบา อีกนิดเ
>"สวัสดีค่ะคุณพยาบาล" ชบาเดินไปตรงหน้าเคาน์เตอร์ พร้อมกับสะพายกระเป๋าที่ข้างในมีของพะรุงพะรัง ไม่รู้ว่าฝากท้องครั้งแรกเขาต้องใช้อะไรบ้าง เธอก็หยิบมาหมดเลย"มาทำอะไรคะ?" พยาบาลเอ่ยถาม"มาฝากท้องค่ะ" ชบาพูด พร้อมกับหยิบเอาเอกสารออกมาจากกระเป๋าสะพาย"เคยมาที่โรงพยาบาลหรือยังคะ ถ้ายังไม่เคยมาเดี๋ยวรบกวนกรอกประวัติของคนไข้ด้วยนะคะ""ได้ค่ะๆ" ชบารับเอกสารจากพยาบาลมา แล้วก็รีบกรอกข้อมูลของเธอลงไปทันที"วันนี้สามีได้มาด้วยหรือเปล่าคะ?""เอ่อ ไม่มาค่ะ ไม่มี" ชบาพูดน้ำเสียงตะกุกตะกัก"ถ้าอย่างนั้นไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวไปนั่งรอหมอเรียกเข้าตรวจนะคะ""ได้คุณพยาบาล"ชบาเดินไปนั่งรอบนเก้าอี้ด้วยความตื่นเต้น วันนี้เธอให้นัทลูกชายของกำนันเป็นคนมาส่งที่โรงพยาบาล เพราะหารถเดินทางมาไม่ได้เวลาผ่านไป( นางสาวชญานิษฐ์ เชิญเข้าห้องตรวจ 2 ค่ะ )เสียงประกาศตามสายเป็นชื่อของชบา เธอรีบเดินไปที่ห้องตรวจตามที่พยาบาลประกาศทันที"สวัสดีค่ะคุณหมอ""สวัสดีครับ เชิญนั่งก่อนนะครับ""ค่ะ""วันนี้มาตรวจครรภ์นะครับ""ใช่ค่ะ มาตรวจครรภ์แล้วก็ฝากครรภ์ด้วยเลยค่ะ""งั้นเดี๋ยวหมอขออนุญาตเจาะเลือดไปตรวจนะค