All Chapters of ปม​สวาท​ซาตาน: Chapter 1 - Chapter 10

ณ สกายคลับต้องมาติดตามคนที่มีอะไรกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอย่างเขา โคตรซวยชะมัด!คาริสาหันไปมองแดเนียลเป็นระยะ ๆ เธอสวมชุดเดรสสีดำเปิดไหล่เล็กน้อย ขณะที่อีกคนกำลังนัวเนียอยู่กับผู้หญิงที่ดูน่าจะเป็นรุ่นน้องจากมหาลัยเดียวกันแดเนียลจูงมือสาวรุ่นน้องเดินออกไปข้างนอกสถานที่รื่นเริง คาริสาจึงเดินตามออกไปอย่างใจเย็น เธอเว้นระยะห่างให้พอมองเห็นทั้งคู่ สองหนุ่มสาวเข้าไปในเบาะหลังรถแล้วนัวเนียลูบคลำกันอย่างเมามัน ก่อนที่กระจกรถจะค่อย ๆ ปิดลง จนไม่อาจมองเห็นคนภายในรถคันนั้น คาริสาเองก็ไม่สามารถทนดูได้เช่นกันครืด! ครืด!คาริสาเดินหาที่ปลอดภัยสำหรับรายงานข้อมูลกับคุณหญิง โดยที่ยังคงมองเห็นรถของแดเนียลอยู่ ก่อนที่จะกดรับสายที่ดังรบเร้าไม่หยุดบนรถซึ่งกำลังละเลงบทรักอย่างดูดดื่มและเร่าร้อน แดเนียลดันร่างสาวรุ่นน้องให้นอนราบกับเบาะหลังแล้วขึ้นคร่อมบนตัวเธอ เขาโน้มใบหน้าเข้าไปซุกไซร้ซอกคอของคนใต้ร่างอย่างดูดดื่ม มือหนาโอบรัดช่วงเอวของเธออย่างแนบแน่นก่อนที่จะไล้มือลงมาจนถึงบั้นท้ายกลมกลึง เขาบีบเคล้นอย่างมันมือ ลิ้นร้าย ๆ โลมเลียจากซอกคอมาจนถึงร่องอกอวบอิ่มมือทั้งสองข้างของสาวรุ่นน้องโอบรัดแดเนียลให้แน

“นี่นายเคยโดนยิงขู่มาแล้วเหรอ” คาริสาพูดทั้งที่ยังตกใจอยู่เล็กน้อย“ที่เธอบอกว่าไม่รู้จักฉัน ฉันไม่เชื่อ”“โอ๊ย!” แดเนียลกระชากแขนคาริสาเดินไปยังรถคันหรู เขากำลังจะเปิดประตูรถออก แต่ยัยตัวแสบก็บ่ายเบี่ยงด้วยการเหยียบเท้าและกระแทกศอกเข้าที่หน้าท้องแกร่ง ยังดีที่เขารู้ทันลูกเล่นของเธอ แดเนียลจึงขยับขาออกแล้วรวบตัวเธอไว้ในวงแขนหนา จากนั้นจึงเปิดประตูรถออกแล้วใช้กำลังดันร่างของคาริสาเข้าไปภายในรถคาริสาพยายามต่อต้านเพื่อที่จะออกจากรถของแดเนียลให้ได้ แต่มือหนาก็ดันศีรษะของเธอเข้าไปในรถอีกครั้ง ก่อนจะปิดประตูพร้อมจัดการล็อกรถเอาไว้เมื่อคาริสาเปิดประตูรถจากอีกฝั่งไม่ออก เธอจึงรีบดันประตูทางฝั่งคนขับแต่ก็ยังช้ากว่าแดเนียลที่เปิดประตูเข้ามานั่งได้ก่อน เขาดันศีรษะคนร่างเล็กไปนั่งที่ตำแหน่งเดิม ก่อนจะปรับเบาะให้เธอนอนลงอย่างนึกสนุก“อ๊ะส์!” คาริสาตกใจร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ ๆ เบาะที่นั่งมันเอนลงจนเธอต้องนอนราบอย่างเลี่ยงไม่ได้แดเนียลเอื้อมมือไปดึงที่คาดเข็มขัดนิรภัยมาคาดให้กับเธอ แล้วปรับเบาะให้เธอนั่งดังเดิม คาริสาถึงกับหายใจเข้าออกอย่างไม่เป็นจังหวะ ตกใจคิดว่าเขาจะทำอะไรมิดีมิร้ายกับเธอ“ฉันไม

วันต่อมา...หลังจากอาบน้ำเสร็จ คาริสายืนสำรวจร่างกายตัวเองผ่านกระจกขณะที่นำผ้าขนหนูมาพันรอบอกตุ๊บ!เสียงของหนักตกลงพื้นทำเอาเธอสะดุ้งตัวโยน มือเรียวเล็กเปิดประตูห้องน้ำออกมาดู เห็นว่าแดเนียลกำลังติดกระดุมเสื้อเชิ๊ตอย่างหัวเสีย เขาไม่เคยค้างคืนกับผู้หญิงที่เขาหลับนอนด้วย แต่กับยัยตัวแสบนี่ทำไมถึงรู้สึกหลับเป็นตาย“เป็นอะไรไปคะที่รัก” คาริสาเอ่ยถามแดเนียลอย่างยียวนกวนประสาน เธอรู้ดีว่าหากเอ่ยเรียกเขาไปแบบนั้น เขาจะต้องไม่พอใจจนพานหัวร้อนไปกันใหญ่“เธอไม่มีสิทธิ์มาเรียกฉันแบบนั้น!”“แหม...ทำเป็นเสียงดุไปได้ ว่าแต่เมื่อคืนนอนหลับสบายไหมคะผัวขา”“หุบปากของเธอเลยนะ” แดเนียลชี้หน้าพลางตะคอกใส่คาริสาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ไม่วายบ่นกับตัวเองพึมพำ “แม่ง ทำไมถึงจำอะไรไม่ได้เลยวะ”“นายควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เคยเอากับผู้หญิงมาแล้วกี่คนจำได้ไหม” คำถามของคาริสาทำเอาแดเนียลพูดอะไรต่อไม่ออก “ตอบช้า แปลว่าจำไม่ได้ ก็ไม่แปลกที่นายจะจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้ แต่ไม่เป็นไรนะ ถ้านายจำไม่ได้เดี๋ยวฉันทบทวนความจำให้เอง เมื่อคืนเราสองคนแบบว่า...”คาร

“ปลดกระดุมออก”'เพลง' รุ่นน้องปีหนึ่งเห็นว่ารุ่นพี่สุดฮอตนั่งดื่มเหล้าอยู่คนเดียว เธอจึงรีบคว้าโอกาสนั้นโดยการยัดเยียดตัวเองให้กับเขาแดเนียลสนองความต้องการให้เธออย่างไม่ลังเล เนื่องจากว่าเขาก็อยากหาอะไรทำแก้เซ็งอยู่พอดี“พี่แดน เพลงยังไม่เคยค่ะ” เพลงกำลังจะบอกว่าตัวเธอนั้นยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่แดเนียลไม่ได้สนใจเรื่องนั้น เขาและเธอเพียงแค่สนุกกันชั่วครั้งชั่วคราวถ้าเขาอยากได้เขาก็ต้องได้ และสาวรุ่นน้องก็เดินเข้ามาตรงจังหวะที่เขากำลังมองหาสาว ๆ สวย ๆ มาบริหารน้องชายอยู่พอดีแต่กฎก็คือกฎ ครั้งเดียวไม่กินซ้ำ น้ำแตกก็แยกทาง“ปลดกระดุมเร็วเข้าสิน้องเพลง เดี๋ยวพี่จะสอนน้องเพลงเอง” เพลงเริ่มปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ดตามที่แดเนียลสั่ง จนเผยให้เห็นชั้นในลายลูกไม้สีครีม “อย่างนั้นแหละ ทีนี้ก็ถอดเสื้อออก ถอดกระโปรงด้วย”แดเนียลออกคำสั่งกับเธออีกครั้ง ก่อนที่จะปลดกระดุมเสื้อตัวเองออกเช่นกัน เมื่อสาวรุ่นน้องจัดการถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า แดเนียลก็ผลักร่างเพลงให้นอนราบไปกับเตียงเขาจัดการถอดเสื้อ ปลดเข็มขัดหนัง ตามด้วยรูดซิปกางเกงลง เพลงได้แต่เลียริมฝีปากตัวเอง เมื่อเห็นความเป็นชายนูนคับ

[คาริสา talk]สองสัปดาห์ต่อมา...ฉันเดินไปเดินมาอยู่ภายในห้อง เนื่องจากว่าวันนี้ยังไม่ได้เจอหน้าแดเนียลเลย แค่ไม่ได้เจอหน้าเขาทำไมฉันจะต้องกระวนกระวายอยู่ไม่เป็นสุขแบบนี้ด้วยตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา แดเนียลมารับมาส่งฉันทุกวัน ด้วยเหตุผลสั้น ๆ เพียงแค่ ‘คิดถึง’ทั้งที่ฉันไม่ต้องติดตามเขาแล้ว ตอนนี้กลับเป็นเขาที่คอยตามดูแลฉันเป็นอย่างดีเขากำลังทำอะไรอยู่นะแล้วที่ฉันเป็นอยู่มันเรียกว่าคิดถึงหรือแค่สับสนกันแน่ก๊อก! ก๊อก!อยู่ ๆ เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นมา ฉันจึงรีบเดินไปส่องตาแมวดูหน้าห้อง เมื่อไม่เห็นใครฉันจึงเปิดประตูออกไปดู ก่อนจะเห็นถุงอะไรบางอย่างห้อยอยู่หน้าประตูพร้อมกับกระดาษโน้ตติดเอาไว้‘ซื้อข้าวกล่องมาฝาก กินด้วยนะนี่คือคำสั่ง!’ฉันอ่านแล้วเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว เขาก็มีมุมโรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย แต่ทำไมถึงไม่โผล่หน้าออกมาให้เห็น รู้ไหมว่าฉันคิดถึงฉันควรจะชัดเจนต่อความรู้สึกตัวเองสักที รู้สึกดีก็พูด ชอบก็ตะโกนออกไป...“ฉันจะไม่ยอมกิน ถ้าไม่มีใครมากินเป็นเพื่อน ประตูห้องฉันไม่ได้ล็อกนะ” ฉันตะโกนออกไปเสียงดังทีเดียว หวังว่าเขาคงจะได้ยิน ฉันหันหลังกลับเข้ามาภายในห้องพร้อ