All Chapters of Wife of Mr. Azrael Alcazar : Chapter 31 - Chapter 40

Azrael's POV"Anong nangyari sa kamao mo?" tanong ng asawa ko. Walang bahid ng dugo sa kahit anong damit ko noong umuwi ako dahil hinubad ko agad ang damit ko. Naligo rin ako agad at itinapon ko ang damit na suot ko para hindi malaman ng asawa ko at hindi niya makita pero kahit ginawa ko ang lahat ng iyon ay hindi pa rin nakaligtas sa mata niya ang mga munting galos sa kamao ko. "May sinabi kase ang kinita ko na hindi ko nagustuhan kaya ayun binanatan ko na." Tumingin ako sa kanya, sobrang pag-aalala ang makikita sa mga mata niya. "Don't worry wife, he's not innocent at all. Baka nga sumaya ka pa kapag nalaman mo kung sino iyong sinuntok ko." Though I am not sure if she will really be happy kapag nalaman niya ang pinaggagagawa ko. "Pero hindi ko pa sasabihin sayo, hindi muna ngayon." Bigla niyang idiniin ang gapas na may alcohol sa sugat mo kaya ramdam na ramdam ko ang hapdi. Hindi ko muna sasabihin sa kanya, not now. Hindi pa ako kuntento sa pag-torture kay Koen and I can't afford

Azrael's POV "Gising ka pa?" tanong ko sa asawa ko. Lumapit ako sa kanya at yumakap sabay halik na ginawa ko rin sa natutulog naming anak. Naupo siya sa kama at gusto ko mang makipagtitigan sa maganda niyang mga mata ay parang hindi ko kaya. Alam ko ring may gusto siyang sabihin sa akin kaya lumuhod na lang ako sa harap niya at yumakap sa bewang niya, inaantay ang susunod niyang sasabihin."Gusto kase kitang makausap." Pinagsiksikan ko ang mukha ko sa katawan niya, parang kay tagal na mula noong narinig ko ang boses niya."Sorry, sa sobrang busy ko hindi ko na kayo makasama. Halos hindi niyo na nga ako makita dahil palagi akong umuuwi sa mga oras na tulog na kayo," sabi ko nang hindi pa rin tumitingin sa kanya. "Nagkaroon ng problema yung operasyon namin sa China, hindi naging maayos kaya hindi kami mapakali ni Daddy." Totoo iyon pero hindi lang iyon ang totoong rason ng hindi ko pag-uwi araw-araw. Ang totoong rason ay hindi ko pwedeng sabihin sa asawa ko. Sa oras na malaman niya na

Alora's POV Dumaan ang mga araw at sobrang saya pa rin namin sa bagong bahay. Nabawi ang nawala naming bonding dahil ngayon ay hindi na umaalis ng bahay si Azrael. May araw nga lang na sobrang busy niya sa cellphone niya dahil sa mga tawag sa kanya. "Rail, tawagin mo na si papa mo at kakain na tayo." Bumangon agad si Rail papunta sa kwarto, himala at sumunod agad siya."Sarap!" sabi agad ni Rail noong makita niya ang favorite ulam niya na pancit sa mesa. Matapos kumain ay tumambay naman kami sa garden ng bahay at nagdala kami ng mga upuan. Nakahilig lang ako sa balikat ni Azrael habang ang anak namin ay busy sa paglalaro. "Sana ganito katahimik palagi ang araw natin." Iyong para bang katulad lang ng mga simpleng pamilya na walang tinatakasan na tao, hindi nangangamba sa safety ng mga buhay namin araw-araw. "I will work harder para araw-araw ganito ka-peaceful ang buhay natin," sagot ni Azrael. He is working super hard naman pero kailangan pa naming malagpasan ang problemang ito p

Alora's POV Nang makatulog si Rail ay kinuha ko ang pinabili ko kay Calem na mga seeds ng bulaklak noong nakaraang araw. Balak kong itanim iyon doon sa garden dahil walang masyadong bulaklak na tanim doon. "Bakit ka ba nakasunod?" Kanina pa kase sunod ng sunod itong si Azrael parang buntot lang. "Wala kase akong magawa," sagot niya naman na kahit hindi niya sabihin ay halatang-halata na wala talaga siyang magawa. "Tulungan mo na lang ako itanim 'to sa garden." Nagtungo kami sa garden at sinimulan ngang itanim ang mga seeds na kinuha ko. "Huwag mo nga akong gayahin!" singhal ko naman sa kanya. Titingin kase siya sa akin tapos gagawin din kung ano rin ang ginagawa ko. Nakakairita kase kanina niya pa ginagawa iyon."Nagtatanim lang ako dito ng maayos wife," sabi niya pero bago ibalik ang tingin sa ginagawa ay tiningnan niya muna ang kamay ko na ngayon ay naglalagay na ng seeds sa lupang binungkal ko at iyon din ang ginawa niya kahit hindi pa ganoon kalalim ang lupang binungkal niya.

Alora's POV "This is Calem's specialty." Kinumpas pa ni Azrael ang kamay niya sa buong kwarto at ginaya pa siya ng anak namin. "Magaling si Uncle!" dagdag pa ni Rail. Para bang kanila ang kwartong ito dahil pareho silang nakatayo sa ibabaw ng kama habang ang may-ari ng kwarto ay nakatingin lang sa amin, nakasandal sa may pinto habang humihigop sa kape niya "CCTV sa lahat ng angulo ng labas ng bahay, CCTV kahit saan at CCTV sa lahat ng daan na patungo sa bahay na 'to. Ito naman ang computers niya na naglo-locate kung kaninong kotse at tao ang dumaan sa mga CCTV na iyan." Hindi ko maiwasang mamangha, ang dami kaseng mga bagay sa loob ng kwarto niya pero halos lahat ng iyon ay computer. Ang galing din niya, ako nga hindi ako marunong kahit ang pag-open nun eh."The highlight is this red button. Kapag pinindot mo iyan ay tutunog ang cellphone naming dalawa. Ginagamit lang 'to kapag may mga kalaban pero hindi naman natin kailangan na pindutin iyan dahil we are still safe." Tumango-tango