All Chapters of MISTRESS SERIES 1: The Mistress' Regret : Chapter 11 - Chapter 20

35 Chapters

Chapter 11

“Maraming salamat sa pagbisita mo sa amin, Iha. Kumusta ka na pala? Sa nakikita ko ngayon, mukhang natupad mo na ang pangarap mong makapagtapos ng pag-aaral at guminhawa ang buhay,” nakangiting turan ni Tito Vicente. “Wala pong anuman, Tito. Ikaw po talaga ang una kong naalalang puntahan. May mga pasalubong po pala ako. Nasa sasakyan po. Dadalhin na lang po maya-maya ng driver ko.” Sa kabila ng mga ginawa sa akin ni Tita Jocy, itinuturing ko pa ring utang na loob ang pagkupkop at pagpapaaral nila sa akin lalo na kay Tito Vicente. Dalawang libo lang ang sumobra sa pera ko matapos kong magbayad ng pamasahe papuntang Maynila. Mabuti na lang at binigyan ako ni Tito ng extra na pera bago ako umalis. Sariwa pa sa alaala ko ang huling araw ng pag-uusap namin bago ako umalis sa lugar na ito. “Heto, idagdag mo para sa pag-alis mo. Alam kong kulang na kulang na ang ipon mong pera magmula nang maaksidente ako. Mahal manirahan sa Maynila kaya huwag mo na ’tong tanggihan. Ipon ko ’yan noong nam
last updateLast Updated : 2025-01-31
Read more

Chapter 12

“Bes, sure ka na ba dito? Ako ang kinakabahan sa gagawin mo, eh.” Isinara ko ang maleta at tumingin kay Cathy. Nakapamaywang siya at puno ng pag-aalala ang kaniyang mukha habang nakatunghay sa akin. “Oo, Cath. Kailangan kong gawin ’to. Sila ang dahilan ng lahat ng masasamang nangyari sa buhay ko. Kung hindi dahil sa kanila, baka buhay pa ngayon si Mama. Inabandona kami ni Papa nang dahil sa kanila,” buo ang loob na sagot ko. Tatlong araw kaming nanatili sa bahay nila Tita Jocy. Napagdesisyunan kong ipa-renovate ang bahay nila at bilihan sila ng mga bagong gamit sa bahay. Ayaw nilang pumayag noong una pero kalaunan ay tinanggap na din nila ang tulong na inaalok ko dahil sinabi kong magtatampo ako sa kanila. Balak ko din na magpatayo ng maliit na grocery para kay Jovy pero hindi ko muna ipinaalam sa kaniya dahil baka tanggihan nila lalo na si Marc na alam kong masiyadong mataas ang pride. “Nag-aalala kasi ako para sa ’yo. Baka sa huli ikaw lang ang masaktan. Buo na ba t
last updateLast Updated : 2025-02-01
Read more

Chapter 13

“Good morning, Ma’am Diana!” magkakasabay na bati namin nila Nanay Karina pagpasok ni Diana sa dining area. “Good morning din sa inyo!” Lumabas ang mapuputi at pantay-pantay niyang ngipin nang tapunan niya kami ng tingin habang nakangiti. “Siya po ba ang bagong kasambahay, Nanay Karina?” tanong niya kay Nanay pero nasa akin naman nakatuon ang mga mata niya. “Oo, Iha. Siya si Belle Seballo. Galing siya sa probinsiya. Lumuwas siya dito sa maynila at nakitira sa kaniyang tiyahin para maghanap ng trabaho. May dalawang kapatid siyang pinapaaral,” kuwento ni Nanay. Bago ko tuluyang pabalikin si Belle sa kanilang probinsiya ay inalam ko muna ang ilang impormasyon tungkol sa kaniyang buhay. Nabuntis umano ang ina niya ng isang lalaking may asawa at mga anak na. Pinabayaan daw sila nang mahuli ng tunay na asawa. Pero kalaunan ay nambabae ulit at tuluyang inabandona ang legal na pamilya. Ipinaghila ni Nanay si Diana ng upuan. Gusto kong taasan siya ng kilay sa kaartehan niya
last updateLast Updated : 2025-02-03
Read more

Chapter 14

“Uhm, Belle . . .” Nahinto ako sa paghuhugas ng plato pagkarinig ko sa boses ni Karl. Humarap ako sa kaniya. Ngunit agad din akong yumuko para isipin niyang nahihiya pa rin ako sa nangyari kanina. “I would like to say sorry for what happened earlier. Hindi ko sinasadya na mapatingin sa ano mo. Busy kasi ako kanina kaya ngayon lang ako makahingi ng paumanhin.” Thirty minutes bago ko binalikan ang mga pinagkainan niya. Nakatutok siya sa laptop nang pumasok ako. Halos patakbo akong pumasok at lumabas sa kaniyang silid. “P-Pasensiya na din po, Sir. Huwag n’yo po sana akong pag-isipan ng masama. Ayaw ko pong mawalan ng trabaho. Ako na lang po ang katuwang ni Mama sa pagpapaaral sa dalawa kong nakababatang kapatid.” Mangiyak-ngiyak akong tumingala sa kaniya. “Nasabi nga sa akin ng asawa ko. Alam kong hindi mo naman ginusto ’yun. Ako nga ang may kasalanan sa ’yo. Huwag kang mag-alala, hindi kita tatanggalin sa trabaho.” “T-Talaga po? Hindi kayo galit sa ’kin? Hindi n’yo ’ko tatanggalin
last updateLast Updated : 2025-02-04
Read more

Chapter 15

Ilang araw kong iniwasang magpang-abot kami ni Karl. Tuwing magpapahatid siya ng pagkain sa itaas ay si Lanie ang inuutusan kong magdala. Pansamantala din akong nakipagpalit sa kaniya sa paglilinis sa itaas. Abala ako sa pagsasampay ng mga nilabahan kong damit nang maramdaman kong may papalapit sa kinaroroonan ko. Wala sina Nanay Karina at Tatay Mario dahil namalengke sila. Umalis naman si Diana Kasama si Lanie. Walang ibang pupunta dito kung ’di si Karl dahil siya lang naman ang hindi lumabas ng bahay. Tumikhim siya bago nagsalita. “Belle . . .” mahinang sambit niya sa pangalan ko. Nagkunwari akong hindi siya narinig. May nakalagay na earphones sa tainga ko pero kanina pa ako huminto sa pakikinig ng tugtog. Inayos ko ang pagkakasampay sa tuwalyang nilabahan ko. Itinapat ko ang katawan sa tumutulong tubig na nagmumula sa tuwalya. Mas lalong nabasa ang manipis kong damit kaya bumakat ang aking malulusog na d*bdib. Ramdam kong mas lumapit siya sa akin. Bigla akong pumihit pah
last updateLast Updated : 2025-02-06
Read more

Chapter 16

“Ano ang ibig sabihin nito, Winsley? Bakit nakasandal sa ’yo ’yang secretary mo? Kulang na lang buhatin mo siya! Pinagtataksilan mo ba ako, ha?! Kaya ba parang lagi kang wala sa sarili?” Nabitin sa ere ang akma kong pagkatok sa pinto ng kwarto nila Diana. Ang akala ko ay nakaalis na siya kaya umakyat ako para maglinis at para akiting muli si Karl. Nakaawang ng bahagya ang pinto nila kaya dinig na dinig ko ang boses niya. “Wala akong ginagawang masama, Diane. Bigla siyang nahilo ng mga oras na ’yan kaya ko siya sinalo. Ano ang gusto mo, hayaan ko na lang siyang bumagsak sa sahig gano’n ba?” Paliwanag naman ni Karl sa tila naiiritang boses. “At saka pinababantayan mo ba ang mga kilos ko, ha? Bakit may mga ganitong pictures?” Dagdag pa niya. “Hindi kita pinababantayan, Winsley. May nagpadala lang sa akin ng mga pictures na ’yan. Kung wala kayong ginagawang masama, bakit madalas siyang sumakay sa kotse mo tuwing pauwi ka na? Tingnan mo ’to, nakaalalay ka pa sa kaniya! Last week may na
last updateLast Updated : 2025-02-07
Read more

Chapter 17

“Bakit ganiyan ka makatingin?” nakataas ang kilay na tanong ko kay Christan matapos kong ilapag ang baso na ininuman. Pangisi-ngisi siya habang nakatingin sa akin. Pinagkrus niya ang braso sa d*bdib saka isinandal ang likod sa upuan.“Ang tagal mong lumabas kanina sa kwarto ni Karl. May nangyari na ba sa inyo?” usisa niya at muling tumaas ang sulok ng labi. Naningkit ang mga mata ko at inilapag ang dalawang kamay sa ibabaw ng lamesa. “Huwag mong sabihing naglagay ka ng camera sa tapat ng kwarto nila? Baka mamaya niyan pati sa loob ng silid may nilagay ka na din? Sige ka, masasaktan ka niyan kapag may napanood kang kababalaghan.” Pang aasar ko sa kaniya. “Kailangan kong maglagay ng camera para mabantayan ko sakaling saktan siya ni Martinez. At ’yung tungkol naman sa loob ng kwarto...” Napahawak siya sa baba at napaisip. “Well, kayang-kaya ko din namang lagyan doon pero siyempre kailangan din ng baby Yana ko ng privacy. Kaya hindi na lang siguro ako maglalagay.” Umalis siya sa pag
last updateLast Updated : 2025-02-08
Read more

Chapter 18

“Mukhang blooming ka yata, Belle?” tanong ni Christan. Nahinto ako sa akmang pagsubo ng pagkain. Ibinaba ko ang kutsara at binalingan siya ng tingin. “Gano’n talaga. Inaalagaan ko kasi sarili ko. Kaya ikaw, huwag ka nang masiyadong chismoso, maglagay ka na lang din ng pangpakinis ng mukha mo kaysa bantayan ang mga nasa paligid mo.” Inirapan ko siya at muling sumubo ng pagkain. Mahinang natawa sina Lanie at Nanay Karina. Si Tatay Mario naman ay pangiti-ngiti lang. “Kayong dalawa, ha? Para kayong aso at pusa palagi. Baka mamaya niyan magka-develop-an na kayo sa isa’t isa,” himig nanunukso na sambit ni Lanie habang palipat-lipat ang tingin niya sa aming dalawa. “Hindi ko siya type ’no!” Nakangiwi akong tumingin kay Christan. “Bakit, ano ba ang gusto mo sa isang lalaki, Iha?” tanong naman ni Nanay Karina. Napatingin ako sa kanila. Lahat sila ay nag-aabang sa isasagot ko. Bigla kong naalala si Marc na kaklase ko noong high school. Siya ang unang lalaki na nagustuhan ko. Mabait siya
last updateLast Updated : 2025-02-10
Read more

Chapter 19

“Mga kasama, bukas na ang birthday ni Sir Karl. Hindi mahilig sa marangyang selebrasyon ang alaga ko kaya dito lang ginaganap ang birthday niya. Huwag kayong mag-alala, may mga darating naman dito para tumulong sa atin sa paghahanda lalo at iilan lang tayo at saka day off din bukas ni Belle. Mga kamag-anak at malalapit na kaibigan lang naman ang iniimbita nilang mag-asawa. Kaya matulog tayo ng maaga ngayon ha. Kailangan bago dumating si Sir Karl nakahanda na ang lahat.” Anunsiyo ni Nanay Karina habang kumakain kami ng hapunan. At dahil may naisip na naman akong kalokohan, agad kong tinawagan si Karl pagpasok sa kwarto. “Hi honey! Busy ka po ba? Bakit ang tagal mong sagutin?” maarteng tanong ko sa kaniya. Naupo ako sa kama at sumandal sa headboard. “Sorry, katatapos ko lang maligo.” Ipinakita niya ang katawan na natatakpan pa ng tuwalya. “Ay! Bakit may takip? Patingin?” Inginuso ko ang ibabang bahagi ng katawan niya saka kumagat sa labi. “Sure.” Tumikwas ang dulo ng labi niya. “Wo
last updateLast Updated : 2025-02-12
Read more

Chapter 20

Napasimangot siya at napakunot-noo. Mabilis akong umalis sa kandungan niya at patakbong tinungo ang kusina. Gusto kong matawa sa itsura niya. Ang bilis nagbago ng mood niya pagkasabi kong kakain muna. “At bakit mo ako tinakbuhan, hmm?” Nahinto ako sa pagsandok ng kanin. Biglang pumulupot ang mga braso niya sa balakang ko at hinalikan ako sa leeg. “Mamaya na, kakain muna tayo. Nagugutom na ako,” ani ko habang pilit na inilalayo ang leeg sa kaniya. “Pwede ko bang unahin muna ang dessert?” bulong niya habang hinahaplos ang impis kong tiyan pati na ang balakang.. Humarap ako sa kaniya. “Honey, mamaya na. Please? Ipinagluto kita kaya kumain na muna tayo.” Hinalikan ko siya sa labi. Wala siyang nagawa kung ’di maupo sa lamesa. Dalawang putahe ng ulam ang iniluto ko. Mainit-init pa naman ang kaldereta kaya ’yung isang putahe na lang ang ininit ko. Nagsalin ako ng tubig sa baso matapos kong ihanda ang mga pagkain. “Mukhang masarap ’yan, ah.” Kukunin na sana niya ang kutsara upang simul
last updateLast Updated : 2025-02-13
Read more
PREV
1234
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status