บททั้งหมดของ รักร้าย มาเฟียลูกติด: บทที่ 81 - บทที่ 90

สองมือหนาจับสะโพกกลมกลึงของเธอไว้แล้วออกแรงเสยท่อนเอ็นใหญ่ขึ้นไปในช่องทางรักอย่างอดใจไม่ไหว"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...""โอ้ววว...พาย...อ๊า" มือเล็กค้ำยันแผงอกกำยำไว้ จากนั้นก็ยกสะโพกถาโถมเข้าใส่ท่อนเอ็นใหญ่ อย่างไม่ยอมแพ้สะโพกสอบที่กระแทกสวนท่อนเอ็นขึ้นมา"อ๊า...แบบนั้นพายจ๋าาา...ซี๊ดดด...กระแทกลงมา...โอ้ววว...พายยย...อ๊า""อ๊ะ...อ๊ะ...พี่แทน...ซี๊ดดด...พายจุก...อ๊ะ...เสียวววว...อ๊า"มาเฟียหนุ่มจับบั้นท้ายกลมกลึงของร่างบางไว้แน่นแล้วกระหน่ำอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกช่องทางรักอย่างบ้าคลั่งจนเสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นไปทั่วห้องทำงานของผับ สองเต้าใหญ่กระเด้งกระดอนไปตามแรงกระแทก จนมาเฟียหนุ่มอดใจไม่ไหว ส่งปลายลิ้นไปตวัดเลียยอดอกสีชมพูอย่างเอาเป็นเอาตาย เขาดูดดึงหน้าอกใหญ่จนเกิดเสียงดัง พร้อมทั้งดูดเม้มจนเกิดรอยจ้ำสีแดงไปทั้งสองเต้าใหญ่ปากหนาปรนเปรอสองเต้าใหญ่อย่างถึงใจ ส่วนด้านล่างก็กระหน่ำจ้วงแทงช่องทางรักอย่างรุนแรงไม่แพ้กันร่างบางได้แต่สอดมือเข้าไปเสยผมด้านหลังของมาเฟียหนุ่ม แล้วรั้งศีรษะของเขาเข้ามาชิดหน้าอกเธอมากขึ้น พร้อมกัดริมฝีปากล่าง ใบหน้าเหยเกด้วยความเสียวซ่าน สะโพกงามยังคงส่ายร่อ

"กำหนดวันแล้วเหรอจ๊ะพาย พี่เห็นทีมงานเวดดิ้งเริ่มมาหามุมกล้องกันละ" เพ็ญนภาเอ่ยถามพรพระพายในขณะที่เธอลงมาเอาเอกสารที่ฝ่ายบุคคล"ค่ะพี่เพ็ญ กำหนดการต้นเดือนหน้าค่ะ พายเรียนเชิญพี่เพ็ญล่วงหน้าเลยนะคะ ถ้าการ์ดพิมพ์เสร็จพายจะเอามาให้""พี่ต้องไปร่วมแสดงความยินดีกับพายแน่นอนจ้ะ""พายนี่วาสนาดีเนอะ ได้ใจคุณแทนไทไปครอง แต่พายไม่ได้ท้องใช่ไหมถึงได้รีบแต่งปุบปับ" ประชาสัมพันธ์สาวหน้าเคาน์เตอร์บริษัทเอ่ยถาม"นี่! ปากเหรอ เธอกลายเป็นคนช่างเม้าช่างนินทาตั้งแต่เมื่อไร ใบลาออกในมือฉันนี่สั่นเลย" เพ็ญนภาหันไปเอ่ยว่าเสียงดุ"เก็บไปเลยค่ะใบลาออกของพี่เพ็ญอ่ะ เก็บเอาไว้ให้ยัยพวกช่างเม้าเถอะ ที่แก้วถามเนี่ยแก้วจะได้ไปเถียงพวกมันได้ แล้วตกลงพายท้องไหม""พายไม่ได้ท้องค่ะ" เธอตอบยิ้มๆ ไม่ได้ถือสาอะไร ด้วยเริ่มชินชากับคำติฉินนินทา"นั่นไง มันน่าตบนักนังพวกนี้ แต่ถ้าท้องจริงก็ไม่เห็นจะเป็นไร ยังไงก็ได้แต่งกับคุณแทนไท ยัยพวกนั้นมันพวกขี้อิจฉา ขอให้ได้นินทาเถอะ" ประชาสัมพันธ์สาวพูดใส่อารมณ์เหมือนโมโหแทนพรพระพาย"ตอนนี้เธอก็กำลังนินทาคนอื่นอยู่นะ" เพ็ญนภาว่า"อุ๊บ!...แหะๆๆ" ประชาสัมพันธ์สาวยิ้มแก้เกล้อ"พายขอตั

สองวันต่อมาได้ยกกองมาถ่ายทำพรีเวดดิ้งกันที่ทะเลหัวหิน มาถ่ายกันที่คอนโดมิเนียมที่อยู่ในเครือของแทนไท คอร์ปอเรชั่น ที่พึ่งสร้างเสร็จ จึงยังคงเงียบสงบ ทำให้การถ่ายภาพเป็นไปอย่างราบรื่น"หูยยย สระว่ายน้ำใหญ่จังฮับ อาชิอยากว่ายน้ำ อาเดย์ไปว่ายน้ำกันฮับ" เด็กน้อยพูดอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นสระว่ายน้ำที่ทอดยาวไปตลอดตัวอาคารทั้งสองฝั่ง ยาวไปจรดหน้าชายหาดวันนี้ตรัยคุณตามมาเป็นพี่เลี้ยงของเด็กชายตัวน้อย เพราะอินทัชไม่ยอมให้ช่างเปลี่ยนชุดให้ จึงต้องให้ตรัยคุณเป็นคนดูแล"ถ้างั้นเราถ่ายกันที่สระว่ายน้ำกันก่อนดีไหมครับ แล้วพอช่วงเย็นเราค่อยยกกองไปถ่ายที่ชายหาด" ช่างภาพพูดขึ้น"ก็ดีค่ะ อาชิจะได้ว่ายน้ำสมใจอยากด้วย" พรพระพายว่า พร้อมทั้งมองหน้าของแทนไทเพื่อขอความคิดเห็น"พี่แล้วแต่พาย""โอเคครับ เราจะถ่ายชุดว่ายน้ำทั้งหมดสองชุด แล้วก็ชุดเดรสสีขาวอีกหนึ่งชุด แล้วก็จะมีเดรสอีกชุดที่จะใส่ถ่ายช่วงเย็น เราจะถ่ายด้านบนสระก่อน ถ้างั้นเราเริ่มจากชุดเดรสสีขาวก่อนเลยครับ" ช่างภาพบอกคิวที่จะถ่ายกันวันนี้"อาชิใส่ชุดหล่อก่อนนะครับ แล้วค่อยเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ" แทนไทเอ่ยกับลูกชาย"ฮับพ่อแทน อาเดย์ไปเปลี่ยนชุดกันฮับ"

พนักงานรับออเดอร์เสร็จก็เดินเข้าไปด้านใน พอดีกับที่อาหารชุดแรกที่แทนไทสั่งยกออกมาเสิร์ฟ"อาชิอยากเย่นน้ำ" เด็กน้อยเอ่ยขึ้นเมื่อกินอาหารของตนเองหมดแล้ว"ดื่มนมก่อนค่ะคนเก่ง" พรพระพายยื่นแก้วนมให้อินทัช"เย่นน้ำก่อนได้ไหมฮับ อาชิท้องจะแตกแล้ว" เด็กน้อยบอกพลางลูบพุงป่องๆ ของตนเองอย่างน่ารัก"ลูกชายพี่พายน่ารักจังเลยนะคะ" ยูมิยิ้มชอบใจให้กับท่าทางน่ารักของอินทัช"อาเดย์พาอาชิไปเองครับ ให้พ่อแทนกับแม่พายพักผ่อน" ตรัยคุณขึงตาใส่ยลดา ก่อนจะเสนอตัวพาอินทัชไปเล่นน้ำ"ฮับ อาชิขี่คออาเดย์ได้ไหมฮับ""ได้สิครับ งั้นเราไปกันเลยเน๊อะ" ตรัยคุณอุ้มเด็กชายตัวน้อยขึ้นมาขี่คอ แต่ก่อนไปก็ยังหันมามองหน้ายลดาด้วยสายตาไม่พอใจ"ชิ!!" ยลดาเบ้ปากใส่ตรัยคุณ"พี่แทนขึ้นไปนอนพักก่อนก็ได้นะคะ พายขอคุยกับยูมิก่อน" พรพระพายเอ่ยขึ้น"พี่ไปรอตรงนั้นละกัน พายคุยต่อเถอะ" แทนไทบอกก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มนวลของเธอ แล้วเดินไปล้มตัวลงนอนที่เก้าอี้อาบแดดริมสระว่ายน้ำยลดานั่งมองด้วยความเขินอายที่แทนไทแสดงความรักกับพรพระพาย ซึ่งท่าทีของเธออยู่ในสายตาของตรัยคุณตลอด"ยูมิเล่าให้พี่ฟังสิว่าทำไมถึงมาทำงานที่นี่ แล้วไม่เรียนหนังสือแล้ว

"เก่งนี่ ทำให้คนบ้านนี้หลงเชื่อเด็กใจแตกแบบเธอได้" ตรัยคุณเอ่ยขึ้นขณะเดินผ่านยูมิที่กำลังยืนรดน้ำต้นไม้อยู่"เสียงนกเสียงกาที่ไหนนะ" ยลดาพูดลอยๆ กวาดตามองหานกกา ก่อนจะหันไปฉีดน้ำใส่ตรัยคุณ"นี่! ยัยเด็กบ้า ฉันเปียกหมดแล้ว" ตรัยคุณโวยวาย เมื่อถูกฉีดน้ำใส่จนเปียกปอน"โทษที ยูมิไม่รู้ว่ามีคนมายืนอยู่ตรงนี้ ยูมินึกว่าเสียงนกเสียงกา" ยลดาทำท่าไม่ใส่ใจคนตรงหน้า เพราะทุกครั้งที่เจอหน้ากัน ตรัยคุณก็คอยจะหาเรื่องว่าเธอตลอด"ปากดีนักนะยัยเด็กใจแตก""ยูมิไม่ได้ใจแตก อย่ามาว่ายูมินะ""แล้วที่ชอบแอบมองคุณแทน ชอบอ่อย พูดหวานๆ ยิ้มให้บอดี้การ์ดคนนั้นทีคนนี้ที ยอมรับซะเถอะว่าเธอนะมันเด็กใจแตก หนีออกจากบ้าน ฉันขอเตือนเธอนะอย่ามาสร้างเรื่องในบ้านหลังนี้ ไม่งั้นฉันไม่เอาเธอไว้แน่" ด้วยความโมโหที่ถูกกล่าวหา ยลดาทิ้งสายยางแล้วขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ เท้าเอวมองหน้าตรัยคุณอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ"ทำท่าอย่างกับลูกหมากำลังโมโห ถ้าเห่าด้วยนี้เหมือนเลยนะ ไหนลองเห่าสิ" ตรัยคุณทำท่ายียวนกวนโมโหอีกฝ่าย ยลดาหน้าขึ้นสีแดงด้วยความโกรธที่ถูกว่าเป็นลูกหมา ตรัยคุณหันหลังเดินหนี แต่ก็ยังไม่ทันได้ก้าวเดิน"ทำไมถึงชอบว่ายูมิ