All Chapters of Old is New หวนรักครั้งเก่า: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 11แปรปรวน“เจ้เดินไหวมั้ยคะ ป๊าพิ้งโทรตามให้ไปงานด่วน เดี๋ยวพิ้งไปส่งเจ้ที่หอก่อน” พิ้งถามรุ่นพี่ตรงหน้าที่ตัวอุ่นๆ เล็กน้อยอย่างเป็นห่วง“งั้นไม่เป็นไร พิ้งรีบไปหาป๊าเถอะ เดี๋ยวพี่กลับเองก็ได้ พอดีพี่อยากทำพาร์ทนี้ให้เสร็จก่อนน่ะ” เจสซี่ที่รู้ว่าธุระของพิ้งนั้นสำคัญขนาดไหนจึงบอกรุ่นน้องให้รีบไป หากเป็นธุระจากทางบ้านของพิ้งส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องธุรกิจครอบครัว เจสซี่เองก็ไม่อยากเป็นคนถ่วงเวลาที่สำคัญของคนที่เธอเอ็นดู ก็แค่กลับหอเองเธอกลับเองได้อยู่แล้วแหละ โตขนาดนี้แล้วไม่จำเป็นต้องเป็นห่วงให้วุ่นวายเลยใบหน้าสวยครุ่นคิดอย่างเป็นกังวล ถ้าพี่เจสซี่ปฏิเสธเธอด้วยเรื่องงานที่กำลังทำอยู่ตรงหน้าแล้ว เธอจะตื๊ออย่างไรคงไม่เป็นผลเป็นแน่ พิ้งปรายตามองสีหน้าของชายตรงหน้าที่ฉายแววความเป็นห่วงคนตัวเล็กตรงหน้าไม่แพ้กันกับเธอ‘เฮ้อ นี่พิ้งต้องยอมปล่อยพี่ไว้กับเขาอีกแล้วงั้นเหรอ’“งั้นเจ้ต้องรายงานตลอดนะคะ” พิ้งถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมทัดผมที่บังดวงหน้าหวานขึ้นให้คนที่กำลังยิ้มรับอย่างอ่อนโยน“ไปเถอะ” เจสซี่พยักหน้ารับอย่างใจดีมองร่างสูงวิ่งจากไป ก่อนหันกลับสนใจงานที่เธออ้างเมื่อครู่ตรงหน้าโดยไม่ไ

ตอนที่ XIIIปรวนแปร II03.35 น.ทะเล๊ ทะเล [4]Richy : เฮ้อ ต้องเห็นกูกระอักเลือดก่อนหรือไงถึงจะเห็นใจกู กูมันน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอวะNamnom : ใจเย็นๆTonn : มึงใจเย็นก่อน ให้กูลองคุยกับเจสให้มั้ยRichy : มันจะตอบ จะรับสายมึงเหรอ ก็รู้อยู่ว่ามันหวงพื้นที่ส่วนตัวTonn : งั้นมึงก็ใจเย็นก่อน น้ำอยู่กับมันถ้าไม่ไหวโทรหาเรานะ เดี๋ยวเราไปช่วยRichy : มึงจะมาทำไม กูไม่ได้เป็นอะไร พิมพ์แบบมีความนัยแอบแฝงนะมึงอะ ถ้าคิดถึงอิน้ำก็มา ไม่คิดก็อยู่ห้องไป ไม่ต้องทำเป็นมาเป็นห่วงกูNamnom : เดี๋ยวเราคุยกับเจสเองTonn : งั้นรบกวนด้วยนะRichy : หึหึ ตัวต้นเหตุแม่งจะรู้ตัวหรือยังBhee : เราขอโทษ เรากำลังไล่อ่านอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ถ้ามีสาเหตุมาจากเรา เดี๋ยวเราออกจากกลุ่มเองNamnom : ทุกคนหยุดการออกจากกลุ่มก่อนนะ ไหว้ล่ะ @all Bhee : รับทราบครับNamnom : @Tonn นายไปเคลียร์กับพี ส่วนฉันจะเคลียร์กับเจสเอง Namnom : ตอนนี้ฉันยึดมือถือริชชี่มาแล้ว เดี๋ยวรอมันสร่างเมา แล้วเราค่อยนัดคุยกันทั้งกลุ่มอีกครั้ง โอ

ตอนที่ 15เยื่อใย  “ฉะ…ฉันไม่อยากลุก” หญิงสาวรู้สึกปวดหน่วงที่ท้องน้อยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอกำลังปวดท้องอย่างหนักจนไม่สามารถลุกขึ้นเดินได้‘ขอร้องล่ะ มาปวดแรงทำไมตอนนี้วะ นังมดลูกไม่รักดี’เจสซี่วางโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะก่อนกดเปิดลำโพง เพื่อไม่ให้ปลายสายได้ยินเสียงหายใจแรงอย่างทรมานจากอาการปวดท้องที่เธอกำลังประสบ‘ขออย่าให้เขาได้ยินเลยเถอะ เพี้ยง!’“อืมม งั้นเราฝากลุงยามไว้ให้แล้วเธอค่อยลงมาได้มั้ย เราไม่อยากเข้าไปในพื้นที่ของเธอถ้าเธอไม่อนุญาต” พีเสนออย่างอ่อนโยน เขาไม่อยากบังคับคนตัวเล็กให้ลงมาเจอเขาทั้งๆ ที่เธอไม่ค่อยอยากเจอเท่าไหร่“อื้ม ฝากไว้กับลุงยามก็ได้ เดี๋ยวฉันลงไปเอาเอง” เจสซี่ตอบด้วยน้ำเสียงปกติ“โอเค รีบลงมาหน่อยนะ จะได้กินร้อนๆ” เสียง

ตอนที่ 17เปิดใจ  “อร่อยมั้ย” พีที่สังเกตท่าทีของเจสซี่หลังกินสตรอว์เบอร์รีแล้วเดาใจไม่ถูกว่าเธอชอบหรือเปล่าเอ่ยถามอย่างมีความหวัง อย่างน้อยถ้าเธอชอบมิชชั่นวันนี้ก็คอมพลีทแล้วล่ะ แม้ว่าจะมีเรื่องไม่ค่อยสบายใจเสียเท่าไหร่ก็ตาม“อื้ม อร่อยสิ นายไม่อร่อยเหรอ” เจสซี่ยิ้มตอบก่อนถามอย่างสงสัย ในเมื่อเขาเองก็ชิมพร้อมๆ กับเธอ ทำไมถึงถามกันนะ‘เราหน้านิ่งเกินไปเหรอ’“แล้วพีได้สั่งอะไรเพิ่มมากกว่าที่เขามาเสิร์ฟหรือเปล่าอะ จะได้รอกินพร้อมกัน” เจสซี่ถามคนตรงหน้าเพราะหากจะมีอาหารมาเสิร์ฟเพิ่มเธอก็จะได้รอทานพร้อมเขา“ไม่อะ เราไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ เธออยากสั่งอะไรเพิ่มมั้ยเดี๋ยวเราไปสั่งให้” พียิ้มบางถาม“ไม่อะ ลองชิมอันนี้สิ พี่ผิงผิงอุตส่าห์ทำมาให้ชิม” เจสซี่เลื่อนเมนูพิเศษให้คนตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี ตอนนี้เจสซี่ไม่มีท่าทีหงุดหงิดเหมือนก่

ตอนที่ 19นัดหมาย  “ไหน อิไหนมันนัดผู้ชายมาที่นี่แล้วไม่บอกเพื่อนคะ” ริชชี่ที่เข้ามาถึงโวยวายเสียงดังทันทีที่เห็นว่าทุกคนอยู่ครบแล้ว“เบาหน่อยแม๊ นั่งลงก่อนเนาะ ค่อยๆ เผือก” น้ำหัวเราะท่าทางของเพื่อนหุ่นกล้ามที่เพิ่งมาถึง“เฮ้ออ ร้อนฉิบหายเลยว่ะ” ริชชี่บ่นก่อนเดินตรงไปรับลมแอร์ที่อยู่ตรงมุมห้อง“มึงวิ่งมาเหรอ” เจสซี่ถามขึ้นอย่างอารมณ์ดี“เออสิ กูแบบลนลานไปหมด จะหยิบอะไรก็หยิบไม่ถูก เลยช่างแม่งหยิบกุญแจกับคีย์การ์ดมาอย่างเดียวเนี่ย” ริชชี่อธิบายพร้อมหยิบทิชชูซับเหงื่อ“มึงเลยอิเจส แกล้งมัน” น้ำสะกิดเพื่อนที่นั่งด้านข้าง“ก็หมั่นไส้อะ โทรมายิกๆ ไม่คิดว่ามือถือกูจะพังเลยหรือไง” เจสซี่ขำท่าทางของเพื่อนที่กระตือรือร้นอยากรู้เรื่องราวจนไม่เป็นอันมีสติหยิบของสำคัญมา“ถ้ามือถือมึงพังเดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่ค่ะ” ริช