เยื่อใย
“ฉะ…ฉันไม่อยากลุก” หญิงสาวรู้สึกปวดหน่วงที่ท้องน้อยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอกำลังปวดท้องอย่างหนักจนไม่สามารถลุกขึ้นเดินได้
‘ขอร้องล่ะ มาปวดแรงทำไมตอนนี้วะ นังมดลูกไม่รักดี’
เจสซี่วางโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะก่อนกดเปิดลำโพง เพื่อไม่ให้ปลายสายได้ยินเสียงหายใจแรงอย่างทรมานจากอาการปวดท้องที่เธอกำลังประสบ
‘ขออย่าให้เขาได้ยินเลยเถอะ เพี้ยง!’
“อืมม งั้นเราฝากลุงยามไว้ให้แล้วเธอค่อยลงมาได้มั้ย เราไม่อยากเข้าไปในพื้นที่ของเธอถ้าเธอไม่อนุญาต” พีเสนออย่างอ่อนโยน เขาไม่อยากบังคับคนตัวเล็กให้ลงมาเจอเขาทั้งๆ ที่เธอไม่ค่อยอยากเจอเท่าไหร่
“อื้ม ฝากไว้กับลุงยามก็ได้ เดี๋ยวฉันลงไปเอาเอง” เจสซี่ตอบด้วยน้ำเสียงปกติ
“โอเค รีบลงมาหน่อยนะ จะได้กินร้อนๆ” เสียง
ตอนที่ 16ชัดเจน1 สัปดาห์ต่อมาหญิงสาวทอดร่างบางนอนบนเตียงนุ่มเลื่อนนิ้วมือเล็กหมุนวนไปมาบนหน้าจอโทรศัพท์มือถืออย่างครุ่นคิด นี่ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์แล้วที่เธอกับเขาไม่ได้เจอกันมีเพียงแชตคุยกันบ้างเป็นครั้งคราว แต่คงมีเพียงแชตฝั่งของเขาที่ดูเหมือนจะหนักขวาเพราะเธอไม่กล้าที่จะตอบยาวเหมือนเมื่อก่อน‘เอาไงดีนะ’ร่างบางพลิกตัวอีกครั้ง ทำให้นิ้วมือเล็กเผลอกดปุ่มโทรออกหาเบอร์ที่เธอตั้งใจพิมพ์ไว้ ทั้งที่ก่อนหน้านอนครุ่นคิดชั่งใจอยู่นานสองนาน แค่พลิกตัวเพื่อตั้งสติเจ้านิ้วมือก็ดันทำตามสิ่งที่คิดให้ทันที‘เฮ้ออ เป็นไงก็เป็นกัน โทรออกไปแล้วนี่’ตู๊ดด“เธอเป็นอะไรหรือเปล่า สบายดีมั้ย” เสียงทักทายอย่างกระตือรือร้นจากปลายสายทำให้คนตัวเล็กที่กำลังคิดคำพูดอยู
ตอนที่ 17เปิดใจ“อร่อยมั้ย” พีที่สังเกตท่าทีของเจสซี่หลังกินสตรอว์เบอร์รีแล้วเดาใจไม่ถูกว่าเธอชอบหรือเปล่าเอ่ยถามอย่างมีความหวัง อย่างน้อยถ้าเธอชอบมิชชั่นวันนี้ก็คอมพลีทแล้วล่ะ แม้ว่าจะมีเรื่องไม่ค่อยสบายใจเสียเท่าไหร่ก็ตาม“อื้ม อร่อยสิ นายไม่อร่อยเหรอ” เจสซี่ยิ้มตอบก่อนถามอย่างสงสัย ในเมื่อเขาเองก็ชิมพร้อมๆ กับเธอ ทำไมถึงถามกันนะ‘เราหน้านิ่งเกินไปเหรอ’“แล้วพีได้สั่งอะไรเพิ่มมากกว่าที่เขามาเสิร์ฟหรือเปล่าอะ จะได้รอกินพร้อมกัน” เจสซี่ถามคนตรงหน้าเพราะหากจะมีอาหารมาเสิร์ฟเพิ่มเธอก็จะได้รอทานพร้อมเขา“ไม่อะ เราไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ เธออยากสั่งอะไรเพิ่มมั้ยเดี๋ยวเราไปสั่งให้” พียิ้มบางถาม“ไม่อะ ลองชิมอันนี้สิ พี่ผิงผิงอุตส่าห์ทำมาให้ชิม” เจสซี่เลื่อนเมนูพิเศษให้คนตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี ตอนนี้เจสซี่ไม่มีท่าทีหงุดหงิดเหมือนก่
ตอนที่ 18เคลียร์ใจ‘แปลว่าที่เราเห็นวันนั้นคือเข้าใจผิดมาตลอดงั้นเหรอ… แต่มันก็ไม่ใช่แค่เหตุผลเดียวที่ทำให้เราตัดสินใจย้ายออกมาเสียหน่อย เราผิดที่ออกมาแบบกะทันหันไม่ฟังเรื่องราว แต่เขาก็ผิดที่ทำตัวไม่ชัดเจนตั้งแต่แรกเองนี่’“แค่กล้าพูดทุกอย่างตามความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมา ไม่เหมือนแต่ก่อนที่อ้อมโลก โยนให้คนนั้นทีคนนี้ทีก็ดีแล้วล่ะ นายแค่กล้ายอมรับทุกอย่างตามความรู้สึกของนายและพูดออกมา ฉันรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่นายกำลังทำนะ ต่อไปหากนายยังมัวแต่อ้อมค้อมจะไปจีบสาวก็จะลำบากเพื่อนในกลุ่มอีก”มือเรียวเล็กตบเบาๆ บนมือหนาที่ยังคงกุมมือของเธออยู่อย่างให้กำลังใจ น้อยคนจะรู้ว่าเขามีมุมแบบนี้ ทำตัวเหมือนเด็กที่ไม่กล้าพูดความจริงอ้อมแอ้มจนไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน“ขอบคุณนะเจสซี่ เหมือนได้ยกภูเขาความรู้สึกออกจากอกไปเลยล่ะ แค่กำลังใจจากเธอก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากแล้ว
ตอนที่ 19นัดหมาย“ไหน อิไหนมันนัดผู้ชายมาที่นี่แล้วไม่บอกเพื่อนคะ” ริชชี่ที่เข้ามาถึงโวยวายเสียงดังทันทีที่เห็นว่าทุกคนอยู่ครบแล้ว“เบาหน่อยแม๊ นั่งลงก่อนเนาะ ค่อยๆ เผือก” น้ำหัวเราะท่าทางของเพื่อนหุ่นกล้ามที่เพิ่งมาถึง“เฮ้ออ ร้อนฉิบหายเลยว่ะ” ริชชี่บ่นก่อนเดินตรงไปรับลมแอร์ที่อยู่ตรงมุมห้อง“มึงวิ่งมาเหรอ” เจสซี่ถามขึ้นอย่างอารมณ์ดี“เออสิ กูแบบลนลานไปหมด จะหยิบอะไรก็หยิบไม่ถูก เลยช่างแม่งหยิบกุญแจกับคีย์การ์ดมาอย่างเดียวเนี่ย” ริชชี่อธิบายพร้อมหยิบทิชชูซับเหงื่อ“มึงเลยอิเจส แกล้งมัน” น้ำสะกิดเพื่อนที่นั่งด้านข้าง“ก็หมั่นไส้อะ โทรมายิกๆ ไม่คิดว่ามือถือกูจะพังเลยหรือไง” เจสซี่ขำท่าทางของเพื่อนที่กระตือรือร้นอยากรู้เรื่องราวจนไม่เป็นอันมีสติหยิบของสำคัญมา“ถ้ามือถือมึงพังเดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่ค่ะ” ริช
ตอนที่ 20ครั้งแรก3 ปีที่แล้วร้านอาหารตามสั่งแห่งหนึ่ง“ลูกสาวเอาเหมือนเดิมใช่มั้ยจ๊ะ” หญิงวัยกลางคนร่างท้วมยิ้มถามลูกค้าคนสวยประจำของร้านที่เธอเอ็นดูเหมือนลูกหลาน จะว่าไปเธอก็ไม่ได้เอ็นดูเพียงหญิงสาวตรงหน้าเพียงคนเดียวหรอกนะ เธอเอ็นดูลูกค้าทุกคนเลยก็ว่าได้ จึงมีคำเรียก ลูกสาว ลูกชาย คนสวย คนหล่อ สุดสวย สุดหล่อ และอีกหลายคำตามอารมณ์ในแต่ละครั้งที่พบเจอลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ“วันนี้หนูอยากลองกินหมูกรอบผัดพริกเกลือค่ะคุณป้า คราวก่อนแอบกินของเพื่อนแล้วหอมกลิ่นกระทะมากๆ เลยอยากกินอีกค่ะ แต่เดี๋ยวกินเสร็จแล้วหนูจะสั่งพะแพงเนื้อกลับห้องไว้กินตอนเย็นอีกทีด้วยนะคะ เก็บเนื้อไว้ให้หนูด้วยน้า” ใบหน้าหวานเปี่ยมเสน่ห์คลี่ยิ้มอธิบายพร้อมออเดอร์เมนูที่ตั้งใจอยากทานเป็นพิเศษ และแจ้งชื่อเมนูพะแนงเนื้อที่ร้านตั้งใจตั้งชื่อเมนูให้ใหม่เพื่อเอาไว้บ่งบอกความพิเศษของเมนูนี้ของร้าน
ตอนที่ 21หวง“อ้าว ไอต้น แดกไรอะ” ริชชี่ที่เดินเข้ามาถึงทักทายชายหนุ่มหน้าตาดีที่กำลังทานอาหารตรงหน้าใกล้หมดจานแล้ว‘เดี๋ยวนะ ริชชี่รู้จักสองคนนั้นด้วยเหรอ’ เจสซี่ที่เห็นเพื่อนตัวเองทักทายคนที่เป็นเดือนคณะอย่างสนิทสนมสังเกตการณ์อย่างงุนงง‘อาจเพราะเป็นสันทนาการมั้ง เลยรู้จักคนเยอะ’ หญิงสาวละสายตาจากเพื่อนที่ทักทายชายหนุ่มที่นั่งอยู่อีกโต๊ะพร้อมหยิบไอแพดขึ้นมาตรวจเช็กรายงานที่อาจารย์แจ้งว่าไฟล์มีปัญหา“กะเพรา มึงมาทำไรไอฤทธิ์” ต้นเลิกคิ้วถามคนที่เพิ่งมาใหม่อย่างเป็นกันเอง“ริชชี่ครับ อยู่ที่นี่ต้องเรียกริชชี่ ไม่งั้นไม่คุยครับ” ริชชี่ก้มหน้าข่มขู่คนที่เรียกชื่อที่พ่อเขาตั้งให้ในที่สาธารณะ“จะครับ หรือจะค่ะ เอาให้แน่” คนที่โดนข่มขู่ถามอย่างไม่เกรงกลัวกล้ามของอีกคนที่กำลังพยายาม
ตอนที่ 22สอน“อินี่มันเก่งทุกเรื่องจริงๆ นะ แต่ตกม้าตายเพราะสำลักข้าว ขอบคุณผัวกูหรือยังอิเจส” ริชชี่ใช้ศอกกระทุ้งเพื่อนตัวเล็กที่กำลังล้างผักอยู่ด้านข้าง โดยที่เขาเองนั้นมีหน้าที่ถือถาดรอเพื่อเอาผักไปส่งให้น้ำที่กำลังจัดแจงอุปกรณ์เตรียมสำหรับการทานมื้อค่ำแสนพิเศษสำหรับพวกเขาวันนี้“เพื่อนครับ” ต้นแย้งเพื่อนตัวเองที่ชอบโมเมไปก่อนจนบางครั้งทำให้คนอื่นเข้าใจไปตามที่ริชชี่พูดจริงๆ“มึงก็แกล้งๆ เออออกับกูหน่อย” ริชชี่ปรายตามองอย่างไม่สบอารมณ์ เขาก็แค่อยากมีแฟนหล่อๆ ไว้อวดคนอื่นบ้าง ขอยืมหน้าและนามมาแอบอ้างต่อหน้าคนอื่นบ้างเพื่อความสบายใจก็ไม่ได้ แต่ก็มีบางครั้งที่ต้นไม่ได้ปฏิเสธเพราะต้นเองเคยอยู่ในสถานการณ์คับขันที่ต้องให้ริชชี่ช่วยเช่นกัน“ไม่ แค่นี้ตอนรับน้องเขาก็เข้าใจผิดกูเกือบทั้งคณะละ ตอนประกวดดาวเดือนกูนับได้เลยว่ามีสาวๆ ให้กูเล่นหูเล่นตาด้วยตอนเดินประกวดได้กี่คน แต่ถ้าไม่ได้ม
ตอนที่ 23อ้อน“สรุป หมูที่รอคอยยังอร่อยถูกใจเหมือนเดิมใช่มั้ยครับเพื่อนรัก” ต้นเอ่ยถามเพื่อนตัวเองที่ตอนนี้ทิ้งตัวนอนด้วยความอิ่มบนโซฟา โดยพาดหัวไว้บนตักน้ำที่กำลังเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่ หลังเก็บกวาดโต๊ะอาหารทั้งสองจึงมารอเพื่อนสาวอีกคนที่รับหน้าที่ล้างจานกับชายหนุ่มหน้าตาดีเจ้าของห้อง“ดูสภาพกูเอาก็น่าจะเป็นคำตอบแล้วป้ะ” ริชชี่พลิกตัวตอบเพื่อนตัวเองที่กำลังจะทิ้งตัวลงโซฟาตรงข้ามอย่างหมดแรงเพราะเพิ่งทำความสะอาดระเบียงเรียบร้อย“แล้วช่วงนี้ไม่เข้าฟิตเนสสร้างกล้ามกับโค้ชหนุ่มหล่อของมึงแล้วเหรอ ทำไมแดกไม่ยั้งอะไรเลย” ต้นเลิกคิ้วถาม“โค้ชมีเมียแล้ว เลยยกเลิกคอร์สไป ไว้กูอยากไปตอนไหนก็คงไปเอง” ริชชี่มุ่ยหน้าตอบอย่างไม่สบอารมณ์“กลับไปต่อยมวยที่บ้านกับพ่อมึงดิ นักมวยในสังกัดพ่อมึงก็หล่อไม่ใช่หรือไง”“ไม่อะ กูเหนื่อยแล้ว อยากพักตัวพักใจ มึงสนใจมาเป็นที่
ตอนที่ 31You ain't my boyfriend“แน่ใจนะว่าจะให้ไอพีทอดปลาทูอะ” ต้นหันไปถามหญิงสาวที่กำลังง่วนกับการตำน้ำพริกอยู่อีกฝั่งกับกลุ่มเพื่อนอีกสองคน เพราะเขาไม่คิดว่าจะได้เห็นปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติของเพื่อนตัวเองที่ทอดปลาทูได้ แค่ทอดไข่เจียวครั้งก่อนยังต้องหาโล่มากันน้ำมัน แล้วครั้งนี้ทอดปลาทูมีหวังได้วิ่งหนีทั่วห้องเป็นแน่“พีอาสาอะ พวกกูเลยไม่ขัด” ริชชี่ตอบเพื่อนตัวเองที่มีสีหน้าไม่ค่อยสบายใจเสียเท่าไหร่“งั้นเจสซี่ เธอมาคุมมันแทนได้มั้ย เราไม่แน่ใจเรื่องคุมการทำอาหารของไอนี่เลยถ้าไม่ใช่ปิ้งย่างธรรมดาอะ”“มึงไม่เชื่อใจกูเล๊ย?” พีถามเสียงสูงเมื่อเห็นท่าทีไม่มั่นใจของเพื่อนตัวสูงไล่เลี่ยกับเขาด้านข้าง“กูเชื่อใจมึงทุกเรื่องเลยเพื่อน ยกเว้นเรื่องเมนูทอด” ต้นส่ายหัวเล็กน้อยพร้อมส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนอีกสามคนที่กำลังทำหน้าที่ของตัวเองเช่นกัน“อิไหนอยากกินเมี่ยงนะ ไปท
ตอนที่ 30Promiseทะเลสาบ S“อยากกินไอติมม้ะ” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวด้านข้าง หลังจากเขาละสายตาทอดมองรอยน้ำพริ้วไหวตามแรงลมกระทบบนผิวน้ำในทะเลสาบที่สะท้อนกับแสงไฟยามค่ำรอบๆ“ยังอิ่มอยู่เลย กินแค่น้ำนี่แหละ” ใบหน้าสวยยกยิ้มบาง ชูแก้วโฮจิฉะในมือบอกชายหนุ่มที่นั่งด้านข้างโดยมีแก้วน้ำของอีกคนวางกั้นกลางระหว่างเธอกับเขาโทรศัพท์มือถือของทั้งสองถูกวางไว้ข้างกันเพื่อผละตัวเองออกจากโลกโซเชียล ปล่อยให้เวลาเดินตามปกติ และให้บรรยากาศโดยรอบเยียวยาความเหนื่อยล้าจากเรื่องราวต่างๆ ที่พบเจอมาตลอดสัปดาห์ สายตาทอดมองผิวน้ำปราศจากการพูดคุย สัมผัสเพียงเสียงของลมพัดผ่านและเสียงของผู้คนรอบข้างที่เข้ามาเดินเล่น หรือออกกำลังกายในเวลาเย็นจนถึงค่ำ“เรื่องวันนี้ขอบคุณมากนะ เราเริ่มไม่อยากรับงานรีวิวสินค้าอีกแล้วล่ะ” ร่างสูงตัดสินใจเล่าความรู้สึกของตัวเองให้คนที่เขารู้สึกสบายใจเวลาอย
ตอนที่ 29Move?Thank you, Next [3]Jazzy : Sent a photoJazzy : มึ๊งงง ซวยแล้ว ช่วยกูหาหอหน่อยRichy : ฉิบหายของแทร๊ อันนี้มึงไม่รู้มาก่อนเหรอJazzy : เออ เพิ่งรู้ว่าต้องย้ายออกตอนจบเทอมทันทีอะ อยู่มา 3 ปี เพิ่งรู้ว่าถ้าไม่ได้อยู่เทอม 2 คือต้องย้ายออกตอนสิ้นเดือนของเทอม 1 ซึ่งคือสิ้นเดือนนี้ และอีกไม่ถึงอาทิตย์…Richy : เชี่ยยย เนี่ยกูชวนให้มาอยู่หอนอกตั้งนาน มัวแต่ประหยัดไม่เข้าเรื่
ตอนที่ 28Problem?ภาคการศึกษาปีที่ 4 เทอม 114.00 น.ครืนน ครืนน089-xxx-xxxx incoming call…เสียงสั่นแจ้งเตือนสายเรียกเข้าทำให้หญิงสาวที่เพิ่งกลับมาจากการนั่งเล่นร้านกาแฟกับกลุ่มเพื่อนควานหาโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าผ้าที่สะพายไว้บนไหล่ เมื่อพบว่าเป็นสายเรียกเข้าจากเบอร์แปลกที่ไม่รู้จักจึงกดรับสายด้วยความสงสัยเล็กน้อย‘ขอแค่ไม่ใช่มิจจี้ก็พอ ตอนนี้ยังไม่ว่างเล่นด้วยนะ’ หญิงสาวคิดในใจพร้อมหยิบกุญแจห้องไขประตูตรงหน้า“สวัสดีค่ะ” เสียงอ่อนนุ่มทักทายปลายสายอย่างเป็นทางการ เพราะหากเป็นเบอร์ที่ไม่รู้จักติดต่อเข้ามาส่วนใหญ่มักเป็นคนที่ต้องการติดต่อจ้างงานฟรีแลนซ์ของเธอ“สวัสดีค่ะ วัลดีติดต่
ตอนที่ 27หึง“เอาชีสเค้กด้วยค่ะ แล้วก็เครปเย็นสตรอว์เบอร์รีด้วยค่ะ” พิ้งออเดอร์ตามหลังรุ่นพี่ทั้งสอง ก่อนรีบควักบัตรเดบิตของตัวเองจ่ายค่าเครื่องดื่มและของหวาน“หนูเลี้ยงค่ะ แลกกับให้หนูไปนั่งด้วยได้มั้ยคะ” พิ้งส่งยิ้มตาหยีให้รุ่นพี่ทั้งสองที่เธอรู้ว่ายังไงก็ไม่มีทางปฏิเสธเธอแน่นอน แม้จะต้องแยกโต๊ะทั้งสองก็จะยอมแยกมานั่งกับเธอ“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ” น้ำเลิกคิ้วถามหยอกล้อรุ่นน้องอย่างเอ็นดู ไม่ว่ายังไงเธอก็ตั้งใจชวนพิ้งไปนั่งร่วมโต๊ะด้วยอยู่แล้ว ยิ่งมีรุ่นน้องมาร่วมโต๊ะน่าจะช่วยลดความอึดอัดบนโต๊ะอาหารได้บ้าง อย่างน้อยก็น่าจะมีสีสันมากขึ้นกว่าตอนที่จินนี่นั่งอยู่ด้วย รายนั้นมีแต่จะคุยแค่เพียงกับพีคนเดียวเท่านั้น จนทำให้วงสนทนาของกลุ่มเพื่อนเธอชะงักไปเสียดื้อๆ จากที่กำลังเม้าท์มอยกันอย่างสนุก“เราไปนั่งโต๊ะข้างๆ พวกนั้นก็น่าจะได้มั้ง” เจสซี่เสนอขึ้นหลังจากคำนวณพื้นที่วางอาหารและเครื่องดื่มที่เพิ่งสั่งไปแล้วคาดว่าโต๊ะ
ตอนที่ 26สตอรี่เป็นเหตุ“พี่พี หนูมองหาตั้งนานนึกว่ากลับไปแล้ว” หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อนสวมชุดนักศึกษารัดรูปเล็กน้อยที่เพิ่งก้าวเท้าเข้ามาหันยิ้มทักทายชายหนุ่มร่างสูงที่กำลังพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนอย่างสนุก ทำให้ทุกคนในวงสนทนาหยุดมองไปยังคนแปลกหน้าที่เข้ามาทักทาย“ใครวะ” ริชชี่กระซิบถามเจสซี่อย่างแผ่วเบา เพราะตอนนี้คนที่น่าจะรู้เรื่องของพีมากที่สุดก็น่าจะเป็นเจสซี่แล้วล่ะ‘เออ นั่นดิ ใครวะ’ เจสซี่ส่ายหน้าตอบเพื่อนตามความจริง ก่อนปรายตามองยังชายหนุ่มคนที่โดนทักทายที่ตอนนี้เขามีสีหน้าเรียบนิ่งไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลย“พี่ต้นสวัสดีค่ะ” หญิงสาวที่มาใหม่คลี่ยิ้มพร้อมยกมือไหว้ชายหนุ่มคมเข้มอีกคนที่ตอนนี้มีสีหน้าไม่สู้ดีเสียเท่าไหร่“กิ๊กต้นเหรอ” เจสซี่สะกิดถามน้ำด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อเห็นสีหน้าของต้นที่เปลี่ยนไปเหมือนเห
ตอนที่ 25ไฟเขียว“ช่วงนี้รู้สึกอิเจสซี่จะป๊อปมากขึ้น อยู่ๆ ฟอลโลเวอร์ก็เพิ่มขึ้นมา” ริชชี่กล่าวขึ้นขณะเดินไปยังเคาน์เตอร์พร้อมกับเพื่อนอีกสองคน“เออ นั่นสิ ตอนแรกก็นึกว่าเป็นเพราะนางชอบถ่ายรูปคาเฟ่ เลยมีคนตามเยอะ แต่ว่าหลังๆไม่น่าใช่อะ เหมือนคนแห่มาจากไหนไม่รู้ กูพยายามหาสาเหตุละแต่ก็ยังไม่เจอ” น้ำพยักหน้าเห็นด้วย เมื่อเห็นโซเชียลของเจสซี่เป็นที่นิยมมากกว่าแต่ก่อนจนผิดสังเกต“ทำไมเหรอ ยอดฟอลเจสซี่ตอนแรกเท่าไหร่” ต้นเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย มันจะเยอะเท่าไหร่กันเชียว ทำไมทั้งสองคนถึงดูเป็นกังวล“แต่ก่อนพันกว่าๆ ตอนนี้สองหมื่น มึงว่าแปลกป้ะ” ริชชี่หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาเข้าโซเชียลของเพื่อนสาวที่มัวแต่นั่งตรวจงาน“อืม ขอดูหน่อย” ต้นแบมือหนาขอโทรศัพท์มือถือของเพื่อนเพื่อช่วยวิเคราะห์อีกทาง บางทีคนสมัยนี้ก็ชอบตามคนที่ถ่ายรูปสวยๆ มีสไตล์จนทำให้บางคนกลายเป็นอินฟลูเอนเซอร์ชั่วข้ามคืนได้
ตอนที่ 24รถไฟเหาะ2 ปีที่แล้ว10.30 น.Eat and Travel [5]Richy : วันนี้พวกกูจะไปลองคาเฟ่เปิดใหม่นอกเมือง สนมั้ย @TonnTonn : ไปตอนไหน กูเรียนอยู่ วันนี้มึงไม่มีเรียนเหรอRichy : จารย์งดคลาส งั้นพวกกูไปละ Tonn : ส่งโลมาด้วย เดี๋ยวตามไปกินข้าวที่นั่นRichy : ทันเหรอTonn : มึงอยู่นั่นนานแน่นอนRichy : อย่ามารู้ดี รีบมานะ อิน้ำมันจะเปลี่ยนใจไม่ไปละ อิเจสก็ลีลาอยู่ เหลือกูคนเดียวแล้วเนี่ยTonn : อ้าว งั้นกูไม่ว่างละRichy : ต้น นี่เพื่อนมึงไงTonn : 555
ตอนที่ 23อ้อน“สรุป หมูที่รอคอยยังอร่อยถูกใจเหมือนเดิมใช่มั้ยครับเพื่อนรัก” ต้นเอ่ยถามเพื่อนตัวเองที่ตอนนี้ทิ้งตัวนอนด้วยความอิ่มบนโซฟา โดยพาดหัวไว้บนตักน้ำที่กำลังเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่ หลังเก็บกวาดโต๊ะอาหารทั้งสองจึงมารอเพื่อนสาวอีกคนที่รับหน้าที่ล้างจานกับชายหนุ่มหน้าตาดีเจ้าของห้อง“ดูสภาพกูเอาก็น่าจะเป็นคำตอบแล้วป้ะ” ริชชี่พลิกตัวตอบเพื่อนตัวเองที่กำลังจะทิ้งตัวลงโซฟาตรงข้ามอย่างหมดแรงเพราะเพิ่งทำความสะอาดระเบียงเรียบร้อย“แล้วช่วงนี้ไม่เข้าฟิตเนสสร้างกล้ามกับโค้ชหนุ่มหล่อของมึงแล้วเหรอ ทำไมแดกไม่ยั้งอะไรเลย” ต้นเลิกคิ้วถาม“โค้ชมีเมียแล้ว เลยยกเลิกคอร์สไป ไว้กูอยากไปตอนไหนก็คงไปเอง” ริชชี่มุ่ยหน้าตอบอย่างไม่สบอารมณ์“กลับไปต่อยมวยที่บ้านกับพ่อมึงดิ นักมวยในสังกัดพ่อมึงก็หล่อไม่ใช่หรือไง”“ไม่อะ กูเหนื่อยแล้ว อยากพักตัวพักใจ มึงสนใจมาเป็นที่