เคลียร์ใจ
‘แปลว่าที่เราเห็นวันนั้นคือเข้าใจผิดมาตลอดงั้นเหรอ… แต่มันก็ไม่ใช่แค่เหตุผลเดียวที่ทำให้เราตัดสินใจย้ายออกมาเสียหน่อย เราผิดที่ออกมาแบบกะทันหันไม่ฟังเรื่องราว แต่เขาก็ผิดที่ทำตัวไม่ชัดเจนตั้งแต่แรกเองนี่’
“แค่กล้าพูดทุกอย่างตามความรู้สึกอย่างตรงไปตรงมา ไม่เหมือนแต่ก่อนที่อ้อมโลก โยนให้คนนั้นทีคนนี้ทีก็ดีแล้วล่ะ นายแค่กล้ายอมรับทุกอย่างตามความรู้สึกของนายและพูดออกมา ฉันรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงที่นายกำลังทำนะ ต่อไปหากนายยังมัวแต่อ้อมค้อมจะไปจีบสาวก็จะลำบากเพื่อนในกลุ่มอีก”
มือเรียวเล็กตบเบาๆ บนมือหนาที่ยังคงกุมมือของเธออยู่อย่างให้กำลังใจ น้อยคนจะรู้ว่าเขามีมุมแบบนี้ ทำตัวเหมือนเด็กที่ไม่กล้าพูดความจริงอ้อมแอ้มจนไม่ได้อะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
“ขอบคุณนะเจสซี่ เหมือนได้ยกภูเขาความรู้สึกออกจากอกไปเลยล่ะ แค่กำลังใจจากเธอก็ทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมากแล้ว
ตอนที่ 19นัดหมาย“ไหน อิไหนมันนัดผู้ชายมาที่นี่แล้วไม่บอกเพื่อนคะ” ริชชี่ที่เข้ามาถึงโวยวายเสียงดังทันทีที่เห็นว่าทุกคนอยู่ครบแล้ว“เบาหน่อยแม๊ นั่งลงก่อนเนาะ ค่อยๆ เผือก” น้ำหัวเราะท่าทางของเพื่อนหุ่นกล้ามที่เพิ่งมาถึง“เฮ้ออ ร้อนฉิบหายเลยว่ะ” ริชชี่บ่นก่อนเดินตรงไปรับลมแอร์ที่อยู่ตรงมุมห้อง“มึงวิ่งมาเหรอ” เจสซี่ถามขึ้นอย่างอารมณ์ดี“เออสิ กูแบบลนลานไปหมด จะหยิบอะไรก็หยิบไม่ถูก เลยช่างแม่งหยิบกุญแจกับคีย์การ์ดมาอย่างเดียวเนี่ย” ริชชี่อธิบายพร้อมหยิบทิชชูซับเหงื่อ“มึงเลยอิเจส แกล้งมัน” น้ำสะกิดเพื่อนที่นั่งด้านข้าง“ก็หมั่นไส้อะ โทรมายิกๆ ไม่คิดว่ามือถือกูจะพังเลยหรือไง” เจสซี่ขำท่าทางของเพื่อนที่กระตือรือร้นอยากรู้เรื่องราวจนไม่เป็นอันมีสติหยิบของสำคัญมา“ถ้ามือถือมึงพังเดี๋ยวกูซื้อให้ใหม่ค่ะ” ริช
ตอนที่ 20ครั้งแรก3 ปีที่แล้วร้านอาหารตามสั่งแห่งหนึ่ง“ลูกสาวเอาเหมือนเดิมใช่มั้ยจ๊ะ” หญิงวัยกลางคนร่างท้วมยิ้มถามลูกค้าคนสวยประจำของร้านที่เธอเอ็นดูเหมือนลูกหลาน จะว่าไปเธอก็ไม่ได้เอ็นดูเพียงหญิงสาวตรงหน้าเพียงคนเดียวหรอกนะ เธอเอ็นดูลูกค้าทุกคนเลยก็ว่าได้ จึงมีคำเรียก ลูกสาว ลูกชาย คนสวย คนหล่อ สุดสวย สุดหล่อ และอีกหลายคำตามอารมณ์ในแต่ละครั้งที่พบเจอลูกค้าที่เข้ามาใช้บริการ“วันนี้หนูอยากลองกินหมูกรอบผัดพริกเกลือค่ะคุณป้า คราวก่อนแอบกินของเพื่อนแล้วหอมกลิ่นกระทะมากๆ เลยอยากกินอีกค่ะ แต่เดี๋ยวกินเสร็จแล้วหนูจะสั่งพะแพงเนื้อกลับห้องไว้กินตอนเย็นอีกทีด้วยนะคะ เก็บเนื้อไว้ให้หนูด้วยน้า” ใบหน้าหวานเปี่ยมเสน่ห์คลี่ยิ้มอธิบายพร้อมออเดอร์เมนูที่ตั้งใจอยากทานเป็นพิเศษ และแจ้งชื่อเมนูพะแนงเนื้อที่ร้านตั้งใจตั้งชื่อเมนูให้ใหม่เพื่อเอาไว้บ่งบอกความพิเศษของเมนูนี้ของร้าน
ตอนที่ 21หวง“อ้าว ไอต้น แดกไรอะ” ริชชี่ที่เดินเข้ามาถึงทักทายชายหนุ่มหน้าตาดีที่กำลังทานอาหารตรงหน้าใกล้หมดจานแล้ว‘เดี๋ยวนะ ริชชี่รู้จักสองคนนั้นด้วยเหรอ’ เจสซี่ที่เห็นเพื่อนตัวเองทักทายคนที่เป็นเดือนคณะอย่างสนิทสนมสังเกตการณ์อย่างงุนงง‘อาจเพราะเป็นสันทนาการมั้ง เลยรู้จักคนเยอะ’ หญิงสาวละสายตาจากเพื่อนที่ทักทายชายหนุ่มที่นั่งอยู่อีกโต๊ะพร้อมหยิบไอแพดขึ้นมาตรวจเช็กรายงานที่อาจารย์แจ้งว่าไฟล์มีปัญหา“กะเพรา มึงมาทำไรไอฤทธิ์” ต้นเลิกคิ้วถามคนที่เพิ่งมาใหม่อย่างเป็นกันเอง“ริชชี่ครับ อยู่ที่นี่ต้องเรียกริชชี่ ไม่งั้นไม่คุยครับ” ริชชี่ก้มหน้าข่มขู่คนที่เรียกชื่อที่พ่อเขาตั้งให้ในที่สาธารณะ“จะครับ หรือจะค่ะ เอาให้แน่” คนที่โดนข่มขู่ถามอย่างไม่เกรงกลัวกล้ามของอีกคนที่กำลังพยายาม
ตอนที่ 22สอน“อินี่มันเก่งทุกเรื่องจริงๆ นะ แต่ตกม้าตายเพราะสำลักข้าว ขอบคุณผัวกูหรือยังอิเจส” ริชชี่ใช้ศอกกระทุ้งเพื่อนตัวเล็กที่กำลังล้างผักอยู่ด้านข้าง โดยที่เขาเองนั้นมีหน้าที่ถือถาดรอเพื่อเอาผักไปส่งให้น้ำที่กำลังจัดแจงอุปกรณ์เตรียมสำหรับการทานมื้อค่ำแสนพิเศษสำหรับพวกเขาวันนี้“เพื่อนครับ” ต้นแย้งเพื่อนตัวเองที่ชอบโมเมไปก่อนจนบางครั้งทำให้คนอื่นเข้าใจไปตามที่ริชชี่พูดจริงๆ“มึงก็แกล้งๆ เออออกับกูหน่อย” ริชชี่ปรายตามองอย่างไม่สบอารมณ์ เขาก็แค่อยากมีแฟนหล่อๆ ไว้อวดคนอื่นบ้าง ขอยืมหน้าและนามมาแอบอ้างต่อหน้าคนอื่นบ้างเพื่อความสบายใจก็ไม่ได้ แต่ก็มีบางครั้งที่ต้นไม่ได้ปฏิเสธเพราะต้นเองเคยอยู่ในสถานการณ์คับขันที่ต้องให้ริชชี่ช่วยเช่นกัน“ไม่ แค่นี้ตอนรับน้องเขาก็เข้าใจผิดกูเกือบทั้งคณะละ ตอนประกวดดาวเดือนกูนับได้เลยว่ามีสาวๆ ให้กูเล่นหูเล่นตาด้วยตอนเดินประกวดได้กี่คน แต่ถ้าไม่ได้ม
ตอนที่ 23อ้อน“สรุป หมูที่รอคอยยังอร่อยถูกใจเหมือนเดิมใช่มั้ยครับเพื่อนรัก” ต้นเอ่ยถามเพื่อนตัวเองที่ตอนนี้ทิ้งตัวนอนด้วยความอิ่มบนโซฟา โดยพาดหัวไว้บนตักน้ำที่กำลังเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่ หลังเก็บกวาดโต๊ะอาหารทั้งสองจึงมารอเพื่อนสาวอีกคนที่รับหน้าที่ล้างจานกับชายหนุ่มหน้าตาดีเจ้าของห้อง“ดูสภาพกูเอาก็น่าจะเป็นคำตอบแล้วป้ะ” ริชชี่พลิกตัวตอบเพื่อนตัวเองที่กำลังจะทิ้งตัวลงโซฟาตรงข้ามอย่างหมดแรงเพราะเพิ่งทำความสะอาดระเบียงเรียบร้อย“แล้วช่วงนี้ไม่เข้าฟิตเนสสร้างกล้ามกับโค้ชหนุ่มหล่อของมึงแล้วเหรอ ทำไมแดกไม่ยั้งอะไรเลย” ต้นเลิกคิ้วถาม“โค้ชมีเมียแล้ว เลยยกเลิกคอร์สไป ไว้กูอยากไปตอนไหนก็คงไปเอง” ริชชี่มุ่ยหน้าตอบอย่างไม่สบอารมณ์“กลับไปต่อยมวยที่บ้านกับพ่อมึงดิ นักมวยในสังกัดพ่อมึงก็หล่อไม่ใช่หรือไง”“ไม่อะ กูเหนื่อยแล้ว อยากพักตัวพักใจ มึงสนใจมาเป็นที่
ตอนที่ 24รถไฟเหาะ2 ปีที่แล้ว10.30 น.Eat and Travel [5]Richy : วันนี้พวกกูจะไปลองคาเฟ่เปิดใหม่นอกเมือง สนมั้ย @TonnTonn : ไปตอนไหน กูเรียนอยู่ วันนี้มึงไม่มีเรียนเหรอRichy : จารย์งดคลาส งั้นพวกกูไปละ Tonn : ส่งโลมาด้วย เดี๋ยวตามไปกินข้าวที่นั่นRichy : ทันเหรอTonn : มึงอยู่นั่นนานแน่นอนRichy : อย่ามารู้ดี รีบมานะ อิน้ำมันจะเปลี่ยนใจไม่ไปละ อิเจสก็ลีลาอยู่ เหลือกูคนเดียวแล้วเนี่ยTonn : อ้าว งั้นกูไม่ว่างละRichy : ต้น นี่เพื่อนมึงไงTonn : 555
ตอนที่ 25ไฟเขียว“ช่วงนี้รู้สึกอิเจสซี่จะป๊อปมากขึ้น อยู่ๆ ฟอลโลเวอร์ก็เพิ่มขึ้นมา” ริชชี่กล่าวขึ้นขณะเดินไปยังเคาน์เตอร์พร้อมกับเพื่อนอีกสองคน“เออ นั่นสิ ตอนแรกก็นึกว่าเป็นเพราะนางชอบถ่ายรูปคาเฟ่ เลยมีคนตามเยอะ แต่ว่าหลังๆไม่น่าใช่อะ เหมือนคนแห่มาจากไหนไม่รู้ กูพยายามหาสาเหตุละแต่ก็ยังไม่เจอ” น้ำพยักหน้าเห็นด้วย เมื่อเห็นโซเชียลของเจสซี่เป็นที่นิยมมากกว่าแต่ก่อนจนผิดสังเกต“ทำไมเหรอ ยอดฟอลเจสซี่ตอนแรกเท่าไหร่” ต้นเอ่ยถามขึ้นอย่างสงสัย มันจะเยอะเท่าไหร่กันเชียว ทำไมทั้งสองคนถึงดูเป็นกังวล“แต่ก่อนพันกว่าๆ ตอนนี้สองหมื่น มึงว่าแปลกป้ะ” ริชชี่หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาเข้าโซเชียลของเพื่อนสาวที่มัวแต่นั่งตรวจงาน“อืม ขอดูหน่อย” ต้นแบมือหนาขอโทรศัพท์มือถือของเพื่อนเพื่อช่วยวิเคราะห์อีกทาง บางทีคนสมัยนี้ก็ชอบตามคนที่ถ่ายรูปสวยๆ มีสไตล์จนทำให้บางคนกลายเป็นอินฟลูเอนเซอร์ชั่วข้ามคืนได้
ตอนที่ 26สตอรี่เป็นเหตุ“พี่พี หนูมองหาตั้งนานนึกว่ากลับไปแล้ว” หญิงสาวผมสีน้ำตาลอ่อนสวมชุดนักศึกษารัดรูปเล็กน้อยที่เพิ่งก้าวเท้าเข้ามาหันยิ้มทักทายชายหนุ่มร่างสูงที่กำลังพูดคุยกับกลุ่มเพื่อนอย่างสนุก ทำให้ทุกคนในวงสนทนาหยุดมองไปยังคนแปลกหน้าที่เข้ามาทักทาย“ใครวะ” ริชชี่กระซิบถามเจสซี่อย่างแผ่วเบา เพราะตอนนี้คนที่น่าจะรู้เรื่องของพีมากที่สุดก็น่าจะเป็นเจสซี่แล้วล่ะ‘เออ นั่นดิ ใครวะ’ เจสซี่ส่ายหน้าตอบเพื่อนตามความจริง ก่อนปรายตามองยังชายหนุ่มคนที่โดนทักทายที่ตอนนี้เขามีสีหน้าเรียบนิ่งไม่สามารถคาดเดาอะไรได้เลย“พี่ต้นสวัสดีค่ะ” หญิงสาวที่มาใหม่คลี่ยิ้มพร้อมยกมือไหว้ชายหนุ่มคมเข้มอีกคนที่ตอนนี้มีสีหน้าไม่สู้ดีเสียเท่าไหร่“กิ๊กต้นเหรอ” เจสซี่สะกิดถามน้ำด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เมื่อเห็นสีหน้าของต้นที่เปลี่ยนไปเหมือนเห
Special Part V“ทำไมคำพูดคำจามันหวานเลี่ยนขนาดนั้นล่ะ” จินตะเอ่ยแซวอย่างอดไม่ได้ พลางสื่อสีหน้ายียวนกวนใจน้องสาวของตัวเองหลังที่จินตะได้ไปพักผ่อนที่บ้านพักของทั้งคู่ ทำให้ตัวเขารู้สึกอิจฉาในความคลั่งรักของน้องสาวตัวเองอย่างบอกไม่ถูก แถมยังระแวงว่าจะโดนไอน้องเขยหน้าหล่อแย่งความรักของน้องสาวจากเขาไปอีก แต่เขาจะทำอะไรได้ ในเมื่อเขาเป็นแค่ผู้ปกครองที่ทำได้แค่มองดูอย่างหวงๆ เท่านั้น“จินตะอย่าแซวน้อง” กรชวัลปรามลูกชายคนโตของบ้าน ก่อนหลุดขำเมื่อเห็นท่าทีของลูกสาวตนเองกำลังแลบลิ้นหยอกล้อใส่พี่ชาย นี่สินะที่เขาบอกว่าต่อให้ลูกโตขึ้นขนาดไหนยังไงก็ยังเด็กสำหรับพ่อแม่เสมอ“พวกลูกเหนื่อยกันหรือเปล่าจัดเตรียมของกันตั้งแต่เมื่อคืนน่าจะนอนไม่พอนะ ไปพักผ่อนกันก่อนก็ได้นะ พวกพ่อกับแม่จะนั่งเล่นตากแอร์ในนี้สักพักก่อน” ภูดิศเสนอขึ้น เขารู้ดีว่าลูกสาวตัวเองน่าจะยังไม่ได้นอนแม้หน้าตาจะสดชื่นออร่าผ่องสวยมากก็ตาม“งั้นพวกหนูขอตัวไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดกั
Special Part IV“หอบเลยเหรอครับ” ดวงหน้าหล่อจรดปลายจมูกลงบนแก้มนุ่ม ก่อนเคลื่อนดวงหน้าพรมจูบคนรักด้วยความเสน่หา ยิ่งเห็นว่าอีกคนมีอารมณ์พลุ่งพล่านไม่ต่างกัน เขาเองก็ยิ่งรู้สึกอยากทำสิ่งที่มากกว่านี้เพิ่มขึ้นตามพายุรักที่กำลังก่อตัว“ที่รักอย่าทำเสียงดังนะคะ พี่จินอยู่อีกห้องนะ” ดวงหน้าเปี่ยมเสน่ห์สูดหายใจเข้าเล็กน้อยพร้อมเตือนสิ่งที่เธอและเขารู้ดีว่าห้องนอนของทั้งคู่ตอนนี้เก็บเสียงในหนึ่งระดับ แต่ยังไม่ได้อยู่ในระดับที่เธอและเขาต้องการเสียเท่าไหร่ แม้จะรู้ว่าเสียงเพลงรักของพวกเขาอาจจะไม่ได้ดังรบกวนคนข้างห้องแต่ว่าเธอก็อยากให้คนรักป้องกันไว้ก่อนดีกว่า“เรียกสามีขาสิคะเด็กดี” แววตาสีน้ำตาลประกายออดอ้อน ก่อนร่างสูงจะเคลื่อนดวงหน้าลงจูบหน้าผากคนรักอย่างเอ็นดูในความกังวลเรื่องเสียงที่อาจเล็ดลอดออกไป“สะ สามีขา อย่าทำเสียงดังนะคะ” นัยน์ตาสีอัลมอนด์สั่นไหว ร่างบางรู้สึกร้อนวูบวาบบนใบหน้าเล็กน้อย มือเล็กค่อยๆ เอื้อมเขี่ยลูกผมที่ปรกหน้าของค
Special Part III“แน่ใจนะวิว่าไม่มีอะไรแอบแฝงอะ” เจสซี่หรี่ตาลงคาดคั้น ไม่ต่างจากจินตะที่กำลังขมวดคิ้วจนแทบผูกเป็นปมได้แล้ว“ฮ่าๆ ก็รดน้ำดำหัวพ่อแม่ไง ไม่ได้รดน้ำสังข์เจ้าบ่าวเจ้าสาวสักหน่อย” ภูดิศหลุดขำสีหน้าของลูกชายและลูกสาวอย่างอารมณ์ดี ยิ่งเห็นว่าลูกทั้งสองของเขาสามัคคีกันดีแบบนี้ยิ่งทำให้ชื่นใจ เพราะปกติทั้งจินตะและเจสซี่มักชอบขัดคอกันบ่อยกว่ามีความเห็นตรงกันเสียมากกว่า“ไม่เถียงด้วยแล้วค่ะ พี่จินตะคุยกับพ่อไปนะคะ เจสไปทำน้ำจิ้มต่อละ” เจสซี่มุ่ยหน้าเล็กน้อยก่อนเดินกลับไปยังของที่เตรียมไว้และเริ่มทำน้ำจิ้มอย่างตั้งใจปล่อยให้พี่ชายและคนรักคุยกับผู้เป็นบิดาต่อไปหลังจากทานมื้อเย็นและเก็บของทำความสะอาดครัวเสร็จเรียบร้อย ทุกคนก็ต่างแยกย้ายพักผ่อนที่ห้องนอนของตนเอง“คิดมากเรื่องที่พ่อโทรมาเมื่อตอนเย็นเหรอครับ” ร่างสูงโอบกอดหญิงสาวที่รักจากทางด้านหลังที่กำลังยืนมองวิวยามดึกริมระเบียงอย่างเหม่อลอย
Special Part IIเจสซี่และพีย้ายมาอยู่ที่บ้านพักตากอากาศริมทะเลที่พ่อแม่ของพีมอบให้เป็นของขวัญสำหรับพวกเขาทั้งสอง เธอและเขาตัดสินใจไม่จัดงานแต่งงานเพราะอยากใช้ชีวิตด้วยกันโดยไม่ยึดบรรทัดฐานของสังคมแม้ตอนแรกอาจจะไม่ถูกใจผู้ใหญ่ของทั้งสองฝั่งเสียเท่าไหร่ แต่ครอบครัวของพวกเขานั้นเคารพในการตัดสินใจของทั้งคู่อย่างให้เกียรติซึ่งกันและกันทางครอบครัวของทั้งคู่นั้นไม่ได้บังคับหรือต่อว่าใดๆ พวกท่านค่อนข้างเข้าใจความคิดของลูกตัวเองเป็นอย่างดีว่า ลูกชายและลูกสาวตัวเองมีความเป็นตัวของตัวเองสูงขนาดไหน อีกทั้งพ่อแม่ของเธอและพีนั้นรู้จักกันทางธุรกิจมาก่อนจึงทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายพูดคุยตกลงกันอย่างเข้าใจซึ่งกันและกัน ซึ่งทำทุกอย่างตามธรรมเนียมครอบครัว เพียงแต่ไม่ได้จัดงานแต่งงานเชิญแขกเอิกเกริกเหมือนคู่บ่าวสาวทั่วไปถึงอย่างนั้น ก็ไม่ได้แปลว่าทั้งเจสซี่และพีเองจะไม่เคยคิดเรื่องการจัดงานให้เป็นกิจลักษณะ ทั้งคู่ตกลงเพียงว่าจะจัดงานเลี้ยงอาหารเพียงครอบครัวภายในและถ่ายเพียงรูปครอบครัวเ
Special Part Iเสียงคลื่นกระทบชายหาดเป็นจังหวะรับสายลมยามเช้าที่พัดเข้าฝั่ง หญิงสาวร่างเล็กผละตัวออกจากหน้าจอโน้ตบุ๊คก่อนลุกขึ้นจากซอกโซฟาที่เธอใช้พิงหลังทำงานมาตลอดคืน‘อากาศดีจัง’ นัยน์ตาสีอัลมอนด์ทอดมองวิวนอกหน้าต่างยามเช้าอย่างอารมณ์ดี“อยากกินมื้อเช้าก่อนนอนไหมครับ” ร่างสูงที่เพิ่งตื่นเดินเข้ามาสวมกอดคนตัวเล็กจากด้านหลัง พลางใช้ดวงหน้าหล่อซบไหล่เล็กออดอ้อนด้วยความคิดถึงหลายคืนแล้วที่คนรักของเขาทำงานโต้รุ่งโดยปล่อยให้เขานอนกอดหมอนข้างมองเธอจนหลับไป โชคดีที่ทั้งเขาและเธอนั้นทำงานอิสระและเป็นเจ้านายตัวเอง จึงทำให้ต่างคนต่างเข้าใจหน้าที่การงานของกันและกันพร้อมทั้งช่วยเหลือกันได้เป็นอย่างดี หากเขาต้องทำงานเป็นเวลาแบบพนักงานประจำมีหวังได้มีน้อยใจคนขยันในอ้อมกอดเป็นแน่“ไข่กระทะไหมคะ หรือว่าอยากไปเดินตลาดเช้าไหม กำลังเมื่อยหลังเลย” ร่างเล็กเอ่ยชวนพร้อมขยับหัวอิงซบดวงหน้าหล่อของร่างสูงที่อยู่บนไหล่ของเธอ&ldq
ตอนที่ 47หนังสือเล่มเดิม“เค้าปลดบล็อกจินนี่ตอนที่รักสลับมือถือไปเล่นเมื่อคืนค่ะ ตอนนั้นเค้าถามแล้วนะว่าปลดได้หรือเปล่า” หญิงสาวสวมชุดนอนนั่งด้วยท่าสบายบนโซฟาหน้าโต๊ะทำงานของชายหนุ่ม เธอใช้ที่คั่นหนังสือคั่นหน้าที่กำลังอ่านไว้หลังเห็นร่างสูงออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอนสีกรมท่า พร้อมเอ่ยชี้แจงเรื่องราวที่คนตัวสูงได้ส่งข้อความถามเมื่อช่วงบ่าย“เค้านึกว่าที่รักปลดบล็อกแค่ไลน์ ไม่คิดว่าที่รักจะปลดบล็อกไอจีด้วย แบบนี้ที่รักจะไม่คิดมากจริงๆ เหรอครับถ้าจินนี่ทักมา” นัยน์ตาสีน้ำตาลสื่อประกายความเป็นห่วง พร้อมทิ้งตัวลงนั่งด้านข้างโอบกอดคนตัวเล็ก“ที่ผ่านมาที่รักก็ทำตัวชัดเจนขนาดนี้แล้ว เค้าต้องกังวลอะไรอีกคะ หรือว่าความจริงแล้วที่รักหวั่นไหว” ดวงหน้าเปี่ยมสเน่ห์ขมวดคิ้วถาม“ไม่เคยเลยครับ ที่เค้าบล็อกไว้เพราะไม่อยากให้ที่รักเป็นกังวล เค้าบล็อกน้องไปตั้งแต่วันแรกที่ที่รักไม่กลับคอนโดของเราจนถึงเมื่อคืนนี่แหละครับ แล้ววันนี้จู่ๆ
ตอนที่ 46Official“หอบอะไรมาอะ” ริชชี่เอ่ยถามเจสซี่ทันทีที่เห็นเพื่อนสาวถือกล่องของขวัญขนาดไม่ใหญ่ไม่เล็กจนเกินไปมาด้วยหนึ่งกล่อง เดินเข้าคาเฟ่มาพร้อมพีที่เดินมาตามหลังถือกล่องขนาดเท่ากันอีกสองกล่อง“ของขวัญให้พวกมึงไง ของพีได้ไปแล้ว เหลือพวกมึงที่ยังไม่ได้” เจสซี่เอ่ยบอกอย่างอารมณ์ดีพร้อมลอบมองหาบุคคลปริศนาที่เพื่อนตั้งใจนัดมาเพื่อให้ทำความรู้จักในวันนี้“มองหาอะไร กล่องไหนของกู” ริชชี่เอียงตัวตามแววตาเพื่อนสาวตรงหน้าก่อนทักท้วงเรื่องของขวัญของตัวเอง“ไม่ได้ ต้องให้พร้อมกัน เดี๋ยวเพื่อนงอแง” เจสซี่ส่ายหน้าชี้แจงพร้อมยกกล่องของขวัญที่วางอยู่หลบมือคนอยากรู้อยากเห็นตรงหน้า“ที่… เอ่อ เธออยากกินอะไรหรือเปล่าเดี๋ยวเราสั่งให้” พีเอ่ยถามร่างเล็กด้านข้างด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนริชชี่หรี่ตาสำรวจร่างสูงตรงหน้าอย่างชั่งใจบางอย่างก่อนหันมาหรี่ตามองเพื่อนสาวตรงหน้าอย่างคาดคั้นเรื่องร
ตอนที่ 45คิดถึง“คิดถึงครับ” ร่างสูงเอ่ยทักขึ้นทันทีที่เห็นหญิงสาวเปิดประตูออกมาจากห้องน้ำก่อนดันตัวลุกขึ้นตรงไปยังร่างเล็กอย่างโหยหา“เวอร์” เจสซี่ที่อยู่ในเดรสชุดนอนซาตินสีชมพูอ่อนผลักชายหนุ่มที่กำลังจะโอบกอดเธอออกอย่างเบามือพร้อมเดินนำผ้าเช็ดตัวไปตากโซนระเบียง“ใส่ชุดนี้แล้วยิ่งคิดถึงกว่าเดิมอีก” พียกยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างมีเลศนัย แม้เขาจะเคยเห็นคนตัวเล็กตรงหน้าใส่ชุดนอนแบบนี้อยู่บ้างแต่ไม่รู้ทำไมครั้งนี้กลับรู้สึกอยากอยู่ใกล้เธอมากกว่าเดิม“พรุ่งนี้นายจะตื่นไปเปลี่ยนชุดที่คอนโดกี่โมง ฉันจะได้ปลุก” หญิงสาวที่จัดการตากผ้าขนหนูเรียบร้อยเอ่ยถามขึ้นพร้อมเดินกลับเข้าห้องโดยเดินผ่านร่างสูงที่ยืนรอที่ประตูไปอย่างไม่สนใจสีหน้าสื่อความนัยของอีกคน“ตื่นสัก 10 โมงก็ได้ครับ ที่รักทำงานเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอครับ” เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังเห็นว่าคนตัวเล็กทิ้งตัวลงหน้าโต๊ะทำงานอีกครั้ง“อื้ม
ตอนที่ 44บรู๊ว?21.00 น.“คืนนี้อยากนอนที่นี่ได้มั้ยครับ” ชายหนุ่มโน้มตัวลงโอบร่างเล็กที่กำลังนั่งทำงานที่โต๊ะทำงานถามด้วยเสียงออดอ้อน“ไม่ได้ ไม่มีของใช้ของนายอยู่ที่นี่เลยสักชิ้น” ใบหน้าสวยยกยิ้มมุมปากส่ายหน้าปฏิเสธน้ำเสียงหวาน“งั้นเธอไปนอนคอนโดเรา ของครบทุกอย่าง อยากกินอะไรเค้าจะหามาให้ทั้งหมดเลยครับ” คนตัวสูงที่ยังไม่ละความพยายามเสนอขึ้น แม้ว่าเขาจะได้ใช้เวลาอยู่กับร่างเล็กมาทั้งวันแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่าอยากอยู่กับเธอตลอดเวลา“ไม่ไป หอฉันไฟก็ใช้ได้ปกติแล้ว” หญิงสาวขำในลำคอเล็กน้อยพร้อมกดเซฟงานตรงหน้า หลังจากผละออกจากอ้อมกอดคนตัวสูงเมื่อช่วงบ่าย เธอจึงเปิดโน้ตบุ๊คเพื่อตรวจงานที่ทำค้างไว้เมื่อคืนต่อแต่ดันมีแมวตัวใหญ่คอยเอาใจอยู่ไม่ห