All Chapters of ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!: Chapter 1 - Chapter 10

เมื่อถังหว่านหนิงเดินจากไปแล้ว คนกลุ่มนั้นจึงหัวเราะเยาะขึ้นว่า “เล่นแง่งอนอะไรอยู่ได้? เดี๋ยวเห็นว่าประธานลี่ไม่ยอมหมั้นกับเธอ ยังไงก็ต้องลงไปเก็บแหวนเองอยู่ดี!”“นั่นสิ ใครจะไม่รู้บ้างว่าคุณหนูเจียงคือคนที่ประธานลี่รักที่สุด แล้วเธอเป็นใครกัน? แค่คนที่ตามตื้อเท่านั้นเอง! ถ้าไม่ใช่ว่าคุณนายใหญ่ลี่ชอบเธอ ประธานลี่จะชายตามองเธอเหรอ?”...... ผู้คนพากันชี้ไม้ชี้มือ แต่ถังหว่านหนิงที่ตัวเปียกปอนกลับมาที่ห้องจัดงานเลี้ยงแล้ว หลิวจินกุ้ย ผู้เป็นแม่เลี้ยงเห็นดังนั้น รีบวิ่งเข้ามาหาเธอทันที “ถังหว่านหนิง! เธอไปทำอะไรมา? ทำไมถึงได้เปียกปอนแบบนี้? วันนี้เป็นงานหมั้นของเธอนะรู้ตัวหรือเปล่า! รีบไปหาที่เป่าชุดให้แห้งเดี๋ยวนี้!”“แล้วนี่อะไร? ใส่เสื้อผ้าซะมิดชิดแบบนี้ได้ยังไง? ผู้หญิงก็ต้องเซ็กซี่หน่อยถึงจะถูกใจผู้ชาย!”แม่เลี้ยงหลิวจินกุ้ยดึงปกเสื้อของเธออย่างแรงจนเผยให้เห็นร่องอกก่อนจะพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ถังหว่านหนิงไม่มีเวลาใส่ใจหลิวจินกุ้ย สายตาของเธอกวาดมองไปทั่วห้องจัดเลี้ยง เธอเห็นแขกเหรื่อเต็มห้องจัดงานเลี้ยง แสงไฟสลัว ผู้คนต่างกำลังสนทนากับชายคนหนึ่ง ลี่เป่ยยวนในชุดส

ที่ห้องข้างๆ โจวเยว่ดื่มเบียร์ขวดเขียวไปสามขวดแล้วร้องเพลง “แม้นตายแล้วจะยังรัก” เสียงดังลั่น ถังหว่านหนิงมองกระแสข่าวในโทรศัพท์ ยิ่งดูยิ่งรู้สึกผิดปกติ เธอดึงแขนเสื้อโจวเยว่ก่อนถามว่า "ฉันพูดตอนไหนว่าลี่เป่ยยวนมีปัญหาทางเพศ?" "โอ๊ย! ฉันเขียนเอง ข่าวก็ต้องแรงๆ หน่อยสิ ถึงจะน่าสนใจ" สีหน้าถังหว่านหนิงมืดลงทันที "แต่เธอคิดถึงผลที่จะตามมาบ้างไหม" โจวเยว่ที่ใบหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ คว้าไมโครโฟนก่อนตะโกน "ผลเหรอ? จะมีผลอะไร! ลี่เป่ยยวนจะเอามีดมาจ่อคอฉัน บังคับให้ฉันลบข่าวหรือไง?" ปัง!ประตูห้องถูกเตะเปิดออกด้วยแรงเต็มที่ เสียงเพลงในห้องหยุดลงทันที ถังหว่านหนิงมองไปที่ประตู เห็นลี่เป่ยยวนยืนอยู่ที่นั่น ใบหน้ามืดมนจนหัวใจเธอแทบหยุดเต้น ถังหว่านหนิงรู้ดีว่าลี่เป่ยยวนจะต้องมาหาเธอ แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะมาถึงตัวเร็วขนาดนี้ "ข่าวนั่น เธอเป็นคนปล่อย?" น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเต็มไปด้วยความเย็นชา โจวเยว่รีบหลบไปอยู่ข้างหลังถังหว่านหนิงด้วยความกลัว ส่วนถังหว่านหนิงแสร้งทำเป็นใจเย็นแล้วตอบ "ฉันเป็นคนปล่อยเอง" "เธอ?" ลี่เป่ยยวนหัวเราะเยาะเย็นชา ก่อนเดินเข้

เมื่อเห็นเอกสารโอนหุ้น สีหน้าของหลิวจินกุ้ยเปลี่ยนไปทันที เธอปรับน้ำเสียงให้อ่อนลงและพูดประจบ "หว่านหนิง เจ๋ออวี่ยังไงก็เป็นน้องชายของเธอ อนาคตก็จะดูแลบริษัทต่อไป เพื่อให้ตระกูลถังมีผู้สืบทอด และยังช่วยเป็นหลักให้เธอในฐานะพี่สาวอีกด้วย หลังจากนี้เธอก็จะได้แต่งงานกับประธานลี่อย่างสบายใจ แบบนี้ไม่ดีเหรอ?" พูดจบ หลิวจินกุ้ยรีบดึงถังเจ๋ออวี่เข้ามา "ทำไมไม่รีบขอโทษพี่สาวของเธอ? ใครอนุญาตให้แกเข้าห้องพี่สาวแต่เช้ากัน?" ถังเจ๋ออวี่ทำหน้าบึ้ง พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ "ยังไงตระกูลถังก็ต้องเป็นของฉันในอนาคตอยู่ดี! เธอกล้าถอนหมั้น ตัดอนาคตฉัน ฉันก็ต้องมาถามให้รู้เรื่องสิ!" ถังหว่านหนิงมองดูเหตุการณ์ด้วยสายตาเย็นชา เธอไม่คิดเลยว่าน้องชายคนนี้ของเธอจะเริ่มจ้องมรดกของตระกูลถังตั้งแต่ตอนนี้ ทั้งที่อายุยังน้อย เขากลับมั่นใจว่าตัวเองคือเจ้าของตระกูลถังในอนาคต เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดนี้เป็นผลมาจากการอบรมอย่างตั้งใจของหลิวจินกุ้ย "เด็กคนนี้พูดจาเหลวไหล หว่านหนิง อย่าเก็บไปคิดเลย เอกสารนี่ให้ฉันเก็บไว้แทนเธอนะ" สายตาของหลิวจินกุ้ยจับจ้องอยู่ที่เอกสารฉบับนั้น ในเอกสารระบุไว้อย่างชัดเจ

"หว่านหนิง เป่ยยวนเด็กคนนี้ก็แค่หลงใหลในผู้หญิงตระกูลเจียงคนนั้น เธอไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะให้เขามาขอโทษเธอให้ดีๆ เธอคือสะใภ้ของตระกูลลี่ที่ฉันเลือกไว้ ใครก็เปลี่ยนไม่ได้" น้ำเสียงของคุณนายใหญ่ลี่เต็มไปด้วยความเมตตา ถังหว่านหนิงยิ้มเล็กน้อยก่อนพูดว่า "คุณนายใหญ่ ในเมื่อประธานลี่ตัดสินใจแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูด ขอให้เขากับคุณหนูเจียงมีความสุขค่ะ" พูดจบ ถังหว่านหนิงลุกขึ้นยืนแล้วพูดต่อว่า "คุณนายใหญ่ หากต่อไปท่านต้องการอะไร ฉันก็จะมารับใช้อย่างเดิม เพียงแต่... เรื่องหมั้นหมายระหว่างฉันกับประธานลี่ คงต้องจบเพียงเท่านี้ค่ะ" "หว่านหนิง..." คุณนายใหญ่ลี่พยายามจะพูดเกลี้ยกล่อมอีกสองสามคำ แต่ถังหว่านหนิงส่ายหน้าพูดว่า "คุณนายใหญ่ ที่บ้านของฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ ฉันขอตัวก่อน ไว้วันหลังฉันจะมาเยี่ยมท่านอีกค่ะ" พูดจบ ถังหว่านหนิงก็หันหลังเดินจากไป คุณนายใหญ่ลี่มองตามแผ่นหลังของถังหว่านหนิงที่เดินจากไป แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ในอดีต ถังหว่านหนิงไม่ใช่เด็กสาวที่ไม่รู้ความหนักเบาแบบนี้ ที่หน้าประตูคฤหาสน์ลี่ ถังหว่านหนิงเพิ่งผลักประตูออก ก็ถูกเงาสีดำข้างตัวปิดปากและจมูกไว้

ลี่เป่ยยวนมองเธอด้วยสายตาอาฆาต คำพูดของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง ราวกับว่าเขาจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆ ในวินาทีถัดไป“เป่ยยวน! อย่าทำแบบนี้เลย คุณเข้าใจคุณหนูถังผิดแล้ว ฉันเป็นคนเลือกที่จะคุกเข่าเอง...”“อาเหยียน คุณใจดีเกินไป เลยโดนคนอื่นรังแก! ผมบอกแล้วว่าคุณไม่จำเป็นต้องพบเธอ”มองภาพที่ลี่เป่ยยวนปกป้องเจียงเหยียนถังหว่านหนิงไม่ได้แปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลยเจียงเหยียนมักจะบาดเจ็บทุกครั้งที่ลี่เป่ยยวนปรากฏตัวตั้งแต่เจียงเหยียนเริ่มคุกเข่า ถังหว่านหนิงก็รู้สึกถึงความผิดปกติแต่เธอก็เลือกที่จะให้เจียงเหยียนใช้โอกาสนี้ได้อย่างไรเสีย ขอเพียงลี่เป่ยยวนเกลียดเธอ การถอนหมั้นก็จะเกิดขึ้นโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม“ถังหว่านหนิง ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเธอเป็นแค่คนหน้าไหว้หลังหลอก แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะเลวร้ายขนาดนี้! อาเหยียนร่างกายอ่อนแอ หากเธอเป็นอะไรไป ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไว้แน่!”พูดจบ ลี่เป่ยยวนก็จูงมือเจียงเหยียนเดินจากไปตลอดเวลานั้น เจียงเหยียนมีโอกาสมากมายที่จะอธิบาย แต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะเงียบ พร้อมกับมองถังหว่านหนิงด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะขอโทษแต่ถังหว่านหนิงจับความสะใจเล็กๆ ในสายต