Share

บทที่ 5

Author: จี้เสียวหน่วน
เช้าวันถัดมา ลี่เป่ยยวนเดินลงมาชั้นล่าง เห็นคนรับใช้กำลังจัดเก็บสัมภาระ เขาขมวดคิ้วแล้วถามว่า "ทำอะไรอยู่?"

"คุณผู้ชาย ของพวกนี้เป็นของคุณหนูถังค่ะ เมื่อวานเธอโทรมา บอกว่าต่อไปจะไม่มารบกวนอีกแล้ว ให้เราจัดเก็บของทั้งหมดไปส่งให้เธอ"

มองไปยังกระเป๋าเดินทางตรงหน้า ภาพของถังหว่านหนิงก็แวบเข้ามาในความคิดของลี่เป่ยยวน

ปกติเวลานี้ ถังหว่านหนิงจะเตรียมอาหารเช้าเสร็จแล้ว และรอเขาลงมาด้วยใบหน้าเต็มไปด้วยความหวัง

จากนั้นจะช่วยดึงเก้าอี้ให้เขานั่ง พร้อมกับชวนคุยเรื่องเล็กน้อยที่ไม่น่าสนใจ

แต่วันนี้ ร่างนั้นไม่อยู่แล้ว ทำให้เขารู้สึกเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป

เมื่อรู้ตัวว่ากำลังคิดถึงถังหว่านหนิง ลี่เป่ยยวนจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "รีบเก็บให้เสร็จ อย่าเอาของพวกนี้มาขวางหูขวางตาฉัน!"

"ค่ะ คุณผู้ชาย"

ลี่เป่ยยวนนั่งลงบนเก้าอี้ในห้องรับแขก เห็นโต๊ะอาหารยังว่างเปล่าก็ถามด้วยความไม่พอใจ "อาหารเช้ายังไม่เสร็จอีกเหรอ?"

"ขอโทษค่ะคุณผู้ชาย ปกติเวลานี้คุณหนูถังจะเป็นคนทำอาหารเช้า แม่บ้านคนใหม่ยังไม่คุ้นกับเวลา..."

"เร็วๆ หน่อย ฉันต้องไปทำงาน"

ลี่เป่ยยวนมองนาฬิกาข้อมือ พลันรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

ไม่นาน แม่บ้านก็ยกจานขนมปัง ไข่ดาว และไส้กรอกมาวางตรงหน้าเขา

ลี่เป่ยยวนมองอาหารเช้าแสนธรรมดาเหล่านี้ ก่อนมองแม่บ้านด้วยสายตาเย็นชา "นี่มันอะไร?"

"อา... อาหารเช้าค่ะ"

แม่บ้านรู้สึกหวาดกลัว

ไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรผิด

ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ฉันไม่กินไข่ดาวด้านเดียว ตอนเช้าไม่กินเนื้อ ฉันจ่ายเธอเดือนละแสนบาทเพื่อให้มาทำอาหารพวกนี้ให้ฉันงั้นเหรอ?"

"ขอโทษค่ะ! ขอโทษค่ะคุณผู้ชาย! ฉันไม่รู้..."

"คุณผู้ชาย เธอเพิ่งมาใหม่ ฉันจะให้เธอทำใหม่เดี๋ยวนี้ค่ะ!"

"ไม่ต้อง"

ลี่เป่ยยวนลุกขึ้นด้วยใบหน้ามืดมน

ในตอนนั้น คุณนายใหญ่ลี่เดินออกมาจากห้องนอน เมื่อมองอาหารบนโต๊ะก็เข้าใจทันทีว่าทำไมหลานชายของเธอถึงโกรธ

คุณนายใหญ่ลี่กล่าวว่า "ทุกเช้าหว่านหนิงจะเป็นคนทำอาหารเอง ตั้งแต่ตีสี่ก็เริ่มทำของว่างอย่างประณีต ใช้เข่งนึ่งเล็กๆ อาหารเช้าอย่างน้อย 16 จานที่มีสารอาหารครบถ้วน แต่ตอนนี้หว่านหนิงไปแล้ว ชีวิตนี้ช่างลำบากเหลือเกิน"

เมื่อได้ยิน ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้ว

เธอเป็นคนขอถอนหมั้นเอง! จะไปก็ไปสิ!

เขาไม่เชื่อว่าถังหว่านหนิงที่อยู่บ้านเขาแค่สามเดือน จะทำให้เขาอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ

"คุณย่า ผมจะไปทำงานแล้วครับ"

"กลับมา!" คุณนายใหญ่ลี่ขมวดคิ้วพูด "ฉันไม่สนว่านายจะคิดยังไง ฉันยอมรับหว่านหนิงเป็นหลานสะใภ้เพียงคนเดียว ตอนนี้นายไปตระกูลถังเดี๋ยวนี้ ไปขอโทษเธอ ถ้าหว่านหนิงไม่ให้อภัย นายก็อย่ากลับมาบ้าน!"

"คุณย่า..."

"ไปเดี๋ยวนี้!"

คำพูดของคุณนายใหญ่ลี่เด็ดขาดจนปฏิเสธไม่ได้

แม้ว่าลี่เป่ยยวนจะไม่เต็มใจ แต่ก็ต้องตอบรับ "เข้าใจแล้วครับ"

ในขณะเดียวกัน ที่ตระกูลถัง

ปัง!

เสียงดังสนั่นจากการที่ประตูห้องของถังหว่านหนิงถูกเปิดออกอย่างแรง

ถังเจ๋ออวี่ที่มีสีหน้าโกรธจัดกระชากผ้าห่มของถังหว่านหนิง ก่อนจะคว้าข้อมือเธอไว้ "ถังหว่านหนิง! เธอบ้าหรือเปล่า? กล้าถอนหมั้นกับตระกูลลี่? ลุกขึ้นมาอธิบายให้ชัดเจนเดี๋ยวนี้!"

ถังหว่านหนิงมองข้อมือซ้ายของตัวเองที่ถูกถังเจ๋ออวี่จับไว้แน่นด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะขมวดคิ้ว

แม้ว่าถังเจ๋ออวี่จะเป็นน้องชายของเธอ แต่เขาไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อ!

ตอนที่หลิวจินกุ้ยแต่งงานกับพ่อ ถังเจ๋ออวี่อายุห้าขวบแล้ว

พ่อปฏิบัติต่อถังเจ๋ออวี่เหมือนลูกแท้ๆ และถังเจ๋ออวี่ในฐานะคุณชายเล็กแห่งตระกูลถัง ก็ได้รับการตามใจอย่างเหลือเชื่อจากหลิวจินกุ้ย

ในชาติที่แล้ว หลิวจินกุ้ยยุให้เธอแต่งงานกับตระกูลลี่ และยกตระกูลถังให้ถังเจ๋ออวี่ดูแล

แต่ผลลัพธ์คือตระกูลถังที่มีทรัพย์สมบัติมากมาย กลับถูกถังเจ๋ออวี่ทำลายจนหมดสิ้น!

เมื่อมองดูเด็กหนุ่มหัวรั้นอายุเพียง 18 ปีตรงหน้า ถังหว่านหนิงก็โกรธจัดและยกมือตบหน้าเขาทันที

ฝ่ามือนั้นทำให้ถังเจ๋ออวี่ถึงกับอึ้ง

ถังเจ๋ออวี่มองถังหว่านหนิงด้วยความไม่อยากเชื่อ "เธอ... เธอกล้าตบฉัน?"

ที่ผ่านมา ถังหว่านหนิงที่อ่อนโยนและดูเหมือนจะยอมทุกอย่าง กล้าลงไม้ลงมือกับเขา?

ถังหว่านหนิงตวาดเสียงเย็นชา "ใช่ ฉันตบเธอนั่นแหละ ใครให้ความกล้าเธอถึงบุกเข้าห้องฉันแบบนี้!"

"คุณหนูใหญ่! เป็นความผิดของฉันเองค่ะ! ฉันไม่ได้ห้ามคุณชายเล็กไว้!"

สาวใช้ยืนอยู่ที่ประตู อธิบายด้วยความกลัว

"เงียบไปเลย! นี่มันบ้านฉัน ฉันจะไปที่ไหนก็เรื่องของฉัน!"

ถังเจ๋ออวี่ตะคอกใส่สาวใช้จนเธอตัวสั่นด้วยความกลัว

ถังหว่านหนิงมองรอยแผลบนแขนของสาวใช้ แล้วก็รู้ทันทีว่าถังเจ๋ออวี่เคยเลวร้ายแค่ไหนในตระกูลถัง

ก่อนหน้านี้เธอมัวแต่สนใจลี่เป่ยยวน จนไม่รู้เลยว่าบ้านของเธอถูกหลิวจินกุ้ยและลูกชายทำให้ปั่นป่วนไปหมด

"บ้านนาย? ตระกูลถังนี้ยังไม่ใช่ของนายถังเจ๋ออวี่"

ถังหว่านหนิงลุกขึ้น เดินไปหาสาวใช้แล้วพยุงเธอขึ้นมา

ที่แขนของสาวใช้เต็มไปด้วยรอยถูกตี แต่เธอกลับไม่กล้าเอ่ยอะไรสักคำ

"ตระกูลถังของฉันเป็นตระกูลใหญ่โต แต่ก็ไม่ใช่ที่ที่ละเมิดกฎหมายได้ กฎหมายแรงงานข้อไหนที่อนุญาตให้นายตบตีคนรับใช้ในบ้านตัวเอง?"

สาวใช้ที่ได้ยินถังหว่านหนิงปกป้องตนเอง ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

เธออยากจะลาออกมานานแล้ว แต่ถังเจ๋ออวี่ใช้สถานะคุณชายของตระกูลถังมาข่มขู่ ไม่ให้เธอพูดหรือออกจากงาน ชีวิตแบบนี้เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป!

"คุณหนูใหญ่! ได้โปรดให้ฉันลาออกเถอะค่ะ!"

สาวใช้ร้องไห้สะอึกสะอื้น

ในตอนนั้น หลิวจินกุ้ยที่ได้ยินเสียงเอะอะจากชั้นล่างรีบวิ่งขึ้นมา และเมื่อเห็นหน้าลูกชายตัวเองบวมแดงครึ่งหนึ่ง ก็เข้าใจได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

หลิวจินกุ้ยชี้หน้าด่าถังหว่านหนิงด้วยความโกรธ "ถังหว่านหนิง! เธอไปตบน้องชายตัวเองได้ยังไง? ฉันว่าที่เธอทำทั้งหมดนี่มันบ้าชัดๆ! ถอนหมั้นแล้วก็ยังลงไม้ลงมือกับญาติพี่น้อง เธอคิดจะทำอะไรแน่!"

"น้องชาย? ฉันถังหว่านหนิงไม่มีน้องชายที่ไร้การอบรมแบบนี้!"

ถังหว่านหนิงพูดเสียงเย็นชา "คุณน้า ขอพูดตรงๆ ถังเจ๋ออวี่ก็ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อฉัน ตอนนี้เขาโตแล้ว ยังกล้าบุกรุกห้องฉันไม่พอ ยังทำร้ายและตะคอกคนใช้ในบ้าน! ดูให้ชัดๆ นี่แหละ ลูกชายที่คุณสอนมา!"

เมื่อได้ยินคำพูดของถังหว่านหนิง หลิวจินกุ้ยหัวเราะเยาะ "เจ๋ออวี่โตมาในตระกูลถัง พ่อของเธอก็เลี้ยงดูเขาเหมือนลูกแท้ๆ! เธอเป็นพี่สาว แต่ทำตัวไม่สมฐานะหรือเปล่า? อีกอย่าง แค่คนใช้คนเดียว จะโดนตีบ้างจะเป็นไรไป? บ้านเราขาดค่ารักษาหรือค่าแรงของมันไหมล่ะ?"

เมื่อได้ยิน ถังหว่านหนิงมองด้วยสายตาเย็นชา "คุณน้า วันนี้เขากล้าทำแบบนี้กับคนใช้ในตระกูลถัง พรุ่งนี้ก็กล้ากดขี่พนักงานในบริษัท ถ้าตระกูลถังตกไปอยู่ในมือถังเจ๋ออวี่ ฉันกลัวว่าตระกูลถังจะต้องล่มสลายแน่!"

"ถังหว่านหนิง เธอพูดเกินไปแล้ว! เจ๋ออวี่ยังเด็ก ใครจะเกิดมาเป็นผู้บริหารใหญ่เลยล่ะ? อีกอย่าง เธอก็รับปากแล้วว่าจะยกบริษัทให้เขา เธออย่ามาเปลี่ยนใจแค่เพราะตัวเองแต่งงานกับประธานลี่ไม่ได้!"

หลิวจินกุ้ยไร้หัวจิตหัวใจ เรื่องนี้ถังหว่านหนิงรู้ดีอยู่แล้ว

เธอหัวเราะเย็น เดินไปที่ลิ้นชักโต๊ะทำงานแล้วหยิบเอกสารโอนหุ้นของบริษัทที่เซ็นไว้ก่อนงานหมั้นออกมา

"คุณน้าหมายถึงนี่ใช่ไหมคะ?"

Related chapters

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 6

    เมื่อเห็นเอกสารโอนหุ้น สีหน้าของหลิวจินกุ้ยเปลี่ยนไปทันที เธอปรับน้ำเสียงให้อ่อนลงและพูดประจบ "หว่านหนิง เจ๋ออวี่ยังไงก็เป็นน้องชายของเธอ อนาคตก็จะดูแลบริษัทต่อไป เพื่อให้ตระกูลถังมีผู้สืบทอด และยังช่วยเป็นหลักให้เธอในฐานะพี่สาวอีกด้วย หลังจากนี้เธอก็จะได้แต่งงานกับประธานลี่อย่างสบายใจ แบบนี้ไม่ดีเหรอ?" พูดจบ หลิวจินกุ้ยรีบดึงถังเจ๋ออวี่เข้ามา "ทำไมไม่รีบขอโทษพี่สาวของเธอ? ใครอนุญาตให้แกเข้าห้องพี่สาวแต่เช้ากัน?" ถังเจ๋ออวี่ทำหน้าบึ้ง พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ "ยังไงตระกูลถังก็ต้องเป็นของฉันในอนาคตอยู่ดี! เธอกล้าถอนหมั้น ตัดอนาคตฉัน ฉันก็ต้องมาถามให้รู้เรื่องสิ!" ถังหว่านหนิงมองดูเหตุการณ์ด้วยสายตาเย็นชา เธอไม่คิดเลยว่าน้องชายคนนี้ของเธอจะเริ่มจ้องมรดกของตระกูลถังตั้งแต่ตอนนี้ ทั้งที่อายุยังน้อย เขากลับมั่นใจว่าตัวเองคือเจ้าของตระกูลถังในอนาคต เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดนี้เป็นผลมาจากการอบรมอย่างตั้งใจของหลิวจินกุ้ย "เด็กคนนี้พูดจาเหลวไหล หว่านหนิง อย่าเก็บไปคิดเลย เอกสารนี่ให้ฉันเก็บไว้แทนเธอนะ" สายตาของหลิวจินกุ้ยจับจ้องอยู่ที่เอกสารฉบับนั้น ในเอกสารระบุไว้อย่างชัดเจ

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 7

    ช่วงบ่าย โทรศัพท์ของคุณนายใหญ่ลี่ก็ติดต่อมาถึงถังหว่านหนิงถังหว่านหนิงรู้ดีว่าคุณนายใหญ่ลี่ไม่ชอบเจียงเหยียนเพราะเจียงเหยียนเป็นเพียงเด็กกำพร้าของตระกูลเจียง อีกทั้งยังมีนิสัยหยิ่งยโสแม้ว่ามรดกทั้งหมดของตระกูลเจียงจะอยู่ในมือของเจียงเหยียน แต่เพราะความบาดหมางระหว่างตระกูลเจียงและตระกูลลี่ คุณนายใหญ่ลี่จึงไม่ชอบเจียงเหยียนเธอมองว่าเจียงเหยียนแสร้งทำตัวสูงส่ง จึงไม่ยอมให้ลี่เป่ยยวนไปยุ่งเกี่ยวกับเจียงเหยียน ในทางกลับกัน ตัวเธอเองทั้งเรียบร้อยว่านอนสอนง่าย มีพื้นเพครอบครัวที่สะอาดหมดจด ไม่ว่าจะเป็นบุคลิก รูปลักษณ์ หรือการศึกษา ล้วนเหมาะสมที่สุดที่จะเป็นสะใภ้ของตระกูลลี่ แต่การที่คุณนายใหญ่ลี่ปฏิบัติดีกับเธอ ก็เป็นเพียงการแสดงเพื่อผลประโยชน์ เวลานี้ ถังหว่านหนิงได้นั่งรถของตระกูลลี่มาถึงคฤหาสน์ของตระกูลลี่แล้ว ทันทีที่ถังหว่านหนิงเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่ คุณนายใหญ่ลี่ก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า "หว่านหนิง มานี่สิ" คุณนายใหญ่ลี่ตบเบาๆ บนโซฟาข้างตัว ถังหว่านหนิงพยักหน้า เดินไปยังข้างๆ คุณนายใหญ่ลี่ และทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็นเจียงเหยียนที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้าม เจียงเหยียนยัง

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 8

    "หว่านหนิง เป่ยยวนเด็กคนนี้ก็แค่หลงใหลในผู้หญิงตระกูลเจียงคนนั้น เธอไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะให้เขามาขอโทษเธอให้ดีๆ เธอคือสะใภ้ของตระกูลลี่ที่ฉันเลือกไว้ ใครก็เปลี่ยนไม่ได้" น้ำเสียงของคุณนายใหญ่ลี่เต็มไปด้วยความเมตตา ถังหว่านหนิงยิ้มเล็กน้อยก่อนพูดว่า "คุณนายใหญ่ ในเมื่อประธานลี่ตัดสินใจแล้ว ฉันก็ไม่มีอะไรจะพูด ขอให้เขากับคุณหนูเจียงมีความสุขค่ะ" พูดจบ ถังหว่านหนิงลุกขึ้นยืนแล้วพูดต่อว่า "คุณนายใหญ่ หากต่อไปท่านต้องการอะไร ฉันก็จะมารับใช้อย่างเดิม เพียงแต่... เรื่องหมั้นหมายระหว่างฉันกับประธานลี่ คงต้องจบเพียงเท่านี้ค่ะ" "หว่านหนิง..." คุณนายใหญ่ลี่พยายามจะพูดเกลี้ยกล่อมอีกสองสามคำ แต่ถังหว่านหนิงส่ายหน้าพูดว่า "คุณนายใหญ่ ที่บ้านของฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ ฉันขอตัวก่อน ไว้วันหลังฉันจะมาเยี่ยมท่านอีกค่ะ" พูดจบ ถังหว่านหนิงก็หันหลังเดินจากไป คุณนายใหญ่ลี่มองตามแผ่นหลังของถังหว่านหนิงที่เดินจากไป แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ในอดีต ถังหว่านหนิงไม่ใช่เด็กสาวที่ไม่รู้ความหนักเบาแบบนี้ ที่หน้าประตูคฤหาสน์ลี่ ถังหว่านหนิงเพิ่งผลักประตูออก ก็ถูกเงาสีดำข้างตัวปิดปากและจมูกไว้

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 9

    ถังหว่านหนิงก้มมองหนังสือพิมพ์บนพื้น เห็นตัวอักษรตัวโตเขียนว่า: "ตระกูลลี่ถอนความร่วมมือกับตระกูลถัง โครงการ 2500 ล้านถูกยกเลิกการลงทุน" ถังหว่านหนิงขมวดคิ้วเล็กน้อย หากเธอจำไม่ผิด โครงการ 2500 ล้านนี้คือธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่ตระกูลถังกำลังพัฒนา การก่อสร้างเสร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง แต่พอลี่เป่ยยวนถอนเงินลงทุนออกไป การก่อสร้างก็ไม่สามารถดำเนินต่อได้ จำเป็นต้องหานักลงทุนรายใหม่ แต่พอข่าวว่าตระกูลลี่ถอนความร่วมมือถูกแพร่ออกไป ในหลินเฉิงยังจะมีใครกล้าร่วมงานกับตระกูลถังอีกเหรอ? สุดท้าย โครงการ 2,500 ล้านนี้ก็ต้องล้มเหลว และตระกูลถังก็จะขาดทุนทรัพย์สินไปไม่น้อย ถังหว่านหนิงก้มตัวลงไป หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาดู และพบว่ามันยังอุ่นอยู่ เห็นได้ชัดว่าเพิ่งถูกพิมพ์แล้วส่งตรงมาที่ตระกูลถัง การเคลื่อนไหวของลี่เป่ยยวนเร็วขนาดนี้ ดูเหมือนเขาต้องการสั่งสอนเธอ เพื่อให้เธอรู้ว่าในหลินเฉิง ใครคือคนที่มีอำนาจชี้ขาด "ถังหว่านหนิง เธอเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลถัง ทำอะไรเพื่อตระกูลบ้างจะเป็นอะไรไป? แค่เอาใจผู้ชายมันลำบากนักหรือไง? เป็นผู้หญิง หน้าตาสวยเสียเปล่า แต่ดันไม่รู้จักใช้มันให้เป็นปร

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 10

    ลี่เป่ยยวนมองเธอด้วยสายตาอาฆาต คำพูดของเขาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง ราวกับว่าเขาจะฉีกเธอเป็นชิ้นๆ ในวินาทีถัดไป“เป่ยยวน! อย่าทำแบบนี้เลย คุณเข้าใจคุณหนูถังผิดแล้ว ฉันเป็นคนเลือกที่จะคุกเข่าเอง...”“อาเหยียน คุณใจดีเกินไป เลยโดนคนอื่นรังแก! ผมบอกแล้วว่าคุณไม่จำเป็นต้องพบเธอ”มองภาพที่ลี่เป่ยยวนปกป้องเจียงเหยียนถังหว่านหนิงไม่ได้แปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเลยเจียงเหยียนมักจะบาดเจ็บทุกครั้งที่ลี่เป่ยยวนปรากฏตัวตั้งแต่เจียงเหยียนเริ่มคุกเข่า ถังหว่านหนิงก็รู้สึกถึงความผิดปกติแต่เธอก็เลือกที่จะให้เจียงเหยียนใช้โอกาสนี้ได้อย่างไรเสีย ขอเพียงลี่เป่ยยวนเกลียดเธอ การถอนหมั้นก็จะเกิดขึ้นโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม“ถังหว่านหนิง ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเธอเป็นแค่คนหน้าไหว้หลังหลอก แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะเลวร้ายขนาดนี้! อาเหยียนร่างกายอ่อนแอ หากเธอเป็นอะไรไป ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไว้แน่!”พูดจบ ลี่เป่ยยวนก็จูงมือเจียงเหยียนเดินจากไปตลอดเวลานั้น เจียงเหยียนมีโอกาสมากมายที่จะอธิบาย แต่สุดท้ายเธอก็เลือกที่จะเงียบ พร้อมกับมองถังหว่านหนิงด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะขอโทษแต่ถังหว่านหนิงจับความสะใจเล็กๆ ในสายต

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 11

    หลิวจินกุ้ยหวังอย่างยิ่งว่าถังหว่านหนิงจะรีบคืนดีกับลี่เป่ยยวนให้เร็วที่สุดเพราะท้ายที่สุด หากถังหว่านหนิงได้แต่งเข้าตระกูลลี่ ก็จะส่งผลดีต่อพวกเธอสองแม่ลูกเมื่อเห็นหลิวจินกุ้ยดูร้อนรนขนาดนี้ ถังหว่านหนิงจึงยิ้มพลางเลิกคิ้วตอบว่า “ใช่ค่ะ”“จริงเหรอ! ดีมากเลย!”หลิวจินกุ้ยพูดด้วยความตื่นเต้น “ฉันรู้ว่าประธานลี่ต้องยังมีใจให้เธออยู่แน่ๆ ไม่งั้นเขาจะนัดเธอออกไปทำไม?”“คุณน้า คุณน้าเข้าใจผิดแล้ว” ถังหว่านหนิงกล่าว “ประธานลี่นัดฉันออกไปเพื่อพูดเรื่องถอนหมั้น”“อะไรนะ...”ในขณะที่หลิวจินกุ้ยมองเธอด้วยสายตาไม่สบายใจ ถังหว่านหนิงพูดชัดถ้อยชัดคำ “ถอน หมั้น แล้ว”“อะไรนะ! ถอนหมั้น?!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิวจินกุ้ยแทบจะเป็นลมถังเจ๋ออวี่รีบเข้าไปประคองหลิวจินกุ้ย พร้อมตวาดใส่ถังหว่านหนิงด้วยความโกรธ “ถังหว่านหนิง เธอนี่มันเกินไปแล้ว! เรื่องถอนหมั้นทำไมไม่ปรึกษาที่บ้านก่อน เธอคิดจะตัดสินใจเองแบบนี้เหรอ? เธอยังเห็นหัวพวกเราอยู่หรือเปล่า!”“เรื่องแต่งงานของฉัน แน่นอนว่าฉันต้องเป็นคนตัดสินใจเอง ไม่จำเป็นต้องปรึกษาใคร ตั้งแต่วันนี้ไป ฉันจะเข้ามาดูแลกิจการของบริษัทอย่างจริงจัง คุณน้าไม่ต้

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 12

    “คุณหนูใหญ่ เอกสารพวกนี้ไม่มีอะไรสำคัญหรอกครับ คิดว่าคุณคงไม่สนใจ ไปพักผ่อนในห้องรับรองก่อนดีกว่าครับ”ผู้จัดการหวังพูดยิ้มแหยๆไม่ว่าจะพูดยังไง ก็พยายามไม่ให้ถังหว่านหนิงเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องใดๆ ในบริษัทเมื่อเห็นท่าทางเช่นนั้น ถังหว่านหนิงก็ยื่นมือออกไปพร้อมพูดว่า “เอามาให้ฉันดู”“เอ่อ...”“หรือว่าผู้จัดการหวังคิดว่าตระกูลถังเป็นของคุณแล้ว?”เมื่อเผชิญกับท่าทีเด็ดขาดของถังหว่านหนิง ผู้จัดการหวังรีบตอบ “ผมจะกล้าได้ยังไงครับ? คุณหนูใหญ่จะดู ผมก็ต้องให้ดูอยู่แล้ว เพียงแต่เกรงว่าคุณหนูจะดูไม่เข้าใจ...”“งั้นไม่ต้องไปห้องรับรองแล้ว ไปที่ห้องทำงานประธานบริษัทเลยดีกว่า แล้วเอาเอกสารทุกอย่างที่ต้องการลายเซ็นมาให้ฉันดูด้วย”“คุณหนูใหญ่...”ถังหว่านหนิงไม่รอให้ผู้จัดการหวังพูดจบ เธอกวาดตามองไปที่เลขาโจวก่อนพูดว่า “เสี่ยวโจวใช่ไหม? ไปเอาเอกสารมาให้ฉันหน่อย ส่วนผู้จัดการหวัง ช่วยพาฉันไปที่ห้องทำงานด้วย”“ได้... ได้ครับ”ผู้จัดการหวังตอบรับเสียงสั่น เหงื่อเย็นเริ่มซึมออกมาที่หน้าผากคุณหนูคนนี้คิดจะทำอะไรกันแน่? ถ้าเธอตรวจพบปัญหาในบัญชีขึ้นมา เขาคงจบสิ้นแน่ๆ!ผู้จัดการหวังเดินนำถ

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 13

    "ไม่จำเป็น ฉันแค่ดูผ่านๆ เท่านั้น"ถังหว่านหนิงพูดพลางแสร้งทำเป็นตั้งใจตรวจสอบรายงานการเงินเธอค่อยๆ พลิกหน้ากระดาษทีละหน้าอย่างช้าๆ ตั้งแต่หน้าแรกจนถึงหน้าสุดท้ายฝ่ายผู้จัดการหวังที่ยืนอยู่ตรงหน้า รู้สึกเหมือนถูกกดดันจนขาเริ่มอ่อนแรง แทบจะยืนไม่ไหวการยักยอกเงินบริษัทกว่าหลายร้อยล้านบาท... ถ้าถูกจับได้ หมายถึงชีวิตที่เหลืออยู่ของเขาจะต้องหมดไปในคุก!'ปัง!'ถังหว่านหนิงโยนรายงานการเงินลงบนโต๊ะเสียงดังผู้จัดการหวังสะดุ้งจนแทบทรุดลงไปกับพื้น แต่สิ่งที่เขาได้ยินกลับเป็นเสียงถังหว่านหนิงที่พูดอย่างไม่พอใจว่า “นี่มันอะไรกัน? ตัวเลขเต็มไปหมด ใครจะไปเข้าใจ?”คำพูดนั้นทำให้ผู้จัดการหวังนิ่งอึ้งไปถังหว่านหนิงดูไม่เข้าใจจริงๆ เหรอ?เลขาโจวที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ขมวดคิ้วเช่นกัน สายตาเต็มไปด้วยความผิดหวังลูกสาวของประธานถัง... กลับอ่านรายงานการเงินไม่ออกหรือ?ผู้จัดการหวังเช็ดเหงื่อ ก่อนจะยิ้มแหยๆ แล้วพูดขึ้นว่า “คุณหนูใหญ่ ผมบอกแล้วว่าถ้าคุณอยากรู้เรื่องบริษัท ผมสามารถอธิบายให้ฟังได้ จะได้ไม่ต้องยุ่งยากเดินทางมาที่บริษัทบ่อยๆ”“ก็จริงนะ แต่เอกสารพวกนี้ยังไงก็ต้องเซ็นอยู่ดี”ถังหว่านหน

Latest chapter

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 40

    นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คนในวงการนี้มองถังหว่านหนิงเป็นตัวตลกในสายตาของพวกเขา ผู้หญิงอย่างถังหว่านหนิงที่ยอมพลีกายเพื่อเข้าใกล้คนรวย ก็สมควรแล้วที่จะโดนพวกเขาหยอกล้อเสิ่นจือเยี่ยนเห็นว่าโจวเยว่เกือบจะร้องไห้ด้วยความร้อนใจ เขาทนไม่ไหวจนหันสายตาไปมองลี่เป่ยยวนแต่กลับเห็นลี่เป่ยยวนนั่งพิงโซฟา ดื่มวิสกี้ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ ไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"ลี่เป่ยยวน!"เสิ่นจือเยี่ยนเดินมาหยุดตรงหน้าลี่เป่ยยวน ลดเสียงลงพูดว่า "เกินไปแล้วนะ! พอได้แล้ว ถ้าคุณหนูใหญ่ถังมาจริงๆ จะทำยังไง? นายจะปล่อยให้เธอกลายเป็นตัวตลกของทั้งหลินเฉิงหรือไง?""ถ้าเธอเต็มใจจะทำให้ตัวเองขายหน้า ฉันจะห้ามเธอทำไม?"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเย็นชาเสิ่นจือเยี่ยนพูดด้วยความไม่พอใจ "วันนี้เป็นงานของเจียงเหยียน! ถ้านายทำเรื่องให้วุ่นวายขนาดนี้ เจียงเหยียนก็ลำบากไปด้วย"เจียงเหยียนเองก็จับแขนลี่เป่ยยวนไว้ พูดด้วยท่าทีลำบากใจ "ใช่แล้วเป่ยยวน...หรือว่าโทรหาคุณหนูถัง บอกเธอว่าอย่ามาเถอะนะ""หว่านหนิงทำให้เธอต้องอับอายต่อหน้าคุณย่า ฉันพูดไว้แล้วว่าหว่านหนิงจะต้องคุกเข่าขอโทษเธอ"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนแฝงไปด้วยความเย็น

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 39

    โจวเยว่ทำหน้าบึ้งตึงถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของเธอยืนกรานให้เธอมางานเลี้ยงวันเกิดนี้ เธอคงไม่มาเด็ดขาด! คนพวกนี้น่ารังเกียจ พูดจาน่ารังเกียจทั้งนั้น!"โจวเยว่ ใครๆ ก็รู้ว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทของถังหว่านหนิงใช่ไหม? เธออย่าปกป้องเพื่อนเธอเลย! หรือว่าเธอจะโทรหาถังหว่านหนิงให้หน่อย แล้วบอกให้เธอมา! บอกว่าเป็นวันเกิดของคุณหนูเจียง ประธานลี่กำลังจะจูบคุณหนูเจียงอยู่แล้ว เธอเชื่อไหมว่าถังหว่านหนิงจะรีบวิ่งมาทันที!"พูดจบ เสียงหัวเราะดังลั่นทั่วห้องทันทีโจวเยว่โกรธจนหน้าขึ้นสี "พวกเธอ... พวกเธอ!""ไม่โทรใช่ไหม? งั้นฉันโทรเอง!"ชายหนุ่มคนหนึ่งรีบเข้ามาแย่งโทรศัพท์ของโจวเยว่ไปทันที โจวเยว่หน้าซีดเผือด "เอาคืนมาให้ฉัน!"เสิ่นจือเยี่ยนทำหน้าบึ้งตึง พูดว่า "คุณชายเจิ้น! พอได้แล้ว คืนโทรศัพท์ให้โจวเยว่เถอะ!""โทรติดแล้ว! โทรติดแล้ว!"กลุ่มเศรษฐีหนุ่มที่ดื่มไปแล้วก็เริ่มคึกคะนองทันใดนั้น เสียงที่เย็นชาและขี้เกียจของถังหว่านหนิงดังขึ้นจากปลายสาย "มีเรื่องอะไร?"ทันใดนั้น ห้องส่วนตัวก็เงียบสงัดชายหนุ่มคนหนึ่งพูดด้วยความตื่นเต้น "คุณหนูถัง ประธานลี่ดื่มจนเมาแล้ว! กำลังจะจูบเจียงเหยียน! คุณจะมา

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 38

    "ทำไม? หรือว่านายก็สนใจเธอ?"เมื่อได้ยินคำถามของลี่เป่ยยวน เสิ่นจือเยี่ยนรีบปฏิเสธทันที "ฉันจะกล้าได้ยังไงล่ะ! คุณหนูใหญ่ตระกูลถังเขาหลงรักนายหมดหัวใจ ฉันไม่คู่ควร! แต่ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังไปสนิทสนมกับคู่ปรับของนายอย่างกู้เหยียนหลี่มากๆ หลังจากงานประมูลครั้งก่อน สองคนนี้เจอกันแทบทุกวัน แถมยังแอบเจอกันอีกด้วย!"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีจากนั้นก็หัวเราะเย็นชาไม่แปลกใจเลย... ไม่แปลกใจที่ถังหว่านหนิงกล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าเขาที่แท้ก็เพราะเธอไปเกาะกู้เหยียนหลี่เมื่อคืนยังกล้าบอกเขาว่ากู้เหยียนหลี่เป็นแค่คนรู้จักธรรมดาคิดจริงๆ หรือว่าเขาเป็นคนโง่ที่จะหลอกได้ง่ายๆ!"แล้วยังมีอีกนะ รู้จักเฮ่อหย่วนไหม? หมอนั่นหมายปองคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมานานแล้ว! หมอนั่นช่างประจบประแจงสุดๆ ได้ยินว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจียงเหยียน หมอนั่นก็มาเหมือนกัน แถมยังให้ฉันถามนายว่า ถ้านายจะเลิกกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจริงๆ เขาขอจีบต่อได้ไหม"เสิ่นจือเยี่ยนไอเบาๆ สองครั้ง ก่อนพูดต่อ "เอ่อ ถึงแม้ฉันไม่ควรยุ่งเรื่องนี้ แต่ก็รู้นี่ว่าเฮ่อหย่วนมันเป็นคนเลวแค่ไหน คุณหนูถังถึงแม้ก่อนหน้านี

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 37

    เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีหลังจากที่ถังหว่านหนิงเดินจากไป หลินเหยาก็รีบเดินเข้ามา พร้อมกับกล่าวตำหนถังหว่านหนิงโดยไม่ปิดบังว่า "ประธานลี่ เป็นเพราะพี่สาวฉันไม่มีความรู้จักดีพอ... ฉันขอโทษแทนเธอค่ะ...""ไสหัวไป!"เสียงตวาดอย่างเกรี้ยวกราดของลี่เป่ยยวนทำให้หลินเหยาหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจหลินเหยาไม่กล้าทำให้ลี่เป่ยยวนโกรธอีก จึงได้แต่ร้องไห้พลางวิ่งหนีไปนอกห้องทำงาน เลขาหวังเดินเข้ามา พร้อมกับสีหน้าที่ดูไม่สู้ดีนัก กล่าวขึ้นว่า "ประธานลี่... คุณหนูถัง... ไปแล้ว"ใบหน้าของลี่เป่ยยวนยิ่งดูน่ากลัวขึ้นไปอีก เลขาหวังจึงไม่กล้าพูดอะไรต่อในห้องทำงานเงียบสงัดไปนาน ลี่เป่ยยวนจึงเอ่ยขึ้นว่า "เมื่อก่อนฉันปฏิบัติกับเธอแย่มากหรือไง?""...ประธานลี่อยากฟังความจริงไหมครับ?"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนกวาดสายตามองเลขาหวัง เลขาหวังรีบก้มหน้าลง ไม่กล้าตอบลี่เป่ยยวนพูดด้วยใบหน้ามืดมนว่า "นั่นก็เป็นเพราะเธอมสมควรโดน! เธอเป็นคนเสนอตัวเองให้ฉัน!""ถูก ถูกต้อง... ประธานลี่พูดถูก""เธอเต็มใจเอง ตอนนี้จะมาน้อยใจอะไรอีก?""...ถูกต้องแล้ว ประธานลี่ เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเพราะคุณห

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 36

    “พี่ พี่คะ”หลินเหยาเมื่อเห็นถังหว่านหนิงก็ลุกขึ้นด้วยความตกใจ และกำลังจะถอยหลังหนี แต่ถูกลี่เป่ยยวนคว้าข้อมือไว้ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ว่า “หนีอะไร? ยังเช็ดไม่เสร็จเลย ฉันยังไม่ได้บอกให้หยุด ก็คุกเข่าเช็ดต่อไป”“...ค่ะ ประธานลี่”หลินเหยาคุกเข่าลงบนพื้นอีกครั้ง เช็ดรองเท้าให้ลี่เป่ยยวนลี่เป่ยยวนเอนตัวพิงเก้าอี้สำนักงาน มองถังหว่านหนิงแล้วพูดว่า “ถังหว่านหนิง บางอย่างเธอไม่ทำ ก็มีคนทำแทนเธอ และยังทำได้ดีกว่าเธอด้วยซ้ำ”“ประธานลี่ ฉันมาไม่ได้เพื่อจะดูคุณทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง”ถังหว่านหนิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแสว่า “แค่เธอคุกเข่าขอโทษอาเหยียน ฉันก็จะถือว่าเรื่องที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดขึ้น และงานหมั้นในอีกสองวันจะยังคงจัดขึ้นตามกำหนด นอกจากนี้ ฉันยังจะลงทุนก้อนโตให้ตระกูลถังด้วย”เมื่อเห็นถังหว่านหนิงยังคงนิ่งเงียบ ลี่เป่ยยวนหัวเราะเยาะเบาๆ แล้วพูดว่า “ก็แค่คุกเข่าขอโทษ เธอถังหว่านหนิงก็ไม่ได้ขาแข็งอะไรสักหน่อย เมื่อก่อนก็เคยคุกเข่า ทำไม? ตอนนี้ทำไม่ได้แล้วเหรอ?”พูดถึงตรงนี้ ลี่เป่ยยวนลุกขึ้นเดินมาที่ด้านข้างของถังหว่านหนิง แล้วพูดต่อว่า

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 35

    เมื่อหลิวจินกุ้ยมองรอยยิ้มของถังหว่านหนิง ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูกหนึ่งชั่วโมงต่อมา ถังหว่านหนิงเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงขาสั้นยีนส์ที่ดูคล่องตัว ด้านบนสวมเพียงเสื้อกล้ามรัดรูปสีขาวพร้อมแจ็คเก็ตยีนส์ทับพนักงานหลายคนที่อยู่นอกอาคารบริษัทตระกูลหลี่ ล้วนจดจ้องสายตาไปที่ถังหว่านหนิง พากันจับจ้องมาที่เธอจนแทบลืมหายใจถังหว่านหนิงสวมแว่นกันแดด เดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ต้อนรับและเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ฉันมาพบประธานลี่”พนักงานต้อนรับมองเธอด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นว่าเธอเป็นหญิงสาวที่มีผิวขาวสะอาดสะอ้าน หน้าตาสวยงาม และขายาวดูโดดเด่น เธอจึงถามอย่างสุภาพว่า “ขอโทษนะคะ คุณนัดไว้หรือเปล่าคะ?”เมื่อเห็นว่าพนักงานต้อนรับไม่รู้จักเธอ ถังหว่านหนิงจึงถอดแว่นกันแดดออก พร้อมพูดอย่างใจเย็น “ฉันคือถังหว่านหนิง”เมื่อได้ยินชื่อ พนักงานต้อนรับถึงกับตกตะลึง “คุณ...คุณหนูถัง?”“ฉันขึ้นไปได้หรือยัง?”“ได้ ได้ค่ะ! ได้แน่นอนค่ะ!”พนักงานต้อนรับรีบใช้บัตรเปิดลิฟต์ให้ถังหว่านหนิงขึ้นไป“พวกเธอเห็นไหม? คนเมื่อกี้คือคุณหนูถัง”“คุณหนูถังแต่งตัวแบบนี้ได้ยังไง?”“เธอสวยมากเลยนะ ปกติเหมือนจะไ

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 34

    สีหน้าของหลิวจินกุ้ยยิ่งดำคล้ำลง“การเป็นเจ้าของบ้านตระกูลถังเรามันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ คุณน้าถ้าไม่มีวิธีแก้ปัญหาเรื่องเงินทุน ก็ควรรีบหนีไปซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”หลิวจินกุ้ยถึงกับพูดไม่ออกเธอทำงานหนักในตระกูลถังมาหลายปี ทนทุกข์ทรมานจนในที่สุดสามีตาย แต่บริษัทกลับมีปัญหาใหญ่ขนาดนี้ แล้วยังจะต้องให้เธอชดใช้หนี้แทนอีก? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!“หว่านหนิง น้ารู้ว่าเธอเป็นเด็กมีเหตุผล เธอคงไม่ปล่อยให้น้าต้องชดใช้หนี้หรอกนะ ถือว่าน้าขอร้องล่ะ ช่วยไปพูดกับประธานลี่สักคำ ถ้าประธานลี่ใจอ่อน ปัญหาของบริษัทก็จะหมดไปทันที!”เมื่อเห็นท่าทางอ้อนวอนจนเกือบจะก้มหัวของหลิวจินกุ้ย ถังหว่านหนิงยิ้มเล็กน้อย “คุณน้า จะให้ฉันไปก็ได้ค่ะ”“น้ารู้อยู่แล้วว่า หว่านหนิงของเราเป็นเด็กดี ต้องไม่ปล่อยให้บริษัทล่มแน่ๆ!”“อย่าเพิ่งรีบดีใจ ฉันยังไม่ได้บอกเงื่อนไขเลย”เมื่อได้ยินดังนั้น หลิวจินกุ้ยถึงกับอึ้ง “เงื่อนไข? ยังมีเงื่อนไขอีกเหรอ?”“คุณน้ามาขอให้ฉันช่วย ฉันตอบตกลง แน่นอนว่าต้องมีเงื่อนไขสิ”ถังหว่านหนิงพูดอย่างใจเย็นพลางพิงโซฟาอย่างสบายใจ ท่าทางของเธอทำให้หลิวจินกุ้ยโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร เธอพูดว่า

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 33

    ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแส “งั้นก็ปล่อยให้เธอเก็บกวาดปัญหาของตัวเองไปสิ ไม่มีตระกูลถัง คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลถังก็จะไม่เหลืออะไรเลย”ขณะนั้นเอง โทรศัพท์ในสำนักงานก็ดังขึ้นลี่เป่ยยวนรับสาย เสียงจากพนักงานต้อนรับดังมาจากปลายสาย “ประธานลี่ มีผู้หญิงคนหนึ่งบอกว่ามาจากตระกูลถัง เธอต้องการพบคุณค่ะ”เมื่อได้ยินว่าถังหว่านหนิงมาแล้ว ลี่เป่ยยวนเอนตัวพิงเก้าอี้พร้อมหัวเราะเยาะ “ให้เธอขึ้นมา”“ค่ะ ประธานลี่”พนักงานต้อนรับวางสายไม่นาน หลินเหยาก็ขึ้นมาถึง เธอสวมชุดกระโปรงผ้าชีฟองสีขาวที่ดูคล้ายกับสไตล์ของเจียงเหยียน เธอผลักประตูเข้ามาและเห็นลี่เป่ยยวนก้มหน้าดูเอกสารลี่เป่ยยวนไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “ว่าไง? มาอ้อนวอนแล้วเหรอ?”“ประธานลี่...ฉันเองค่ะ หลินเหยา”เมื่อได้ยินว่าไม่ใช่ถังหว่านหนิง ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีพอเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าเสียงที่ได้ยินคือหลินเหยาจริงๆหลินเหยาเอ่ยเสียงแผ่วพร้อมกับก้มหน้าด้วยความประหม่า ใบหน้าของเธอแดงก่ำ “ประธานลี่ ฉัน…”“ใครอนุญาตให้เธอมาที่นี่?”น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเย็นชาหลินเหยาอึ้งไป เมื่อเห็นว่าท่าทีของลี

  • ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!   บทที่ 32

    เช้าวันถัดมา บริษัทในเครือตระกูลถังทั้งหมดประกาศหยุดดำเนินการข่าวนี้ทำให้เหล่าผู้ถือหุ้นของตระกูลถังแตกตื่นราวกับมดในหม้อร้อน การหยุดดำเนินการหมายความว่าห่วงโซ่การเงินของตระกูลถังมีปัญหาร้ายแรง!ถ้าหากไม่แก้ไขโดยเร็ว ตระกูลถังอาจล้มละลายจากการผิดนัดชำระหนี้!ในห้องประชุม บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ทุกคนต่างรอการตัดสินใจจากหลิวจินกุ้ย เพราะในช่วงที่ผ่านมา เธอเป็นคนบริหารบริษัทไม่นานนัก ผู้จัดการหวังเปิดประตูห้องประชุม หลิวจินกุ้ยเดินเข้ามาเมื่อผู้ถือหุ้นเห็น ต่างก็กรูเข้ามาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน “คุณผู้หญิง! ตอนนี้โครงการทั้งหมดหยุดชะงัก เราจะทำยังไงดี?”“ใช่แล้ว! ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป บริษัทเราคงพังแน่ๆ!”เมื่อเห็นความร้อนรนของทุกคน หลิวจินกุ้ยเองก็รู้สึกไม่มั่นใจเช่นกันที่จริงแล้ว เธอแค่ต้องการรีบมาจัดการทำลายหลักฐานก่อนที่ถังหว่านหนิงจะตรวจสอบบัญชี แต่ใครจะไปคิดว่าในวันรุ่งขึ้น บริษัทกลับเกิดปัญหาใหญ่!ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของถังหว่านหนิง! เพราะเธอไปยั่วยุประธานลี่จนเขาถอนทุน ทำให้ตระกูลถังไม่มีทางออกแบบนี้!คิดถึงตรงนี้ หลิวจินกุ้ยโมโหมาก แต่ภายนอกยังคงรักษารอย

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status