บททั้งหมดของ ท่านประธานหยุดเถอะ! ชาตินี้ ฉันขอไม่แต่ง!: บทที่ 31 - บทที่ 40

เช้าวันถัดมา บริษัทในเครือตระกูลถังทั้งหมดประกาศหยุดดำเนินการข่าวนี้ทำให้เหล่าผู้ถือหุ้นของตระกูลถังแตกตื่นราวกับมดในหม้อร้อน การหยุดดำเนินการหมายความว่าห่วงโซ่การเงินของตระกูลถังมีปัญหาร้ายแรง!ถ้าหากไม่แก้ไขโดยเร็ว ตระกูลถังอาจล้มละลายจากการผิดนัดชำระหนี้!ในห้องประชุม บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด ทุกคนต่างรอการตัดสินใจจากหลิวจินกุ้ย เพราะในช่วงที่ผ่านมา เธอเป็นคนบริหารบริษัทไม่นานนัก ผู้จัดการหวังเปิดประตูห้องประชุม หลิวจินกุ้ยเดินเข้ามาเมื่อผู้ถือหุ้นเห็น ต่างก็กรูเข้ามาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน “คุณผู้หญิง! ตอนนี้โครงการทั้งหมดหยุดชะงัก เราจะทำยังไงดี?”“ใช่แล้ว! ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป บริษัทเราคงพังแน่ๆ!”เมื่อเห็นความร้อนรนของทุกคน หลิวจินกุ้ยเองก็รู้สึกไม่มั่นใจเช่นกันที่จริงแล้ว เธอแค่ต้องการรีบมาจัดการทำลายหลักฐานก่อนที่ถังหว่านหนิงจะตรวจสอบบัญชี แต่ใครจะไปคิดว่าในวันรุ่งขึ้น บริษัทกลับเกิดปัญหาใหญ่!ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของถังหว่านหนิง! เพราะเธอไปยั่วยุประธานลี่จนเขาถอนทุน ทำให้ตระกูลถังไม่มีทางออกแบบนี้!คิดถึงตรงนี้ หลิวจินกุ้ยโมโหมาก แต่ภายนอกยังคงรักษารอย

สีหน้าของหลิวจินกุ้ยยิ่งดำคล้ำลง“การเป็นเจ้าของบ้านตระกูลถังเรามันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ คุณน้าถ้าไม่มีวิธีแก้ปัญหาเรื่องเงินทุน ก็ควรรีบหนีไปซะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”หลิวจินกุ้ยถึงกับพูดไม่ออกเธอทำงานหนักในตระกูลถังมาหลายปี ทนทุกข์ทรมานจนในที่สุดสามีตาย แต่บริษัทกลับมีปัญหาใหญ่ขนาดนี้ แล้วยังจะต้องให้เธอชดใช้หนี้แทนอีก? เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!“หว่านหนิง น้ารู้ว่าเธอเป็นเด็กมีเหตุผล เธอคงไม่ปล่อยให้น้าต้องชดใช้หนี้หรอกนะ ถือว่าน้าขอร้องล่ะ ช่วยไปพูดกับประธานลี่สักคำ ถ้าประธานลี่ใจอ่อน ปัญหาของบริษัทก็จะหมดไปทันที!”เมื่อเห็นท่าทางอ้อนวอนจนเกือบจะก้มหัวของหลิวจินกุ้ย ถังหว่านหนิงยิ้มเล็กน้อย “คุณน้า จะให้ฉันไปก็ได้ค่ะ”“น้ารู้อยู่แล้วว่า หว่านหนิงของเราเป็นเด็กดี ต้องไม่ปล่อยให้บริษัทล่มแน่ๆ!”“อย่าเพิ่งรีบดีใจ ฉันยังไม่ได้บอกเงื่อนไขเลย”เมื่อได้ยินดังนั้น หลิวจินกุ้ยถึงกับอึ้ง “เงื่อนไข? ยังมีเงื่อนไขอีกเหรอ?”“คุณน้ามาขอให้ฉันช่วย ฉันตอบตกลง แน่นอนว่าต้องมีเงื่อนไขสิ”ถังหว่านหนิงพูดอย่างใจเย็นพลางพิงโซฟาอย่างสบายใจ ท่าทางของเธอทำให้หลิวจินกุ้ยโกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร เธอพูดว่า

“พี่ พี่คะ”หลินเหยาเมื่อเห็นถังหว่านหนิงก็ลุกขึ้นด้วยความตกใจ และกำลังจะถอยหลังหนี แต่ถูกลี่เป่ยยวนคว้าข้อมือไว้ลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ว่า “หนีอะไร? ยังเช็ดไม่เสร็จเลย ฉันยังไม่ได้บอกให้หยุด ก็คุกเข่าเช็ดต่อไป”“...ค่ะ ประธานลี่”หลินเหยาคุกเข่าลงบนพื้นอีกครั้ง เช็ดรองเท้าให้ลี่เป่ยยวนลี่เป่ยยวนเอนตัวพิงเก้าอี้สำนักงาน มองถังหว่านหนิงแล้วพูดว่า “ถังหว่านหนิง บางอย่างเธอไม่ทำ ก็มีคนทำแทนเธอ และยังทำได้ดีกว่าเธอด้วยซ้ำ”“ประธานลี่ ฉันมาไม่ได้เพื่อจะดูคุณทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง”ถังหว่านหนิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาลี่เป่ยยวนพูดด้วยน้ำเสียงไม่แยแสว่า “แค่เธอคุกเข่าขอโทษอาเหยียน ฉันก็จะถือว่าเรื่องที่ผ่านมามันไม่เคยเกิดขึ้น และงานหมั้นในอีกสองวันจะยังคงจัดขึ้นตามกำหนด นอกจากนี้ ฉันยังจะลงทุนก้อนโตให้ตระกูลถังด้วย”เมื่อเห็นถังหว่านหนิงยังคงนิ่งเงียบ ลี่เป่ยยวนหัวเราะเยาะเบาๆ แล้วพูดว่า “ก็แค่คุกเข่าขอโทษ เธอถังหว่านหนิงก็ไม่ได้ขาแข็งอะไรสักหน่อย เมื่อก่อนก็เคยคุกเข่า ทำไม? ตอนนี้ทำไม่ได้แล้วเหรอ?”พูดถึงตรงนี้ ลี่เป่ยยวนลุกขึ้นเดินมาที่ด้านข้างของถังหว่านหนิง แล้วพูดต่อว่า

"ทำไม? หรือว่านายก็สนใจเธอ?"เมื่อได้ยินคำถามของลี่เป่ยยวน เสิ่นจือเยี่ยนรีบปฏิเสธทันที "ฉันจะกล้าได้ยังไงล่ะ! คุณหนูใหญ่ตระกูลถังเขาหลงรักนายหมดหัวใจ ฉันไม่คู่ควร! แต่ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังไปสนิทสนมกับคู่ปรับของนายอย่างกู้เหยียนหลี่มากๆ หลังจากงานประมูลครั้งก่อน สองคนนี้เจอกันแทบทุกวัน แถมยังแอบเจอกันอีกด้วย!"เมื่อได้ยินดังนั้น ลี่เป่ยยวนขมวดคิ้วทันทีจากนั้นก็หัวเราะเย็นชาไม่แปลกใจเลย... ไม่แปลกใจที่ถังหว่านหนิงกล้าทำตัวอวดดีต่อหน้าเขาที่แท้ก็เพราะเธอไปเกาะกู้เหยียนหลี่เมื่อคืนยังกล้าบอกเขาว่ากู้เหยียนหลี่เป็นแค่คนรู้จักธรรมดาคิดจริงๆ หรือว่าเขาเป็นคนโง่ที่จะหลอกได้ง่ายๆ!"แล้วยังมีอีกนะ รู้จักเฮ่อหย่วนไหม? หมอนั่นหมายปองคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมานานแล้ว! หมอนั่นช่างประจบประแจงสุดๆ ได้ยินว่าวันนี้เป็นวันเกิดเจียงเหยียน หมอนั่นก็มาเหมือนกัน แถมยังให้ฉันถามนายว่า ถ้านายจะเลิกกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถังจริงๆ เขาขอจีบต่อได้ไหม"เสิ่นจือเยี่ยนไอเบาๆ สองครั้ง ก่อนพูดต่อ "เอ่อ ถึงแม้ฉันไม่ควรยุ่งเรื่องนี้ แต่ก็รู้นี่ว่าเฮ่อหย่วนมันเป็นคนเลวแค่ไหน คุณหนูถังถึงแม้ก่อนหน้านี

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คนในวงการนี้มองถังหว่านหนิงเป็นตัวตลกในสายตาของพวกเขา ผู้หญิงอย่างถังหว่านหนิงที่ยอมพลีกายเพื่อเข้าใกล้คนรวย ก็สมควรแล้วที่จะโดนพวกเขาหยอกล้อเสิ่นจือเยี่ยนเห็นว่าโจวเยว่เกือบจะร้องไห้ด้วยความร้อนใจ เขาทนไม่ไหวจนหันสายตาไปมองลี่เป่ยยวนแต่กลับเห็นลี่เป่ยยวนนั่งพิงโซฟา ดื่มวิสกี้ด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ ไม่คิดจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย"ลี่เป่ยยวน!"เสิ่นจือเยี่ยนเดินมาหยุดตรงหน้าลี่เป่ยยวน ลดเสียงลงพูดว่า "เกินไปแล้วนะ! พอได้แล้ว ถ้าคุณหนูใหญ่ถังมาจริงๆ จะทำยังไง? นายจะปล่อยให้เธอกลายเป็นตัวตลกของทั้งหลินเฉิงหรือไง?""ถ้าเธอเต็มใจจะทำให้ตัวเองขายหน้า ฉันจะห้ามเธอทำไม?"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนเย็นชาเสิ่นจือเยี่ยนพูดด้วยความไม่พอใจ "วันนี้เป็นงานของเจียงเหยียน! ถ้านายทำเรื่องให้วุ่นวายขนาดนี้ เจียงเหยียนก็ลำบากไปด้วย"เจียงเหยียนเองก็จับแขนลี่เป่ยยวนไว้ พูดด้วยท่าทีลำบากใจ "ใช่แล้วเป่ยยวน...หรือว่าโทรหาคุณหนูถัง บอกเธอว่าอย่ามาเถอะนะ""หว่านหนิงทำให้เธอต้องอับอายต่อหน้าคุณย่า ฉันพูดไว้แล้วว่าหว่านหนิงจะต้องคุกเข่าขอโทษเธอ"น้ำเสียงของลี่เป่ยยวนแฝงไปด้วยความเย็น