Semua Bab วุ่นนักแอบรักคุณเลขา: Bab 11 - Bab 16

เมื่อประตูลิฟต์เปิดออกร่างบางรีบเดินออกจากลิฟต์ทันที เธอรีบเดินไปหารถสปอร์ตคันหรูที่จอดรออยู่หน้าบริษัท ในใจก็ได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้อีกคนที่อยู่บนชั้น 25 ตามลงมาเลย.... แต่ไม่ทันแล้วสิ คนที่เธอคิดนั้นตามลงมาเห็นหลังเธออยู่ไวๆ เห็นเธอกำลังขึ้นรถไปกับไอ้หมอนั่น ไอ้คนที่เขาไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย"อานนท์ อาซาน วันนี้พวกนายกลับไปก่อน ฉันมีธุระ""ครับนายน้อย"ร่างสูงเอ่ยบอกลูกน้องคนสนิททั้งสองคน ก่อนจะก้าวขึ้นรถหรูขับตามออกไป เขาทิ้งระยะห่าวพอสมควรเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัวว่ากำลังถูกอีกตามอยู่รถสปอร์ตคันหรูของซีโน่จอดลงที่ลานจอดรถของห้างดังใจกลางเมือง ไม่ต่างจากอีกคนที่แอบตามมาก็จอดรถที่ลานจอดรถชั้นเดียวกัน เขาแอบเดินตามห่างๆเพื่อไม่ให้คนตัวเล็กรู้ตัว เขารู้สึกหงุดหงิดที่เห็นทั้งคู่เดินด้วยกันอย่างใกล้ชิดสนิทสนม คนตัวเล็กเดินเกาะแขนไอ้หมอนั่นเข้าไปในร้านไอศกรีมแล้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งหงุดหงิด เขาจึงรีบตามเข้าไปที่ร้านไอศกรีมโดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายเห็น เขาเลือกที่นั่งในมุมที่ลับตาอิงฟ้าแต่เป็นมุมที่เขาสามารถมองเห็นอีกฝ่ายได้ชัดเจนเลยทีเดียวทุกการกระทำของทั้งสองคนอยู่ในสายตาของคิมหันต์ตลอด เขามองเห็นทั้

ร่างสูงตอนนี้กำลังยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์ ที่แผนล่อแมวน้อยเข้าถ้าเสือเป็นไปตามที่เขาคาดหวัง เหลือแค่ยัยเลขาตัวแสบของเขาสินะ ที่ไม่รู้ว่าจะยอมโดยดีรึเปล่า หรือจะดื้อรั้นสักแค่ไหนกัน‘ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด’เสียงโทรศัพท์บนโต๊ะทำงานของอิงฟ้าดังขึ้น ร่างบางไม่รอช้ารีบกดรับสายทันที“ค่ะบอส” เธอเอ่ยทักปลายสายที่โทรเข้ามา“เข้ามาหาผมหน่อยครับ” ปลายเสียงเอ่ยสั่ง“ได้ค่ะ”‘ติ๊ด......วางสาย’ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก“ขออนุญาตค่ะบอส” อิงฟ้าเอ่ยขึ้นหลังจากเปิดประตูเข้ามา“อืม นั่งก่อนครับ”“ค่ะ บอสมีอะไรรึเปล่าคะ”คนตัวเล็กเอ่ยถามอย่างสงสัยเมื่อถูกเจ้านายอย่างคิมหันต์เรียกเข้ามาให้ห้อง แล้วคนตรงหน้ายิ่งนั่งทำหน้านิ่งจนเธอก็เดาอารมณ์ไม่ถูกซะด้วย“ตอนเย็นคุณกลับไปก็รีบเก็บของ แล้วผมจะให้คนไปรับ”คิมหันต์เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ“รับ?? รับไปไหนคะ แล้วทำไมต้องเก็บของจะไปดูงานต่างประเทศเหรอคะ”“เปล่า ไปบ้านผม” คิมหันต์เอ่ยเสียงรียบ“ไปบ้านบอส ไปทำไมคะ มีเรื่องอะไรด่วนรึเปล่าคะ” อิงฟ้าถามด้วยความสงสัย“ผมจะให้คุณย้ายไปอยู่ที่บ้านผม!!”“หะ...ห๊า!!!!!! อะไรนะคะ” เธออุทานออกมาเสียงดังลั่นห้อง

ณ คฤหาสน์เลิศรัตนพาณิชย์ทุกคนพร้อมหน้าพร้อมตาสำหรับอาหารมื้อเย็นแล้ว“บัวจ๊ะ ตักข้าวเลยจ้ะ”เสียงคุณหญิงเพียงเพ็ญเอ่ยบอกแม่บ้าน บรรยากาศบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยความอบอุ่น อิงฟ้ารู้สึกอบอุ่นที่ทุกคนในบ้านเลิศรัตนพาณิชย์ให้การต้อนรับเธอเป็นอย่างดี ทุกคนรักและเอ็นดูเธอมากจริงๆ“อาหารอร่อยมากค่ะคุณป้า ของชอบฟ้าทั้งนั้นเลย”อิงฟ้าเอ่ยชมฝีมือการทำอาหารของคุณหญิงเพียงเพ็ญ เธอไม่ได้พูดเกินจริงนะ กับข้าวฝีมือคุณป้ามันอร่อยจริงๆ“วันนี้คุณแม่ลงมือเข้าครัวเองเลยนะคะพี่ฟ้า”“ใช่จ้ะ เป็นการต้อนรับหนูฟ้าไง”“ฟ้าขอบคุณคุณลุง คุณป้าอีกครั้งนะคะที่เอ็นดูฟ้าขนาดนี้”อิงฟ้ากล่าวขอบคุณพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อมคิมหันต์ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็เอาแต่จ้องมองเธอจนทุกคนบนโต๊ะสังเกตได้ จนประกายดาวอดที่จะแซวพี่ชายของเธอไม่ได้“เฮีย ถ้าจะจ้องพี่ฟ้าขนาดนี้ ปั้นเป็นก้อนแล้วกลืนลงท้องเลยไหม”พี่ชายตัวดีของประประกายดาวถึงกับสะดุ้งเมื่อถูกผู้เป็นน้องสาวเอ่ยแซวแบบนี้“อะไร ใครจ้อง มั่วละ”เขารีบปฏิเสธทันควัน ต่อหน้าทุกคนก็ต้องรักษาภาพพจน์หน่อยสิ“ก็เห็นๆ กันอยู่อ่ะเฮีย”“พูดมาก กินข้าวไปเลย”เขารีบตัดบทก่อนที่ยัยน้อง