บททั้งหมดของ พยาบาทพิศวาส: บทที่ 51 - บทที่ 60

Chapter 51ชีวิตขวัญข้าวเป็นไปตามที่กัลป์อยากให้เป็น เธอถูกกักตัวอยู่แต่ในห้องชุดสุดหรูที่มีสิ่งอำนวยความสะดวกครับครัน งานบ้านไม่ต้องทำเพราะจะมีแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดทุกวัน รวมทั้งดูแลเรื่องการซักผ้ารีดผ้าให้ด้วย เรื่องอาหารถ้ามื้อไหนไม่อยากทำก็สั่งกิน อยากกินอะไรได้กินตามใจปรารถนา เสื้อผ้ากัลป์จัดชุดใหม่ให้ราวสามสิบชุด ล้วนแล้วแต่เป็นแบรนด์ดัง มีให้เลือกใส่ไม่ซ้ำวัน เธอจึงเปรียบเสมือนนกน้อยในกรงทอง ที่อยู่อย่างสุขสบายแต่ไม่ได้รับอิสระ เรื่องการโทรศัพท์คุยกับบัวรินก็เช่นกัน ระยะหนึ่งสัปดาห์มานี้ เขาให้สองแม่ลูกพูดคุยกันมากขึ้นเป็นวันเว้นวัน และอยู่ใกล้เธอยามสนทนากับมารดา คอยฟัง บางครั้งก็คุยร่วมด้วย แสร้งทำเป็นถามสารทุกข์สุกดิบบัวริน ปัญญาและคชาเพื่อหาข้อมูล เท่าที่สังเกตบัวรินไม่พูดความจริงกับขวัญข้าวหลายเรื่อง เช่นเรื่องที่ปัญญาติดคุก เรื่องคชาหนีตำรวจและอิทธิพลของวิเศษ ราวกับว่าปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ กัลป์จึงไม่รู้ความเคลื่อนไหวของคชาตามที่ตนต้องการ เขาจึงต้องแสร้งทำเป็นรัก ทำดีกับขวัญข้าวต่อไป ขวัญข้าวเป็นคนหัวอ่อน ยิ่งรักกัลป์มาก เธอเชื่อคำพูดกัลป์ท

Chapter 53กัลป์หันมาสนใจขวัญข้าวที่จัดเตรียมอาหารใส่กล่อง เขามองไปยิ้มไปไม่รู้ตัว ขวัญข้าวเป็นผู้หญิงสวยที่มีความน่ารัก เธออ่อนหวาน อ่อนโยนอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ทำอาหารอร่อย เอาใจเขาเก่ง บางครั้งกัลป์อดคิดไม่ได้ว่า หากเธอไม่ใช่น้องชายของคชาก็คงดีไม่ได้สิ...คิดแบบนี้ไม่ได้ขวัญข้าวไม่มีอะไรให้น่าจดจำ เธอเป็นเพียงเหยื่อ เป็นสะพานให้เขาเข้าถึงตัวคชา ที่ทำลงไปทั้งหมดคือการแสดง ความรัก ความห่วงหาอาทรไม่มีอยู่จริง ภาพลวงตาทั้งสิ้น รอวันที่กัลป์ได้ในสิ่งที่ต้องการ เขาจะเฉดหัวขวัญข้าวออกจากชีวิตอย่างไม่ใยดีวันนั้นกัลป์คงสาสมใจมากที่เห็นน้ำตา เห็นความเสียใจบนใบหน้าขวัญข้าว เขาคิดไว้ว่าจะหัวเราะเยาะใส่หน้าเธอให้สะใจ ยืนเหยียดยิ้มเยี่ยงผู้กำชัยเขาคือผู้ชนะในเกมนี้... หลังจากขวัญข้าวจัดเตรียมอาหารที่วชิราภรณ์อยากกินใส่กล่องเรียบร้อย เธอใส่กล่องอาหารในถุงกระดาษติดโลโก้ร้านกาแฟแบรนด์ดัง ก่อนเดินนำมาให้อดิสรที่นั่งดูทีวีในห้องรับแขก โดยมีกัลป์เดินเคียงข้างมาด้วย “เรียบร้อยค่ะพี่สอน” เธอวางถุงกระดาษลงบนโต๊ะตัวเตี้ย “ขวัญขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ ตัวมีแต่กลิ่นอาหาร เหนียวตัวด้วยค่

Chapter 55“มึงกับกูหัวอกเดียวกันเลยนะ” คชาพูดขึ้นเป็นคนแรก หลังจากฟังเรื่องชด“กูไม่รู้จักลูกสาวของไอ้วิเศษหรอกนะ แต่เท่าที่ฟังมา แม่งยิ่งกว่านางมารร้าย คำว่าแม่มดยังน้อยไป ไม่รู้จะสรรหาคำใดมาเปรียบ แต่ก็ไม่เข้าใจว่า ทำลงไปทำไม แทนที่จะเก็บคนไว้ใจได้ไว้ใกล้ตัว กลับทำแบบนี้ โง่หรือว่าฉลาดกูยังไม่แน่ใจ”ดำเกิงคิดว่า ลูกน้องที่มีความซื่อสัตย์นั้นหายาก ยิ่งทำธุรกิจสีเทาด้วยแล้ว หากมีไว้ข้างกายก็ต้องรักษาไว้อย่างดีที่สุด แต่นี่ไม่ใช่ วิเศษกลับหักหลังเสียเอง“ไอ้ชด กูถามมึงเรื่องนึง กูอยากรู้มานานแล้ว” คชาเปิดเรื่อง“เรื่องอะไรวะ”“กูรู้มาจากไอ้หมานว่า มึงเป็นตัวกลางประสานงานเรื่องที่ให้กูข่มขืนผู้หญิงคนนั้น กูอยากรู้ว่า คนจ้างวานคือใคร กูบังเอิญเห็นคลิปที่ไอ้หมานแอบถ่ายไว้ตอนที่กูเข้าไปในกระท่อมแล้วลงมือข่มขืน กูเลยถามไอ้หมาน มันบอกกูว่าคนจ้างวานเป็นคนสั่ง กูอยากรู้ว่า คนสั่งสั่งให้ทำอย่างนี้ทำไม” คชาถามในเรื่องที่ตนติดใจ“เป็นคนที่มึงไม่คาดคิด มันวางแผนมาอย่างดีเลยแหละ” ชดเหมือนกุมความลับใครหลายคนไว้เยอะ คชากับดำเกิงทำหน้าอยากรู้ แน่นอนว่าชดรีบเฉลย “คนที่จ้างมึงคืออีหน่าไงล่ะ มันจงใจให้ม

Chapter 57อีกเรื่องหนึ่งที่เข้ามากระทบจิตใจเจษฎา ความช่วยเหลือของธัญญ์คือความจริงใจที่อีกฝ่ายมอบให้อย่างไม่มีข้อแม้ เขาจำวันที่ตัดสินใจพูดเรื่องนี้กับธัญญ์ได้ดี ธัญญ์นั่งฟังอย่างตั้งใจ และพอรู้เรื่องทั้งหมดก็เริ่มช่วยเหลือทันทีธัญญ์พูดประโยคหนึ่งกับเขา เป็นประโยคที่ตนไม่ได้บอกให้บิดารู้ เป็นคำพูดที่เขาจำได้ขึ้นใจ และไม่คิดว่าจะได้ยินจากปากธัญญ์“ถ้าเจตต์อยากได้เงินไปหมุนก่อน ลุงให้ยืมนะ มีเงินแล้วค่อยมายืม จะสองร้อยสามร้อยล้านก็ได้ ไม่มีปัญหาเลย” เจษฎาตื้อในลำคอ เอ่ยคำใดออกมาไม่ได้ นิ่งอึ้งไม่คิดว่าธัญญ์จะเอ่ยปากให้ยืมเงิน ซึ่งเงินก็ไม่ใช่จำนวนน้อยๆ ทว่าธัญญ์กลับหยิบยื่นน้ำใจให้โดยง่าย ทั้งที่ญาติมิตรสหายต่างพากันส่ายหน้าหนี ไม่มีใครช่วยเหลือครอบครัวตนธัญญ์ฉุดเจษฎาขึ้นมาจากน้ำจริงๆ‘เราต้องตอบแทนบุญคุณคนที่ช่วยเหลือเรามากกว่าทำร้ายเขานะลูก’ถึงแม้ว่า เรื่องที่เขากับกลุ่มเพื่อนตั้งใจทำ จะไม่ได้ทำร้ายธัญญ์โดยตรง แต่ก็กระทบกับครอบครัวธัญญ์ หากเรื่องนี้รู้ถึงหูสกล ความผิดหวัง เสียใจเกิดขึ้นกับจิตใจสกลแน่นอน ท้ายสุดความภูมิใจทั้งหมดที่มีของคนเป็นพ่อคงพังทลายลงในพริบตา“เข้าใจที่พ่อพูดไ

Chapter 59ลิ้นกัลป์ยังคงความร้ายกาจเช่นเดิม ปาดป่ายลิ้นไปทั่วเนื้อนวลส่งกลิ่นหอมเร้าใจ และเปรียบเสมือนเป็นอาหารหวานที่ยิ่งกินยิ่งอร่อย ขาดไม่ได้ในแต่ละวัน จะต้องได้ชิมได้ลิ้มรสให้หัวใจและร่างกายกระชุ่มกระชวยน้ำพราวรักเหมือนยากระตุ้นทางเพศอานุภาพสูง ร่างกายกัลป์ร้อนไปทุกสัดส่วน อาบด้วยไฟพิศวาสลุกโชติช่วง ลุกลามจนยากจะดับได้ ความรู้สึกเขาเวลานี้ไม่เพียงแค่อยากดื่มด่ำกับน้ำรสเลิศ แต่อยากกลืนกินขวัญข้าวเข้าไปทั้งตัว กัลป์โฉบลิ้นราวกับมัจฉาถูกใจหนองน้ำ พลิ้วลิ้นเจนจัดจนเธอครางเสียงสั่น แล้วยิ่งได้ยินเสียงเธอ มัจฉาตัวนี้ก็ยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ นิ้วมือสะกิดรัวตรงจุดอ่อนไหว ปากดูดซับน้ำเสน่หา โดยมีลิ้นโลมเลียก่อนสอดเข้าไปในโพรงรัก ขยับลิ้นเข้าออก ตวัดน้ำสวาทไหลพรากไม่ต่างกับน้ำตก ดื่มชิมไปด้วย ฟังเสียงหวานเปรียบประดุจเสียงดนตรีเพลงโปรดด้วยใจสุขสำราญ “พี่กัลป์...อืม...พี่กัลป์” ความสุขย่ำเยือนขวัญข้าวจากแรงกระตุ้นด้วยปาก ลิ้นและนิ้วมือกัลป์ ไม่ว่ากี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาลงลิ้นให้ เธอจะทานรับไม่ไหว หัวใจบีบรัดด้วยเพลิงแห่งกามรสที่แทรกเข้าทุกสัดส่วนในกาย และตอนนี้เธอปรารถ