All Chapters of Trapped to my Ex-Boyfriend's Possessive Billionaire Uncle: Chapter 71 - Chapter 80

DracoHindi ko alam kung talagang mapapanindigan ko ang sinabi kong matutulog lang kami. Napakamapanukso niya kasi at shit, gusto ko ‘yung side niyang ‘yon.‘Yung mga tingin niyang parang hinahamon akong kalimutan ang sarili kong salita, ‘yung mga kilos niyang tila sinasadya pero alam kong hindi… o baka nga sinasadya niya talaga?Damn it.Agad akong bumaba at dumiretso sa kusina, pilit na ibinabalik ang atensyon ko sa pagkain. Hindi ko naman sinasadya, pero kagabi, wala akong magawa kaya naisipan kong mag-marinate ng beef para sa Sauerbraten. Ngayon, iihaw ko na lang iyon. Mabuti na lang at may potato dumplings na rin ako kaya hindi na ako matatagalan sa paghahanda.Pero kahit anong gawin kong pagtuon sa pagluluto, hindi pa rin mawala sa isip ko ang aking Sugar. Napailing ako habang binubuksan ang griller, nababaliw na ba ako? Lalo na’t alam kong naliligo siya sa itaas, at ang imahe niyang walang saplot ay tila demonyong bumubulong sa akin na iwan ang ginagawa ko.Malamang, basa na ang

MargauxNa-touch ako sa sinabi ni Draco. Hindi ko napigilan ang mahulog na naman sa kanya.Bakit ganon? Bakit siya ang kailangang magparamdam sa akin ng ganito? Naiyapos ko sa kanya ng mahigpit ang aking mga braso habang bumababa kami ng hagdanan at buhat buhat ako.Iniupo niya ako sa upuan pagdating namin sa dining area. Nakahain na at kakain na lang kami. Pakiramdam ko ay isa akong prinsesa na pinagsisilbihan.Pero teka, bakit prinsesa? Siya ang hari kaya dapat ako ang reyna! Tama, isa akong reyna na pinagsisilbihan ng aking hari. Ng gwapo at mapagmahal kong hari.“Ang dami mong damit doon, why my polo?” tanong niya ng nakaupo na kami at nilalagyan ng karne ang aming pinnggan. “At bakit hindi ka nag-underwear?”Mahihiya sana ako pero parang wala naman na sa akin ang tanong niya na ‘yon. Nginitian ko siya at tinugon.“Ang akala ko ay tayo lang ang nandito so I feel comfortable. Hindi ba okay yon?”“Okay na okay, Sugar.” Ang bilis ng naging pagtugon niya kahit na nga naghihiwa pa siya

MargauxMasaya at puno ng kulay ang bawat araw ko. Para bang may bagong sigla ang mundo, isang ningning na hindi ko noon napapansin. Lahat ng ito, dahil kay Draco.Araw-araw, hindi nawawala ang kanyang mensahe. Minsan isang simpleng, "Good morning, Sugar," na tila isang mainit na halik sa aking noo, sapat na upang magdala ng ngiti sa aking mukha hanggang sa paglubog ng araw.Minsan naman, mahahabang kwento ang ipinapadala niya, mga random na bagay na nagpapaalala raw sa kanya sa akin. Parang kahit saan siya mapunta, kahit anong gawin niya, ako ang laman ng isip niya.At sa tuwing magkausap kami sa video call bago matulog, ang boses niya, kahit nasa kabilang linya lamang ay tila yakap na bumabalot sa akin ng kakaibang kapanatagan.Yung mga "I fvcking miss you" na text message niya ay nagbibigay ng kakaibang kilig sa akin. Kasunod ang pag-alala sa mga araw na nagsolo kami sa kanyang condo at sa bago naming bahay.Bago naming bahay. Kinilig talaga ako doon. Hindi pa man kami kasal ay kasa

Draco Fuck, two weeks. Dalawang linggo ko nang hindi nakikita nang personal si Margaux, at pakiramdam ko’y mababaliw na ako sa labis na pananabik. Hindi ako makuntento sa video call at text lang. Iba pa rin ang makita siya, mahawakan, at maramdaman ang init ng kanyang presensya. Gustuhin ko mang puntahan siya, sunduin sa school, at dalhin sa bahay upang makasama kahit sandali, hindi ko magawa. May kung anong bumabagabag sa akin. Pakiramdam ko ba ay may mga matang laging nakamasid sa akin. Sa tuwing sinusubukan kong sipatin ang paligid upang hanapin ang anino ng maaaring nagmamanman, wala akong makita. Baka guni-guni ko lang, epekto ng nangyari kay Gertrud. Pero hindi ko rin pwedeng ipagsawalang-bahala ang kutob ko. Kaya sa ngayon, titiisin ko muna ang pananabik. Sugar: School cafeteria ako kasama ang mga friends ko. Draco: Dahan-dahan sa pagkain, and make sure na healthy. Alam kong kasabay ng pagbabasa niya ng text ko ay ang pag-ikot ng kanyang mga mata. Napangiti ako habang hin

MargauxAng sarap talagang bigwasan ng gurang na 'to! Nakatayo siya ngayon sa tabi ni Chiara, nakatitig sa akin at mabuti naman at mukha siyang guilty. Pero wala akong balak bigyang-pansin ang ekspresyon niya. Sa halip, pinili kong ngumiti at magpakaswal, kahit pa sa loob-loob ko ay gusto ko siyang tignan nang masama."Mr. Zaffiri, I didn’t expect to see you here." Totoo naman, hindi ko talaga inaasahang andito siya. May bahagyang inis sa tono ko, pero sinigurado kong hindi ito halata. Ngunit bago pa siya makasagot, si Chiara na ang sumingit, tila sabik na sabik ipakita na may koneksyon silang dalawa."I invited him. He’s so busy working and I thought he needed some fresh air." May pahawak-hawak pa siya sa braso ni Draco, na lalong nagpasingkit sa bilugan kong mga mata. Ang landi! Parang sinasadya niya pang ipakita sa akin kung gaano sila ka-close.Napansin ko ang tila pagpihit ni Draco kasunod ang marahang pagtanggal ng kamay ni Chiara sa kanyang braso. Parang gusto niyang magpaliwana