บททั้งหมดของ รั้งรักภรรยาคุณหมอ: บทที่ 21 - บทที่ 30

น้ำตาลมองกาแฟสีดำเข้มที่กำลังไหลลงแก้ว กลิ่นหอมเข้มของกาแฟชั้นดีตลบอบอวลทั่วห้องครัว เครื่องชงกาแฟที่บ้านของภูริวัฒน์ดีมาก และเธอชอบมากวันนี้ตอนเธอตื่นก็พบว่าที่นอนด้านข้างว่างเปล่าแล้ว แต่เขาทิ้งโน้ตไว้ว่าเขาจะรีบกลับ เมื่อคืนกว่าที่เธอกับเขาจะกลับถึงบ้านก็เกือบห้าทุ่ม เนื่องจากการทำคลอดใช้เวลาค่อนข้างนานกว่าปกติ แต่โชคดีที่สุดท้ายแล้วทั้งแม่และเด็กปลอดภัย เธอรู้ว่าเขารู้สึกผิดต่อเธอ เขาอยากเอาใจเธอแต่ก็ไม่สามารถทิ้งหน้าที่ไปได้ แต่เธอบอกให้เขาสบายใจว่าไม่เป็นไร เธอไม่ได้โกรธเขาจริง ๆ แต่เธอกำลังใช้เวลาทบทวนตัวเอง“ทำไรอยู่เหรอตาล” เสียงทุ้มดังขึ้นด้านหลังทำให้น้ำตาลหันไปมองภูริทัตกำลังยืนพิงโต๊ะกินข้าว เขาสวมกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดสีดำ“กำลังซักผ้าอยู่” เธอแกล้งยวนก่อนที่จะถามดี ๆ “นายจะเอากาแฟมั้ย”“อืม ขอแก้วนึง”น้ำตาลยิ้มให้เพื่อน รินกาแฟใส่ถ้วยแล้วเดินมานั่งลงข้างเขา ซึ่งยังหน้า

ภูริวัฒน์ขับรถมาถึงโรงพยาบาล พอจอดรถเสร็จก็รีบเดินอ้อมมาเปิดประตูอีกข้าง น้ำตาลมองมือใหญ่ที่ยื่นออกมาตรงหน้า ตัดสินใจรักษาน้ำใจเขาด้วยการวางมือตัวเองลงไป แต่พอออกจากรถแล้วเขากลับไม่ยอมปล่อยมือ แถมยังประสานนิ้วกับนิ้วเธออีก การกระทำของเขาดูเป็นธรรมชาติมากราวกับว่าเขาทำมันเป็นปกติทุกวัน น้ำตาลรู้สึกหัวใจพองฟู อดยิ้มไม่ได้เลยหันหน้าไปทางอื่นไม่ให้เขาเห็น“โห ที่นี่เปลี่ยนไปเยอะเลยค่ะพี่ภู” เธอหยุดมองด้านหน้าอาคารที่ทาสีขาวใหม่ทั้งหลัง และยังมีส่วนต่อเติมเพิ่มอีกทำให้ดูใหญ่โตกว่าเดิม“เพิ่งรีโนเวทไปเมื่อปีที่แล้วน่ะ” ภูริวัฒน์บอกขณะเดินจูงมือเธอเข้าไปด้านใน“ดูสวยและทันสมัยมากค่ะ”“สวัสดีค่ะ” พนักงานต้อนรับสาวเอ่ยเมื่อมีคนเดินเข้ามา แต่พอเห็นว่าเป็นใครก็ยิ้มให้ “อ้าว คุณหมอภู” จากนั้นก็เลื่อนสายตามองหญิงสาวที่ยืนข้างคุณหมอหนุ่มด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่ปิดไม่มิด“สวัสดีครับคุณโบว์ วันนี้มีอะไรมั้ย” ภูริวัฒน์ทัก

เมื่ออยู่ว่าง ๆ ไม่มีอะไรทำน้ำตาลจึงเดินไปเลือกหนังสือที่ชั้นหนังสือมาอ่าน ส่วนใหญ่เป็นพวกตำราแพทย์ ดิกชันนารี แล้วก็นิตยสารฟุตบอล ภูริวัฒน์เป็นแฟนฟุตบอลตัวยง สมัยคบกับเขาทำให้เธอชอบดูบอลตามไปด้วยเธอเลือกหยิบออกมาเล่มหนึ่ง พอเปิดไปก็มีกระดาษแผ่นเล็ก ๆ ร่วงลงมา เธอจึงก้มลงเก็บขึ้นมาดู ทำให้เห็นว่ามันไม่ใช่แค่เศษกระดาษ เพราะมันคือรูปถ่ายของเธอกับภูริวัฒน์ตั้งแต่สมัยที่เริ่มคบกัน เป็นรูปเซลฟี่แก้มชนแก้มและยิ้มกว้างจนตาหยี รูปนี้ ถ้าเธอจำไม่ผิด…น้ำตาลรีบพลิกดูด้านหลัง ถึงกับยิ้มออกมาเมื่อเห็นข้อความที่เขียนด้วยลายมือน่ารัก ตาลรักพี่ภู แถมยังวาดหัวใจต่อจากชื่อเขาอีก ตอนนั้นเขาและเธอยังเด็กมาก ไม่ได้คิดถึงว่าอนาคตของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร มีเพียงแค่ความรักอย่างเดียวล้วน ๆเสียงประตูถูกเปิดเข้ามา น้ำตาลนึกว่าเป็นภูริวัฒน์จึงหันไปมอง ปรากฏว่าไม่ใช่ แต่เป็นธรรมิกาแทน“ขอโทษค่ะ” คุณหมอสาวสีหน้าละอายเล็กน้อย “ภูพูดถูก ฉันควรเลิกนิสัยที่เปิดประตูเ

หลังจากที่ปรึกษาหารือกัน วันนี้พวกเขาตัดสินใจพาน้ำหวานมาเที่ยวทะเลก่อนจะกลับ โดยเลือกที่จะมาพัทยาเพราะอยู่ไม่ไกล ภูริวัฒน์กำลังมองภรรยาตัวเองไม่วางตา เธอสวยและเซ็กซี่มาก เขารู้สึกว่าตัวเองโชคดี และยืดอกอย่างเต็มภาคภูมิที่เป็นสามีของ ‘สาวฮอต’ ที่คนบนชายหาดเรียกขาน แต่พอได้ยินพวกผู้ชายที่นั่งข้าง ๆ พูดถึงเธอเขาก็ชักยัวะเหมือนกันน้ำตาลกำลังเล่นวอลเลย์บอลอยู่ เธอดูสวย โดดเด่น สดใส และเซ็กซี่ ในชุดบิกินี่สีชมพูที่สวมทับด้วยกางเกงขาสั้นและเสื้อซีทรูสีขาว ขณะที่นั่งมองเธอก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่ได้เป็นเจ้าของเธอ แต่เมื่อคิดว่าเธอกำลังจะจากเขาไปอีกก็รู้สึกโกรธ สันกรามเขาขบกันแน่น ทั้งโกรธและเสียใจ โกรธตัวเองที่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อรั้งเธอไว้ได้เลย เขาไม่อยากเสียเธอไปอีกแล้ว และจะต้องลงมือทำอะไรสักอย่างวันนี้เป็นวันศุกร์ และเธอกำลังจะกลับในวันอาทิตย์ เขาได้หยุดงานตลอดทั้งสัปดาห์ไว้แล้ว นับว่าเป็นครั้งแรกในรอบสี่ปีเลยก็ว่าได้ที่เขาหยุดงานยาว ๆ ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าภรรยาเขากับเวลาที่เหลืออยู่อีกแล้ว เขา

ชายหนุ่มก้าวประชิดตัวเธอ จ้องตาเธอแน่วแน่“พี่ทำได้ ตาลเป็นภรรยาพี่ พี่เคยให้สัญญาตั้งแต่ตอนที่เราแต่งงานกันว่าจะทำให้ตาลมีความสุขในฐานะภรรยาของพี่ ตาลย่อมมาก่อนงานพี่ พี่ต้องทำแน่ แต่พี่จะไปรู้ได้ยังไงว่าอาชีพพี่เป็นตัวแทรกกลางระหว่างเราในเมื่อตาลไม่เคยบอกอะไรเลย”น้ำตาลแค่นเสียง “เหรอคะ พี่ไม่รู้จริง ๆ เหรอ”“ไม่ พี่ไม่รู้” เขายืนยัน “ตาลจะให้พี่ทำยังไง นั่งทางในรึไง”“พี่จะไม่รู้ได้ยังไง พี่ไม่เคยสังเกตอะไรบ้างเลยเหรอ เราหยุดปรับตัวเข้าหากัน เราหยุดไปเดต เราหยุดใช้เวลาร่วมกัน แม้แต่ทะเลาะกันก็ไม่เคย บางทีเราไม่เจอหน้ากัน ไม่ได้คุยกันตั้งหลายวัน พี่คิดว่านี่เป็นเรื่องปกติเหรอคะ”“ตอนนั้นพวกเราต่างยุ่งอยู่กับการสร้างความก้าวหน้าและสร้างครอบครัว…”“พี่นั่นแหละที่ยุ่งเกินกว่าจะสังเกตเห็น พี่ไม่เคยใส่ใจตาลอีกต่อไป พี่ไม่เห็นแม้กระทั่งแม่พี่ทำอะไรกับตาลบ้าง”เมื