Semua Bab บ่วงรักสัญญาร้าย: Bab 241 - Bab 250

1 เดือนต่อมา ~~งานฉลองมงคลสมรสระหว่างฉันกับคุณดีนถูกจัดขึ้นมาอย่างเรียบง่ายที่บ้านริมทะเลของคุณดีน และเนื่องจากเหตุผลบางประการที่เกี่ยวข้องถึงความสัมพันธ์ระหว่างคุณดีนกับพ่อของเขาที่ฉันเพิ่งจะมารู้ที่หลังว่าพ่อของคุณดีนเขาเป็นถึงระดับชีคของประเทศประเทศหนึ่งในแถบตะวันออกกลาง และทางคุณดีนเองก็ไม่ต้องการให้เป็นข่าวใหญ่โตจนทางนั้นรับรู้แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นสาระอะไรสำคัญกับฉัน เพราะสำหรับฉันแล้วไม่ว่างานจะเล็กหรือว่าจะใหญ่แค่ไหน ฉันขอแค่เพียงให้คนที่ฉันรักได้มาอยู่พร้อมหน้ากันแค่นั้นก็เพียงพอแล้วบรรยากาศงานแต่งถูกจัดอย่างเรียบง่ายแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นอย่างน่าประหลาด ไม่ว่าจะเป็นคนจากครอบครัวของคุณดีน ครอบครัวของพี่รามที่มาร่วมงานกันอย่างถ้วนหน้าแล้ว ก็ยังมีป้านีผู้ใหญ่ที่ฉันเคารพรัก พี่ราม พี่น้ำค้าง พี่กิต พี่ริก ป้านุ่ม ป้าแก้ว ต่างมาเป็นสักขีพยานอีกด้วย ไม่เว้นแม้กระทั่งครอบครัวของคุณเซบาสเธียกับคุณเอลิซเองพวกท่านก็ยังให้เกียรติมาร่วมงานเล็ก ๆ ของเราสองคนเหมือนกันและคนสุดท้ายที่สำคัญที่สุดของเราสองคนที่ขาดไม่ได้อย่างเด็ดขาดนั่นก็คือ...เด็กชายแดเนียล เกรียงไกรไพศาลทรัพย์...ที่เพิ่งจะ

ปั่ก...ปั่ก...ปั่ก...แต่ทว่า...จังหวะที่ดูจะเชื่องช้าพลิ้วไหวของเอวแกร่งกลับทำให้หญิงสาวที่กำลังนอนดิ้นเร่าด้วยความทรมานจากความเสียวซ่านอยู่นั้นดูท่าจะไม่ถูกใจเธอเท่าไรนัก เพราะด้วยความรู้สึกเสียวกระสันที่พุ่งทะยานก่อตัวขึ้นจนยากจะหยุดยั้ง นั่นจึงทำให้เธออยากที่จะให้เขาขยับแก่นกายให้เร็วมากกว่านี้จากนั้น...เธอที่ทนทรมานไม่ไหวแล้ว ก็ได้จับเขาพลิกกายเพื่อเปลี่ยนตำแหน่งให้ตัวเองขึ้นมาควบอยู่บนร่างกำยำของเขาแทน จากนั้น...ตับๆๆๆๆ“อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ / อะ...ลิน...อย่างนั้นแหละจ๊ะทูนหัวของผัว...ซี๊ดดดดด ~~”ร่างนวลเนียนที่ขยับพาตัวเองให้ขึ้นลงขย่มจนแท่งอุ่นร้อนผ่าว และด้วยการกระทำของหญิงสาวก็ส่งผลทำให้ชายหนุ่มทั้งรู้สึกแปลกใจระคนพอใจไปพร้อม ๆ กันปั่กๆๆ แจ๊ะๆๆ ปึกๆๆๆแรงกระแทกจากการขยับร่างของคนร่างบาง ผสานเข้ากับแรงกระทุ้งสวนของชายหนุ่มจนเกิดเป็นเสียงอันไพเราะเสนาะหู“อ๊ะ...อืมมมมม ~~ อ๊ะ...อ๊ะ”ก่อนร่างสาวที่นอกจากจะส่งเสียงครวญครางอย่างสุขสมออกมาตามจังหวะการกระแทกของตัวเองแล้ว เธอยังยกมือทั้งสองข้างขึ้นมากอบกุมบีบเคล้นคลึงหน้าอกงามของตัวเองอีกด้วย จนเกิดเป็นภาพอันเซ็กซี่เย้ายวนสายตาคม ส่ง

ส่วนคุณดีนที่เริ่มไม่พอใจผู้เป็นพี่สาวนอกจากจะเอ่ยปากไล่ไม่ไว้หน้าแล้ว ยังพูดแทงใจดำหญิงสาวอีกด้วย“โห้...พี่ค้างพูดงี้ได้ไงคนเขาเพิ่งแต่งงานกันมาแช่งให้เมียเขาหอบลูกหนี...เหอะ...ไป ๆ รีบกลับไปเร็ว ๆ เลย ปากแบบนี้ไงคุณกิตเขาถึงไม่มาขอสักที”“อ้าวไอ้นี่...เดี๋ยวแม่เย็บปากแทนเย็บแผลซะมะ” ส่วนพี่น้ำค้างที่ไม่พอใจในคำพูดคนตัวโต เนื่องจากตัวเองก็คิดมากเรื่องนี้อยู่แล้วถึงกับแว้ดออกไปทันที“ฮ่าๆๆ สะใจจริงโว้ย คุณกิตผมละนับถือใจคุณจริง ๆ ทนเจ๊แกได้ไงอ่ะ” คุณดีนยังไม่วายยั่วอารมณ์พี่น้ำค้างอีกครั้ง หลังจากที่เห็นว่าพี่กิตได้แต่ยืนระบายยิ้มบาง ๆ ข้างพี่น้ำค้างโดยไม่พูดไม่จาอะไร แต่ทว่า...ใครจะไปคิดว่าคำตอบที่ออกมาจากพี่กิตในประโยคถัดไป จะทำให้ทั้งวงสนทนาถึงกับอึ้งอ้าปากค้างไปตาม ๆ กัน“เพราะผมรักน้ำค้างครับ” พี่กิตบอกรักออกมาหน้าตาเฉย พร้อมกับส่งสายตาหวานเยิ้มไปให้พี่น้ำค้าง และด้วยคำพูดบวกกับการกระทำของพี่กิตนั้นก็ทำให้พี่น้ำค้างหน้าแดงแปร๊ดอารมณ์เย็นลงทันที“นะ...นี่นาย มะ...มาพูดอะไรตรงนี่ล่ะ ไม่รู้ล่ะฉันไปรอที่รถแล้วกัน น้องลินพี่ไปก่อนนะคะ” (>///พี่น้ำค้างที่หน้าแดงก่ำไปถึงกกหูพูดบอกลา

ย้อนกลับไปก่อนวันแต่งงาน ~~ในขณะที่ฉันกำลังยืนรับลมเย็นที่ปะทะมายังใบหน้าเนียนใส พร้อมกับสายตาที่มองถอดออกไปยังทะเลเบื้องหน้าที่กำลังต้องแสงแดดทอประกายระยิบระยับดูแพรวพราวคล้ายกำลังเต้นระบำแสดงความยินดี“พี่ยินดีด้วยนะครับน้องลิน” เสียงนุ่มทุ้มแสนอบอุ่นที่คุ้นเคย เอ่ยขึ้นที่ด้านหลังฉันจนทำให้ฉันหลุดออกมาจากภวังค์ความงามของธรรมชาติเบื้องหน้า“อ่ะ...พี่ราม...ขอบคุณนะคะ” ฉันที่ตกใจในหะแรก ก่อนจะเอ่ยตอบคนตรงหน้าไปด้วยใบหน้าระบายยิ้มหวาน“ยังไงลินก็ขอขอบคุณนะคะสำหรับทุกอย่าง รวมถึงวันนี้ที่มางานแต่งของลินด้วย” ฉันเงยหน้ามองคนด้านข้างอย่างต้องการสบตาเขาเพราะอยากให้เขาเห็นถึงความจริงใจของฉัน“พี่บอกแล้วไงว่ายังไงพี่ก็ต้องมา ก็เราเป็นน้องของพี่นิ...ไม่ใช่เหรอ” ส่วนคนข้าง ๆ ที่แม้จะพูดออกมาด้วยความยินดีแบบนั้น แต่ทว่า...น้ำเสียงกลับสั่นเครือจนฉันจับสังเกตได้“เอ่อ...พี่รามค่ะ...ลินขอโทษนะคะ” ก่อนที่ฉันจะเอ่ยปากออกไปด้วยเพราะความรู้สึกผิดต่อเขาจริง ๆ“น้องลินไม่ต้องขอโทษหรอกครับ พี่ไม่อยากให้น้องรู้สึกผิด เพราะมันไม่ผิดเลยกับการที่เราจะรักหรือไม่รักใคร” พี่รามยังคงเอ่ยปลอบฉันด้วยความอ่อนโยนเช่

ณ บริษัท DLKK Corporate“พี่บอกแล้วไงว่าเดี๋ยวพี่ไปรับที่บ้าน ลินไม่น่าลำบากมาที่บริษัทกับพี่เลย” เสียงของคุณสามีบ่นฉันเป็นรอบที่ร้อยนับตั้งแต่เช้า เหตุเพราะวันนี้ฉันมีนัดไปหาพี่น้ำค้างเพื่อตรวจครรภ์ช่วงบ่ายจึงขอออกมาพร้อมกันกับเขาเลย แต่เขานั้นกลับไม่อยากให้ฉันออกมาให้เสี่ยงภัย“พี่ดีนค่ะ...เลิกบ่นได้แล้วค่ะ ถึงยังไงลินก็มาถึงบริษัทแล้วรีบลงไปทำงานเถอะค่ะ...แต่เอ๊ะ!...ที่พี่ดีนไม่อยากให้ลินมาที่บริษัทเนี่ยเป็นเพราะว่าแอบซ่อนใครเอาไว้หรือเปล่าคะ” ฉันบุ้ยปากใส่เขา ก่อนจะยกคิ้วทำหน้าสงสัยชี้นิ้วไปที่เขาแทน“โธ่...เมียจ๋าพี่จะไปแอบซ่อนใครเอาไว้ได้ล่ะ ทุกวันนี้ก็อยากจะกอดเมียทุกวินาทีอยู่แล้ว” เขาปฏิเสธ พร้อมกับทำท่าออดอ้อนเอาใบหน้าถูต้นแขนฉันทันที“อะแฮ่ม...เอ่อ...นายครับผมขอเอารถไปจอดก่อนนะครับ” พี่ริกส่งเสียงกระแอมแซว“จะเอาไปจอดก็เอาไปซิวะ จะพูดเพื่อ...” ส่วนคนตัวโตก็รีบเปลี่ยนโหมดทำขรึมใส่ลูกน้องคนสนิทเพื่อกลบเกลื่อนความอายจากการกระทำของตัวเอง“เอ่อ...ก็นายไม่ยอมรถจากรถนี่ครับ” พี่ริกตอบกลับพร้อมกับกลั้นขำ“พรืดดดดด ~~ คริคริ เป็นไงล่ะค่ะหน้าแตกไหมล่ะ” ฉันถึงกับหลุดหัวเราะออกไปทันทีท