All Chapters of โซ่สวาทร้อนรัก: Chapter 41 - Chapter 50

“มาได้ไงคะ มีงานไม่ใช่เหรอ” รินลดาเอ่ยถามพี่ชายออกไปด้วยความดีใจ ที่พี่ชายเธอมาหาในเวลาที่เธอกำลังต้องการความช่วยเหลือพอดี“ก็เซอร์ไพรส์เราไง พี่ลามาเที่ยวที่นี่อาทิตย์หนึ่งเลยนะ” ภาคดนัยเอ่ยพูดไปก็เอามือลืบหัวของน้องสาว ก่อนจะสังเกตเห็นน้องสาวแต่งตัวเซ็กซี่ด้วยชุดที่เขาซื้อให้ ก็รู้สึกแปลกๆ จึงถอดเสื้อออกมาคลุมให้น้องสาว เพราะเขาเห็นสายตาผู้ชายที่อยู่รอบๆกำลังมองมาที่เขาและน้องสาว“อะไรกันคะพี่ภาค เอามาคลุมให้ทับทิมทำไมกัน พี่ภาคชอบให้ทับทิมแต่งตัวแบบนี้ไม่ใช่เหรอคะ” รินลดาเอ่ยบอกไปด้วยความสงสัย“ชอบน่ะชอบ แต่มันต้องไม่โป๊ขนาดนี้ เอานี่คลุมไว้ก่อนละกันเดี๋ยวเราค่อยไปเปลี่ยนชุดใหม่” ภาคดนัยเอ่ยบอกก็จัดเสื้อสูทของเขาให้คลุมตัวของน้องสาวอย่างมิดชิด ก่อนจะเอามือมาจับมือของน้องสาวเดินมาหาเพื่อนๆที่ทำงานของน้องสาว เพราะต้องการที่จะมาทักทาย“แหมพี่ภาค อดใจรอไม่ไหว มารับถึงที่นี่เลยเหรอคะ ลงทุนไปไหมคะเนี่ย” ไอริณที่รู้จักกับภาคดนัยอยู่แล้วเอ่ยบอกไป เมื่อภาคดนัยจูงมือของรินลดาเข้ามาหาพวกเธอ เธอจึงเอ่ยพูดเป็นภาษาอังกฤษออกไปให้ทุกคนเข้าใจว่าภาคดนัยนั้นเป็นคนรักของรินลดา เพื่อที่คาเรนจะได้รู้สึก

หลังจากที่นั่งรถมาเกือบครึ่งชั่วโมง สองพี่น้องก็เดินทางมาถึงสนามบินของสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ภาคดนัยก็ไปจัดการซื้อตั๋วเครื่องบิน เพื่อจะเดินทางกลับประเทศไทยให้เร็วที่สุดแต่ก็ต้องเฟล เมื่อสายการบินที่จะไปไทยถูกระงับทุกสายการบินจนน่าแปลกใจ“ทำไมทำหน้าแบบนั้นละคะพี่ภาค ไม่มีตั๋วแล้วเหรอคะ” รินลดาเอ่ยถามขณะนั่งรอพี่ชายอยู่ แล้วเห็นพี่ชายเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเซ็งๆ“อืม อยู่ๆก็สั่งยกเลิกเที่ยวบิน สงสัยเราต้องนอนที่นี่อีกสักคืนแล้วล่ะ” ภาคดนัยเอ่ยบอกน้องสาวออกไป เพราะถ้าเป็นวันพรุ่งนี้ อาจจะมีตั๋วเดินทางไปประเทศไทยก็ได้“ไม่ค่ะ ทับทิมไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว ในเมื่อเขายกเลิกเที่ยวบินไปเมืองไทย เราก็ไปที่อื่นแล้วต่อเครื่องก็ได้นิคะพี่ภาค” รินลดาเอ่ยบอกไปอย่างฉลาด เธอคิดว่านี่อาจจะเป็นฝีมือของคาเรนก็ได้หรืออาจจะไม่ใช่ เพราะเขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะทำแบบนี้“อยากไปจากที่นี่ขนาดนี้ เราจะหนีใครกัน” ภาคดนัยเอ่ยบอกไปอย่างรู้ทันน้องสาว แต่ก็ไม่อยากจะถามอะไรมาก เพราะถ้าน้องสาวของเขาพร้อมที่จะบอกเมื่อไหร่ เขาก็พร้อมที่จะรับฟัง“เปล่าสักหน่อย ทับทิมจะหนีใครได้ล่ะคะพี่ภาค” รินลดาเอ่ยบอกไปก็พยายามทำตัวให้เป็นปกติ

ส่วนคาเรนพอออกมาก็ถึงกับเอามือปิดหูแทบไม่ทันกับเสียงกรี๊ดร้องของรียาที่ดังจนแสบแก้วหู“เฮ้อ บ้าผู้ชายจริงๆ ” คาเรนพูดไปก็เดินไปหยิบโทรศัพท์เพื่อจะออกไปข้างนอก ขืนอยู่ในนี้เขาคงถูกยัยรียาขืนใจเอาแน่ๆ“อ่าว ตื่นแล้วเหรอคาเรน นึกว่านายยังไม่ฟื้นซะอีก” คามีลที่เข้ามาเอ่ยถามลูกพี่ลูกน้องของตัวเอง แต่ในใจก็แอบเข้ามาดูรียาที่แอบเข้ามาหาคาเรน เขาสั่งลูกน้องให้ดูรียาไม่ให้เข้าห้องของคาเรน แต่เธอก็เข้าไปจนได้เพราะมีเคียร่าช่วย โชคดีที่เขาสั่งลูกน้องให้เฝ้าหน้ากล้องวงจรปิดไว้ ไม่งั้นคงไม่เห็นความร้ายกาจของรียา และก็จับน้องสาวมาสารภาพความจริงทั้งหมดที่ยอมช่วยรียา“กรี๊ดๆ” เสียงรียากรี๊ดออกมาดังลั่นจนคามีลทำหน้าสงสัย“นายมาก็ดีแล้ว จัดการรียาให้ฉันที จะเข้ามาลักหลับฉันถึงที่แบบนี้คงปล่อยไปง่ายๆไม่ได้ นายถนัดเรื่องนี้ก็ช่วยจัดการหน่อยนะคามีล เพราะถ้านายไม่ทำฉันจะให้บาคัสทำ” คาเรนพูดออกไปอย่างรู้ทันคามีล เพราะคามีลก็ดูจะสนใจรียาอยู่ใช่น้อยแต่ก็ไม่แสดงออกเหมือนที่ชอบรินลดาก็เท่านั้นเอง ถ้าคามีลจัดการรียาไปล่ะก็ คามีลก็ไม่ใช่ศัตรูหัวใจของเขาอีกต่อไป“ไม่ต้องถึงบาคัสหรอกน่า เดียวฉันจะจัดการเอง นายจะไปไ

“ใหญ่กว่าค่ะ อ้ะ ยาวกว่าด้วย อ้ะ พี่คามีล อ้ะ” รียาครางไปก็เริ่มขย่มเอวสอบลงไปหาท่อนเอ็นเร็วขึ้น ก่อนจะหมุนเอวไปด้วยเพื่อความเสียวกว่านี้“โอว์ รียา นอนลงมาทับพี่ ซี๊ด อ่าส์” คามีลบอกไปก็เอามือรั้งร่างบางให้นอนลงบนตัวเขาทั้งที่แก่นกายยังคงกระแทกเข้าออกอยู่“ท่านี้ลึกจัง อ้ะ อ้ะ เสียว รียาเสียวร่อง อ้ะ อ้ะ” รียาครางบอกไปก็เอามือจับอกของตัวเองข้างหนึ่งแล้วขย้ำแรงๆ“เดียวจะเสียวกว่านี้อีก อืม” คามีลบอกไปก็กระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องสาวแล้วเอื้อมมือไปรั้งขาทั้งสองของรียามารวบไว้จนชิดอกของเธอเอง แล้วเขาก็รัวท่อนเอ็นสวนขึ้นไปหาร่องสาวอย่างเมามันส์จากนั้นก็ใช้มือข้างหนึ่งลงไปบี้คลึงติ่งสวาทของรียาไปด้วย“อ้ะ อ้ะ เสียวอะไรแบบนี้ อ้ะ พี่คามีลเอารียา อ้ะ อ้ะ บ่อยๆนะคะ อ้ะ อ้ะ รียา อ้ะ อ้ะ อ้ะ” รียาครางบอกไปด้วยเสียงครวญครางเพราะติดใจบทรักอันเร่าร้อนนี้ซะแล้ว คามีลมีท่ารักที่แปลกใหม่จนเธออยากจะลองรักกับเขาอีกหลายๆท่า“โอว์ ซี๊ด รียา พี่ไม่ไหวแล้ว โอว์ รียา” คามีลบอกไปก็โอบกอดร่างบางแล้วลุกขึ้นนั่งพร้อมกับจับรียาให้โก่งโค้งไปกับเตียงในท่าหมา ก่อนจะตอกท่อนเอ็นใส่แบบไม่ยั้งจนเตียงสั่นคลอนดังตึกๆ ตึกๆ“อ้

“ฉันไม่อยากฟัง ฉันบอกแกแล้วไม่ใช่เหรอเจเดนว่าให้หยุดตามรินลดา” คาเรนพูดด้วยเสียงทรงอำนาจแล้วตวัดสายตามองหน้าของเจเดนและบาคัสสลับกับกัน“แต่คุณรินลดาเธอท้องนะครับ” เจเดนเอ่ยบอกไปอย่างไม่กลัว เพราะถ้ารินลดาท้องเจ้านายของเขาก็มีสิทธิ์จะเป็นพ่อของเด็กมากกว่านายภาคดนัย“กี่เดือน” คาเรนเอ่ยถามออกมาเสียงเรียบ แต่ในใจกลับพองโตอย่างตื่นเต้น“ไม่ทราบครับนาย เธอพึ่งกลับจากไปฝากครรภ์ที่โรงพยาบาลเมื่อกี้ แต่นายภาคดนัยเป็นคนพาเธอไปครับ” เจเดย์เอ่ยบอกรายละเอียดออกไป ก็รอดูว่าเจ้านายจะทำยังไงต่อไป“บาคัส ฉันจะไปเมืองไทยวันนี้ จัดการให้ฉันที”คาเรนเอ่ยบอกลูกน้องออกไปก็ทำหน้าจริงจัง เขาจะไม่มีทางปล่อยให้ลูกของเขาไปเป็นลูกของคนอื่นแน่ ต่อให้รินลดาจะมีไอ้หมอนั่นเป็นผัวอีกคน แต่ถ้าเธอท้องลูกของเขาเธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปมีใครนอกจากเขา“เจเดน สั่งคนของนายตามดูอย่างให้คาดสายตา แล้วหาคนไปสืบที่โรงพยาบาลที่รินลดาไปฝากครรภ์ด้วย ว่ารินลดาท้องกี่เดือนแล้ว ถ้าเขาไม่บอกก็ให้เงินซะ แต่ถ้ายังไม่บอกก็จัดการงัดความจริงออกมาให้ได้” คาเรนเอ่ยบอกไปก็หยิบโทรศัพท์มากด แล้วมองรูปของรินลดาที่ถ่ายคู่กับเขา“คุณไม่มีทางหนีผมพ้นห