All Chapters of โซ่สวาทร้อนรัก: Chapter 31 - Chapter 40

หลังจากนั้นรินลดาก็เล่าเหตุการณ์ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ให้กับเพื่อนสาวฟัง จนเวลาผ่านไปนานนับชั่วโมง ส่วนไอริณก็นั่งฟังอย่างอึ้งๆ ไม่คิดว่าเพื่อนสาวของเธอจะเจออะไรขนาดนี้“ฉันไม่คิดเลยว่าคุณคาเรนเขาจะร้ายกาจขนาดนี้ แกจะไม่ทำตามที่เขาบอกก็ได้นะทับทิม ฉันไม่ว่าหรอกและทุกคนก็ไม่โทษแกด้วย แกไม่จำเป็นต้องมารับภาระแทนทุกคน เหตุผลนี้มันไม่ควรเอามาเป็นข้อตกลงด้วยซ้ำ” ไอริณเอ่ยบอกไป เพราะรู้สึกสงสารเพื่อนสาวที่ต้องมารองรับอารมณ์ของคาเรนในแต่ละคืน“ไม่เป็นไรไอ นี่ก็เหลือเวลาแค่อีกหนึ่งอาทิตย์มันก็จบแล้ว” รินลดาตอบไป เพราะเธอทำมันแล้วเธอก็จะทำมันให้สุด ถึงเธอไม่ช่วยคนที่บริษัท เธอก็ต้องช่วยพี่ชายของเธออยู่ดี“แกชอบเขาใช่ไหมทับทิม” ไอริณถามอย่างรู้ทัน เพราะถ้าเพื่อนของเธอไม่มีใจล่ะก็ คนอย่างทับทิมเนี่ยนะจะยอมให้ใครมาข่มได้ง่ายๆ“เปล่า เขาเป็นแค่ผู้ชายคนแรกของฉันก็เท่านั้น” รินลดาไม่ยอมรับว่าชอบคาเรนออกมา เธอจะชอบผู้ชายร้ายกาจแบบนั้นได้ยังไง ไม่มีทาง“อืม ฉันจะเชื่อแกก็แล้วกัน แต่แกฟังฉันนะทับทิม การที่แกยอมเขาไปซะทุกอย่างมันจะทำให้แกยิ่งลำบาก เขาจะคอยเอาแต่ได้กับแกอยู่เรื่อยๆ แกต้องรู้จักหลบหลีก

“โอ้ย ขอโทษครับ” เด็กน้อยเอ่ยพูดก็วิ่งหนีไป ส่วนรินลดาก็ได้แต่มองตาม ก่อนจะถอดเสื้อคลุมที่เลอะอยู่ออก“อ่าวเห้ย ไอ้เด็กนั่น บาคัสซวยแล้วว่ะ” เจเดนเอ่ยบอกเพราะเห็นรินลดาถอดเสื้อคลุมออก โชว์ให้เห็นเรือนร่างที่ขาวผ่อง“อะไรมันจะซวยซ้ำซ้อนแบบนี้วะ เจ้านายเห็นเข้าคุณรินลดาอ่วมแน่ว่ะ เฮ้อ” บาคัสเอ่ยบอกไปก็มองร่างบางที่กำลังถอดเสื้อออกจนโชว์ความเซ็กซี่ออกมา“หืม เละขนาดนี้ยัยไอด่าตายแน่ เดี๋ยวไว้ฉันกลับไทยฉันจะซื้อแทนแกนะ” รินลดาเอ่ยพูดก็มองหาถังขยะก่อนจะเดินไปหาแล้วโยนเสื้อทิ้งไป ก่อนจะมองตัวเองในกระจกของร้านอาหาร“ก็ไม่ได้โป๊เท่าไหร่” รินลดามองอย่างสำรวจก็เดินเข้าไปในร้านอาหารก่อนจะมองหารคามีลและไอริณ จนเห็นทั้งสองนั่งอยู่ด้านในสุด เธอจึงรีบเดินเข้าไปหา แต่พอพ้นมุมเหลี่ยมเสาเธอกลับเห็นคนนั่งอยู่กับทั้งสองด้วย แถมยังดูคุ้นๆอีกต่างหาก“ทับทิมทางนี้” ไอรินพอเห็นเพื่อนสาวก็รีบเอ่ยเรียกทันที ยิ่งเห็นเพื่อนสาวไม่มีเสื้อคลุมมาด้วยก็ยิ่งดีคาเรนพอได้ยินชื่อทับทิม ก็หันไปมองทันทีเพราะมันเป็นชื่อเล่นของรินลดาที่เขาเรียกอยู่ทุกวัน เธอมาโผล่ที่นี่ได้ยังไงกัน แล้วชุดงี่เง่านี่เธอไปเอามาจากไหน แล้วชุดที

“อ้ะ เจ็บ ทับทิม เจ็บ” รินลดาเอ่ยบอกไปก็เอามือจับมือของคาเรนอย่างห้ามๆแต่ก็ไม่เป็นผล เมื่อคาเรนก้มลงมาแล้วใช้ปากงับเข้าที่ยอดถันของเธอ แล้วกัดดึงทึ้งยอดถันเบาๆ“อ้ะ อย่า เดียวคนมาเห็น อ้ะ อย่าไงคะ” รินลดาเอ่ยครางไปก็บอกคาเรนออกไป“ไม่ คุณทำให้ผมโมโห คุณก็ต้องเป็นคนดับมันรินลดา จ๊วบ จ๊วบ” คาเรนเอ่ยพูดจบ ก็ดูดเลียหน้าอกสาวอย่างเอาแต่ใจ เขาก็เริ่มเอามือเลื่อนลงไปจนถึงเนินสาวของรินลดา ก่อนจะสอดมือผ่านกางเกงและกางเกงชั้นในเข้าไปแล้วเขี่ยติ่งสวาทของรินลดาเล่น“อ้ะ คุณคาเรน ทับทิมขอนะคะ อ้ะ อ้ะ กลับไปทำที่ห้องนะคะ อ้ะ อ้ะ”รินลดาเอ่ยบอกไป เมื่อถูกคาเรนดูดเลียหน้าอกไปพร้อมกับถูกนิ้วร้ายๆของเขาเขี่ยเล่นที่ติ่งเสียวของเธอ“ไม่ วันนี้ผมจะทำให้คุณจำ ว่าอย่าคิดที่จะขัดคำสั่งของผมอีก” คาเรนเอ่ยบอกไปก็เร่งมือและปากของเขาให้จัดการกับร่องสาวและหน้าอกให้เร็วขึ้น“อ้า ซี๊ด อ้ะ คาเรน” รินลดาครางออกไปก็เริ่มหวั่นไหวคล้อยตามไปกับอารมณ์สวาทของคาเรนที่เขาปลุกมันขึ้นมา“ต่อไปอย่าใส่เศษผ้าพวกนี้อีกเด็ดขาด เข้าใจไหม” คาเรนเอ่ยถามรินลดาออกไปก็หยุดมือจากติ่งสวาท แล้วหมุนตัวของรินลดาให้หันไปหาข้างฝา รินลดาก็เอามือไ

“ยัยทับทิม” ไอรินที่ตามมาด้วยเอ่ยเรียกเพื่อนสาวที่เข้าไปนั่งด้านในรถพร้อมกับคาเรน แต่ลูกน้องของคาเรนก็เอามือมาห้ามเธอไม่ให้ตามเข้าไป“ผมจะไปส่งคุณที่โรงแรมเอง” เจเดนเอ่ยพูดออกไป แล้วเอามือจับรั้งร่างบางไม่ให้ตามเจ้านายของเขาและรินลดา“แต่เพื่อนของฉันไปกับเจ้านายของคุณ เฮ้ย ทับทิม ทับทิม” ไอริณเอ่ยบอกไปก็เรียกชื่อเพื่อนเสียงดัง เมื่อรถคันหรูเลื่อนออกไปแล้ว“ไม่ต้องห่วงหรอก เพื่อนของคุณจะปลอดภัย เชิญคุณมาขึ้นรถคันนี้ครับ” เจเดนเอ่ยบอกไปก็ผายมือเชิญเพื่อนสาวของรินลดาให้ไปนั่งที่รถอีกคัน“เฮ้อ” ไอริณถอนหายใจออกมาแล้วมองตามรถหรูพร้อมกับคิดในใจ ขอให้แกสู้กับคุณคาเรนให้ได้นะยัยทับทิม อย่าให้เขาเอาเปรียบแกนะ แกต้องทำได้นะทับทิม ไอริณคิดไปก็เดินไปที่รถที่ลูกน้องของคาเรนเดินไปเปิดประตูรอเธอ“ถ้าคุณไม่อยากจะเดือดร้อน คงรู้ใช่ไหมว่าควรจะพูดอะไร ไม่พูดอะไร” เจเดนเอ่ยบอกไปขณะที่ไอริณเดินมาหยุดเพื่อกำลังจะขึ้นรถ“อืม ฉันรู้” ไอริณเอ่ยบอกไปก็ขึ้นรถไปทันที ก่อนจะนั่งคิดในใจอย่างเป็นห่วงเพื่อนสาว หวังว่าคงจะรับมือกับคนอย่างคาเรนได้นะด้านคาเรนพอนั่งรถออกมาได้สักพักเขาก็นั่งเงียบมาตลอดทาง เพราะไม่ชอบที่

“หลังจากนี้ฉันกับคุณก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก สัญญาของเราจบกันตรงนี้นะคะคุณคาเรน” รินลดาเอ่ยพูดออกไป เมื่อคาเรนทำรักกับเธอจนเสร็จสมอารมณ์หมายไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว หลังจากที่เธอตามใจเขามาทั้งคืน เธอก็รีบลุกขึ้นมาจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อย เพื่อที่จะออกไปจากห้องของเขาให้เร็วที่สุด เพระกลัวจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้“ผมทำตามสัญญาอยู่แล้ว ผมมีผู้หญิงรออยู่ตั้งมากมาย แค่ปล่อยคุณไป ผมก็คงไม่เดือดร้อนอะไร” คาเรนเอ่ยบอกไปก็แกล้งทำท่ายักไหล่ไม่สนใจ แต่ในใจของเขากลับรู้สึกวาบๆที่หัวใจ เมื่อคิดว่าต้องปล่อยเธอไป แต่เขาก็ต้องทำตามที่เขาพูดไว้ ไม่งั้นเธอก็จะเห็นว่าเขาขาดเธอไม่ได้ คนอย่างเขาไม่มีเธอก็คงไม่ตายง่ายๆหรอก คาเรนคิดในใจ“จำคำคุณไว้ก็แล้วกัน ถ้าเจอฉันที่ไหนก็อย่ามาทัก อย่ามาทำเป็นรู้จักกับฉัน” รินลดาเอ่ยบอกไปอย่างประชด ในเมื่อเขาไม่เห็นค่า เธอก็จะไม่เห็นค่าของเขาเช่นกัน รินลดาคิดในใจอย่างเข้มแข็งคาเรนมองรินลดาที่กำลังแต่งตัวเสร็จ เขาก็ตัดสินใจเอื้อมมือไปหยิบเช็คมา แล้วเขียนจำนวนเงินสิบล้านพร้อมกับกำกับชื่อของรินลดาเป็นผู้รับ“เอานี่ไป ผมให้” คาเรนเอ่ยบอกไปแล้วเอาเช็คยัดใส่มือของรินลดา เพราะอ