Semua Bab ภารกิจอ้อนรัก❤️นายสายฟ้า: Bab 11 - Bab 20

ฉันรู้สึกตัวตื่นเกือบจะสี่โมงเย็นมองที่นอนด้านข้างที่ว่างเปล่ารับรู้ได้ทันทีว่าเขาลุกออกไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่าเขาลุกออกจากที่นอนตอนไหน ฉันรีบจัดการตัวเองอาบน้ำแต่งตัวใหม่ด้วยเสื้อผ้าที่ดูเรียบร้อยก่อนจะออกจากห้องไปหาคุณป้าตามที่นัดไว้ที่ห้องอาหารของรีสอร์ทขาเรียวสวยสาวเท้าเข้ามาที่ห้องอาหารก่อนสายตาจะจ้องมองกวาดสายตาไปรอบ ๆ ห้องที่ตอนนี้ไม่เห็นแม้แต่เงาคนตัวสูงไม่รู้ว่าเขาไปอยู่ไหน มีเพียงแต่คุณลุงกับคุณป้าที่นั่งรอฉันอยู่ที่โต๊ะอาหาร"มาแล้วเหรอลูก เป็นไงได้นอนพักหายเหนื่อยหรือยัง"คุณป้าที่เห็นฉันเดินเข้ามาในห้องอาหารรีบเอ่ยเรียกพร้อมถามไถ่ฉันด้วยความห่วงใยก่อนสายตาของท่านจะมองด้านหลังฉันเหมือนท่านหาอะไรบ้างอย่าง"หายเหนื่อยแล้วคะ คุณลุงกับคุณป้ายังไม่ทานข้าวอีกเหรอคะ"ฉันบอกพร้อมนั่งลงข้างคุณป้าก่อนที่จะมีพนักงานภายในห้องอาหารตักข้าวใส่จานให้ฉัน พร้อมรินน้ำใส่แก้วน้ำใบใส"ยังไม่ได้ทานรอเราสองคนนั้นแหละว่าแต่ทำไมหนูม่านน้ำลงมาคนเดียวแล้วตาสายฟ้าไปไหน"หัวคิ้วฉันขมวดกันยุง ไม่แปลกที่ท่านจะถามหาเขา อันนี้แสดงว่าเขาออกไปไหนไปทำอะไรไม่ได้บอกใครเลยใช่ไหม แม้แต่คุณลุงกับคุณป้าก็ไม่รู้เขานี่แย่

เมื่อคนตัวเล็กเดินออกจากห้องพยาบาลด้วยท่าทางนิ่ง ๆ เหมือนไม่คิดอะไร แต่ผมกับสังเกตุได้ว่าพ่วงแก้มของคนตัวเล็กเริ่มขึ้นสีชมพู่อ่อน ๆ ยิ่งดูยิ่งน่ารักกับท่าทีเขินอายของคนตัวเล็กที่แสดงออกมาก ก็นะก็ต้องมีเขินอายกันบ้าง ก็ผมเล่นหยอดไปเสียขนาดนั้น ผมยกยิ้มออกมาเล็กน้อยมองคนตัวเล็กเดินออกจากห้องจนลับสายตาผมจึงสาวเท้าออกจากห้องพยาบาลเพื่อไปหาแม่ตามที่แม่บอก ขาเรียวยาวสาวเท้าเข้ามาในห้องทำงานของคนเป็นแม่อย่างมั่นคงขณะตอนนี้คุณพ่อนั่งจิบกาแฟมองคุณแม่นั่งอ่านเอกสารกองใหญ่อยู่บนโต๊ะทำงาน ผมเลือกที่จะนั่งลงบนโซฟาเบรดภายในห้องก่อนจะเอ่ยถามถึงจุดประสงค์ที่คุณแม่และคุณพ่อเรียกให้มาพบภายในห้องทำงานในครั้งนี้ "แม่เรียกผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ"คนเป็นแม่ละออกจากกองเอกสารตรงหน้า พร้อมส่งสายตาอ่อนโยนมาให้ผมก่อนท่านเลือกที่จะถามไถ่ถึงเจ็บปวดผมก่อนที่จะคุยเรื่องงาน "เป็นไงยังแขนที่ปวดดีขึ้นหรือยัง" "ดีขึ้นนิดหน่อยครับว่าแต่พ่อกับแม่เรียกผมมามีเรื่องอะไรหรือเปล่า"ผมเอ่ยตอบท่านขณะที่คุณแม่พยักหน้าตอบรับดูท่าน

"น่ารักแบบนี้พี่รักตายเลย"เสียงทุ้มพ่ำบอกอย่างตั้งใจ แต่ขณะคนที่ได้ยินถึงกับหัวใจเต้นโครมครามไม่คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะเอ่ยบอกรักในเวลานี้ คนตัวสูงยอมละมือออกจากข้อมือบางตามคำสัญญาก่อนจะลูบไล้ผิวขาวเนียนตั้งแต่ต้นแขนจนถึงข้อมือแล้วยกฝ่ามือของคนตัวเล็กขึ้นมาโอบกอดคล้องลำคอเขาแทนขณะคนตัวเล็กยอมทำตามอย่างว่าง่าย "กอดคอพี่ไว้นะจะได้ไม่ล้ม" "...."คนตัวเล็กไม่เอ่ยตอบ ส่งเพียงสายตาหวานหยาดเยิ้มเหมือนเชิญชวนผมแทน อีกทั้งฟันคู่หน้าของน้องกัดริมปากตัวเองเบา ๆ เหมือนกับพยายามปิดกั้นความรู้สึกบ้างอย่างแต่ขอบอกว่าภาพตรงหน้าที่ผมเห็นกับทำให้อารมณ์ของผมพุ่งขึ้นสูงอย่างจะใช้ริมฝีปากตัวเองเข้าไปช่วงชิมความหอมหวานจากโพรงปากด้านในเหลือเกิน เร็วเท่าความคิดผมโน้มลำตัวต่ำส่งกลีบปากหนาเข้าไปหาความหอมหวานด้านในกลีบปากบางทันที พร้อมส่งเรียวลิ้นร้ายควานหาน้ำหวานภายในโพรงปากก่อนที่จะใช้ดุ้นลิ้นตวัดหยอกเหย้าลิ้นบาง อย่างตั้งใจพร้อมดูดดึงตามอารมณ์ปราถนาอย่างเร่าร้อน ขณะมือด้านล่างยังไม่ละทิ้งหน้าที่ ปลายนิ้วบดเขี่

อีกด้าน สายฟ้าเมื่อทานข้าวเสร็จก็เดินเข้าห้องทำงานของคนเป็นแม่เพื่อคุยรายละเอียดที่ต้องรับหน้าที่ดูแลแขกที่จะเข้ามาพักรีสอร์ทในวันเสาร์ หลังจากคุยงานเสร็จสายฟ้าก็เดินไปดูสวนหลังรีสอร์ทตรงที่จะใช้จัดงานเลี้ยงของบริษัทที่จะเข้ามาพักในรีสอร์ทของตัวเอง โดยให้พนักงานตกแต่งสถานที่บ้างส่วนให้ดูดีขึ้น เพิ่มไฟทีใช้ส่องแสงสว่างมากกว่าเดิมและยังเพิ่มโต๊ะและเก้าอี้ด้วย เมื่อทุกอย่างเริ่มเข้าที่เข้าทางและเรียบร้อยดีแล้ว สายฟ้าเลือกที่จะเข้าไปยังห้องพักเพื่ออาบน้ำเรียกความสดชื่นอีกรอบเพราะเมื่อครู่ถึงจะไม่ได้ช่วยพนักงานชายยกของแต่ด้วยอากาศที่ร้อนอบอ้าวกับเรียกเหงื่อมาให้เขาได้อย่างดี ช่วงเย็นสายฟ้าเดินมาหาคนตัวเล็กที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์เพียงเพราะวันนี้เขามีเซอร์ไพรส์ให้คู่หมั้นสาวตามที่ใจคิดไว้ ก็เพราะหลังจากเขาอาบน้ำเสร็จและตั้งใจจะพักผ่อนอีกสักนิดเพื่อเรียกกำลังวังชาให้กับร่างกาย แต่ในระหว่างนั้นเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นเพื่อเลื่อนดูความเคลื่อนไหวจากสเตตัสของคนตัวเล็ก จนมาสะดุดกับข้อความหน้าฟรีสที่น้องชายของคนตัวเล็กได้ส่งมาอวยพรวันเกิด...อะ...ถ้างั้นวันนี้วันเกิดของคนตัวเล็กเหรอ ทำไมเขาไม่รู

เมื่อม่านน้ำต้องกลายร่างเป็นแมวน้อยยั่วสวาทด้วยชุดสีดำเนื้อผ้าบางเบามองเห็นทะลุปุโปร่งแถมยังมีพร๊อบที่เป็นที่คาดผมหูแมวและถุงนุ่งตาข่ายสีดำเข้าเซ๊ทเดินนวดนาดเข้ามาหาคู่หมั้นหนุ่มที่นอนรอแม่สาวผมแดงเปลี่ยนชุดเป็นแมวแสนยั่วสวาทอยู่บนเตียง ในเวลานั้นสายฟ้านอนรอคนตัวเล็กเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างใจเย็นโดยพิงหลังที่หัวเตียง ขณะมือกดโทรศัพท์เล่นไปพลาง ๆ ทันทีที่คนตัวเล็กเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ มือหนาวางโทรศัพท์ไว้ที่ข้างเตียงพร้อมกับใช้สายตาคมไล่มองแมวแสนยั่วตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าอย่างพิจารณา ไม่ผิดคาดคนตัวเล็กใส่ชุดนี้แล้วโครตเหมาะ โครตเซ็กซี่ โครตยั่วน้ำลาย "เซ๊กซี่ เห็นแล้วพี่อยากฟัดแมว"สายฟ้าบอกขณะให้ปลายนิ้วชี้กวักเรียกคนตัวเล็กให้เข้ามาใกล้ ในเวลาเดียวกันร่างบางที่อยู่ในชุดแมวแสนยั่วยกมือถูจมูกเล็กน้อย คลี่ยิ้มอย่างขัดเขินแต่ก็ค่อย ๆ ยอมก้าวเท้าเดินนวดนาดทิ้งสะโพกซ้ายขวาเข้ามาใกล้เตียงเรื่อย ๆ "สวยไหมค่ะ"เสียงหวานเอ่ยถามขณะใบหน้าเนียนใสขึ้นสีแดงปรัง ก้อนเนื้อกลม ๆ สองลูกที่สวยได้รูปเด้งขึ้นเด้งลงตามแรงน้ำหนักตัวทุกย่างก้าว "อ่าส์...สวย"เสียงทุ้มครางขึ้นมาผ่านลำคอเอ่ยบอกแสดงความพึ่งพอใจ ก่