Semua Bab Unstoppable Desire : Bab 181 - Bab 190

Nick’s POVNagulat ako sa tanong ni Andrea. Well, hindi na rin nakapagtataka na mapansin o malaman niya ito. She is an intelligent woman, indeed.Tumayo ako mula sa mesa at pumunta sa kabinet para kumuha ng kape. Tahimik ngunit mabigat ang kanyang mga hakbang nang sumunod siya sa likod ko.“Answer me, Nick. Why are you doing this?” “Huh? You’re using me, right? You’re just pretending?” “Bumalik na ba ang alaala mo, o hindi talaga ito nawala?” Nanlilisik ang kanyang mga mata, pero sa ilalim ng galit, nakita ko ang lungkot, ang pagod, ang sakit.Huminga ako ng malalim at tinitigan siya ng seryoso.“’Di ba ito ang gusto mo? Ang makasal sa akin? Why are you asking me these questions?” seryoso kong sabi. “Importante pa ba ang mga 'yan?”Kumunot ang noo ni Andrea at naningkit ang mga mata. Nanginginig ang kanyang baba, pilit nilulunok ang emosyon.“Why are you doing this?” tanong niya ulit, halos pabulong, waring nasasaktan sa bawat salitang lumalabas sa kanyang bibig. “Doing what, And

George’s POV “ Fuck Love! Ang sarap mo talaga, uhhmm, I love the taste of your cum.” Halos isubsob ko ang pu*** niya sa mukha ko. I made a last strong licked on her pu*** that made scarlett tingling. Ngumiti ako sa reaksyon niya. Pagkatapos, tumayo ako at mabilis na hinubad ang aking mga damit. Dali dali kong tinanggal ang aking trousers kasama ng aking brief at pinalaya ang kanina pang nagwawala kong alaga. Miss na miss na nito ang pumasok sa masikip na kweba ni Scarlet. Hindi pa man nakarecover si Scarlet sa sarap, walang sabi kong pinasok ang aking alaga sa basang basa at makipot niyang pu***. “Aaahh Bhabe, ang sarap mo talaga” I moaned in the middle of my thrusting. Napahawak si Scarlet sa aking leeg para maiwasang matumba. Itinaas ko kasi ang isang paa niya habang ang isa ay nasa baba ng semento. Nagulat ito kaya malapit na siyang ma out of balance. Ngunit,nahawakan ko naman agad siya. “Fuck, Bhabe, I really love your pussy, aahh, I have been craving for these while abroa

Nick’s POV"I am sorry I am late."Natigilan ako sa pag-upo nang marinig ko ang boses ng babaeng miss na miss ko na. Pinili kong huwag lumingon, ngunit nagulat ako nang bigla siyang lumapit sa akin at hinalikan ako sa pisngi. "Welcome to the family, Mr. Nicholas Ford," aniya.Tinitigan ko siya, ngunit pagkasabi noon, umalis na siya sa harap ko at nagbeso kina Andrea at sa mommy at daddy niya. Pagkatapos, umupo siya sa harap ko. Then, she smiled to all of us. She gave us a big smile.When I looked at Andrea, who was sitting beside me, I could see her sharp gaze locked on me. Dumilim ang kanyang mukha."Buti naman at nakauwi ka," matigas na sabi ni Mr. Laviste. Napansin ko ring tila umasim ang mukha ni Mrs. Laviste."Yeah, I wouldn’t miss this for the world," matapang na sagot ni Jessica.Lahat kami halos napatigil. Isang matapang at malaking ngiti ang ibinigay niya sa amin. Napansin ko ang gulat sa mukha ni Mrs. Laviste at Andrea. Kahit ako, nagulat sa sagot ni Jessica.She seems diffe

Nick’s POV ~~ Flashback bago ang Aksidente ~~Pinipilit kong tapusin ang lahat ng trabaho sa opisina. Kailangan kong umuwi ng maaga. May inihanda akong espesyal para kay Jessica. Biglang tumunog ang cellphone ko. “Yes, hello?” “Good afternoon Mr. Ford, everything is set now, according to your instruction. I also sent a video to your email. Kindly check it if there are things you want to change or remove.” “OK, thank you! I’ll check it now. I will call you back.”Tumawag ang decorator na inupahan ko para sa isa na namang proposal ko kay Jessica. Excited kong binuksan ang email ko. Napangiti ako habang pinapanood ang video. Perfect ang setup. Gusto ko sana ito sa ibang lugar, pero mas pinili ko sa condo, mas private, walang istorbo.Alam kong mainit-init pa ang engagement nila ni Rich, pero wala akong pakialam. Ayokong may makakita sa amin at masira pa si Jessica sa publico. Magtitiis lang muna ako. Lalo akong napangiti nang makita ko ang malaking portrait niya, nakangiti siya, mas

Nick’s POV ~~ Flashback before Nick’s Accident ~~Halos araw-araw, si Andrea ang kasa-kasama ko sa ospital. Inaalagaan niya ako. Pinipilit kong magpanggap na ayos lang ako. Na masaya ako. Pero sa totoo lang, may mga araw na hindi ko talaga kayang tiisin ang presensya niya. Masyado siyang maingay, masyadong masigla… parang wala siyang pakialam sa bigat ng mundo ko.At sa mga sandaling ‘yon, nakikita ko… ilang ulit ko nakikitang sumisilip si Jessica. Minsan malayo lang. Minsan palihim. Nasasaktan ako.Pero palagi kong pinipiling hindi siya pansinin. Nagpapanggap akong hindi ko siya nakikita. Kahit na ang totoo, bawat sulyap niya ay parang punyal na dumudurog sa puso ko.Sa bawat pagtulo ng kanyang luha… sa bawat paglapit niya sa akin… parang patalim na paulit-ulit na sumasaksak sa puso ko.Alam ko, kailangan ko na talagang gumawa ng paraan.Kailangan ko siyang itulak palayo. Kailangan niyang magalit sa akin.At sa lahat ng posibleng paraan, tanging pagpapakasal kay Andrea ang naiisip k