รัก ร้าย ลึก のすべてのチャプター: チャプター 31 - チャプター 40

ยามสายของวันที่สอง บรรยากาศรอบค่ายสดใส เสียงนกร้องประสานกับสายลมอ่อนๆ ที่พัดผ่านช่วยบรรเทาความร้อนจากแสงแดดยามเช้า นักศึกษาต่างรวมตัวกันที่ลานกิจกรรมหลังจากรับประทานอาหารเช้า บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและพูดคุยสนุกสนานเมื่อเสียงนกหวีดดังขึ้น บรรยากาศที่คึกคักก็เงียบลงทันที รุ่นพี่ที่ยืนอยู่หน้ากลุ่มนักศึกษาเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้น“สำหรับกิจกรรมวันนี้ เราจะมาสร้างสะพานไม้ไผ่กัน!” คำประกาศนั้นเรียกเสียงฮือฮาจากนักศึกษาที่นั่งล้อมวงอยู่“เป้าหมายคือสร้างสะพานข้ามลำธาร โดยมีวัสดุให้คือไม้ไผ่ เชือก และอุปกรณ์ที่เราเตรียมไว้ให้ สะพานต้องแข็งแรงพอที่จะรองรับน้ำหนักคนเดินข้ามได้ และจำกัดเวลาทำเพียงสามชั่วโมงเท่านั้น! กลุ่มที่เสร็จเร็วที่สุดและผ่านการทดสอบความแข็งแรง จะได้รับคะแนนพิเศษ!” รุ่นพี่พูดพร้อมรอยยิ้มกว้าง สร้างความตื่นเต้นให้กับทุกคนในลานกิจกรรมกลุ่มของเชษและเจนเดินมาสำรวจบริเวณลำธารอย่างตั้งใจ สายน้ำไหลเอื่อยสะท้อนแสงแดดระยิบระยับราวกับเกล็ดเพชร อีกฝั่งของลำธารมีร่มไม้ใหญ่ให้ร่มเงา ช่วยเพิ่มบรรยากาศให้สดชื่นยิ่งขึ้น“โอเค เรามาเริ่มแบ่งหน้าที่กันก่อน” เชษพูดเสียงจริงจ

[เชษ – แผนในใจ]แม่งเอ๊ย! หงุดหงิดชิบ ขณะที่กำลังหาทางตะล่อมชวนเจนให้ย้ายไปอยู่ที่คอนโดด้วยกัน ยัยเฟิร์นดันโผล่มาขัดจังหวะซะได้ ทั้งๆ ที่ผมอุตส่าห์วางแผนไว้ตั้งแต่แรก ทำเนียนอ้างว่าห้องตัวเองเจ๊งจนได้อยู่กับเธอเป็นเวลาตั้งสามอาทิตย์ เวลาแค่นั้น แม่งก็ไม่พอสำหรับผมพอหมดมุกเรื่องห้องพักเสีย ผมก็ใช้ลูกมั่วอ้างว่าแอร์ห้องเธอเสียจนเธอยอมมาอยู่ด้วยได้อีกสามวัน สั้นไปอีก! สุดท้าย ผมเลยชวนเธอเอาดื้อๆ นี่ล่ะดูเหมือนเธอตกใจพอควร ให้ทำไงได้ล่ะ ตั้งแต่เผลอไปมีอะไรกับเธอครั้งแรก ผมก็แทบไม่อยากมีอะไรกับใครอีก สาวกี่คนมาให้เอาถึงที่ ผมก็หมดอารมณ์เอาซะดื้อๆส่วนยัยเฟิร์น ไม่ต้องพูดถึง เราตกลงกันว่า เป็นแค่ FWB (Friends With Benefits) ยิ่งไม่มีอารมณ์ด้วยใหญ่ แล้วพักหลังๆ เธอเริ่มล้ำเส้นมากไปแล้ว มันทำให้ผมรู้สึกว่าเรื่องนี้ควรจะจบสักทีในขณะที่กำลังคิดหาทางทำให้เจนมาอยู่ด้วยกัน ผมดันบังเอิญไปได้ยินพี่บาสกับพี่วินกำลังคุยกันเรื่องกิจกรรมคืนนี้“อ้าว ไอ้เชษ มึงมาเนียนฟังพวกกูทำไมวะ” พี่บาสหันมาเห็นผม พลางเดินเข้ามากอดคอ พร้อมดุเบาๆ แบบขำๆ“กิจกรรมคืนนี้มีไรอะ?” ผมถามยิ้มๆ ทำทีเป็นไม่ใส่ใจ“ก็กำลังคิดว

เมื่อเชษพาเจนกลับมาถึงค่าย เวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่ช่วงดึกจนทุกคนแยกย้ายกันเข้าพักผ่อน เชษเดินตามส่งเธอจนถึงหน้าบ้านพัก ใบหน้าของเขายังมีรอยยิ้มอารมณ์ดีอย่างเห็นได้ชัด“พรุ่งนี้ฉันจะไปช่วยเธอเก็บของนะ” เชษบอก สีหน้ายิ้มกริ่ม“ห๊ะ! พรุ่งนี้เลยเรอะ!” เจนตาโต หันมามองเขาด้วยความตกใจ“อื้อ”“นายรีบไปมั้ยอะ?” เจนบ่นงึมงำ พลางเบือนหน้าไปอีกทางเพื่อซ่อนใบหน้าที่เริ่มขึ้นสี“ไม่อะ” เชษก้มหน้าเข้าไปใกล้เธอ ดวงตาคมสบตาคู่สวยที่เบือนหนี“ฉันอยากอยู่กับเธอจะแย่แล้ว” เขากระซิบเสียงนุ่ม ทำให้เจนสะดุ้ง หันกลับมามองทันที“นาย...อื๊อ!”เชษไม่ปล่อยให้เจนปฏิเสธ เขาใช้สองมือประคองแก้มเธอและโน้มตัวลงมา ริมฝีปากร้อนกดจูบเธออย่างเร่าร้อนและลึกซึ้ง เจนตาเบิกกว้างในตอนแรก ก่อนที่ความอบอุ่นจากสัมผัสนั้นจะทำให้เธอเคลิ้มไปเชษถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ใบหน้าของเขายังคงอยู่ใกล้จนลมหายใจของทั้งคู่แตะกัน“ฝันดีนะ” เชษพูดพร้อมรอยยิ้มมุมปาก ก่อนจะหมุนตัวเดินกลับไปยังบ้านพักของตัวเองเจนยืนอยู่ที่เดิม ใบหน้าร้อนฉ่าจนแทบระเบิด เธอพยายามรวบรวมสติที่กระเจิดกระเจิงอยู่“นั่นแน่ะ!!!” เสียงของฟ้าดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เจนสะดุ้ง

ในโลกของการแข่งขันที่ดุเดือด ทั้งในเวทีมวยและวงการธุรกิจใต้ดิน ค่ายมวย ‘ศักดิ์ประภาไฟต์คลับ’ ของครอบครัวเจนต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายที่ไม่ใช่แค่เรื่องกีฬา แต่เป็นภัยคุกคามที่มาจากกลุ่มทุนสีเทาที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืดกลุ่มทุนสีเทานี้ไม่เพียงแต่มีเป้าหมายทางธุรกิจเท่านั้น แต่ยังเป็นศูนย์กลางของกิจกรรมผิดกฎหมาย ตั้งแต่การล้มมวย การจัดการแข่งมวยเถื่อน ไปจนถึงการบังคับใช้แรงงานในธุรกิจสีดำ พวกเขาเล็งเห็นถึงความโดดเด่นของค่ายศักดิ์ประภาไฟต์คลับ ที่ผลิตนักมวยฝีมือดีอย่างต่อเนื่อง และต้องการดึงนักมวยเหล่านี้ไปอยู่ในเงื้อมมือเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองในยามบ่ายวันเสาร์ที่เงียบสงบผิดปกติของค่ายมวย เจนยืนอยู่กลางลานซ้อมมวย ดวงตากลมโตมองดูบรรดานักมวยที่กำลังซ้อมอยู่ด้วยสีหน้าขึงขังผิดวิสัย เสียงกระสอบทรายที่ถูกต่อยดังเป็นจังหวะ แต่กลับไม่ได้ช่วยให้ความกังวลในใจเธอเบาบางลง“เจน” เสียงพี่เดย์ดังขึ้นจากด้านหลัง“มีอะไรเหรอพี่?” เจนหันไปถาม“พี่มีเรื่องต้องบอก...” เดย์สูดลมหายใจลึก สีหน้าของเขาเคร่งขรึมเดย์พยักหน้าเรียกให้เธอเดินตามไปที่ห้องทำงาน ภายในห้องนั้นมีพี่กร กรวิชญ์ พี่คนโต หัวหน้าค่ายมวย และ

[เจน - พิเศษ]เหล้าบ๊วยทำเรื่องให้ฉันซะละ รู้สึกมึนๆ ร้อนวูบวาบไปทั่วตัว เหมือนคุมตัวเองไม่ได้ โชคดีที่เชษไปด้วย เขาพาฉันกลับห้อง ขณะที่ฉันกำลังมึนได้ที่...เขาวางตัวฉันบนเตียง ฉันปรือตามองเขาเบลอๆ เห็นร่างเขาคร่อมอยู่เหนือฉัน ก่อนที่ริมฝีปากนุ่มของเขาจะทาบลงมาแตะริมฝีปากฉันอย่างอ่อนโยน ลิ้นร้อนของเขาไล้ไปมาบนริมฝีปากฉันจนใจสั่นริมฝีปากเขา...นุ่มสุดๆฉันชอบ...ที่เขาจูบฉันมากกกกตัวเขาก็หอม...มือหนาของเขาค่อยๆ ลูบไล้ไปทั่วร่างฉันอย่างเชื่องช้า ก่อนปลดเสื้อผ้าของฉันออกทีละชิ้นจนหมดสิ้น“อ๊ะ..อื๊อ...”เสียงครางหวานหลุดออกจากริมฝีปากฉัน เมื่อปลายลิ้นร้อนของเขาตวัดวนที่ยอดถันซึ่งแข็งชันตอบรับสัมผัส ความวาบหวามพุ่งพล่านไปทั่วร่างมัน...กำลังปลุกเร้าให้ฉันต้องการเขามากขึ้นในทุกวินาทีฉันยกมือขึ้นโอบรอบคอของเขา ก่อนปล่อยมืออีกข้างลูบไล้เบาๆ ไปตามแผ่นหลังที่แข็งแกร่ง สัมผัสอุ่นร้อนของกล้ามเนื้อเขายิ่งทำให้ฉันรู้สึกเคลิบเคลิ้ม มืออีกข้างเลื่อนลงไปสัมผัสกล้ามท้องที่เรียงตัวเป็นลอนสวยอย่างหลงใหล“อ่าส์...”เสียงครางต่ำแผ่วเบาของเขาดังขึ้นในลำคอ น้ำเสียงที่แสนเซ็กซี่นั้นกระตุ้นความรู้สึกจนฉันเสี