All Chapters of พิศวาส 3000 ปี: Chapter 51 - Chapter 60

“ทำใจดีๆ ไว้วาวา! ข้าจะรีบไปตามหมอหลวงทั่วทั้งวังมาดูอาการของเจ้า... รอข้า... เดี๋ยวข้ามา” รับสั่งพร้อมรีบผละออกจากร่างอรชรที่นั่งเอนหลังอยู่บนตั่ง พลางหันกลับไปกำชับนางกำนัลคนสนิทของหญิงสาว “มู่อิง! เจ้าคอยดูแลองค์หญิงให้ดี... เดี๋ยวข้ามา” รับสั่งด้วยความร้อนรน “พระองค์มิต้องทรงเป็นห่วง มู่อิงจะดูแลองค์หญิงให้ดีเพคะ” มู่อิงรีบตอบกลับไปอย่างรู้งาน รัชทายาทหนุ่มพยักพระพักตร์ขึ้นลงครั้นทรงได้ยินเช่นนั้นพร้อมลุกประทับรีบพระดำเนินออกจากพระตำหนัก แต่แล้วกลับต้องทรงหยุดชะงักเมื่อทอดพระเนตรองค์หญิงจากแคว้นเยว่ยังคงอยู่ “นี่เจ้ายังอยู่อย่างนั้นรึ! ข้านึกว่ากลับไปแล้วเสียอีก” รับสั่งถามด้วยความแปลกพระทัย “หม่อมฉันมาเยี่ยมองค์หญิงนะเพคะ ยังไม่ทันเข้าเยี่ยมเลยจะให้กลับไปได้อย่างไรกัน” รับสั่งตอบกลับไป “ถ้าเช่นนั้นรีบเยี่ยมก็รีบกลับไปเสียองค์หญิง วาวาของข้าจะได้พักผ่อน” สุรเสียงรับสั่งกำชับ “เพคะ” องค์หญิงแคว้นเยว่รับสั่งตอบกลับไปสั้นๆ ก่อนจะแสยะยิ้มเหยียดด้วยความสะพระทัยเมื่อได้ทอดพระเนตรองค์หญิงแคว้นฉู่มีสภาพเช่นนั้น ท่ามกลางสายพระเนตรของจอมมารชินซางที่กำลังทอดพระเนตรผ่านช่องลับอยู่ในขณ

ตำหนักพายัพตำหนักที่ประทับฟางหยางฮ่องเต้ ในยามนี้พระเนตรสีดำสนิทของโจวฟางหยางฮ่องเต้ ทรงทอดพระเนตรพระพักตร์งามขององค์หญิงจากแคว้นเยว่ ซึ่งมาขอเข้าเฝ้าพระองค์อย่างเร่งด่วน พร้อมนำสาสน์จากชินอ๋องที่ยกเลิกการแต่งงานกับพระนางมาร้องขอให้ฟางหยางฮ่องเต้ทรงจัดการให้ได้รับความยุติธรรมกลับคืน “องค์หญิงเยว่วาวา! ที่เจ้าขอเข้าเฝ้าเป็นการด่วนเพราะต้องการให้ข้ารีบจัดพิธีอภิเษกสมรสให้เจ้ากับชินอ๋องอย่างเร่งด่วน ทั้งๆ ที่อนุชาของข้าได้บอกแล้วว่าเจ้าไม่มีคุณสมบัติที่จะมาเป็นพระชายาเอก แต่เจ้ากลับหาญกล้ากระทำการฝืนใจชินอ๋อง เช่นนี้มิเกรงกลัวว่าจะถูกว่าที่พระสวามีของเจ้าลงโทษทัณฑ์ร้ายแรงอย่างนั้นรึ” ฟางหยางฮ่องเต้รับสั่งถามหยั่งเชิงออกไป ในยามนี่องค์หญิงจากแคว้นเยว่เต็มไปด้วยแรงเคียดแค้นและอารมณ์หึงหวงอย่างยิ่งยวด พระนางได้รับความอับอายอย่างถึงที่สุดเมื่อถูกองค์หญิงแคว้นฉู่กระทำการไม่ไว้หน้าพระนางเช่นนั้น อีกทั้งยังล่วงรู้ความลับสุดยอดที่ปกปิดมาโดยตลอด และคนที่ล่วงรู้ความลับทุกคนจะต้องตายเพื่อให้ความลับดังกล่าวตายไปพร้อมกับคนผู้นั้น และนางร้ายหน้าสวยจากอนาคต คือชีวิตที่พระนางต้องหาทางกำจัดให้เร็วที่

พระตำหนักทรงงานฟางหยางฮ่องเต้“เสด็จพ่อนี่คือรายการสินสอดที่จะประทานให้วาวาของลูกพ่ะย่ะค่ะ ทรงตรวจสอบด้วยเถิดว่ายังมีสิ่งใดที่ตกหล่นอีกหรือไม่ ลูกจะได้รีบจัดหาให้ครบครัน” รัชทายาทรูปงามรับสั่งพร้อมยื่นรายการสินสอดให้พระราชบิดาทอดพระเนตรฟางหยางฮ่องเต้ทรงรับม้วนไม้ไผ่ที่บันทึกรายการสินสอดทั้งหมดเพื่อมอบให้องค์หญิงแคว้นฉู่จากพระโอรส พระพักตร์ส่ายไปมาเมื่อทอดพระเนตรความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับรัชทายาทของพระองค์“นี่เป็นครั้งแรกที่เจ้ากระตือรือร้นจัดเตรียมงานอภิเษกทุกอย่างด้วยตัวเองเช่นนี้ แม้กระทั่งสินสอดที่จะต้องมอบให้กับว่าที่พระชายาเอกของเจ้า แสดงว่าองค์หญิงผู้นี้ไม่ธรรมดาเลยทีเดียวเชียว” รับสั่งพร้อมเปล่งเสียงพระสรวลออกมาพระพักตร์คมคายที่แย้มยิ้มอยู่ตลอดเวลาพยักขึ้นลงเป็นการยอมรับในถ้อยรับสั่งดังกล่าว“เป็นความจริงดั่งรับสั่งของเสด็จพ่อทุกประการพ่ะย่ะค่ะ ไม่มีงานแต่งงานครั้งใดที่ลูกภูมิใจและอยากเร่งวันคืนให้มาถึงโดยเร็ววันเฉกเช่นครั้งนี้มาก่อน เพราะในที่สุดก็ได้พบสตรีที่พึงปรารถนาได้แล้ว... นางเพียบพร้อมทุกอย่าง โฉมสลักตราตรึงเหนือสตรีใดทั่วหล้า ถึงแม้ว่าในยามนี้รูปโฉมของนางอาจจะผิ

“หรือว่าชินอ๋องทรงล่วงรู้แล้วว่าองค์หญิงคือบุคคลเดียวกันกับที่กำลังค้นหาตัวอยู่ ก็เลยมัดมือชกจับองค์หญิงให้แต่งงานกับพระองค์ด้วยเสียเลย อาจเป็นไปได้นะพ่ะย่ะค่ะ” และนั่นทำให้นางมารร้ายจากยุคอนาคต ถลึงตาใส่คนสนิทของเธอทันทีพร้อมเอ็ดเสียงเขียวกลับไป “เจ้าพูดแต่ละอย่างให้มันมีความเป็นไปได้หน่อยจะได้ไหมลู่เหอ! มีเหตุผลอะไรที่อ๋องปีศาจผู้นั้นจับข้ามัดมือชกให้แต่งงานด้วยแบบนี้! บอกตรงๆ เลยนะข้าคิดว่าเรื่องนี้จะต้องไม่ชอบมาพากลเสียแล้ว” เฉินวาวากล่าวพร้อมยกมือขึ้นเท้าคางพลางครุ่นคิดตาม แต่แล้วเพียงครู่ความคิดหนึ่งพลันแล่นขึ้นอยู่ในสมองทันที ในขณะที่ลู่เหอซึ่งกำลังนั่งนิ่งไปชั่วขณะเอ่ยทูลถามกลับมาทันใด “องค์หญิงทรงคิดว่าเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับที่สิ่งทรงอยากรู้ใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ” ลู่เหอเอ่ยคำถามที่ให้ผู้อื่นได้ฟังแล้วไม่เข้าใจออกไปด้วยเพราะนางกำนัลมู่อิงนั่งอยู่ด้วยนั่นเอง ใบหน้าที่สวมหน้ากากทองคำปิดบังเอาไว้ในขณะนี้พยักหน้าขึ้นลงครั้นได้ยินเช่นนั้น จังหวะที่ดวงตากลมโตเห็นขบวนสินสอดกำลังทยอยขนเข้ามาภายในพระตำหนักบูรพาอย่างไม่ขาดสาย ประกาศให้ล่วงรู้ว่าชินอ๋อง ผู้เป็นเจ้าบ่าวตั้งใจมอบสิ่ง

ตำหนักประจิม “ปัง!” ฝ่ามือตบลงบนโต๊ะเสียงดังสนั่นติดตามด้วยร่างงามของสตรีสาวสูงศักดิ์ลุกพรวดพราดขึ้นยืนทันที “เจ้าว่าอะไรนะ! ชินอ๋องเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับองค์หญิงแคว้นฉู่อย่างนั้นรึ!” สุรเสียงรับสั่งตวาดดังกระหึ่มพร้อมทอดพระเนตรนางกำนัลคนสนิทเขม็ง “ปะ… เป็น... เป็นความจริงเพคะองค์หญิง พระบรมราชโองการเพิ่งไปถึงพระตำหนักบูรพา มีประกาศแต่งตั้งให้องค์หญิงแคว้นฉู่ทรงเป็นพระชายาเอกของชินอ๋อง กำหนดพิธีอภิเษกสมรสในวันมะรืนที่จะถึงนี้แล้วเพคะ หม่อมฉันได้ยินเต็มสองหู เห็นกับตาด้วยตัวเองเลยเพคะองค์หญิง” นางกำนัลคนสนิทจีบปากจีบคอรายงาน “ข้าไม่เชื่อ! ไม่เชื่อ!องค์หญิงแคว้นฉู่ ฝ่าบาททรงพระราชทานให้แก่องค์รัชทายาท เหตุไฉนนางกลับกลายเป็นคู่อภิเษกของชินอ๋องไปได้! ไม่มีทาง!”สุรเสียงตวาดออกมาอย่างเกรี้ยวกราดยิ่งนัก นางกำนัลคนสนิทถึงกับสะดุ้งโหยง เมื่อองค์หญิงของนางทรงมีพระอาการพิโรธเป็นยิ่งนัก ซึ่งผิดไปจากเดิมเสียนี่กระไรชนิดว่าหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว “ต่อให้เจ้าเห็นกับตาหรือได้ยินกับหู ข้าก็ไม่เชื่อในสิ่งที่เจ้าพูดแม้แต่น้อย! เมื่อเช้าข้าเพิ่งไปเข้าเฝ้าฝ่าบาททรงรับปากแล้วว่าจะจัดการให้ข้าได