บททั้งหมดของ ชายาข้ามภพ: บทที่ 11 - บทที่ 20

เพ่ยเพ่ยได้หนังสือแพทย์ที่น่าสนใจมาสี่ห้าเล่มและเข็มเงินอีกหนึ่งชุด นางเคยศึกษาเกี่ยวกับศาสตร์แพทย์แผนจีนและการฝังเข็มมาบ้างในชาติที่แล้ว ชาตินี้นางคงต้องรื้อฟื้นความจำ ปัดฝุ่นความรู้เก่าและศึกษาเพิ่มเติมสักเล็กน้อย เพ่ยเพ่ยรีบพาชิงชิงแอบกลับเข้าตำหนักทางประตูด้านหลัง ครั้งนี้นางจะไม่ยอมให้ใครจับไ

"..." เพ่ยเพ่ยเม้มปากแน่นไม่ได้เอ่ยคำใด มีเพียงใบหน้าสวยที่ขึ้นสีแดงระเรื่อชวนมองที่ทำให้เขานั้นแทบคลั่ง เพ่ยเพ่ยเคลิบเคลิ้มไปกับรสสวาทที่เขามอบให้ จนลืมสิ้นไปเสียทุกอย่างแล้ว นางยิ่งเป็นพวกจุดติดง่ายเสียด้วย นางเกลียดตัวเองนัก อ๋องหมิงจับมือนุ่มของนางให้ลูบลงต่ำอยู่ตรงหน้าท้องของเขา ก่อนที่จะ

อ๋องหมิงยื่นมือไปสัมผัสกับแก้มขาวเนียนของเพ่ยเพ่ยอย่างไม่รู้ตัว ทำไมเพียงแค่ได้นอนดูนางหลับก็ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหวได้ บางอย่างในตัวของนางช่างเย้ายวนใจนัก พอคิดเช่นนั้นเขาก็เริ่มรู้สึกปวดแก่นกายขึ้นมา"อื้อ"ร่างบางส่งเสียงไม่พอใจที่ถูกรบกวนให้ตื่น เพ่ยเพ่ยค่อยๆ ลืมตาขึ้นก่อนที่นางจะสบสายตาเข้ากับสา

-โรงหมอฝู้เหอ-เพ่ยเพ่ยหลังจากได้ตำราที่นางต้องการแล้วก็คะยั้นคะยอให้ชิงชิงพานางมาที่โรงหมอเพ่ยเพ่ยแอบส่องดูการจัดการภายในโรงหมอจากด้านนอกแต่ก็ไม่เห็นอะไรมากนัก นางสนใจและอยากจะเห็นการรักษาผู้ป่วยของที่นี่ แต่นางไม่รู้จะเข้าไปข้างในได้อย่างไรโดยที่ไม่ดูแปลกประหลาด นางจึงได้แต่ชะเง้อมอง พยายามสอดส่า

หึ...ข้านึกอยู่แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้อยู่ดีดีนางคงไม่คิดสนใจเรียนรู้วิชาแพทย์ขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุเช่นนี้หรอก นางคงจะรู้อยู่แล้วว่าไป๋หลิงฟงมาขลุกอยู่ที่นี่ทุกวัน ไม่คิดเลยว่านางจะวางแผนหลอกล่อบุรุษได้แนบเนียนถึงเพียงนี้ความจริงแล้วหลังจากเข้าเขตชางหลางเขาคิดจะตรงกลับไปที่ตำหนักอ๋องเลยเพราะอยากจะ