Share

บทที่ 14

last update Terakhir Diperbarui: 2024-12-05 09:00:33
ฝูเหวินตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนล้า นางหลับไม่ค่อยสนิทในคืนที่ผ่านมา เพราะมัวแต่คอยจัดแจงให้อิงหลัวไปสืบดูว่าอ๋องหมิงกลับถึงตำหนักใหญ่แล้วหรือยัง

เมื่อวานนางรอให้อ๋องหมิงมารับสำรับเย็นด้วยกันจนมืดค่ำแต่เขาก็ยังไม่กลับมา นางรอข่าวจากอิงหลัวไม่ไหวจึงหลับไปเสียก่อน

ฝูเหวินค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งเอนหลังพิงที่หัว
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 15

    อ๋องหมิงยื่นมือไปสัมผัสกับแก้มขาวเนียนของเพ่ยเพ่ยอย่างไม่รู้ตัว ทำไมเพียงแค่ได้นอนดูนางหลับก็ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหวได้ บางอย่างในตัวของนางช่างเย้ายวนใจนัก พอคิดเช่นนั้นเขาก็เริ่มรู้สึกปวดแก่นกายขึ้นมา"อื้อ"ร่างบางส่งเสียงไม่พอใจที่ถูกรบกวนให้ตื่น เพ่ยเพ่ยค่อยๆ ลืมตาขึ้นก่อนที่นางจะสบสายตาเข้ากับสา

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-05
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 16

    หลังจากที่เข้าหออย่างจับพลัดจับผลูในคืนนั้น ตอนนี้ก็ผ่านมาสี่วันแล้วที่เพ่ยเพ่ยไม่เห็นแม้แต่เงาของอ๋องหมิงเลย แต่นางก็หาได้สนใจไม่นางเอาแต่ศึกษาตำราแพทย์ในสมัยนี้ เพื่อหาความเชื่อมโยงของการแพทย์สมัยก่อนและสมัยปัจจุบันเข้าด้วยกัน นางทบทวนวิชาการฝังเข็มบ้างและพบว่าความรู้ส่วนใหญ่ก็เหมือนกัน เพราะการฝ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-06
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 17

    -โรงหมอฝู้เหอ-เพ่ยเพ่ยหลังจากได้ตำราที่นางต้องการแล้วก็คะยั้นคะยอให้ชิงชิงพานางมาที่โรงหมอเพ่ยเพ่ยแอบส่องดูการจัดการภายในโรงหมอจากด้านนอกแต่ก็ไม่เห็นอะไรมากนัก นางสนใจและอยากจะเห็นการรักษาผู้ป่วยของที่นี่ แต่นางไม่รู้จะเข้าไปข้างในได้อย่างไรโดยที่ไม่ดูแปลกประหลาด นางจึงได้แต่ชะเง้อมอง พยายามสอดส่า

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-06
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 18

    ชายหนุ่มได้แต่ยืนนิ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของถนน มือแกร่งกำแน่นจนสามารถมองเห็นเส้นเลือดนูนเด่นที่ปรากฏขึ้นบนหลังมือของเขาได้อย่างชัดเจน คิ้วหนาเริ่มขมวดเข้าหากัน เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกเช่นนี้มันคือสิ่งใด รู้แต่เพียงว่า 'เขาไม่พอใจ' และเขาก็ไม่ชอบความรู้สึกเช่นนี้เอาเสียเลยเขาอยากจะกระชากจับชายหญิงทั้งสอง

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-07
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 19

    หึ...ข้านึกอยู่แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้อยู่ดีดีนางคงไม่คิดสนใจเรียนรู้วิชาแพทย์ขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุเช่นนี้หรอก นางคงจะรู้อยู่แล้วว่าไป๋หลิงฟงมาขลุกอยู่ที่นี่ทุกวัน ไม่คิดเลยว่านางจะวางแผนหลอกล่อบุรุษได้แนบเนียนถึงเพียงนี้ความจริงแล้วหลังจากเข้าเขตชางหลางเขาคิดจะตรงกลับไปที่ตำหนักอ๋องเลยเพราะอยากจะ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-07
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 20

    "ข้อตกลงอันใด? " อ๋องหมิงถามออกไปอย่างนึกสนุกหึ...อยากรู้นักว่านางจะมีลูกไม้อะไรมาใช้กับข้าอีก"ได้โปรดเขียนหนังสือหย่าให้หม่อมฉันเถอะเพคะ หม่อมฉันจะได้ไม่ต้องอยู่เป็นก้างขวางคอท่านอ๋องกับแม่นางฝู ข้อเสนอดีดีเช่นนี้ท่านอ๋องจะไม่รับได้อย่างไร ไหนๆ ท่านอ๋องเองก็มิได้มีใจให้หม่อมฉันอยู่แล้ว""เหตุใดต้

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-08
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 21

    เหลยคังน้อมรับคำสั่งแล้วหันหลังเดินจากไป ปล่อยผู้เป็นนายที่นั่งครุ่นคิดอะไรต่อมิอะไรไว้เพียงลำพังในห้องหนังสืออ๋องหมิงนั่งมองตรงไปข้างหน้าด้วยใบหน้าและแววตาเรียบเฉย นิ้วเรียวยาวเคาะไปมาบนโต๊ะเป็นจังหวะในขณะที่กำลังคิดสับสนกับเรื่องของชายาที่ตนมิได้เต็มใจจะให้เป็นผู้นั้น นางต้องการไปจากเขาจริงๆ น่ะห

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-08
  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 22

    "..."ฝูเหวินชะงักไปเล็กน้อยด้วยความสับสน"ฝูเหวินต้องขอบพระทัยพระชายาที่ลำบากมาเยี่ยมหม่อมฉันถึงเรือนเพคะ อย่างไรอยู่รับน้ำชากับของว่างด้วยกันก่อนนะเพคะ"อิงหลัวนำน้ำชาและขนมเข้ามาทันทีที่ได้รับคำสั่ง ฝูเหวินลงมือรินชาแล้วส่งจอกชาให้กับเพ่ยเพ่ยด้วยตัวเองแหม แม่นางฝู ชวนให้อยู่แบบนี้คงมีแผนอะไรสินะ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-08

Bab terbaru

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 111

    -จวนตระกูลหยาง- "มากันแล้ว มากันแล้วขอรับ!" เสียงพ่อบ้านทั้งวิ่งทั้งตะโกนเรียกทุกคนในเรือนไปพร้อมๆ กัน ทุกคนวางมือจากงานที่ทำอยู่อย่างลนลานก่อนจะรีบไปรวมตัวกันที่หน้าประตูจวนเพื่อนต้อนรับอ๋องหมิงและพระชายา ระหว่างเดินทางอ๋องหมิงให้ม้าเร็วมาแจ้งตระกูลหยางล่วงหน้าแล้วว่าเขากำลังพาเพ่ยเพ่ยกลับมาชางห

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 110

    เพ่ยเพ่ยมองทั้งสามและพิจารณาถึงสิ่งที่อี้ซินบอก ใช่แล้ว คนเคร่งขรึมหน้าตาไร้อารมณ์เช่นเขาความจริงแล้วไม่น่าจะมีเด็กที่ไหนอยากเล่นด้วยเลยต่างหาก อาจเป็นเพราะสัมพันธ์พ่อลูกที่ตัดอย่างไรก็ไม่ขาดกระมัง เวลาล่วงเลยมาจนถึงเวลารับสำรับเย็น ไม่น่าเชื่อว่า อาหารพื้นๆ ในเรือนหลังไม่ใหญ่แต่อาหารมื้อนี้สำหรับ

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 109

    "ท่านพ่อ ท่านแม่ เมื่อไหร่จะตื่นเสียที พวกเรารอตั้งนานแล้วนะ" เด็กทั้งสองเคาะประตูอยู่หน้าห้องไม่หยุด อี้ซินมีสีหน้าซีดเผือด นางพยายามห้ามนายน้อยและคุณหนูอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่สองแฝดผู้เอาแต่ใจก็หาได้ฟังใครไม่ หลังจากที่รอบิดากับมารดามาตั้งแต่เช้า กระทั่งพวกเขารับสำรับเช้าเสร็จแล้วแต่ท่านพ่อท่

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 108

    "เมื่อกี้เจ้าจูบข้าก่อน" อ๋องหมิงมองเพ่ยเพ่ยพร้อมกับมุมปากที่ยกยิ้มขึ้น หัวใจกระตุกเพราะนางไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน ทุกครั้งมีเพียงเขาที่เป็นฝ่ายจูบนางก่อนและเกือบทุกครั้งคือการบังคับให้นางต้องรับจูบจากเขา "ใช่เพคะ มิได้หรือ" "ทำไมจะมิได้ เปิ่นหวางชอบ" เพ่ยเพ่ยมอบจุมพิตแผ่วเบาบนริมฝีปากของเขาอีกครั

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 107

    "แล้วหม่อมฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าหม่อมฉันพูดอันใดไปบ้าง ท่านอ๋องก็บอกหม่อมฉันสิเพคะ" "เจ้าจับหน้าเปิ่นหวาง เรียกข้าว่าอ้ปป้าแล้วยังบอกว่าหากได้จูบอ้ปป้าสักครั้งจะตั้งใจทำงาน" "หา! หม่อมฉันเนี่ยนะเพคะกล่าวเช่นนั้นออกมา" แต่ภาษาวัยรุ่นแบบนั้น ไม่ใช่แกแล้วเขาจะคิดเองได้หรือไงเล่ายัยบ้า เมื่อคิดได้เช่

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 106

    "เจ้าพูดอะไรของเจ้า ยิ่งฟังเจ้าข้าก็ยิ่งงง ท่านอ๋องเคยไปรังแกเจ้าด้วยรึ" "หึ เจ้าอยากโดนรุมซ้อมดูบ้างไหมล่ะ คนของเขาเท้าหนักๆ กันทั้งนั้น เพราะอารมณ์หึงหวงอย่างมิมีเหตุผลของเขาอย่างไรล่ะ" อย่าให้เขาบรรยายเลย บุรุษยุคนี้ หน้าใหญ่ใจโต ถือว่าตนมีอำนาจก็ไม่เห็นหัวใครทั้งนั้น กดทุกคนให้อยู่ต่ำหมดไม่ว่า

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 105

    อ๋องหมิงได้ยินดังนั้นก็หันขวับไปจ้องหน้าเพ่ยเพ่ย แขนแกร่งทั้งสองข้างจับข้อมือเล็กของนางแน่น แล้วดึงมือนางที่จับกุมใบหน้าของตนออก แววตาของเขาเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธแต่กลับแอบแฝงความน้อยเนื้อต่ำใจเอาไว้ เขายังจำได้ เมื่อครั้งที่เห็นนางเมาในคราแรกแล้วเพ้อถึงแต่อ้ปป้านั่น แค่คิดถึงเรื่องนั้นขึ้นมาเขาก็แ

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 104

    อันที่จริงเรือนเหมยฮวาก็ไม่ได้ไกลอะไร แต่เพ่ยเพ่ยก็ไม่ได้ปฏิเสธนายหญิงหลิว เพราะหากไม่รับปากนาง นางก็จะคะยั้นคะยอไม่เลิก เพ่ยเพ่ยเองก็ชินกับนิสัยนายหญิงหลิวแล้ว นางชอบเวลาที่ลูกหลานอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา อ๋องหมิงต้องยอมรับว่าเหล้าโซจูที่หลินเฟิงอี้นำมานั้นค่อนข้างแรง ดื่มไปเพียงนิดก็แสบไปทั้งลำคอ

  • ชายาข้ามภพ   บทที่ 103

    "เฟิงอี้ หวังว่าเจ้าคงจะไม่ลืมที่เคยสัญญาเอาไว้เมื่อคราวก่อน" "ย่อมไม่ลืม" หลินเฟิงอี้กระดิกนิ้วเรียกให้บ่าวคนสนิทนำไหเหล้าเข้ามา "ตามที่ขอ ข้าหมักเองกับมือ นี่โซจูตามสูตรที่ได้มาจากโชซอนเลยนะ" "ว๊าว อ้ปป้า เยี่ยมสุดๆ ไปเลย ข้าขอคารวะ หากรู้มาก่อนว่าเจ้าจะมาวันนี้ ข้าคงทำกิมจิไว้รอแล้ว" เพ่ยเพ่

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status