Se connecterShare
บทที่ 17
Dernière mise à jour:
2024-12-06 09:00:48
Related chapter
ชายาข้ามภพ บทที่ 18
ชายหนุ่มได้แต่ยืนนิ่งอยู่อีกฟากหนึ่งของถนน มือแกร่งกำแน่นจนสามารถมองเห็นเส้นเลือดนูนเด่นที่ปรากฏขึ้นบนหลังมือของเขาได้อย่างชัดเจน คิ้วหนาเริ่มขมวดเข้าหากัน เขาไม่รู้ว่าความรู้สึกเช่นนี้มันคือสิ่งใด รู้แต่เพียงว่า 'เขาไม่พอใจ' และเขาก็ไม่ชอบความรู้สึกเช่นนี้เอาเสียเลยเขาอยากจะกระชากจับชายหญิงทั้งสอง
Dernière mise à jour : 2024-12-07ชายาข้ามภพ บทที่ 19
หึ...ข้านึกอยู่แล้วว่าต้องเป็นเช่นนี้อยู่ดีดีนางคงไม่คิดสนใจเรียนรู้วิชาแพทย์ขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุเช่นนี้หรอก นางคงจะรู้อยู่แล้วว่าไป๋หลิงฟงมาขลุกอยู่ที่นี่ทุกวัน ไม่คิดเลยว่านางจะวางแผนหลอกล่อบุรุษได้แนบเนียนถึงเพียงนี้ความจริงแล้วหลังจากเข้าเขตชางหลางเขาคิดจะตรงกลับไปที่ตำหนักอ๋องเลยเพราะอยากจะ
Dernière mise à jour : 2024-12-07ชายาข้ามภพ บทที่ 20
"ข้อตกลงอันใด? " อ๋องหมิงถามออกไปอย่างนึกสนุกหึ...อยากรู้นักว่านางจะมีลูกไม้อะไรมาใช้กับข้าอีก"ได้โปรดเขียนหนังสือหย่าให้หม่อมฉันเถอะเพคะ หม่อมฉันจะได้ไม่ต้องอยู่เป็นก้างขวางคอท่านอ๋องกับแม่นางฝู ข้อเสนอดีดีเช่นนี้ท่านอ๋องจะไม่รับได้อย่างไร ไหนๆ ท่านอ๋องเองก็มิได้มีใจให้หม่อมฉันอยู่แล้ว""เหตุใดต้
Dernière mise à jour : 2024-12-08ชายาข้ามภพ บทที่ 21
เหลยคังน้อมรับคำสั่งแล้วหันหลังเดินจากไป ปล่อยผู้เป็นนายที่นั่งครุ่นคิดอะไรต่อมิอะไรไว้เพียงลำพังในห้องหนังสืออ๋องหมิงนั่งมองตรงไปข้างหน้าด้วยใบหน้าและแววตาเรียบเฉย นิ้วเรียวยาวเคาะไปมาบนโต๊ะเป็นจังหวะในขณะที่กำลังคิดสับสนกับเรื่องของชายาที่ตนมิได้เต็มใจจะให้เป็นผู้นั้น นางต้องการไปจากเขาจริงๆ น่ะห
Dernière mise à jour : 2024-12-08ชายาข้ามภพ บทที่ 22
"..."ฝูเหวินชะงักไปเล็กน้อยด้วยความสับสน"ฝูเหวินต้องขอบพระทัยพระชายาที่ลำบากมาเยี่ยมหม่อมฉันถึงเรือนเพคะ อย่างไรอยู่รับน้ำชากับของว่างด้วยกันก่อนนะเพคะ"อิงหลัวนำน้ำชาและขนมเข้ามาทันทีที่ได้รับคำสั่ง ฝูเหวินลงมือรินชาแล้วส่งจอกชาให้กับเพ่ยเพ่ยด้วยตัวเองแหม แม่นางฝู ชวนให้อยู่แบบนี้คงมีแผนอะไรสินะ
Dernière mise à jour : 2024-12-08ชายาข้ามภพ บทที่ 23
-ตำหนักจันทรา-อ๋องหมิงเดินมาถึงตำหนักจันทราก็ไม่เห็นใคร ตำหนักเงียบราวกับปิดตาย“ไม่มีใครอยู่ที่นี่แล้วหรืออย่างไร ไปมุดหัวอยู่ที่ใดกันทั้งนายทั้งบ่าว!”ชิงชิงได้ยิาเสียงตวาดลั่นของอ๋องหมิงก็รีบออกมายังหน้าประตูตำหนัก นางกลัวจนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว“ท่านอ๋อง คือว่าพระชายากำลังพักผ่อนอยู่ในห้องบรรทมเพค
Dernière mise à jour : 2024-12-09ชายาข้ามภพ บทที่ 24
นางต้องทำให้เขาตายใจ ให้เขาโปรดปรานนางเช่นเดียวกับฝูเหวิน หลังจากนั้นก็ค่อยวางแผนหาวิธีออกไปที่นี่ คงจะพอมีทางอยู่บ้าง แม้ว่าอาจจะต้องเปลืองตัวสักเล็กน้อยแต่ก็ถือว่าคุ้ม อย่างไรที่นางเสียให้เขาไปก็เอากลับคืนมาไม่ได้อยู่แล้ว-ห้องหนังสือ-"เจ้าออกไปได้ ตามนางต่อไป""พะย่ะค่ะ"องครักษ์เงาหันหลังแล้วหา
Dernière mise à jour : 2024-12-09ชายาข้ามภพ บทที่ 25
เมื่อเพ่ยเพ่ยเดินมาถึงที่ห้องหนังสือ เหลยคังก็ทำความเคารพนางและรีบแจ้งแก่ท่านอ๋องอย่างรู้หน้าที่"พระชายาเสด็จมาพะย่ะค่ะ""ให้นางเข้ามา"เหลยคังเปิดประตูพร้อมกับเชิญเพ่ยเพ่ยให้เข้าไปด้านใน"เชิญพระชายาพะย่ะค่ะ""อืม ชิงชิงเจ้ารอเราอยู่ข้างนอกก่อน""เพคะ"เมื่อเพ่ยเพ่ยเดินเข้าไปข้างในนางก็เห็นอ๋องหมิ
Dernière mise à jour : 2024-12-09
Latest chapter
ชายาข้ามภพ บทที่ 111
-จวนตระกูลหยาง- "มากันแล้ว มากันแล้วขอรับ!" เสียงพ่อบ้านทั้งวิ่งทั้งตะโกนเรียกทุกคนในเรือนไปพร้อมๆ กัน ทุกคนวางมือจากงานที่ทำอยู่อย่างลนลานก่อนจะรีบไปรวมตัวกันที่หน้าประตูจวนเพื่อนต้อนรับอ๋องหมิงและพระชายา ระหว่างเดินทางอ๋องหมิงให้ม้าเร็วมาแจ้งตระกูลหยางล่วงหน้าแล้วว่าเขากำลังพาเพ่ยเพ่ยกลับมาชางห
ชายาข้ามภพ บทที่ 110
เพ่ยเพ่ยมองทั้งสามและพิจารณาถึงสิ่งที่อี้ซินบอก ใช่แล้ว คนเคร่งขรึมหน้าตาไร้อารมณ์เช่นเขาความจริงแล้วไม่น่าจะมีเด็กที่ไหนอยากเล่นด้วยเลยต่างหาก อาจเป็นเพราะสัมพันธ์พ่อลูกที่ตัดอย่างไรก็ไม่ขาดกระมัง เวลาล่วงเลยมาจนถึงเวลารับสำรับเย็น ไม่น่าเชื่อว่า อาหารพื้นๆ ในเรือนหลังไม่ใหญ่แต่อาหารมื้อนี้สำหรับ
ชายาข้ามภพ บทที่ 109
"ท่านพ่อ ท่านแม่ เมื่อไหร่จะตื่นเสียที พวกเรารอตั้งนานแล้วนะ" เด็กทั้งสองเคาะประตูอยู่หน้าห้องไม่หยุด อี้ซินมีสีหน้าซีดเผือด นางพยายามห้ามนายน้อยและคุณหนูอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่สองแฝดผู้เอาแต่ใจก็หาได้ฟังใครไม่ หลังจากที่รอบิดากับมารดามาตั้งแต่เช้า กระทั่งพวกเขารับสำรับเช้าเสร็จแล้วแต่ท่านพ่อท่
ชายาข้ามภพ บทที่ 108
"เมื่อกี้เจ้าจูบข้าก่อน" อ๋องหมิงมองเพ่ยเพ่ยพร้อมกับมุมปากที่ยกยิ้มขึ้น หัวใจกระตุกเพราะนางไม่เคยทำเช่นนี้มาก่อน ทุกครั้งมีเพียงเขาที่เป็นฝ่ายจูบนางก่อนและเกือบทุกครั้งคือการบังคับให้นางต้องรับจูบจากเขา "ใช่เพคะ มิได้หรือ" "ทำไมจะมิได้ เปิ่นหวางชอบ" เพ่ยเพ่ยมอบจุมพิตแผ่วเบาบนริมฝีปากของเขาอีกครั
ชายาข้ามภพ บทที่ 107
"แล้วหม่อมฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าหม่อมฉันพูดอันใดไปบ้าง ท่านอ๋องก็บอกหม่อมฉันสิเพคะ" "เจ้าจับหน้าเปิ่นหวาง เรียกข้าว่าอ้ปป้าแล้วยังบอกว่าหากได้จูบอ้ปป้าสักครั้งจะตั้งใจทำงาน" "หา! หม่อมฉันเนี่ยนะเพคะกล่าวเช่นนั้นออกมา" แต่ภาษาวัยรุ่นแบบนั้น ไม่ใช่แกแล้วเขาจะคิดเองได้หรือไงเล่ายัยบ้า เมื่อคิดได้เช่
ชายาข้ามภพ บทที่ 106
"เจ้าพูดอะไรของเจ้า ยิ่งฟังเจ้าข้าก็ยิ่งงง ท่านอ๋องเคยไปรังแกเจ้าด้วยรึ" "หึ เจ้าอยากโดนรุมซ้อมดูบ้างไหมล่ะ คนของเขาเท้าหนักๆ กันทั้งนั้น เพราะอารมณ์หึงหวงอย่างมิมีเหตุผลของเขาอย่างไรล่ะ" อย่าให้เขาบรรยายเลย บุรุษยุคนี้ หน้าใหญ่ใจโต ถือว่าตนมีอำนาจก็ไม่เห็นหัวใครทั้งนั้น กดทุกคนให้อยู่ต่ำหมดไม่ว่า
ชายาข้ามภพ บทที่ 105
อ๋องหมิงได้ยินดังนั้นก็หันขวับไปจ้องหน้าเพ่ยเพ่ย แขนแกร่งทั้งสองข้างจับข้อมือเล็กของนางแน่น แล้วดึงมือนางที่จับกุมใบหน้าของตนออก แววตาของเขาเต็มไปด้วยความกรุ่นโกรธแต่กลับแอบแฝงความน้อยเนื้อต่ำใจเอาไว้ เขายังจำได้ เมื่อครั้งที่เห็นนางเมาในคราแรกแล้วเพ้อถึงแต่อ้ปป้านั่น แค่คิดถึงเรื่องนั้นขึ้นมาเขาก็แ
ชายาข้ามภพ บทที่ 104
อันที่จริงเรือนเหมยฮวาก็ไม่ได้ไกลอะไร แต่เพ่ยเพ่ยก็ไม่ได้ปฏิเสธนายหญิงหลิว เพราะหากไม่รับปากนาง นางก็จะคะยั้นคะยอไม่เลิก เพ่ยเพ่ยเองก็ชินกับนิสัยนายหญิงหลิวแล้ว นางชอบเวลาที่ลูกหลานอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา อ๋องหมิงต้องยอมรับว่าเหล้าโซจูที่หลินเฟิงอี้นำมานั้นค่อนข้างแรง ดื่มไปเพียงนิดก็แสบไปทั้งลำคอ
ชายาข้ามภพ บทที่ 103
"เฟิงอี้ หวังว่าเจ้าคงจะไม่ลืมที่เคยสัญญาเอาไว้เมื่อคราวก่อน" "ย่อมไม่ลืม" หลินเฟิงอี้กระดิกนิ้วเรียกให้บ่าวคนสนิทนำไหเหล้าเข้ามา "ตามที่ขอ ข้าหมักเองกับมือ นี่โซจูตามสูตรที่ได้มาจากโชซอนเลยนะ" "ว๊าว อ้ปป้า เยี่ยมสุดๆ ไปเลย ข้าขอคารวะ หากรู้มาก่อนว่าเจ้าจะมาวันนี้ ข้าคงทำกิมจิไว้รอแล้ว" เพ่ยเพ่
