All Chapters of HIS INNOCENT WHORE (La Gresa series #1): Chapter 31 - Chapter 40

NAGISING si Adella na wala na si Apollo sa tabi niya, pero napansin din naman niya agad ang note na iniwan nito. Napangiti siya nang mabasa iyon. Atleast, hindi ito basta-basta umaalis na lamang. Alas-dies na ng umaga kaya bumangon na siya. Naglinis ng katawan at ng penthouse, para lamang maibsan ang pagkainip niya. Bago sumapit ang alas-dose ay nagluto na siya ng pagkain niya, kakain na rin sana siya nang biglang may mag-door bell. Nagliwanag ang mukha niya. Umuwi si Apollo para sabayan siyang kumain? Dali-dali siyang tumayo at nagtungo sa pinto. Ano kayang gimik ni Apollo? Dati-rati naman e diretso na itong pumapasok sa loob. Ang malawak na ngiti niya ay biglang naglaho nang mabungaran kung sino ang nag-door bell. Isang matangkad, kayumanggi, maganda at mukhang istriktong babae ang nabungaran niya. Tila female version ito ni Apollo. Napaka-intimidating ng dating nito, lalo na nang makita niya ang pagkunot ng noo nito at ang marahang pagtaas ng kilay nang mapagmas

"SORRY about that, Adella." Napatigil si Adella sa planong pagsakay na sana sa sasakyan nang magsalita si Apollo. Nginitian niya ito at tinapik sa balikat. "Ayos lang 'yun, ano ka ba. Tayo na." Pagkasabi nun ay sumakay na ang dalaga sa kotse. Napailing si Apollo, alam niya pilit lang itinatago ni adella ang tunay na nararamdaman. Umikot na rin siya para makasakay. Kakausapin niya ang ate niya pero magpapalipas muna siya ng ilang araw. Ayaw din niyang magpang-abot sila na naiinis siya rito, baka mag-away sila. Iyon ang ayaw niyang mangyari. Imbes na umuwi sa Penthouse, dinala niya si Adella sa isang kainan sa overlooking sa city. Mas nakaka-relax doon at alam niyang mawawala pareho ang masamang awra na kanina ay nararamdaman nila. Doon ay masaya silang kumain habang nagkukwentuhan. Napaka liit lamang ng kaligayahan ni Adella, kahit yata saan niya dalhin ito ay okay lang, sa mahal na restaurant o sa murang kainan. She's always smiling, iyon ang paulit-ul

"HEY." Napatingin si Adella sa papalapit na si Rigel. Kasalukuyan niyang nakaupo sa kubo, isinama kasi siya ngayon ni Apollo. "Hello, Rigel," aniya sa binata na nakangiti sa kanya. Nginitian niya rin ito. Mukha naman talaga itong mabait, pero bad boy lang ang datingan. Sa tagal-tagal na niyang nakikita at nakakasama ito, ngayon lamang siya nito kinausap ng sarilinan. Abala kasi si Apollo sa pakikipag-usap sa mga tao sa plantasyon. Umupo sa tabi niya ang binata pagkalapit sa kanya. "Alam mo, unang beses pa lang kitang nakita, parang may kamukha ka," anito at muli siyang pinagmasdan "Kamukha? Sino naman?" Curious niyang tanong. "Iyon ang hindi ko alam. Everytime I see you, you remind me of someone, someone I knew maybe? Pero hindi ko matukoy." Natawa siya. "Baka may kamukha o kahawig ako sa mga babaeng nakasalamuha mo na noon pa man?" Ito naman ang natawa. "Yeah, maybe." Biglang lumipad ang pansin nito sa kwintas

NAMAMAGA ang mga mata niya, dahil kakaiyak nang makauwi sa penthouse. Buti mabait ang driver nina Apollo at hinatid siya nito. Agad siyang tumuloy sa kwarto at doon umiyak ng umiyak muli, nang maalala ang mga tagpo sa mansion kanina. Nag-flashback ang lahat ng masasayang ala-ala nila ni Apollo, lahat-lahat. Patuloy pa rin ang kanyang paghikbi, hindi niya akalain na sa ganito lamang sila magtatapos ng binata. Akala niya okay na sila, akala niya okay na ang lahat. Ngayon pa lamang ay humihingi na siya ng kapatawaran kay Apollo, kung bakit niya ito iiwan, mahina siya dahil hindi niya kayang ipaglaban si Apollo. Pero kasi, natatakot siya para sa anak niya, kung ano ang magiging buhay nito malapit sa pamilya ni Apollo. Ayaw niyang mamili si Apollo, sa pagitan nila at pagitan ng pamilya nito. Ayaw niyang mapunta sa ganoong sitwasyon ang binata. Di baleng siya na lang ang mahirapan. Nang kumalma ay hinanap niya ang bag at pinasok doon ang gamit niya. Iniwan ang mga gamit

NAGISING si Adella sa malamig na kwarto at may puting pintura. Alam niyang nasa hospital siya nang mga oras na 'yon, pagkaalala sa kinalalagyan, kinabahan siya at mabilis na kinapa ang tiyan. Nakahinga siya ng maluwag nang masalat ang umbok doon. Biglang bumaling ang pansin niya sa pinto nang bumukas iyon at pumasok ang isang nurse. "Sa wakas gising ka na po Misis, teka lang at tatawagin ko si Doctor Serrano." Sasagot pa lamang sana siya nang bigla na itong umalis. Marahan siyang bumangon mula sa pagkakaupo at sumandal sa headboard ng kama. Napangiwi pa siya nang maramdamang may sumigid na namang kirot sa kanyang tiyan. Lubos ang pasasalamat niya na ligtas sila ng baby niya. Buti na lang tinulungan siya ng mga taong nakabangga sa kanya. Napapitlag siya nang muling bumukas ang pinto, akala niya ang nurse kanina ang bumalik, pero ang nakita niyang pumasok ay isang lalaking naka-coat na puti. Ito siguro ang Doctor na sinasabi ng nurse. Matangkad ito, maputi at kun