All Chapters of ข้ามภพมารักเธอ: Chapter 21 - Chapter 29

“เหล้าที่นี่รุนแรงจังเลยนะครับ…เอือก…”ผมบอกไปพลางส่งไหดินกลับคืนพี่เข้มไป แกก็ยื่นมือมารับไหดินไปจากผมและยกขึ้นกระดกดื่มต่อผมก็ดื่มและเราสามคนก็ต่างพากันร้องเพลงที่ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนจากลุงสิงห์และพี่เข้มเราสังสรรค์กันนานสองนาน นานจนผมไม่สามารถรับรู้ได้ว่าตอนนี้กี่โมงแล้วเพราะที่นี่ไม่มีนาฬิกาสิ่งเดียวที่จะบอกเวลาเราได้คือ พระอาทิตย์ขึ้นและพระอาทิตย์ตกกับพระจันทร์…ผมเองก็ไม่รู้ว่าทำไมที่นี่ถึงได้ทุรกันดารแบบนี้ ขาดความเจริญไปเสียหมด………………………………ชายหนุ่มหน้าหล่อคมเข้มมีนามว่าเข้มหิ้วปีกของสารวัตรหนุ่มดาวเหนือที่หลับใหลเพราะพิษจากของน้ำเมาที่หนุ่มชาวบ้านที่นี่ดื่มกินยามเย็นเป็นประจำเข้ามายังในบ้านของเขาเข้มวางร่างของดาวเหนือนอนลงไปบนที่เตียงนอนไม้ไผ่ของเขาอย่างเบามือ โดยที่เขาไม่ค่อยเมาเท่าไหร่ เพราะเขาดื่มกินจนชาชินไปแล้ว เหล้าแค่นี้ไม่ละคายคอทองคำของเขาเลยสักนิดแต่ดูหนุ่มหน้าหล่อนี่สิ เมาแอ๋เลยทำให้เข้มหัวเราะออกมาก่อนจะส่ายศีรษะไปให้กับความน่าเอ็นดูของชายหนุ่มแปลกประหลาดที่เขาพบเจอคนนี้เขานั่งทางในสื่อกระแสจิตถึงที่มาของชายคนนี้ ก็พบว่าเขาเป็นจากดินแดนที่อยู่ห่างไกลจากที่เขา

“อื้อออ…พี่เข้มครับ…”ผมร้องเรีียกของเสียงหลงเมื่อพี่เข้มจัดการสอดใส่ปลายนิ้วเรียวของเขาให้เร็วขึ้นโดนโพรงปากของเขากำลังดูดดึงลูกบอลกลมกลึงของผมทั้งสองลูกเล่นอยู่ทำให้ผมกระสับกระส่ายร่างกายไปมา“อื้อออออ”“อ๊าาาาาาาห์..!!”ผมร้องออกมาด้วยความเสียวซ่านผมหลับตาพริ้มที่รับรู้ได้ว่าในตอนนี้พี่เข้มได้ถอดถอนปลายนิ้วเรียวของเขาออกมาจากช่องทางรักของผมเรียบร้อยแล้วและแปรเปลี่ยนมาจับร่างผมให้นอนหงานราบไปกับเตียงนอนไม้ไผ่ที่เย็นนะเยือกเย็นเพราะอากาศยามค่ำคืนแบบนี้พรึบ“อื้อออ…พี่เข้ม…”ผมเรียกพี่เข้มเสียงเเผ่วเบาพลางมองการกระทำของเขาที่ในตอนนี้เขาจับท่อนขาแกร่งของผมทั้งสองข้างยกสูงขึ้นและจัดการอ้ามันออกมาจากกันก่อนจะสอดแทรกร่างของเขามาตรงหว่างของผมและจัดการใช้ท่อนเอ็นยักษ์ของเขาถูไถทักทายท่อนเอ็นร้อนของผมก่อนที่เขาจะเลื่อนต่ำลงไปที่ช่องทางรักของผม“ถุย!”พี่เข้มถุยน้ำลายของเขาลงไปบนท่อนเอ็นร้อนของเขาก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผม ที่นอนหอบหายใจเหนื่อยถี่ด้วยความเสียวซ่านและความกลัว เพราะผมไม่เคยมีอะไรกับใครก่อนพี่เข้มเป็นคนแรกของผมที่จะได้เปิดบริสุทธิ์ประตูหลังของผม“อื้ออออ….”“พร้อมนะ…”เขาเอ่ยถาม

“มันยังเป็นรูโบ๋อยู่เลย….”พี่เข้มเอ่ยออกมาเสียงเรียบก่อนจะเงยหน้าจากร่องก้นของผมมามองหน้าผม ผมก็มองหน้าเขาด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าวด้วยความเขินอายพี่เข้มจ้องมองหน้าผมด้วยสีหน้าที่สื่อว่าเขาเห็นใจผมและสงสารผม ผมจึงยันตัวลุกขึ้นนั่งและยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าของพี่เข้ม“แล้วพี่มีความสุขไหมครับ….กับเรื่องเมื่อคืนนี้ของเรา…”ผมเอ่ยถามพี่เข้มเสียงกระเส่าพร้อมกับกดปลายจมูกโด่งของตัวเองแนบลงไปบนแก้มนวลของพี่เข้มที่ไร้สิวแต่กลับเนียนเรียบจนน่าตกใจ“แล้ว…เอ็งล่ะ…มีความสุขไหม…?”พี่เข้มไม่ตอบผมแต่กลับเอ่ยถามผมต่อโดยที่เขายื่นริมฝีปากมาคลอเคลียที่ริมฝีปากของผม ผมก็กระตุกรอยยิ้มขึ้นมาก่อนกดริมฝีปากหนักๆลงแนบไปบนริมฝีปากของพี่เข้ม พี่เข้มเองก็กดทับริมฝีปากของผมกลับมาก่อนที่ผมจะเป็นฝ่ายผละออกมาจากใบหน้าเข้มของเขาแทน“ผม…มีความสุขมากครับ…ที่ได้ตกเป็นของพี่เข้ม…”ผมเอ่ยออกไปพร้อมกับยื่นมือไปลูบไล้ต้นคอของพี่เข้มขยับเลื่อนลงมาที่หน้าอกแกร่งของเขาพร้อมกับลูบไล้อย่างลุ่มหลง ผมไม่เคยตกเป็นของใครและผมเองก็ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนด้วยมีอะไรกับผู้หญิงก็อาจจะมีบ้าง เวลาเหงา แต่ผมรู้ใจตัวเองดี….ว่าพวกเธอไม่ใช

บ่ายวันเดียวกันบ้านพรานเข้ม…. พรึบ“โอ้ยยย….!”ผมร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดที่ด้านหลังในก้นของผมที่รับรู้ได้ถึงความระบมจากการที่ผมโดนพี่เข้มจัดเต็มไปเมื่อคืนและยังต่อด้วยเมื่อเช้านี่อีกยกหนึ่งรูทวารผมคงจะระบมหนักเกินไปแล้ว ก็แน่ล่ะ ของพี่เข้มแกเล็กๆซะที่ไหนกัน ใหญ่กว่าของผมที่ผมก็คิดว่าใหญ่เกินมาตรฐานของชายไทยมากแล้ว แต่กลับเจอของพี่เข้มใหญ่กว่าของผมอีกอ่ะและตอนนี้ผมก็กำลังพยายามเดินอย่างช้าๆเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนรูทวารหนักของผมจนมากเพิ่มขึ้นไปอีกเพราะมันจะได้ไม่เจ็บปวดไปมากกว่านี้ครั้งแรกมันเจ็บก็รู้แต่ครั้งสองนี้กลับสมยอมให้เขาอีกซะอย่างงั้น ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันพรึบ“เป็นอะไรของเอ็งล่ะ…เดินแปลกๆชอบกล…?”เสียงสงสัยดังมาจากลุงสิงห์ที่นั่งชันเข่าข้างหนึ่งที่แคร่ไม้หน้าบ้านแกเช่นเดิมมองผมด้วยสีหน้าแปลกใจ ผมก็ยิ้มแหยๆให้เขา โดยไม่รู้จะตอบอะไรเขา จะให้บอกไปตรงๆว่าลูกชายแกเป็นคนทำก็ไม่ใช่เรื่อง พรึบ“หึ…”เสียงแค่นหัวเราะจากผู้ชายที่กำลังนั่งใช้ขวานผ่าไม้เพื่อจะนำไปทำฟืนอยู่ข้างบ้านถัดจากตีนบันไดบ้านดังมาทำให้ผมหันขวับกลับไปมองค้อนเขาอย่างเอาเรื่อง ตัวเองเป็นคนทำแท้ๆยังจะมีหน

“ข้าไม่รับรองความปลอดภัย…..”พี่เข้มว่าพลางหรี่ตามองต่ำลงไปที่ด้านหลังของผม นั่นคือก้นงอนที่อวบอั๋นของผมนั่นเอง“กะก็ได้…ผมจะไปรอพี่ที่บ้าน….”ผมจำใจบอกพี่เข้มไปพลางทำหน้าเบะอย่างอิดออดใจที่ไม่ยอมรับในคำสั่งห้ามของพี่เข้ม“เข้าใจข้าเถอะ…วันนี้มันไม่ดี….”พี่เข้มว่าพร้อมกับจ้องมองผมด้วยสายตาเป็นห่วง“ก็ได้ครับ…..”ผมเอ่ยต่อเสียงอ่อนก่อนจะทำท่าหันหลังให้พี่เข้มแต่ก็โดนพี่เข้มคว้าข้อมือของผมไว้ซะก่อนพรึบทำให้ผมต้องหันหน้ากลับไปเผชิญหน้ากับพี่เข้มตามเดิมพร้อมกับมองเขาด้วยสายตาสงสัย หรือเขาจะเปลี่ยนใจให้ผมตามไปเล่นน้ำตกด้วยแล้ว“ไม่ต้องยิ้มกริ่มขนาดนี้…ข้าพูดแล้ว..ไม่มีวันเปลี่ยนใจ…”พี่เข้มว่าเสียงเข้มพร้อมกับทำหน้าตาจริงจังใส่ผม ผมก็หน้าสลดลงทันที “แล้วรั้งผมไว้ทำไม?”ผมถามเขาเสียงเข้มพร้อมเบะปากใส่เขา พี่เข้มก็มองหน้าผมก่อนจะเอื้อมมือทั้งสองข้างของเขาไปปลดสร้อยเชือกเทียนถักมือเส้นสีดำที่ผมเห็นเขาใส่ติดตัวไว้ตลอดตั้งแต่วันแรกที่ผมเจอเขาพรึบพี่เข้มปลดสร้อยเชือกเทียนถักเส้นก็ยื่นมันส่งมาให้ผม ผมก็มองหน้าพี่เข้มกับสร้อยเชือกสลับกับอย่างสงสัย“ข้าจิตใจพะว้าพะวัง…เป็นห่วงเอ็งยังไงชอบกล”พี่เข้ม