All Chapters of ลิขิตปรารถนากากีข้ามภพ: Chapter 11 - Chapter 20

นางกายหอมคิด ทั้งหน้าอก สะโพก ตูมเต่งกลมไปหมด เอวก็คอดหยั่งกะมด แถมตรงนั้น... ก็เหมือนผู้ใหญ่เต็มตัวแล้วด้วย หลังเสวยหรือเกือบจะเรียกว่าสวาปามอาหารมื้อเช้าไปจนเกลี้ยงสำรับ กากีก็ถูกจับแต่งตัวห่มผ้ามิดชิด เอาผ้าคลุมศีรษะ เดินออกจากห้องตน ออกไปข้างนอก ความหนาของผ้ามากพอจะทำให้คนภายนอกมองทะลุเข้ามาไม่ได้ แต่ตัวกากีเองนั้นดวงตาแนบอยู่กับผ้าจึงมองลอดออกไปได้ ในยามกลางวันแสงแดดทำให้ภาพความใหญ่โตโอ่อ่าอลังการของพระราชวังเมืองพาราณสีเด่นชัด งดงามไม่แพ้ภาพในจินตนาการตอนที่อ่านหนังสือ เพียงออกมาจากห้อง เธอก็ได้ยินเสียงดนตรีไพเราะ คล้ายเสียงพิณจีนผสมฮาร์ป ดังกังวานไปทั่ว “เสียงพิณเทวะของนาฏกุเวร ไพเราะยิ่งนัก” นางกำนัลนางหนึ่งที่ประคองด้านขวาเอ่ยขึ้น “จุ๊ๆ” นางกำนัลที่ประคองซ้ายทำเสียงดุห้าม “อย่าอึงไป พระสนมแก้วได้ยินเข้าได้หวายลงหลัง เป็นนางใน เอ่ยถึงบุรุษ ไม่งาม” นางด้านขวาค้อนควัก “แหม ก็มีกันอยู่เท่านี้ บุรุษอื่นใดจะเข้ามาในเขตพระราชฐานนี้หาได้ไม่ มีแต่จตุรงค์ราชองค์รักษ์ที่เฝ้าแหนพระเจ้าเหนือหัวเท่านั้น แต่พวกเขาเหล่านั้นก็ล้วน

ใครเลยจะรู้ว่าที่ตำหนักของพระสนมแก้ว มีห้องลับอยู่ห้องหนึ่ง ที่ใช้ซ่อนบรรดานางในรูปร่างหน้าตางดงามระดับหัวกะทิเอาไว้เกือบสิบคน แต่ละนางนั้นงามหมดจดหาที่ติไม่ได้ ผิวพรรณเนียนงามเปล่งปลั่ง แก้มมีสีเลือดฝาดเหมือนลูกพีช ริมฝีปากแดงชาด หากเป็นที่ที่หญิงสาวจากมา สีฝุ่นมองว่า สวยกว่านางเอก นางแบบ ดาราในโลกของเธอเป็นร้อยพันเท่า และที่สำคัญหญิงสาวเหล่านี้ไม่มีใครผ่านมีดหมอ แต่กลับสวยงามตามธรรมชาติ ดั่งผลไม้สุกปลั่งกลิ่นหอมหวนยวนยั่วน่าเชยชมลิ้มรสชาติยิ่งนัก แต่ละคนมีเพียงผ้าขาวผืนอ่อนบางผืนหนึ่งพันส่วนสงวนบนล่างเอาไว้หลวมๆ เปิดสองทรวงอกอิ่มปลั่งกลมเต่งเนียนงามอร้าอร่าม รวบเกล้าผมสูงพ้นต้นคอ ทุกนางกำลังตั้งหน้าตั้งตาขัดเนื้อตัวด้วยสมุนไพรสีแดงอมส้มบางอย่างกันอย่างขะมักเขม้น “นางพวกนี้ข้าให้คนตระเวนหามาปรนเปรอ พระเจ้าพรหมทัตจากทั่วพาราณสี ซื้อตัวมาบ้าง สมัครใจมาเองบ้าง ข้าเอามาฝึกสอนวิชากามปรนนิบัติ ให้ละความละอาย ให้รู้วิธีกระตุ้นกำหนัดเพื่อให้บุรุษพอใจ” พระสนมแก้ว เอียงคอพูดกับกากีเบาๆ “ทว่านอกจากตัวข้าเองแล้ว ส่งขึ้นไปถวายตัวอีกกี่คน พระองค์ก็ไม่ค่อยต้องพระทัยนัก บางคน

“งามนักจริงหรือไม่เล่า กากี พ่อมานพรูปกายสูง อกกว้างใหญ่ไหล่โต กล้ามเนื้อหนั่นแน่นสมบูรณ์บ่งบอกพละกำลัง ใบหน้าคมคายองอาจสมบุรุษ อย่าว่าแต่นางในไม่มีผัว พระสนมมีผัวแล้วอย่างพวกเราก็ยังอดมองอย่างชื่นชมไม่ได้ แต่เรื่องแบบนี้ แอบไว้ในใจ ใครมันจะไปเห็น ทีพระเจ้าแผ่นดินยังมีหลายเมีย สตรีอย่างเราจะมีบุรุษแอบไว้ในอกในใจหลายคนบ้างก็ไม่เห็นจะเสียหาย ระวังกิริยาไม่ให้น่าเกลียดนักก็ไม่กระไรนักหรอก” พระสนมแก้วพูดพลางถอดเสื้อผ้ากากีออก เหลือเพียงผ้าแพรผืนบางพันท่อนล่างเพียงชิ้นเดียวเช่นเคย ก่อนเอนตัวเข้ามาใกล้กระซิบว่า “การมีบุรุษเก็บซ่อนไว้ในใจก็อาจจะมีประโยชน์กับเจ้าก็ได้นะกากี โดยเฉพาะในยามที่ต้องร่วมหอกับผัวชรา ที่เจ้าอาจยังไม่พร้อมเสพสังวาสด้วยทั้งกายและใจ เก็บไว้เป็นอุบายแก้เกมกามได้ชะงัดนัก จำคำข้าไว้ แล้วถึงเวลาเจ้าจะเข้าใจเอง” พระสนมแก้วยิ้มอย่างมีเลศนัย ที่บริเวณห้องฝึก วันนี้เด็กสาวงามพิลาศพิไลทั้งหมดรวมถึงนางอัปสรแปลงอย่างกากี ยืนอยู่เบื้องหน้าหุ่นจำลองร่างกายบุรุษในท่านอน หุ่นนี้ทำจากผ้าเนื้อละเอียดมันวาวสีดำสนิทตัดกับสีผิวเนื้อของบรรดาสาวๆ ยัดเส้นใย

นางกำนัลหญิงสองนางยกถาดข้าวตอกดอกมะลิกองเล็กๆ และน้ำผึ้งชงเข้ามาในห้อง เมื่อเห็นกากีกองทรุดอยู่กับพื้นหน้าตาซีดเซียว ก็ตกใจ รีบวางถาดเข้ามาประคอง “พระสนม พระสนมกากีเพคะ เจ็บไข้อันใด เดี๋ยวหม่อมฉันจะไปตามหมอหลวง...” ว่าแล้วนางกำนัลนางนั้นก็รีบออกไปจากห้อง ส่วนอีกนางทำท่าจะตามออกไป กากีรีบคว้าข้อมือนางไว้ “ไม่ เจ้าไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น” นางกำนัลคนนั้นทำสีหน้าประหลาดใจ “ตอบข้าก่อน เจ้ามีบทหรือไม่” กากีถามหายใจหอบเหนื่อย นางกำนัลแน่งน้อยคนนั้นส่ายหน้า “ไม่มีเจ้าค่ะ ตอนนี้ร่างกายคุณสีฝุ่นมีพลังงานเหลือน้อยแล้ว เพราะเริ่มออกห่างจากเนื้อเรื่อง เร่งดื่มน้ำผึ้งและรับดอกไม้หอมเถิดค่ะ อย่างน้อยจะได้มีเรี่ยวแรงพอไปถวายตัว ถ้าคืนนี้สำเร็จ ก็จะผ่านบทนี้ไปได้” หญิงสาวร่างสะคราญพยักหน้ารับ กวาดตามองข้าวตอกในถาด กวาดดอกมะลิใส่ปาก กำซาบกลิ่นรสหอมหวานและสัมผัสทิพย์ ชื่นใจ หายใจสะดวกขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แล้วก็หันไปเห็นดอกกล้วยไม้ที่เสียบแซมผมนางกำนัลอยู่ ส่งกลิ่นหอมลึกล้ำยวนใจ กากีก็ถือวิสาสะ คว้ามาใส่ปากเคี้ยวด้วยเลยทีเดียว ก่อนรีบกระดกน้ำชงน้ำผึ้งตามไป

“อาห์... กากีของข้า ไม่ไหวแล้ว ขอให้ข้าได้เข้าไปบ้างเถิด”พระเจ้าพรหมทัตรูดดึงองค์กำเนิดขนาดค่อนคืบของตนออกมาจากริมฝีปากนางกำนัลกากีจนดังผลัวะ ก่อนลนลานเลื่อนตัวกลับลงไปด้านล่าง แยกขานางออก แตะดุ้นกำเนิดเข้ากับเนินสวาทอุ่นร้อนเปียกฉ่ำของนาง ขยับเพียงเล็กน้อย องค์กำเนิดชายทั้งท่อนแท่งก็แทงไถลเลื่อนเสียบเข้าไปในที่ทางอย่างเหมาะเจาะรวดเร็ว นางกำนัลสาวหวีดร้องเบาๆในลำคอแล้วยกมือปิดปากปิดหน้าตนไว้ด้วยความอับอาย ขาทั้งสองกางออกกว้างสั่นระริก คิ้วขมวดยุ่ง ทั้งตึงแน่เจ็บเสียวระคนจนอกแทบระเบิด เยื่อพรหมจารีฉีกขาดแสบปลาบ แต่เมื่อเอวของพระเจ้าพรหมทัตเริ่มขยับเข้าออกเพื่อเสพให้สมกระสันต์ ความเจ็บก็เริ่มบรรเทาลง กลายเป็นความหฤหรรษ์ โลกทั้งโลกโยกไกวไปมาตามจังหวะเสือกกายกระชับของบุรุษ คับแน่นเหมือนจะปริแตกแต่ก็ไม่แตกไม่ร้าว บวมแดงเหมือนช้ำแต่ก็ไม่เจ็บปวด พระเจ้าพรหมทัตเสพนางอย่างสุดกำลัง ตื่นตาตื่นใจกับภาพงามอลังการพิสดารตรงหน้า เทพธิดาที่กำลังปลดเปลื้องความใคร่ด้วยสองดรรชนี นางหายใจหอบถี่ ปลายถันแดงก่ำ รูดนิ้วงามเรียวยาวของนางเข้าออกในช่องสวาทอย่างเปี่ยมกำหนัด กา