All Chapters of คุณอาที่รัก: Chapter 81 - Chapter 90

“หึ ฮึ ฮืฮๆๆๆ ชุดนี้มันต้องเป็นชุดที่ฉันใส่ ในวันแต่งงานของฉันกับธัน ฮือๆ อึก” เสียงของดาหลาร้องไห้ออกมาพลางพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงสะอึกสะอื้น ฉันจึงค่อยๆ ลืมตามองเธอ ก็เห็นว่าเธอมองชุดแต่งงานชุดไทยสีเงินที่ฉันสวมใส่อยู่ เป็นผ้าถุงตัดเย็บอย่างดีสีเงินทั้งชุดห่มสะไบสีเงิน ชุดนี้เป็นชุดที่ฉันเลือกเองและชุดของอาธันเองก็เป็นสีเงินสีเดียวกันกับฉัน ฉันเห็นตอนที่เขาลองเขาดูหล่อแบบไม่มีที่ติเลยล่ะ “คนดีๆ แบบอาธันไม่เหมาะกับเธอหรอกดาหลา” ฉันเอ่ยบอกเธอไปตามความจริง ผู้ชายที่อบอุ่นและเเสนดีแบบอาธันเขาสมควรที่จะเจอผู้หญิงดีๆที่เพรียบพร้อมกับเขาสิถึงจะถูก คนแบบฉันยังไม่เหมาะสมกับอาธันเลยแต่จะทำยังไงได้ล่ะในเมื่อฉันรักอาธันมากขนาดนี้ รักครั้งแรกและรักครั้งเดียวของฉัน“หึ! มึงอย่าทำมาเป็นพูดดี ผู้หญิงแบบมึงที่เอาอาตัวเองทำผัวนี้น่ะเหรอที่เหมาะกับธันน่ะ!!!” ดาหลาพูดขึ้นด้วยนำ้เสียงโกรธเธอเดินเข้ามาหาฉันพลางเอามือจิกหัวฉันอย่างแรงเธอกระชากผมฉันจนฉันเจ็บจี๊ดไปทั้งศีรษะ ฉันก็มองหน้าเธอเธอก็มองหน้าฉัน ฉันอยากจะลุกขึ้นไปตบอีป้านี้สักทีสองทีแต่ตอนนี้ฉันกำลังท้องอยู่น่ะสิเรื่องของเรื่องน่ะเฮ้อ!“ฉันอาจจะไม่เห

“มันสมควรที่จะตาย!” เธอบอกฉันแต่นั้นเธอก็เดินหันหลังเพื่อจะออกไปจากห้องนี้“เดี๋ยวคนรักของเธอก็กำลังจะมาแล้ว ฉันไปล่ะ”“เดี๋ยวสิคะคุณ คุณค่ะ!!” ฉันพยายามตะโกนเรียกเธอแต่เธอก็ไม่ได้หันกลับมามองฉันเธอพูดเสร็จก็เดินออกไปทันที ปล่อยให้ฉันอยู่ในห้องนี้กับศพของดาหลาได้ยังไงกัน ฉันกลัวผีน่ะตึกๆๆๆๆๆๆเสียงฝีเท้านับหลายคู่กำลังพากันวิ่งเข้ามาที่นี้ ฉันรีบมองไปที่ประตูนั้นก็พบกับร่างของคนที่ฉันเฝ้ารอเขา“อาธัน! ฮืฮๆๆๆ” เมื่อฉันมั่นใจว่าเป็นอาธันฉันก็ร้องเรียกเขาพลางร้องไห้โฮออกมาทันที“แก้มใส!” อาธันตะโกนเรียกชื่อฉันพลางรีบวิ่งเข้ามาหาฉัน“ดาหลา!!!” อาธันที่กำลังจะข้ามร่างของดาหลาก็ต้องหยุดชะงักลงเมื่อเห็นร่างที่มีเลือดท่วมตัวของดาหลาที่นอนแน่นิ่งอยู่ เขามีสีหน้าที่ตกใจแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเขารีบหันกลับมามองหน้าฉันทันที“ใครทำหนูแก้มใสคนดีของอา!!” อาธันข้ามร่างของดาหลาเข้ามาหาฉันทันทีเมื่อเห็นสภาพของฉันที่มอมแมมเลอะเทอะเสื้อผ้าของฉันมีเลือดของดาหลากระเด็นมาเลอะตัวฉันด้วย อาธันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าฉันพลางหยิบมีดพกของเขาขึ้นมาตัดเชือกที่มัดมือและมัดเท้าของฉันให้ฉัน“ฮืฮๆๆ อาธัน” ฉันโผล่เข้ากอดร่างขอ

“ไม่เอานะครับแก้มใส” อาธันบอกฉันเขาเอามือของเขาพยายามมาจับก้นของฉันเพื่อจะยกร่างของฉันให้ออกไปจากตัวเขาแต่มีเหรอที่แก้มใสจะยอม ไม่มีทางซะหรอกค่ะอาธันขา“อาธันอ๊ะ อื้ออออ” ฉันกดสะโพกลงไปในแน่นที่สุดและทำให้สะโพกของฉันไปเบียดเสียดกับมังกรยักษ์ของอาธันน่ะสิ แล้วตอนนี้เหมือนมันกำลังจะตื่นแล้วนะน่ะฉันจึงส่ายสะโพกถูไถไปมา ทำให้ความเป็นสาวของฉันถูเสียดสีไปกับกางเกงผ้าบางของอาธัน มือของฉันก็เริ่มซถกซนไปปลดกระดุมเสื้อของอาธันแลัวลูบไล้ไปตามแผงอกสุดล่ำของอาธันที่มีมัดกล้ามแน่นๆ ของอาธันจนขนแขนอาธันลุกชูขึ้น“อ่าาาาาห์” เสียงอาธันร้องขึ้นมา“อ๊ะ อื้ออออ อาธันขา” ฉันยังคงร้องเรียกอาธันด้วยนำ้เสียงหวานๆแล้วบดขยี้ความเป็นสาวของฉันให้แนบชิดไปกับความเป็นชายของอาธันให้แน่นขึ้นแล้วเริ่มขยับตัวถูขึ้นลงจนฉันเสียวซ่าน นำ้ใสๆของฉันได้ไหลออกมาจนชุ่มแฉะความเป็นสาวของฉันเปียกกางเกงชั้นในของฉันจนฉันรู้สึกได้“อ่าห์ แก้มใสครับ สุดยอดมากครับ” อาธันเอ่ยชมฉัน เขาบีบคลึงสะโพกงอนงามของฉันเบาๆแต่ก็ทำให้ฉันเสียวซ่านไปทั้งตัว อาธันยื่นมือของเขาขึ้นมาถอดเสื้อยืดสีขาวของฉันออกไปจากตัวฉัน“อื้ออออ” อาธันยื่นหน้าขึ้นมาสูดด

พระเอก ออกัส อัครเดช รัตนบูรภาพิทักษ์(อายุ27ปี) ลูกชายคนเดียวของแด๊ดเฮลและม๊าอลิซ เจ้าของผับOOK หนุ่มเจ้าสำราญ เจ้าชู้ตัวพ่อ หล่อ รวย และโคตรเลว (แด๊ดดี้เฮลนิสัยยังไง ผมก็นิสัยแบบนั้นแหละครับหึๆ) "อยู่บ้านคนอื่นเขา ใช้เงินเขา ก็ตอบแทนเขาหน่อย ด้วยการให้ฉันเอาเธอ ยัยเด็กกาฝาก นางเอก อลิน อริศรา ภัททกิจโภคิน (อายุ21ปี) ลูกบุญธรรมของน้าอลิซ เรียนอยู่ที่มหาลัยAL คณะบริหารธุรกิจปี3 สวย เก่งขยัน ขวัญใจหนุ่มๆ ดาวคณะควบดาวมหาลัย "บางที เราต้องแกล้งโง่ เพื่อให้ควา...ตายใจ" เขาเป็นลูกของผู้มีพระคุณของฉัน ฉันเลยไม่มีสิทธิ์ที่ปฏิเสธเขา ตอนที่1ผับ OOKออกัส อัครเดช"หึ "ตอนนี้ผมกำลังนั่งมองสินค้าอย่างพึงพอใจ ผมกำลังทดลองสินค้าอยู่ที่ห้องทำงานที่ผับของผม เธอจะมาเป็นเด็กที่ผับของผม เธอเพิ่งจะมาสมัครงานเป็นเด็กนั่งดริ้งค์ที่ผับผม ผมจะต้องทดลองก่อนถึงจะรับเข้าทำงาน"อืมมมม อ่าาาา อย่างนั้นแหละ ลึกๆๆ"ผมกดหัวเธอให้อมมังกรยักของผม เข้าไปในโพรงปากเธอ เธอนั่งคุกเข่าข้างล่างตรงหน้าของผม"อึกๆๆโอก ไม่ไหวค่ะคุณกัส มันคับปากของหนูไปหมด มันลึกจนหนูรู้สึกจะอ้วก"เธอผละออกจากความเป็นชายของผมที่ตอนนี้

อลิน อริศรา"อี๋ๆๆทุเรศลูกกระตามากอี๋ๆๆ"ฉันขยี้ตาตัวเอง แล้ววิ่งไปเข้าห้องนำ้ที่ผับของพี่กัสนี้แหละ"บัดสีบัดเถลิงที่สุด ตอนกลางวันไม่อายผีสางบ้างหรอว่ะ"ซ่า ซ่าฉันเปิดก๊อกนำ้ล้างหน้าล้างตาตัวเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันเห็นพี่กัสทำอะไรแบบนี้กับผู้หญิง มันหลายครั้งมากที่น้าอลิซใช้ให้ฉันมาเอาเอกสารให้อาเฮล ฉันเป็นเด็กกำพร้าถูกพ่อแม่ทิ้งไว้กับน้าอลิซตั้งแต่ฉันเล็กๆ น้าอลิซบอกว่าพ่อกับแม่ของฉันท่านรักฉันมาก แต่ท่านไม่สามารถเลี้ยงฉันได้ ท่านเลยฝากฉันไว้กับน้าอลิซ น้าอลิซท่านใจดีกับฉันมาก ท่านให้ฉันใช้นามสกุลของท่าน แล้วท่านก็ซื้อชุดแพงๆให้ฉันใส่ ให้ฉันเรียนโรงเรียนดีๆ ทุกคนในบ้านเอ็นดูฉัน แต่มีอยู่คนเดียวที่จงเกลียดจงชังฉันมาก ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร เขาถึงใจร้ายกับฉันนัก พี่กัสเขาไม่ชอบฉัน "เฮ้ออ ค่อยยังชั่ว"ฉันพูดขึ้นในขณะที่เดินออกมาจากห้องนำ้ ฉันแวะมาเอาเอกสารให้อาเฮล แล้วฉันก็จะรีบไปมหาลัย"พี่ค่ะๆๆ ไปมหาลัยALค่ะ"ฉันเดินออกมาหน้าผับของพี่กัสแล้วเรียกวินมอเตอร์ไซค์เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย ฉันไม่อยากเป็นภาระของน้าอลิซอย่างที่พี่กัสบอกฉัน ฉันขึ้นนั่งบนวินมอเตอร์ไซค์ แล้ววินก็ขี่รถออก