Lahat ng Kabanata ng Seductress Unforgotten: Kabanata 141 - Kabanata 150

“Apple, may meeting tayo sa bagong client mamayang alas dos. Kailangan nandoon ka, ha?” paalala ni Mia habang abala sa pag-aasikaso ng mga bagong bridal designs sa opisina ng Wedding Imperial."Oo naman, Mia. Kahit gaano ka-busy, hindi ko hahayaan na may ma-miss akong importanteng client," sagot ni Apple, hindi man lang tumigil sa pagre-review ng mga contracts sa harap niya.Mula nang tuluyan niyang isinara ang pintuan kay Lance, mas naging determinado siya sa negosyo niya. Wala na siyang panahon para sa mga drama sa buhay. Ang mahalaga sa kanya ngayon ay ang anak niyang si Amara, na magwawalong buwan na, at ang pangarap niyang Wedding Imperial, na unti-unti nang sumisikat bilang isa sa pinakamagandang bridal shops sa bansa.Wala na siyang pakialam kay Lance. Hindi na siya interesado sa buhay nito, kung masaya man ito o miserable sa sitwasyon niya ngayon.“Apple, sure ka bang okay ka lang? Parang masyado kang nakafocus sa trabaho, ah.”Napatingin si Apple kay Mia, saka tipid na ngumit

Muling nagpalakpakan ang audience, at kitang-kita sa mukha ng ibang designers ang paghanga."At hindi lang ito tungkol sa fashion," dagdag ni Apple. "Wedding Imperial is about empowering women, about telling them that no matter what they’ve been through—heartbreaks, failures, doubts—they can rise again, stronger and more beautiful than ever."Sa huling bahagi ng kanilang presentation, isang malaking palakpakan ang umalingawngaw sa buong convention hall. May halong paghanga at respeto ang tingin ng mga tao sa kanila.Si Apple, hindi mapigilang mapangiti."We did it, Mia."Mia wiped a tear. "No, Apple. You did it."Habang nagpatuloy ang kasiyahan, isang hindi inaasahang bisita ang dumating.Si Lance.Sa pagbukas ng glass doors ng opisina, lahat ng mata ay napunta sa kanya. Nakatayo siya roon, suot ang isang simpleng itim na coat, pero ang pinakamapapansin ay ang ekspresyon sa mukha niya—isang halo ng pag-aalinlangan, pangungulila, at pagsisisi.Napansin siya ni Apple, pero imbes na magu

Mula nang tuluyan siyang talikuran ni Apple, hindi matahimik si Lance. Araw-araw, bumabalik siya sa opisina ng Wedding Imperial, umaasang bibigyan siya ng kahit katiting na atensyon ng babaeng minsang naging mundo niya.At sa tuwing makikita niyang masaya ito kasama ang anak nilang si Amara—at mas lalong hindi siya iniinda—mas lalong nagngangalit ang loob niya.Ngunit ang mas lalong nagpapasiklab sa galit niya ay ang mga lalaking nakapaligid kay Apple.At ngayon, sa harap niya mismo, nakikita niyang may isang lalaking kausap si Apple sa labas ng opisina nito.Isang matangkad, gwapo, at mukhang edukadong lalaki. Nakangiti ito kay Apple, halatang interesado.Hindi niya napigilan ang sarili."Apple," matigas niyang tawag habang lumalapit.Napalingon si Apple sa kanya, ngunit imbes na mabigla o mag-alala, isang matigas na tingin ang isinukli nito."Anong ginagawa mo dito, Lance?" malamig niyang tanong.Hindi sumagot si Lance, bagkus, tinitigan ang lalaking kasama nito."At ikaw?" hinarap

Napalunok si Lance, ramdam ang bigat ng sitwasyon. Alam niyang hindi biro ang banta ni Rene, lalo na't may kinalaman ito sa kanilang negosyo. Ngunit hindi rin niya maaaring ipagkaila ang kanyang nararamdaman at ang komplikasyon ng kanilang sitwasyon."Sir, nauunawaan ko ang inyong nararamdaman," sagot ni Lance, pilit na pinapanatili ang kanyang composure. "Handa akong gampanan ang aking responsibilidad bilang ama sa magiging anak namin ni Monica. Ngunit ang pagpapakasal ay isang bagay na hindi ko maaaring gawin nang basta-basta. Hindi ito makakabuti sa aming lahat, lalo na sa bata.""Hindi sapat ang pagiging ama lang, Lance," tugon ni Rene, ang kanyang tinig ay puno ng paninindigan. "Ang anak ko ay nangangailangan ng seguridad at respeto mula sa lipunan. Ang hindi mo pagpapakasal sa kanya ay magdudulot ng kahihiyan hindi lamang sa kanya kundi pati na rin sa ating mga pamilya at sa ating negosyo.""Dad, please," pagmamakaawa ni Monica, ang kanyang tinig ay nanginginig. "Huwag na nating

Mahigpit na hinawakan ni Apple si baby Amara habang tahimik siyang nakatayo sa harap ng kanyang ama. Ramdam niya ang bigat ng emosyon sa kanilang pagitan, isang halong pangungulila at panghihinayang na hindi madaling mabura. Pero sa kabila ng lahat, alam niyang dumating na ang oras ng kanilang pamamaalam."Pa, uuwi na kami," mahina niyang sabi, pilit na itinatago ang panginginig ng kanyang boses.Saglit na katahimikan ang namayani. Si Rodrigo, na buong oras ay nakatitig sa kanyang apo, ay hindi agad nakapagsalita. Halata sa kanyang mata ang matinding pag-aalinlangan, parang may gusto siyang sabihin ngunit hindi niya alam kung paano sisimulan."Kailan kayo babalik?" sa wakas ay tanong nito, mahina ngunit puno ng pag-asa.Napakagat-labi si Apple. Hindi niya alam kung paano sasagutin ang tanong na iyon. Hindi pa niya sigurado kung kailan siya magkakaroon ng lakas ng loob na bumalik, kung kailan magiging handa ang puso niya para harapin ang sugat ng kanilang nakaraan."Hindi ko alam, Pa,"