All Chapters of Seductress Unforgotten: Chapter 91 - Chapter 100

Napabuntong-hininga si Mia. Alam niyang matigas ang puso ni Apple pagdating kay Lance, pero hindi niya rin maiwasang mapansin ang bahagyang pag-aalinlangan sa mga mata ng kaibigan.Kung talagang wala na, bakit hindi niya maisarang tuluyan ang pinto?Sa labas, si Lance ay hindi gumagalaw. Nakatayo pa rin siya sa ilalim ng ulan, basang-basa, tila walang balak umalis hangga’t hindi siya pinapakinggan ni Apple.Nagtagpo ang kanilang mga mata. Si Apple, na pilit ipinapakita ang kawalan ng interes. Si Lance, na desperadong ipakita ang tunay niyang nararamdaman.“Apple, lumabas ka!”Sigaw ni Lance mula sa ilalim ng ulan. Basang-basa na siya, nanginginig sa lamig, pero wala siyang pakialam. Hindi siya aalis dito hangga’t hindi siya pinapakinggan ni Apple.Sa loob ng bahay, mahigpit ang pagkakayakap ni Apple kay baby Amara. Pilit niyang pinapakalma ang kanyang puso. Huwag mong hayaang madala ka sa sakit ng nakaraan, Apple. Huwag kang bibigay.Ngunit ang tinig ni Lance ay patuloy na dumadagundo

Kinabukasan, abala si Apple sa pagsasampay ng damit nang makarinig siya ng malalakas na katok sa pinto.BANG! BANG! BANG!Napatigil siya. Tumingin siya kay Mia na noon ay may kargang si Amara."Sino ‘yan?" tanong ni Mia.Hindi sumagot si Apple. Bumilis ang tibok ng kanyang puso. Alam niyang iisa lang ang maaaring gumawa nito.Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto—at hindi nga siya nagkamali.Si Lance.At sa likod niya ay ang kanyang abogado."Apple," madiing wika ni Lance. "I need to talk to you.""Ano pa bang kailangan mo, Lance?" matigas niyang tanong. "Wala na tayong dapat pag-usapan.""May dapat kang ipaliwanag sa akin."Pumasok si Lance kahit hindi siya pinayagan ni Apple. Pumasok din ang abogado nito, may hawak na folder."Ano ‘yan?" nag-aalalang tanong ni Apple.Inilapag ni Lance ang dokumento sa mesa. "Custody papers."Nalaglag ang panga ni Apple. "Ano?!""Gusto kong makuha si Amara."Lumapit si Mia at mahigpit na hinawakan si Amara. "Lance, hindi mo pwedeng gawin ‘to!""Hindi

Lumapit si Mia at nag-aalala sa sitwasyon ni Apple at nagtanong, "Ano ang plano mo ngayon? Desidido si Lance na ipa-DNA si Amara." "Hindi ako makakapayag, Mia. Baka mas mabuting lumipat tayo ng matitirhan. Hindi ako makakapayag na makalapit siya sa amin. Baka paglingat ko, kukunin niya sa akin si Amara. Si Amara lang ang buhay ko.""Apple, hindi mo siya matatakasan habambuhay." Malungkot na sabi ni Mia habang nakatitig sa kaibigan."Kahit saan tayo lumipat, may paraan si Lance para hanapin ka.""Hindi niya kami mahahanap!" mariing sagot ni Apple. "Kailangan ko lang ng tamang plano. Hindi ko hahayaang makuha niya si Amara sa akin!""Pero paano kung may punto siya, Apple?" Bumuntong-hininga si Mia. "Hindi ba’t may karapatan din siya bilang ama?""Mia, ikaw pa talaga ang nagsasabi niyan?" Nanlilisik ang mata ni Apple. "Ikaw ang nakasaksi kung paano niya ako iniwan noon! Ikaw ang unang nakakaalam kung gaano ako nasaktan!""Oo, pero alam ko rin kung paano mo siya minahal, Apple." Isang mah

Madilim ang kalangitan sa labas. Sa kabila ng katahimikan ng gabi, may isang aninong hindi natutulog. Nakaparada ang isang itim na sasakyan sa labas ng bagong condo ni Apple. Sa loob nito, tahimik na nagmamasid si Greg, ang tauhan ni Lance.Muling nag-vibrate ang cellphone niya.Lance: Nasaan na kayo?Greg: Nasa unit na sila. Mukhang settle na sila roon.Lance: Maghintay ka. Magkikita tayo bukas.Ibinalik ni Greg ang tingin sa mataas na palapag kung saan naroon si Apple at ang anak nitong si Amara. Hindi alam ni Apple… na nagsisimula pa lang ang laban.Sa loob ng unit, tahimik na pinagmamasdan ni Apple ang mahimbing na pagtulog ng kanyang anak. Si Amara—ang batang bunga ng isang pagmamahal na muntik na niyang ipaglaban, ngunit hindi niya nagawa.Lumapit si Mia sa kanya, mahina ang tinig. “Apple… hindi kita huhusgahan. Pero may hindi ka pa sinasabi sa akin, hindi ba?”Napalunok si Apple. Mahal niya si Lance noon. Mahal pa rin niya ito hanggang ngayon. Pero hindi niya maaaring aminin.“

Bumangon si Apple mula sa kanyang upuan at mabilis na naglakad palayo kay Lance. "Nagpapatawa ka ata, Lance! Anak ang gusto mo, di ba? Bakit hindi ka humingi ng anak kay Mirasol? Bakit mo pa ginugulo ang tahimik kong buhay! Matagal na tayong wala! At hindi mo anak si Amara; sa akin lamang siya!"Ang mga mata ni Lance ay sumik sa galit at pagkadismaya. “Hindi pa tapos ang laban, Apple. Hindi ka pwedeng umalis sa akin.”Sabay silang tumingin sa isa't isa, at naramdaman ni Apple ang sakit ng nakaraan. Pero sa mga salitang iyon, alam niyang may katapusan na ang lahat.Humihingal si Apple, ngunit pinipilit niyang panatilihin ang kanyang kalmado habang tumatalon ang puso niya sa galit at takot. Hindi na siya pwedeng magpatalo kay Lance, hindi sa pagkakataong ito. Hindi na siya pwedeng magpatawad o magbigay ng kahit anong pagkakataon.“Wala na tayong dapat pag-usapan, Lance!” sigaw ni Apple, ang tinig niya’y puno ng poot. “Wala na akong pakialam sa mga plano mo! Nasa akin na si Amara, at hin