All Chapters of บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง: Chapter 91 - Chapter 100

“หม่อมฉันมิบังอาจ สุดแล้วแต่พระองค์จะเมตตาเพคะ” ท่านทำตัวห่างเหินหลานสาวอย่างข้าก่อน เช่นนั้นข้าก็จะทำตัวห่างเหินกับท่านเหมือนกัน สีหน้าของฮ่องเต้ผ่อนคลายลงเล็กน้อย “เอาไว้เรากลับไปคิดให้ดีก่อนก็แล้วกัน ส่วนเรื่องคืนฐานันดรศักดิ์นั้น ต้องหารือกับกรมพิธีการอีกที เมื่อเรียบร้อยแล้วเราให้สั

“กระหม่อมน้อมรับพระบัญชาพ่ะย่ะค่ะ” เจียงหยุนฟ่านน้อมตัวคารวะ ให้นางกำนัลมาพยุงฮู่อวิ้นเซียน พาออกจากห้องทรงงานของฮ่องเต้ไป เฉินอวิ้นหยางเดินตามบุตรสาวไปด้วยความเป็นห่วง ฮ่องเต้มองตามเหล่านางกำนัลออกไป ก่อนหันกลับมาทางสองพ่อลูกตัวต้นเรื่อง “เอาล่ะทีนี้มาเข้าเรื่องหมั้นหมายกันต

นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ ! เสียงกระแอมเตือนเบา ๆ จากเจียงหยุนฟ่านดังขึ้น เซี่ยโหวหานเฟิง “กระหม่อมน้อมรับราชโองการพ่ะย่ะค่ะ” เมื่ออีกฝ่ายน้อมรับราชโองการไปแล้ว ตัวนางจะคัดค้านได้อย่างไร นางกลืนน้ำลายลงคอเบา ๆ “หม่อมฉันน้อมรับราชโองการเพคะ” หลี่เมิ่งเหยาเ

หลี่เมิ่งเหยาเห็นมารดานั่งซึมกะทือ พร้อมถอนหายใจครั้งแล้วครั้งเล่า พลันรู้สึกเหนื่อยหน่ายใจอยู่ไม่น้อย “จะเศร้าไปไยท่านแม่ สตรีสามพันนางในวังหลัง บางคนยังไม่เคยเห็นหน้าของฮ่องเต้เลยด้วยซ้ำ ท่านแม่เป็นเพียงน้องสาวที่พลัดพรากจากกันตั้งแต่เกิด บุญสัมพันธ์อันน้อยนิดเช่นนี้ อย่าได้คิดอะไรไกลเ

หลังจากเดินตามหลังผู้เป็นนายทั้งสอง พร้อมแมวอีกหนึ่งตัวมาได้ราวสองเค่อ ซีจงจึงเข้าใจว่าทั้งคู่ไม่ได้ทำตัวแตกต่าง จากชาวบ้านทั่วไปแม้แต่น้อย ยังซื้อขนมเดินกินเล่นตามท้องถนนกันได้ ทั้งยังเผื่อแผ่มายังเขาอีกด้วย ที่ทำให้เขาทึ่งมากที่สุด ก็คือเจ้าแมวตัวอ้วนกลมสีขาวเสี่ยวไฉ พอคุณชายน้อยวางมัน