All Chapters of ทะลุยุคพร้อมมิติห้างระดับโลก ภาค 1: Chapter 11 - Chapter 20

ตอนที่ 12/1 เลื่อนแรงค์ "เอาออกมาต่อเลยครับ เดี๋ยวเสร็จแล้วค่อยไปล้างเนื้อล้างตัว" เมื่อผู้นำตระกูลบอกเช่นนั้นผมก็ไม่ขัดข้อง นำกุ้งมังกรที่มีขนาดเท่าท่อนขาออกมาหนึ่งบ่อ ปูอลาสกาอีกหนึ่งบ่อ กุ้งขาวใหญ่ กุ้งกุลาดำ ปลาหมึกยักษ์ ปลาหมึกกล้วย ปลาเก๋าน้ำหนักตัวละร้อยกิโลขึ้น ปลากะพง หอยนางรม หอยแมลงภู่อย่างละหนึ่งบ่อ ทำเอามิติของผู้นำตระกูลกองพะเนินไปด้วยสัตว์ทะเลดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมา "เทพพระเจ้าโครนอส นี่มันอะไรกัน ถ้ามีวัตถุดิบพวกนี้ก็สามารถเปิดสาขาเพิ่มได้อีก" ผู้นำตระกูลอุทาน เขามีความยินดีอย่างออกนอกหน้า และเหมือนจะรู้ด้วยว่าวัตถุดิบตรงหน้ามันเป็นระดับที่คัดสรรมาอย่างดี "แค่นี้น่าจะพอนะครับ" ผมกล่าว "เกินพอเลยครับ เดี๋ยวผมจะให้พนักงานทยอยจัดการคำนวณราคาให้นะครับ อาจจะใช้เวลาสักหน่อยหวังว่าคุณโต๋จะโอเคนะครับ" "ผมไม่มีปัญหาอยู่แล้วครับ" หลัวจากนั้นพวกเราก็ออกจากมิติของผู้นำตระกูล ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนผมก็นัดผู้จัดการสาขาในอีกหนึ่งขั่วโมงข้าหน้า จุดนัดคือสมาคมนักล่าสาขาคูป้าบริส เมื่อไปถึงคุณผู้จัดการก็พาไปห้องพิเศษที่มีพนักง

ตอนที่ 13/1 โรงเรียนวังกระถิน เมื่อเลือกโรงเรียนเสร็จก็เดินทางไปทำสัญญาอีกสำนักงานหนึ่ง เป็นการทำสัญญาข้อตกลงและกรอกบัญชีธนาคารเมืองเก่าเท่านั้น ลำบากผมต้องไปเปิดบัญชีอีก เลยไปทำสัญญาช้ากว่าคนอื่น ผมเจอเพื่อนที่อาจจะได้ร่วมงานกันในอนาคตก็มีการทักทายแนะนำตัวกันบ้าง บางคนโชคดีที่ทางโรงเรียนที่เขาเลือกใจดีอนุโลมให้เดินทางในวันพรุ่งนี้ได้ โรงเรียนที่ชายนอนน้อยคนนั้นก็เช่นกัน ผมได้ยินเขาคุยโทรศัพท์และตกลงกับผู้บริหารโรงเรียนว่าจะเดินทางไปรายงานตัวที่นั่นในวันพรุ่งนี้ ผมจึงเดินไปหาเขา ขายคนนั้นสะดุ้งเมื่อเจอผม "ว่างแล้วนี่ ไปเจอกันที่ชายหาดสิ" ผมพูดเสียงเรียบ "วะ ว่างอะไร กูจะไปรายงานตัวโรงเรียน" เขาตอบตะกุกตะกักแบบกลัวเสียฟอร์ม "อย่ามาโกหก เมื่อกี้พึ่งตกลงว่าจะไปรายงานตัววันพรุ่งนี้นี่ ตอนนี้ผมล้างคอรอแล้ว จะไปตามนัดหรือเปล่าล่ะ" "พะ พูดอะไรไม่รู้เรื่อง กูมีธุระกูไม่ว่างไปหรอก" พูดเสร็จก็รีบเดินดุ่มๆไปทันที "เป็นงั้นไป" ผมยักไหล่ เขาคงเป็นคนประเภทเก่งแต่พูดสินะ ผมจึงไม่สนใจเขาอีก และเหมือนว่าผมจะไม่โชคดีเหมือนคนอื่นๆแฮะ วันนี้ผมต้องเดินทางไปราย

ตอนที่ 14/1 นักล่าโซโล่ คุณเชื่อเรื่องการใช้อำนาจและเส้นสายในทางที่ผิดไหม แต่ก่อนผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่มาวันนี้ผมเชื่อแล้ว หลังจากผ่านพ้นการนอนเวรเเค่คืนเดียว รุ่งเช้าอีกวันได้มีคำสั่งจากสำนักงานจังหวัดให้ผมย้ายไปโรงเรียนอื่นในวันนี้เลย ซึ่งเขามีรายชื่อโรงเรียนใหม่ให้ผมเลือกสี่แห่ง เหตุผลที่ย้ายเป็นเหตุผลที่สิ้นคิดมาก ครูเผือกกล่าวหาว่าผมสร้างความกระทบกระทั่งในหมู่คณะ ทำการข่มขู่ครูในโรงเรียน จึงต้องย้ายโรงเรียนเป็นกรณีพิเศษ และอีกเหตุผลที่พ่วงมาซึ่งเป็นเหตุผลน้ำหนักสูง ก็คือมีครูที่เป็นนักล่าระดับ G ต้องการมาสอนที่โรงเรียนวังกระถิน ตอนได้รับคำสั่งผมก็ทำการเก็บอุปกรณ์ทุกอย่างที่ติดตั้งไว้ ยกเว้นห้องสุดกับบ้านพักที่ถูกซ่อมและจัดระเบียบที่ต้องปล่อยไว้ แต่ผมไม่ลืมเก็บห้องซ้อนห้องมาหรอกนะ ความรู้สึกของผมคือดีใจ แต่อีกใจก็รู้สึกเสียเวลาเช่นกัน ว่าทำไมไม่สั่งตั้งแต่เมื่อวาน อ้อ ผมไม่แย้งเขาเลยนะ ยินดีด้วยซ้ำ ไว้ค่อยเอาคืนทีหลังก็ไม่สายเกินเเก้ ถ้าผมใช้อำนาจนักล่าเกรงว่าผมคงได้อยู่ที่นี่ต่อแหง เพราะงั้นรีบย้ายดีกว่า และโรงเรียนที่ผมเลือกก็คือโรงเรียนเ

ตอนที่ 15/1 นักล่าแรงค์ C บรรยากาศชายทะเลมีลมพัดตลอดเวลา เหล่ากุ้งหอยปูปลาต่างแหวกว่ายวนเวียนบ่งบอกถึงความอุดมสมบูรณ์จนสามารถสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า ถ้าไม่ติดตรงมีเงาทะมึนของเหล่าจระเข้ยักษ์ที่พากันมานอนเกยตื้นอาบเเดดคางก่ายกันไปมาหลายร้อยตัว แถวนี้คงจะครื้นเครงเต็มไปด้วยผู้คนที่มาแสวงหาโชคลาภทางทะเลอย่างไม่หยุดหย่อน ผู้คนคงอัดเเน่นไม่มีช่องให้เดินเท้าเป็นแน่ ผมมองไปยังเหล่าจระเข้ทั้งหลาย เปิดใช้โหมดพลางตัวเพื่อหาล่าพวกหลงฝูง การที่เหล่าจระเข้อยู่ด้วยกันจำนวนมากขนาดนี้ ย่อมมีตัวที่ไม่ถูกนับให้เข้ากลุ่ม หรือไม่ก็อาจจะมีการแบ่งกลุ่มแบ่งฝูงของพวกมันเอง สิ่งที่ผมทำก็เเต่ตามหาพวกหลงฝูงหรือกลุ่มจระเข้ที่อยู่กันจำนวนน้อยเพื่อความสะดวกในการล่า ผมคงไม่อาจจะจัดการกับพวกมันทั้งหมดในทีเดียว ถ้าทำเช่นนั้นเดี๋ยวอาจมีพวกมันโผล่มาอีก ครั้งหน้าอาจจะนับพันตัว หรือไม่ก็อาจจะมีสัตว์ประหลาดกลุ่มใหม่ที่เเข็งแกร่งกว่า ถ้าเจอพวกหวงอาณาเขตอย่างจระเข้ยักษ์ก็ดีไป แต่ถ้าเจอพวกที่ชอบล่าเพิ่มอาณาเขตคงเป็นเรื่องเเย่แน่ เพราะพวกนี้อาจจะบุกเข้าไปสร้างความเดือดร้อนให้ผู้คนได้ ผมต้องแน่ใจก่อนว่าจะไม

ตอนที่ 16/1 เทคโนโลยี บ้านคือสถานที่พักผ่อนหย่อนใจอย่างแท้จริง หลังจากถอดชุดเกราะผมก็ทำธุระส่วนตัว ดื่มนมโกโก้กินขนมปังช็อกโกแลตและเข้านอนทันที ตื่นเช้าก็แต่งตัวไปทำงาน วันนี้ผมเน้นสอนนักเรียนอ่านหนังสือทีละคน แก้ไขปัญหาไปทีละจุด เด็กคนไหนอ่านไม่ออกเลยก็เริ่มให้จำตัวพยัญชนะ เด็กคนไหนอ่านสระไม่ได้เราก็ไปเน้นตรงจุดนั้น ให้พวกเขาได้พัฒนาไปตามศักยภาพ หลังจากเลิกเรียนผมก็มานั่งทบทวนตัวเอง ผมคิดว่าเด็กที่ยังอ่านไม่ออกนั้นมีเกือบครึ่ง เด็กที่พออ่านได้ก็อยากให้พัฒนาต่อ การสอนในตอนนี้ครูส่วนใหญ่เน้นสอนรวม ห้องหนึ่งมีนักเรียนสิบกว่าคนแต่มีครูดูแลคนเดียว ในโลกก่อนของผมนั้นไม่ได้มีการเรียนการสอนแบบนี้ ตั้งเเต่ชั้นเล็กไปจนถึงเด็กอายุ 12 หรือ ป.6 จะเรียนความรู้พื้นฐานเบื้องต้น ให้เข้าใจหลักของแต่ละวิชา ห้องเรียนจะมีหลากหลายรูปแบบ ในหนึ่งห้องจะมีครูสอนหนึ่งคน ส่วนนักเรียนจะจำกัดแค่ 3 คนต่อห้องเท่านั้น การเรียนจะใช้เวลาบังคับคือ 4 ชั่วโมงต่อวัน นักเรียนจะมีตารางกำหนดบังคับว่าเวลาไหนต้องต้องไปเรียนที่ใดแค่ 4 คาบ หรือ 4 ชั่วโมง ส่วนเวลาที่เหลือจะเป็นอิสระในโรงเรียน เด็กจะไป