บททั้งหมดของ เล่ห์รักท่านประธาน: บทที่ 31 - บทที่ 34

" อะแฮ่ม! มึงจะไปกินกับพี่เค้าก่อนก็ได้นะ " อิฝ้าย! อิมารชุมชน! มึงมีหูทิพย์รึไง!?" ป่ะเพื่อน เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง แคนทีนบริษัทพี่คิณ อร่อยอย่าเสือก! เอ้ย อย่าบอกใครเชียว" ฉันยกนิ้วโป้งขึ้นสองข้างใส่หน้าสวยๆของมัน " โอ้ย! ผัวเป็นถึงเจ้าของบริษัท พาเพื่อนไปกินข้าวโรงอาหาร" ผัวเผออะไร! หยาบคาย ตบปาก! " พี่เชนอยากกินอะไรคะ" แล้วนางก็เสียงสองเสียงสามเอียงหน้าไปผู้เพื่อน ช่วยดูสายตาเพื่อนมึงด้วย จะงาบหัวมึงแทนข้าวแล้ว"เดี๋ยวเลิกงานพี่พาทุกคนไปเลี้ยงเองครับ พี่อยากรู้จักทุกคน" พี่ลมมาจากไหนวะเนี่ย!? ดูจากสายตาแล้วคงไม่ได้ชวนทุกคนอย่างปากว่า แต่คนโดนชวนตอบกลับแบบไม่มีเสียง "เสือกกก" " หึ" รอยยิ้มพี่ลมเยือกเย็นมาก กูกลัวคู่นี้แล้วนะ! "แล้วเจอกันตอนเย็นนะครับ"อิฝ้ายสะบัดตูดเชิ่ดหน้าเดินหนีออกมาจากวงสนทนา ยังดีที่ยังไม่ลืมลากมือเพื่อนอย่างกูไปด้วย แล้วเราสี่คนก็ไปหาอะไรกินกันที่แคนทีนจริงๆ เพราะเวลากระชันชิดเข้ามาแล้ว มัวแต่ไปยืนเถียงกัน ป่านนี้กูกินข้าวไปสองจานแล้วห้องทำงานหลังจากที่บอกลาเพื่อนสาวนามว่าลูกตาลที่หน้าลิฟต์ ถึงแม้ว่าลูกตาลอยากจะตามทั้งสองขึ้นมาก็ตาม หากไม่โดนขัดว่าต้องคุยธุระ

อืมมมม~ ทำไมเมื่อยขาแบบนี้เนี่ย?! ลืมตาไม่ขึ้นเลย หนักหัวชะมัด เกิดอะไรขึ้นกับฉัน..." มะลิ พี่จะไปทำงานแล้วนะ " หื้อออ กลิ่นอะไรหอมๆ~ ฉันพยายามเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้ง มองคนที่ยืนอยู่ข้างเตียง OMG!!! กลิ่นตัวผู้ชายนี่เอง ผิวขาวสว่างจ้ามากแม่ กล้ามท้องเป็นลอน จินตนาการไปถึงตอนที่มันมันวาวไปด้วยเหงื่อตอนที่เค้าเขยื้อนเอวเข้าหว่างขาฉัน ไล่สายตามองชึ้นไปอีกนิด อื้อหื้อ! หัวนมชมพู กล้ามหน้าอกก็แน่น อ่าาา หอมก็หอม แน่นก็แน่น ผู้ชายอะไร หุ่นเพอร์เฟคเป็นบ้า ข้างบนขนาดนี้ แล้วข้างล่างล่ะ!? หมับ!!" มองเฉยๆ มือไม่ต้องก็ได้มั้ง เดี๋ยวก็ไม่ได้ไปทำงานกันพอดี" เชี่ยยยย !! มือมันไปเองปะ ไม่ได้บังคับเลยอะ " ถ้าตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ " ดูจากที่ใส่ผ้าขนหนูผืนเดียว พึ่งอาบน้ำเสร็จสินะ ดีล่ะ!" เดี๋ยวช่วยแต่งตัวนะคะ " พูดเสร็จ ฉันรีบสะบัดผ้าห่มทิ้ง วิ่งตามเขาไปในห้องแต่งตัว แล้วคนตัวสูงก็คลายปมผ้าขนหนูออก ให้มันกองที่พื้น กรี๊ดดดดด! ขนาดน้องหลับทำไมมันยังดูใหญ่อยู่ละ หัวก็ชมพูเข้มน่ารักเชียว " ถ้าไม่ทำพี่ทำนะ " ทำไมต้องดุด้วย ก็มันเด่นขนาดนั้นอะ" แล้วก็เช็ดน้ำลาย " บ้าเหอะ! ไม่ได้หื่นขนาดนั้นมะ แล้ว