" มึงโอเคป่ะ" ฉันหันไปถามเพื่อนสาวคนสวย"ก็เอาดิ กูจะกินให้ร้านเจ๊งเลย" มาว่ะ! เพื่อนกู ผับ xxเราสี่คนเดินเข้ามาข้างใน บรรยากาศช่วงหัวค่ำกำลังดีเพราะคนยังไม่พลุกพล่าน พี่ลมนำเราเดินไปโซนวีไอพีที่ชั้นสอง เป็นโซนที่มองเห็นชั้นล่างแบบเปิดเหมือนนั่งอยู่บนระเบียงขนาดใหญ่ ได้ยินเสียงเพลงชัดเจน " อยากทานอะไรเต็มที่เลยนะครับ " พี่ลมบอกเราขณะนั่งลงบนเก้าอี้โซฟาหรูข้างๆปุกปุย เพราะว่าที่ข้างๆฉันสามีจอง " ขออาหารที่แพงที่สุดและอร่อยด้วย กับเครื่องดื่มแพงๆแบบแรงๆด้วยค่ะ! " คอมึงจะไม่ไหม้เอาเร๊อะ?! " เคร่ื่องดื่มแพงๆ มันแรงนะครับ หนูไหวเหรอ" " ใครหนู " " ก็หนูไงคะ" กรี๊ดดดพี่โล้มมมมมม!! เพื่อนกูจะไหวไหมเนี่ย!? ดูจากชีนั่งไขว้ห้างแล้วเบะปากใส่ กูว่าน่าจะไหวแหละเนอะ สักพักอาหารที่ออร์เดอร์ก็ลำเลียงมาวางบนโต๊ะกระจกใหญ่ อาหารน่ากินมากกกกก ตกแต่งซะสวยหรูเชียว ขนาดกูเห็นละยังหิวขนาดนี้ อิฝ้ายที่ใช้พลังงานเกือบทั้งวันจะขนาดไหน ฉันเหลือบตามองเพื่อนที่นั่งตรงข้าม อุ๊บ๊ะ! มึงใจเย็นนะเพื่อน มึงเก็บสายตาหิวกระหายไว้หน้าสวยๆมึงบ้าง คนข้างๆแอบขำแล้ว แล้วก็ปิดท้ายด้วยไวน์ขวดเป็นแสน!! เอาซะกูไม่กล้าอ้วกเล
อืมมมม~ ทำไมเมื่อยขาแบบนี้เนี่ย?! ลืมตาไม่ขึ้นเลย หนักหัวชะมัด เกิดอะไรขึ้นกับฉัน..." มะลิ พี่จะไปทำงานแล้วนะ " หื้อออ กลิ่นอะไรหอมๆ~ ฉันพยายามเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้ง มองคนที่ยืนอยู่ข้างเตียง OMG!!! กลิ่นตัวผู้ชายนี่เอง ผิวขาวสว่างจ้ามากแม่ กล้ามท้องเป็นลอน จินตนาการไปถึงตอนที่มันมันวาวไปด้วยเหงื่อตอนที่เค้าเขยื้อนเอวเข้าหว่างขาฉัน ไล่สายตามองชึ้นไปอีกนิด อื้อหื้อ! หัวนมชมพู กล้ามหน้าอกก็แน่น อ่าาา หอมก็หอม แน่นก็แน่น ผู้ชายอะไร หุ่นเพอร์เฟคเป็นบ้า ข้างบนขนาดนี้ แล้วข้างล่างล่ะ!? หมับ!!" มองเฉยๆ มือไม่ต้องก็ได้มั้ง เดี๋ยวก็ไม่ได้ไปทำงานกันพอดี" เชี่ยยยย !! มือมันไปเองปะ ไม่ได้บังคับเลยอะ " ถ้าตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ " ดูจากที่ใส่ผ้าขนหนูผืนเดียว พึ่งอาบน้ำเสร็จสินะ ดีล่ะ!" เดี๋ยวช่วยแต่งตัวนะคะ " พูดเสร็จ ฉันรีบสะบัดผ้าห่มทิ้ง วิ่งตามเขาไปในห้องแต่งตัว แล้วคนตัวสูงก็คลายปมผ้าขนหนูออก ให้มันกองที่พื้น กรี๊ดดดดด! ขนาดน้องหลับทำไมมันยังดูใหญ่อยู่ละ หัวก็ชมพูเข้มน่ารักเชียว " ถ้าไม่ทำพี่ทำนะ " ทำไมต้องดุด้วย ก็มันเด่นขนาดนั้นอะ" แล้วก็เช็ดน้ำลาย " บ้าเหอะ! ไม่ได้หื่นขนาดนั้นมะ แล้ว
ปัง! เสียงปิดประตูรถเองจ้า รุนแรงตามอารมณ์ปุดๆของฉันตอนนี้ ร่างระหงสวมชุดนักศึกษาพอดีตัวพร้อมรองเท้าผ้าใบคอนเวิร์สคู่ใจ กำลังเร่งฝีเท้าตัวเองให้มาทันเวลาอาหารมื้อสำคัญของชีวิต ไม่สิ! อาจจะทั้งชีวิตของฉันนับจากนี้1 ชั่วโมงก่อน~คุมแม่ อิอิ calling~" ฮาเหลลลล พึ่งเลิกคลาสค่ะแม่ " ฉันรีบกดรับสายเพราะว่าแม่โทรจิกเป็นสิบสายแล้ว"ออกมาคุยธุระกับแม่หน่อย สำคัญมาก" น้ำเสียงดูจริงจัง ไม่ต่างกับตอนหาเลขเด็ด!"มีเรื่องอะไรรึป่าวคะ ""ค่อยคุยตอนมาถึงแล้วกัน เดี๋ยวส่งโลเคชั่นให้ มาให้ถึงก่อน 18:30 นะคะลูกรัก" ติ๊ด! เดี๋ยว!! ฉันรีบกดดูนาฬิกาข้อมือตอนนี้มัน 17:30 !!! แล้วร้านอยู่มุมไหนของโลกก็ไม่รู้เพราะรู้จักแต่ร้านกะเพรารสเด็ดปากซอย แถมตอนเย็นรถติดโคตรๆ แม่นะแม่!! นัดล่วงหน้าก็ไม่ได้...พอลงจากรถมาได้ ฉันรีบวิ่ง4*100 ด้วยขาสั้นๆของฉันไปยืนหอบพร้อมปาดเหงื่ออยู่หน้าเคาน์เตอร์ พนักงานมองหน้ากันงงๆ แล้วก็มองหน้าฉัน ดูจากสภาพฉันตอนนี้ คงคิดว่า ควายมึงรึหายไง?" สวัสดีค่ะคุณลูกค้า มีอะไรให้ช่วยไหมคะ " ฟู่ววว~ ร่างบางในชุดนักศึกษากระแอมเล็กน้อยเพราะคอแห้ง และยิ้มตอบกลับพนักงานต้อนรับสาว" จองไว้ในน
ไม่ๆๆ ฉันไม่ตื่นเต้นเลย แม่คงนัดทานข้าวธรรมดาแหละ เนอะ! ตึกตัก ตึกตัก ฟู่วววว~ คิดบวกไว้ก๊อนนนน พอมือเรียวบางดันประตูสีดำเข้าไปข้างใน เท้าสองข้างก็ชะงัก! เดี๋ยวนะ!? ทำไมมีคนอื่นอยู่ในห้องด้วย ผู้ชายสองคนนี่ใคร? เฮือกกกก!! หรือว่าไปติดค่าหวยเค้าป่าว แต่เเค่เจ้าของแผงหวยต้องแต่งตัวหล่อเต็มยศขนาดนี้เลยหรอวะ?" มาถึงแล้วก็มานั่งสิ จะยืนรอเสิร์ฟอาหารรึไงลูกสาว " เสียงคุณนายแม่ทำฉันตื่นจากผวังค์สองขาเรียวค่อยๆเดินมาที่โต๊ะสี่เหลี่ยมที่มีอาหารวางรออยู่แล้วเต็มโต๊ะ หัวกระเซอะกระเซิงถูกจัดแล้วดีขึ้นนิดหน่อยค่อยๆก้มหน้าขอโทษและหย่อนก้นนั่งเก้าอี้ฝั่งซ้ายถัดจากคนเป็นแม่ อึดอัดชะมัด! ฉันทำหน้าไม่ถูกเลย เพราะไม่เคยเห็นหน้าผู้ชายสองนี้ด้วยซ้ำ ใจก็กลัวจะถูกฆาตกรรมคาห้องอาหารเพราะแม่เบี้ยวค่าหวยเค้าไว้หลายบาทรึป่าวก็ไม่รู้" อะแฮ่ม " อะไรอีกแม๊......"นี่ลุงประวิทย์ เป็นเพื่อนกับพ่อเรา" อ่อ.. เป็นเพื่อนพ่อนี่เอง ใจหายใจคว่ำหมด นึกว่าจะไม่มีชีวิตรอดไปหาผู้ชายในอนาคตซะแล้ว!" นี่ มะลิลา ค่ะ เป็นลูกสาวคนเดียวของวัลย์ ตอนนี้เรียนบริหารอยู่ปี3 แล้วค่ะ "" สวัสดีค่ะคุณลุงประวิทย์ " ฉันยิ้มหวานตอบพร้อม
สรุป!? ระหว่างที่ฉันเรียน ฉันต้องแบ่งเวลาเข้าบริษัทเพื่อศึกษางานของแม่ทั้งหมด! ย้ำว่าทั้งหมด!? ก็เริ่มเรียนรู้งานกับคุณอคิณหน้านิ่งนั่นแหละ เอาว่ะ! ถือซะว่าฝึกงานก่อนกำหนดละกัน แค่เรื่องเรียนก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว นักศึกษาสาวสวยอย่างฉันต้องเอาเวลาว่างทำงานไปด้วย เริ่ดจริง! ตอนนี้เข้าใจเพื่อนในห้องแล้วว่า เรียนไปทำงานไปมันเหนื่อยขนาดไหน! แค่คิดภาพตามก็เหนื่อยล้าววววว!!! " มะลิจะไหวไหม แม่กลัวเราเหนื่อยเกินไป " เสียงที่ถามฉันนั้นมีแต่ความห่วงใย ฉันรับรู้ได้ แค่นี้ก็หายเหนื่อยแล้ว... " ไหวสิแม่ หนูอึดจะตายแม่ก็รู้ แค่นี้จิ๊บๆ " ฉันตอบด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจให้คนข้างๆ" โอเคตามนี้ ค่อยๆเรียนรู้ไปกับพี่อคิณนะครับหลาน " คุณลุงพูดไปยิ้มไป แต่! ช่วยดูหน้าลูกชายด้วยเถอะ!? ช่วยกันสนทนาพาทีกันหน่อยเฮ้! ฉันแอบเห็นแม่สบตากับคุณลุงแล้วยิ้มให้กัน แต่ไม่ใช่เชิงชู้สาวแน่ๆ มันต้องมีอะไรสักอย่าง นี่กูต้องเป็นโคนันอีกแล้วเหรอ? ถามแม่ตรงๆคงไม่ได้คำตอบงั้นคนข้างๆฉันนี่แหละ แม่งต้องรู้อะไรบ้างล่ะ?!" พี่อคิณคะ เราไปเดินเล่นกันหน่อยไหมคะ ข้างนอกบรรยากาศดีมากเลย " ฉันจ้องตาคมเค้าเพื่อสื่อว
กว่าจะออกจากร้านมาได้ก็สองทุ่มกว่าแล้ว ตอนนี้ยังมาติดแง็งอยู่บนถนน ที่ไม่มีทีท่าว่าจะขยับเลยสักนิด! แอร์ในรถก็เย็นเกิ๊น ขนอะไรต่อมิอะไรก็ลุกไปหมด " ให้หนูเริ่มงานวันไหนดีคะ " ฉันชวนคุยเพื่อกลบบรรยากาศวังเวงนี่ออกไป " พรุ่งนี้ คืนนี้ไปศึกษาโครงสร้างบริษัทกับระบบการทำงานมาด้วย " ค่ะ!? ไฟแรงจริ๊งพ่อหนุ่ม..." ได้ค่ะ " ฉันตอบกลับด้วยเสียงหนักแน่น!! "หึ" หึอะไร! ฉันแอบได้ยินนะ! ระหว่างทางกลับบ้านเราก็คุยกันบ้าง แซะกันบ้าง แลกการติดต่อกัน แถมยังเอาตารางเรียนฉันไปด้วย! อยากรีบถึงบ้านใจจะขาด รถหรูที่แล่นตามถนนมาเรื่อยๆ ก่อนมือหนากำลังจะตบไฟเลี้ยวเข้าหมู่บ้านใหญ่" จอดก่อนค่ะ! จอดก๊อนนนน " เอี๊ยดดดดด!! " อะไรของเธอเนี่ย จะถึงบ้านอยู่แล้ว " น้ำเสียงหงุดหงิดบวกกับหน้าตาที่หันมาดุใส่ฉัน อีกนิดก็จะงาบหัวฉันอยู่แล้ว " แฮ่~ ขอโทษค่ะ ขอลงไปซื้อผัดกะเพราแป๊ป " คิ้วหน้าขมวดเข้าหากัน มองหน้าฉันด้วยคำถาม " เมื่อตอนเย็นเธอกินข้าวไปสองจานยังไม่อิ่มหรอ แล้วนี่อะไร เธอมีสองกระเพาะรึไง " ว้อททท!? ผู้ชายคนนี้ช่างปากคอเราะร้าย ใครสนกันล่ะ! ฉันรีบเปิดประตูรถลงไปสั่งอาหารร้านประจำทันที พอได้กับข้าวฉันก็รี
ร่างเล็กในชุดนักศึกษาเดินเข้ามาในห้องทำงานใหญ่ สาวเท้าก้าวไปยังโซฟามุมที่มีมารดา กับอคิณนั่งอยู่ ถัดไปข้างหลังของทั้งสองมีอีกสองคนที่ยืนเฉียงๆ ดูจากชุดยูนิฟอร์มเป็นเลขาของมารดา และผู้ชายตัวสูงๆคือเลขาพร้อมมือขวาคนสนิทของอคิณ เธอหยุดเดินและยกมือไหว้ทุกคนพร้อมเดินไปนั่งลงข้างๆมารดา หลังจากแนะนำตัวกันเรียบร้อย คุณรำไพเลขาที่ดูอายุไล่เลี่ยกับแม่ของคนตัวเล็กก็สรุปประชุมพร้อมอธิบายเนื้อหาของช่วงเช้าให้เจ้าตัวฟัง วันนี้คุณมะลิวัลย์ในฐานะประธานบริษัท FW group(เป็นบริษัทจำหน่ายและส่งออกชาดอกไม้) ได้แนะนำอคิณ ให้ทุกฝ่ายได้รู้จัก และรวมถึงการเปลี่ยนแปลงการทำงานบางส่วนของบริษัทที่ต้องปรับปรุงแก้ไขและทุกเรื่องขึ้นกับอคิณโดยตรง เธอจะอยู่เบื้องหลังคอยตอบรับและอนุญาตในเรื่องสำคัญเท่านั้น และไม่ลืมเรื่องที่มะลิลาต้องเข้ามาเรียนรู้งานภายในบริษัทซึ่งอยู่ภายใต้ในการดูแลของอคิณ บางคนพยักหน้ารับทราบและแสดงออกทางแววตาว่าบริษัทกำลังมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่และเป็นไปในทางที่ดีขึ้นกว่าเดิม ฉันนั่งฟังเลขาของแม่และปัญหาภายในคือดีลกับบางบริษัทไม่ลงตัวและยังเป็นพวกเสี่ยที่มีอำนาจอีก ตอนนี้ฉันเข้าใจในสิ่งที่แม่ก
ภายในห้องทำงานชั้นสองของผับหรู อคิณกำลังนั่งคุยกับเพื่อนสนิทอีกสองคนที่หล่อกันคนละแบบ ผับนี้เค้าหุ้นกับเพื่อนตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย เนื่องจากเป็นคนชอบดื่มเหมือนกันและเป็นพวกนักล่าตอนกลางคืน" กูอยากให้มึงสั่งสอนไอ่เสี่ยนั่นให้หน่อย เอาแค่พอสนุก "" ไอ่เสี่ยที่มันมีปัญหากับแม่ยายมึงอะนะ " เสียงทุ้มของลมหยอกล้อคนตรงหน้า" ไอ่สัด " "มึงก็นะไอ่ลม ไอ่คิณมันขอให้ช่วยเรื่องที่มึงถนัดๆนั่นแหละ เรื่องสนุกๆทั้งนั้น ฮ่าฮ่าฮ่า " เสียงของดินผู้เป็นน้องชายของลมที่ห่างกันแค่ไม่กี่เดือนแย้งขึ้น" กูจัดให้ มึงอยากได้แบบไหนบัญชามาเลยครับเพื่อน ช่วงนี้กูว่าง " ที่จริงก็ว่างทั้งวันแหละ
อืมมมม~ ทำไมเมื่อยขาแบบนี้เนี่ย?! ลืมตาไม่ขึ้นเลย หนักหัวชะมัด เกิดอะไรขึ้นกับฉัน..." มะลิ พี่จะไปทำงานแล้วนะ " หื้อออ กลิ่นอะไรหอมๆ~ ฉันพยายามเปิดเปลือกตาที่หนักอึ้ง มองคนที่ยืนอยู่ข้างเตียง OMG!!! กลิ่นตัวผู้ชายนี่เอง ผิวขาวสว่างจ้ามากแม่ กล้ามท้องเป็นลอน จินตนาการไปถึงตอนที่มันมันวาวไปด้วยเหงื่อตอนที่เค้าเขยื้อนเอวเข้าหว่างขาฉัน ไล่สายตามองชึ้นไปอีกนิด อื้อหื้อ! หัวนมชมพู กล้ามหน้าอกก็แน่น อ่าาา หอมก็หอม แน่นก็แน่น ผู้ชายอะไร หุ่นเพอร์เฟคเป็นบ้า ข้างบนขนาดนี้ แล้วข้างล่างล่ะ!? หมับ!!" มองเฉยๆ มือไม่ต้องก็ได้มั้ง เดี๋ยวก็ไม่ได้ไปทำงานกันพอดี" เชี่ยยยย !! มือมันไปเองปะ ไม่ได้บังคับเลยอะ " ถ้าตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ " ดูจากที่ใส่ผ้าขนหนูผืนเดียว พึ่งอาบน้ำเสร็จสินะ ดีล่ะ!" เดี๋ยวช่วยแต่งตัวนะคะ " พูดเสร็จ ฉันรีบสะบัดผ้าห่มทิ้ง วิ่งตามเขาไปในห้องแต่งตัว แล้วคนตัวสูงก็คลายปมผ้าขนหนูออก ให้มันกองที่พื้น กรี๊ดดดดด! ขนาดน้องหลับทำไมมันยังดูใหญ่อยู่ละ หัวก็ชมพูเข้มน่ารักเชียว " ถ้าไม่ทำพี่ทำนะ " ทำไมต้องดุด้วย ก็มันเด่นขนาดนั้นอะ" แล้วก็เช็ดน้ำลาย " บ้าเหอะ! ไม่ได้หื่นขนาดนั้นมะ แล้ว
" มึงโอเคป่ะ" ฉันหันไปถามเพื่อนสาวคนสวย"ก็เอาดิ กูจะกินให้ร้านเจ๊งเลย" มาว่ะ! เพื่อนกู ผับ xxเราสี่คนเดินเข้ามาข้างใน บรรยากาศช่วงหัวค่ำกำลังดีเพราะคนยังไม่พลุกพล่าน พี่ลมนำเราเดินไปโซนวีไอพีที่ชั้นสอง เป็นโซนที่มองเห็นชั้นล่างแบบเปิดเหมือนนั่งอยู่บนระเบียงขนาดใหญ่ ได้ยินเสียงเพลงชัดเจน " อยากทานอะไรเต็มที่เลยนะครับ " พี่ลมบอกเราขณะนั่งลงบนเก้าอี้โซฟาหรูข้างๆปุกปุย เพราะว่าที่ข้างๆฉันสามีจอง " ขออาหารที่แพงที่สุดและอร่อยด้วย กับเครื่องดื่มแพงๆแบบแรงๆด้วยค่ะ! " คอมึงจะไม่ไหม้เอาเร๊อะ?! " เคร่ื่องดื่มแพงๆ มันแรงนะครับ หนูไหวเหรอ" " ใครหนู " " ก็หนูไงคะ" กรี๊ดดดพี่โล้มมมมมม!! เพื่อนกูจะไหวไหมเนี่ย!? ดูจากชีนั่งไขว้ห้างแล้วเบะปากใส่ กูว่าน่าจะไหวแหละเนอะ สักพักอาหารที่ออร์เดอร์ก็ลำเลียงมาวางบนโต๊ะกระจกใหญ่ อาหารน่ากินมากกกกก ตกแต่งซะสวยหรูเชียว ขนาดกูเห็นละยังหิวขนาดนี้ อิฝ้ายที่ใช้พลังงานเกือบทั้งวันจะขนาดไหน ฉันเหลือบตามองเพื่อนที่นั่งตรงข้าม อุ๊บ๊ะ! มึงใจเย็นนะเพื่อน มึงเก็บสายตาหิวกระหายไว้หน้าสวยๆมึงบ้าง คนข้างๆแอบขำแล้ว แล้วก็ปิดท้ายด้วยไวน์ขวดเป็นแสน!! เอาซะกูไม่กล้าอ้วกเล
" อะแฮ่ม! มึงจะไปกินกับพี่เค้าก่อนก็ได้นะ " อิฝ้าย! อิมารชุมชน! มึงมีหูทิพย์รึไง!?" ป่ะเพื่อน เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง แคนทีนบริษัทพี่คิณ อร่อยอย่าเสือก! เอ้ย อย่าบอกใครเชียว" ฉันยกนิ้วโป้งขึ้นสองข้างใส่หน้าสวยๆของมัน " โอ้ย! ผัวเป็นถึงเจ้าของบริษัท พาเพื่อนไปกินข้าวโรงอาหาร" ผัวเผออะไร! หยาบคาย ตบปาก! " พี่เชนอยากกินอะไรคะ" แล้วนางก็เสียงสองเสียงสามเอียงหน้าไปผู้เพื่อน ช่วยดูสายตาเพื่อนมึงด้วย จะงาบหัวมึงแทนข้าวแล้ว"เดี๋ยวเลิกงานพี่พาทุกคนไปเลี้ยงเองครับ พี่อยากรู้จักทุกคน" พี่ลมมาจากไหนวะเนี่ย!? ดูจากสายตาแล้วคงไม่ได้ชวนทุกคนอย่างปากว่า แต่คนโดนชวนตอบกลับแบบไม่มีเสียง "เสือกกก" " หึ" รอยยิ้มพี่ลมเยือกเย็นมาก กูกลัวคู่นี้แล้วนะ! "แล้วเจอกันตอนเย็นนะครับ"อิฝ้ายสะบัดตูดเชิ่ดหน้าเดินหนีออกมาจากวงสนทนา ยังดีที่ยังไม่ลืมลากมือเพื่อนอย่างกูไปด้วย แล้วเราสี่คนก็ไปหาอะไรกินกันที่แคนทีนจริงๆ เพราะเวลากระชันชิดเข้ามาแล้ว มัวแต่ไปยืนเถียงกัน ป่านนี้กูกินข้าวไปสองจานแล้วห้องทำงานหลังจากที่บอกลาเพื่อนสาวนามว่าลูกตาลที่หน้าลิฟต์ ถึงแม้ว่าลูกตาลอยากจะตามทั้งสองขึ้นมาก็ตาม หากไม่โดนขัดว่าต้องคุยธุระ
" อ่าว แล้วนี่มาด้วยกันได้ไง" พี่คิณถามพลางมองไปยังเพื่อนสาวอีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆเพื่อนสนิท" พอดีลูกตาลรถเสียอยู่แถวนี้ค่ะ ลมผ่านมาพอดี เลยขอติดรถมาด้วย" จีบปากจีกคอ แหวะ! สตอ! แล้วนมนั่นจะพกมาทำไมเยอะแยะ" พี่ลมสวัสดีค่า" ฉันยิ้มหวานยกมือไหว้เพื่อนผัว เอ้ย เพื่อนแฟน แต่คนข้างๆนี่อย่าหวัง! ฉันไม่อยากมองหน้าด้วยซ้ำ เหมือนนางจะรู้ตัวนะ จิกกัดด้วยสายตาเบาๆ " นี่มึงลงมาดูงานเองเลยเหรอ" พี่ลมถามเพราะปกติแล้ว เค้าจะได้ผลสรุปที่เดียวตอนเช้าห้องประชุม " อืม น้องใหม่น่ะ เป็นเพื่อนกับมะลิด้วย"" ใช่ค่ะ เพื่อนมะลิเป็นน้องใหม่ หน้าใหม่ด้วยนะคะ ไม่ซ้ำ ไม่แก่ด้วยค่ะ " ฉันย้ำคำว่าแก่แต่สายตามองไปยังนางลูกตอ นางถลึงตาใส่ฉัน ตาจะหลุดจากเบ้าแล้วนั่น ถ้าไม่มีผู้ชายสองคนร่วมวง นางคงด่าฉันไฟแล่บ " เด็กใหม่ไม่มีประสบการณ์ คงต้องใช้เวลาหน่อยนะคะคิณ " พูดเหมือนหวังดี แต่จีบปากจีบคอพูดนี่ฟังจากดาวอังคารก็รู้ว่าอิจฉา! " ดูจากภาพรวมแล้วน้องปุยฝ้ายเค้าก็เก่งนะครับ สอนเพิ่มแค่นิดๆหน่อยๆ หัวไวใช้ได้เลยทีเดียว " ก็หน้าม้านไปเลยสิคะ!! ดีมากค่ะ! หัดพูดอะไรบ้าง ถ้าให้ฉันพูดคงได้วางมวยกับยัยนางแบบทรงโตนี่! " หื้อ
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาเราสามคนกำลังเดินออกจากห้องเรียนเนื่องจากเป็นคลาสสุดท้ายของวัน วันนี้ปุกปุยของเรามีถ่ายงานที่บริษัทใหญ่ นางตื่นเต้น ฉันกับอาเจก็ดี๊ด๊าตื่นเต้นไปด้วย เราตกลงจะไปให้กำลังใจนางที่สตู แต่!! ฉันมีงานด่วนที่บริษัท เลยให้เพื่อนรักสองหน่อล่วงหน้าไปก่อน ฉัยรีบเหยียบรถกลับบริษัทมาด้วยความเร็วสูง ดริฟเข้าโค้งเข้าบริษัทและจอด เอี๊ยดดดด! ที่ชั้นผู้บริหาร วิ่งไปกดลิฟต์และเดินมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงานอย่างทำเวลา " สวัสดีค่าป้าไพ แฮ่กๆๆ " ฉันไหว้เลขาเเม่หน้าห้องเสร็จก็รีบเปิดประตูเข้าไปดีลงานต่อ" สวัสดีค่าพี่เชน รอนานมั้ยคะ " ไหว้ไปด้วย ปาดเหงื่อไปด้วย สภาพเหมือนวิ่งต้อนควายเป๊ะๆ" ไม่ครับ พี่พึ่งมาถึงเมื่อสักครู่" หล่อไปอีกพี่กู อีเจโชคดีจังวะ!พอฉันนั่งลงที่โซฟาตรงข้ามพี่เชนปุ๊บ เราก็บรรเลงบทสนทนาโปรเจ็คหลักล้านกันอย่างมีอรรถรส สรุปพี่เชนออเดอร์ชาดอกไม้ไว้ส่งไปทุกสาขาทั่วประเทศและสาขามุมต่างๆของโลก OMG! น้องมะลิจะรวยแล้วววว !!!ถ้าไม่ติดว่าพี่เชนชอบนังเจ ฉันจะถวายตัวเสนอหน้าเป็นแฟนเค้าเอง อิอิ~ " เรื่องนี้มะลิจะแจ้งทางพี่คิณและคุณแม่เองนะคะ ขอบคุณมากเลยนะคะที่เลือกบริษัทเรา" ฉันพ
คนข้างล่างเด้งสวนขึ้นมาเบาๆ พอให้คนตัวเล็กครางในลำคอ " หนาวมั้ย ไปที่เตียงกัน" ตอนทำก็ไม่หนาวหรอก แต่พอหยุดโยกเท่านั้นแหละ ลืมไปเลยว่า...กันที่ระเบียงแล้วเค้าก็พยุงตัวเองขึ้นพร้อมกอดคนข้างบนให้ควบเอวหนาไว้ ก่อนจะก้าวลงจากเก้าอี้เอนหลังเดินกลับเข้าห้องไป แต่ละก้าวที่เดินไปที่เตียง เรียกเสียงครางใสอยู่ข้างๆหูเค้า " อ่าาา เธอยิ่งคราง ฉันยิ่งแข็งนะ " เค้าบีบแก้มก้นอวบให้รับแรงกระแทกทุกๆฝีก้าวที่เดินขายาวค่อยๆเดินเข่าไปอยู่กลางเตียงใหญ่ ริมฝีปากดูดดื่มกับยอดอกสีหวาน ข้างล่างก็ค่อยช่วยสะโพกอวบให้เข้าออกกลืนกินเอ็นร้อน " อ๊า~อ๊า~ อ๊า~" ฉันเชิดหน้าจิกผมเค้าระบายความเสียวที่เค้าปรนเปรอทั้งข้างล่างและข้างบนง่วงก็ง่วง! เสียวก็เสียว! แต่ตอนนี้อย่างหลังมันมากกว่า!ความกระสันเริ่มแทรกซึมอีกครั้ง ฉันเริ่มขยับเอวเข้าออกเอง มือกดหัวเค้าให้ซุกอกอวบ เริ่มร่อนเอวเข้าออกแรงขึ้น เร็วขึ้น จนเค้ารัวลิ้นที่ปลายยอดถัน" อ่าาา อย่างนั้น " เสียงชมของเค้าช่วยปลุกไฟในตัวฉันให้ขย่มเอ็นแข็งๆนั่นแรงๆ ปึก ปึก ปึก ปึก ปึก ลึกมากแม่! จุก! แต่เสียวไม่ไหว! จะเสร็จ! ฉันจะเสร็จ! ฉันเร่งความเร็วขย่มแรงขึ้น มือหนาบีบเ
เค้าค่อยๆถอดถอนตัวตนออกไป รู้สึกวูบโหวงเล็กน้อย แต่ก็เกือบล้มพับกับพื้น ถ้าเค้าไม่คว้าเอวบางเอาไว้ จับเธอนั่งพักเหนื่อยที่เก้าอี้ และจัดแจงตัวเองไปด้วย ไม่พูดพร่ำทำเพลง แขนแกร่งอุ้มช้อนคนตัวบางไว้แนบอก และเดินมุ่งหน้าเข้าไปในบ้าน สาวเจ้าพิงหน้าอกแกร่ง ด้วยเรี่ยวแรงที่ถูกสูบไป ไม่มีแม้แต่คำถามว่าจะพาเธอไปกระทำชำเราที่ไหนต่อ แต่ก็คงไม่พ้นห้องนอน อย่างที่เค้าเปรยไว้เมื่อครู่พอเดินมาถึงเตียงนอน เค้าวางเธอลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา เหมือนกลัวเธอจะแตกสลาย แต่คำพูดต่อมาของเค้า ทำให้ตาเธอเบิกกว้าง" ชุดไหนดีครับ " เธอหันไปมองตามมือหนา ที่กำลังเผยให้เห็นยูนิฟอร์มและอุปกรณ์ต่างๆในตู้บิ้วอินติดมุมห้อง คุณพระ! นี่ฉันหลุดเข้ามาในหนังเรื่อง ฟิตตี้เชด ออฟ เกรย์ หรือเนี่ย?! ยังดีกว่าว่านี่คือห้องนอน ไม่ใช่ห้องแดง และอุปกรณ์ร่วมรักต่างๆ ก็ไม่ได้มีมากมายขนาดนั้น พลั้นเหลือบสายตาขึ้นไปอีกนิดบนราวแขวนชุดต่างๆ มีทั้งเมด พยาบาล แม่บ้าน นักเรียนญี่ปุ่น แต่ละชุดมันน้อยชิ้นทั้งนั้น! อย่าเรียกว่าชุดเลย ใส่แค่นั้นจะปิดอะไรได้! " ไง อยากลองชุดไหนเป็นพิเศษรึเปล่า "" พี่คิณเป็นมาโซคิสหรอคะ " ฉันถามปนตกใจนี่เค้านิ
ตอนนี้สมองฉันตีกันวุ่นวายไปหมด กำลังคิดว่าบนห้องจะเจออะไรนะ? บวกกับมือปลาหมึกที่ตอนนี้ลูบไล้ไปทั่วร่างเล็ก ริมฝีปากคนตัวโตทั้งจูบทั้งดมที่ซอกคอขาวบีบเค้นหน้าอกอวบผ่านชุดนักศึกษา ข้างล่างก็ไม่น้อยหน้า ลูบไล้ต้นขาขาวขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงเนินสามเหลี่ยมอูมๆ สะกิดเขี่ยเบาๆ พอให้คนบนตักสะดุ้ง ฉันเชิดหน้าอ้าขากว้างขึ้นอีกนิด เปิดทางให้มือหนาปรนเปรอถนัดขึ้น "อ่าาาา " เสียวจนช่องรักขมิบปล่อยน้ำเมือกสีใสซึมออกมา"แฉะแล้วนะครับ" มือหนาจับขอบแพนตี้ตัวน้อยแล้วดึงลงมาทางเรียวขาขาว แล้วก็ขย้ำเก็บผ้าน้อยชิ้นของเธอไว้ในกระเป๋ากางเกงด้านหลัง"ยกตัวแปปนึง" จากนั้นพ่อคุณก็ปลดกระดุมรูดซิปกางเกง แล้วดึงแท่งร้อนออกมาสูดอากาศนอกร่มผ้า ชักรูดให้พอกระสัน"ค่อยๆนั่งลงมา...ช้าๆ" เสียงแหบกระซิบที่ข้างหูจนฉันขนลุกสะโพกอวบค่อยๆนั่งลงทับเอ็นร้อนที่มันกำลังแข็งชูชันอยากที่จะเข้าไปข้างในโพรงสีหวานฉ่ำเยิ้มจนผงกหัว หงึกๆ "อ๊ะ...แน่นจัง" ฉันกัดปากจับขอบโต๊ะแน่น ค่อยนั่งกลืนแก่นกายทีละนิด ทีละนิด จนหัวเห็ดใหญ่ชนผนังมดลูกข้างใน ฉันรู้สึกว่าท่านี้มันลึกจนเสียวไม่ไหว "ซี๊ดดดดด อย่าพึ่งขยับ ฉันจะแตก" ใครจะขยับได้ล่ะ แน่นขน
ขออนุญาต กรี๊ดดดดดดดด ในใจนะคะ งื้อออเขินอะ ทำไงดี! ตอบเค้าว่าไงดี!ฉันมองคนตรงหน้าอึ้งๆ ไม่คิดว่าเค้าจะถามอะไรแบบนี้ จริงอยู่ที่เราเกินเลยกันแล้ว แต่ก็ยังอยากรู้ว่าจริงๆแล้วเค้าคิดยังไง เวลานี้ฉันรู้แล้ว "คิดนานจัง...คิดเหมือนกันรึเปล่า" เหมือนสิ! แต่ยังหาเสียงตัวเองไม่เจอ เอาว่ะ! มาถึงขนาดนี้แล้ว ตัวก็เสียไปแล้ว หลายรอบด้วย ลองเสี่ยงหัวใจดูละกัน "ค่ะ" "ค่ะ คือ..." จะถามเซ้าซี้อะไรเนี่ย อายก็อาย หิวก็หิว หญิงสาวสูดอากาศเข้าปอดลึกลึ๊กกกก แล้วตัดสินใจตอบชายหนุ่มไป "ตกลงค่ะ" "ฉันจะเป็นแฟนคุณ" เค้ายิ้มหวานโชว์ฟัน 32 ซี่ ค่อยๆลุกจากเก้าอี้แล้วเดินมาหาคนตัวเล็ก"แต่บอบอกไว้ก่อนว่าฉันขี้หึงนะ""ฉันก็ขี้หวง"ก่อนจะที่จะใช้มือหนาประคองใบหน้านวลที่กำลังแดงก่ำให้เงยขึ้น แล้วจุมพิตเบาๆที่ริมฝีปากสวย จูบแผ่วเบา ค่อยเลอะเล็มความหวาน ก่อนจะค่อยแปรเปลี่ยนเป็นดูดดื่ม และเร่าร้อน ก่อนที่ทั้งสองคนจะหยุดตัวเองไม่ได้ มือบางพยายามดันอกแกร่ง และเบี่ยงหน้าหลบ "เอ่อ.. เราทานอะไรกันก่อนมั้ยคะ อุตส่าห์เตรียมไว้แล้ว" ฉันพูดพรางปรายตาไปที่โต๊ะดินเนอร์สุดน่ารัก สงสารน้องนะไม่อยากให้มันเป็นหมัน "ขอกินคนน