ขณะที่เรากำลังนั่งจิบชายามบ่ายกันเพลินๆ เหมือนจะได้ยินเสียงเครื่องยนต์ราคาแพงที่เหยียบมาด้วยความเร็วสูง แทบจะดริฟเข้าโค้งประตูทางเข้าคาเฟ่อยู่แล้ว เอี๊ยดดดดดดดดด!ฝุ่นควันฟุ้งกระจาย ทุกคนละมือจากสิ่งที่ตัวเองกำลังทำหันไปมองคนที่กำลังลงจากรถเป็นตาเดียว แล้วปิดประตูรถดัง ปึง!!! กระจกรถร้าวหมดแล้วมั้งนั่น แล้วหน้าไปโดนอะไรมา กินรังแตนแทนข้าวกลางวันมารึไง!? "ขอโทษที่มาช้าครับ พอดีพึ่งคุยงานเสร็จ" แล้วเค้าก็ลากเก้าอี้ลงนั่งตรงกลางหน้าตาเฉย " ทางนี้เราก็เสร็จแล้วเหมือนกันค่ะ กำลังจะกลับกันพอดี " ฉันยืนขึ้น พร้อมชวนพี่เชนกลับ "เธอต้องกลับกับฉัน เราต้องไปคุยลูกค้าต่อ" เค้าลุกตามแล้วจ้องหน้าฉันที่เก็บอารมณ์คุกรุ่นไว้ไม่มิด "งั้นเดี๋ยวพี่ขอตัวเลยแล้วกันนะครับ ขอบคุณสำหรับชาหอมๆนะครับ ยังไงเรานัดคุยรายละเอียดคืบหน้าวันหลัง" พี่เชนลุกขึ้นและก็ยังยิ้มหวานบอกลาเราสองคน "งั้นเจอกันวันจันทร์นะคะ มะลิจะชวนเพื่อนไปด้วย" "ดีเลยครับ กำลังอยากเจอ...." พี่เชนเว้นไว้ในส่วนที่เราเข้าใจพร้อมสบตาฉัน "ขอตัวนะครับ" หันไปบอกคนหน้ายักษ์ แล้วพี่เชนก็เดินออกไป ทิ้งฉันให้อยู่กับยักษ์ปักหลักนี่สองคน ฉันรีบหัน
Last Updated : 2025-01-08 Read more