All Chapters of เล่นเพื่อนพ่อ: Chapter 1 - Chapter 5

ณ ผับแห่งหนึ่ง เสียงเพลงที่ทำให้แขกอยู่ในร้านต่างโยกย้ายสายสะโพกกันไปมา บรรยากาศในร้านดูครื้นเครง แล้วที่เป็นจุดเด่นมากก็คือ ที่ผับแห่งนี้ ทุกคนจะต้องอยู่ภายใต้หน้ากาก มันเป็นจุดเด่นของร้านนี้ แขกที่มาสามารถค้นหาคู่นอนแบบ one night stand โดยไม่จำเป็นต้องรู้จักกัน หลายคู่ที่เจอคู่นอนของตัวเองแล้วก็สามารถเปิดห้องชั้นบนทำกิจกรรมกันได้ทันทีเด็กหนุ่มสายพันธุ์โอเมก้า ภายใต้หน้ากากขนนกสีม่วง เขามีผมสีม่วง แววตาสีม่วง กลิ่นฟีโรโมนดอกลาเวนเดอร์ กำลังนั่งอยู่ในโซน VIP เขานั่งไขว่ห้างมองทุกคนที่อยู่ในร้านอย่างเรียบนิ่งโดยไม่คิดที่จะหาอัลฟ่ามาเป็นคู่นอน สายตาของเขาจับจ้องไปเพียงคนที่นั่งจิบเบียร์อยู่ที่เคาน์เตอร์โดยใส่หน้ากากมหาโจรสีดำ เขาจำได้ดีว่าคนที่อยู่ภายใต้หน้ากากนั้นเป็นใคร "สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณมีคู่แล้วหรือยัง"สิรินทร์เงยหน้าจากแก้วไวน์ที่เขากำลังจิบก่อนจะมองไปยังอัลฟ่าที่ยืนอยู่ไม่ห่าง"มีแล้วครับ"สิรินทร์ตอบคำถามไปแบบไม่เร่งรีบอะไร คำตอบของโอเมก้าทำให้อัลฟ่าที่ถามถึงกับเดินหนีไปทันที ที่นี่มีกฏห้ามบังคับขืนใจกันโดยเด็ดขาดสิรินทร์ เลิศรัตนวรชัย อายุ 22 ปี โอเมก้าฟีโรโมนกลิ่นลาเ

สิรินทร์นอนมองชายที่เขายอมมอบสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตให้ ถึงแม้ว่าชายตรงหน้าจะไม่ได้รู้สึกเช่นเดียวกันกับเขาก็ตาม สิรินทร์ค่อยๆถอดหน้ากากมหาโจรของคุณอาพิพัฒน์ออก ใบหน้าที่หล่อเหลาของคุณอาที่ทำให้เขาหลงรักมาตั้งแต่มหาวิทยาลัย รวมทั้งนิสัยใจคอและความเป็นผู้ใหญ่ สิรินทร์ถอดหน้ากากขนนกของตัวเองออกวางไว้ข้างเตียง ก่อนที่จะซุกเข้าหาอกกว้าง และหลับลงไปพร้อมกันเช้าวันต่อมา พิพัฒน์ตื่นขึ้นเขาขยับตัวอย่างเมื่อยขบ เมื่อคืนเป็นบทรักที่มีความสุขมาก เขาไม่เคยน็อทมาก่อน แต่เมื่อคืนเขาน็อทติดกับโอเมก้า จนหลับลงไปตอนไหนไม่รู้ พอพิพัฒน์ขยับตัวเขารู้สึกได้ว่ามีร่างหนึ่งนอนทับแขนเขาอยู่ เขาจึงเปิดผ้าห่มออกดู ก่อนที่จะชะงักไป"เฮ้ย!!!!"พิพัฒน์ถึงกับตะโกนลั่น เพราะภาพตรงหน้าที่เห็นคือหลานชายของเขา ลูกชายของไอ้สิงหลเพื่อนสนิทของเขาเอง"เสือ!!!!"ความเสียงดังทำให้สิรินทร์รู้สึกตัว เขาลืมตามองคุณพิพัฒน์ที่ตอนนี้เบิกตากว้าง "morning ครับคุณอา"เสือขยับตัวลุกขึ้นใช้หลังพิงกับหัวเตียงก่อนที่จะเอ่ยอรุณสวัสดิ์ตอนเช้ากับผู้เป็นอา"สะ ..เสือ!!มานอนในห้องอาได้ยังไง!!"พิพัฒน์ตะลึงงั้นกับภาพที่เห็นตรงหน้า เมื่อคืน

สิรินทร์มีไข้สูง เขานอนซมอยู่บนเตียงโดยมีคุณหมอพิพัฒน์เป็นคนดูแล พิพัฒน์ที่กำลังเช็ดตัวให้กับโอเมก้า เขาตะแคงหูฟังเพราะโอเมก้าพึมพำเบาๆอย่างคนไม่มีสติ"ผมรักคุณอานะครับ"พิพัฒน์ได้ยินถึงกับอึ้งไป เขาไม่รู้เลยว่าหลานชายตัวน้อยของเขาแอบหลงรักเขา เขาคิดกับโอเมก้าเพียงแค่หลานมาตลอดระยะเวลาที่รู้จักกัน ตอนที่สิรินทร์เกิดเขาอยากได้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล และได้อุ้มหนูน้อยของเขาด้วยซ้ำ"แล้วอาจะทำอย่างไรต่อไปนะเสือ อาควรทำยังไงดี"พิพัฒน์ยืนดูโอเมก้าที่ตอนนี้หลับสนิทเพราะฤทธิ์ยาที่เขาฉีดให้ เขาคิดไม่ตกเลย ไหนจะกลัวเพื่อนสนิทรู้ ไหนจากอนาคตของหลาน อายุที่ห่างกัน สิรินทร์กับเขาอายุห่างกันถึง35 ปีเลยทีเดียว มันไม่ใช่ระยะห่างที่น้อยๆ เขาสามารถเป็นพ่อของสิรินทร์ได้ พิพัฒน์นั่งอยู่ในห้องจนถึงเย็น กว่าที่โอเมก้าจะฟื้นขึ้น เขาก็ทำอาหารเย็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว สิรินทร์เดินออกจากห้องนอน เขานึกว่าคุณอากลับไปแล้ว แต่พอเขาออกมา ก็ได้กลิ่นอาหารลอยมาเตะจมูกทันที "ตื่นแล้วเหรอ อาทำข้าวต้มไว้ให้มาทานเร็วจะได้ทานยา"พิพัฒน์ยิ้มให้กับโอเมก้าที่เดินออกมาจาก ห้อง เขาถือวิสาสะใช้ห้องครัวของโอเมก้าในการทำอาหาร พิพัฒน