บททั้งหมดของ บำเรอไฟ: บทที่ 41 - บทที่ 50

ตอนที่ 41 คลิปเสียง ปลายนิ้วเรียวเริ่มสั่นเทาเมื่อเลื่อนไปยังหน้าจอไอแพด ด้วยหัวใจที่เต้นโครมคราม ราวกับมันจะทะลุออกมานอกอกเสียให้ได้ เธอไม่รู้เลยจริง ๆ ว่านี่มันคืออะไร แต่เพราะมันเกี่ยวกับพี่ชายเธอ และหากว่าเธอจะกดเข้าไปฟังมัน เขาคงไม่.… เขาคงไม่ว่าอะไรเธอหรอกมั้ง เมื่อคิดได้เช่นนั้นกนกรดาจึงกลั้นหายใจขณะปลายนิ้วเรียวได้แตะลงไปบนแอพพลิเคชันนั้น “ไง ไอ้ต่อ” เสียงของอาชาไนยพูดขึ้น แต่ปลายสายยังคงเงียบอยู่ เธอไม่ได้ยินเสียงพี่ชายเธอพูดอะไรเลย จนกระทั่งสักพักอาชาไนยจึงพูดขึ้นมาอีกครั้ง “หึ ได้ข่าวว่ามึงหนีหัวซุกหัวซุนเหมือนหมาจนตรอก กูก็นึกว่ามึงจะโดนตะกั่วฝังกะโหลกไปแล้วซะอีก!!” “มึงเป็นใคร ทำไมถึงมารับโทรศัพท์น้องสาวกู ยัยต่ายน้องกูอยู่ไหน!!” “กูเป็นใครเหรอ เหอะ! นอกจากจะเป็นตัวต้นเหตุให้น้องสาวกูกับลูกในท้องของเธอต้องมาตาย มึงยังเสือกความจำสั้นอีกเหรอวะ หลอกล่อยัยกวางให้โอนเงินสิบห้าล้านบาทให้ อีกทั้งยังพูดตัดขาดความสัมพันธ์อย่างไม่ใยดี ในขณะที่น้องกูอุ้มท้องลูกของมึง คนเลวระยำอย่างมึงสมควรตายแทนน้องสาวกูซะด้วยซ้ำ!” “นี่คงจะเป็นพี่ชายน้องกวางสินะ…คุณอาชาไนย!!” พูดเพ

ตอนที่ 43 ไม่เคยอิ่มNC+ “ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ เจ็บเหรอครับ?” น้ำเสียงอ่อนโยนได้เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความห่วงใย เมื่อสีหน้าของอีกคนไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไหร่นัก “ค่ะ ต่ายเจ็บนิดหน่อยค่ะ” กนกรดาพูดขึ้นเมื่อเธอรู้สึกเจ็บ ๆ แสบ ๆ ตรงจุดอ่อนไหว ก็จะเป็นเพราะใครซะอีกล่ะ ก็เพราะฝีมือเข้าทั้งนั้น พอกลับมาถึงเพ้นท์เฮ้าส์เขาก็จัดเรื่องอย่างว่ากับเธอไปซะหลายรอบ แม้กระทั่งข้าวเย็นก็ยังไม่ได้ตกถึงท้องเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าเขาไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน อายุอานามเขาก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว ถ้าเทียบกับอายุเธอแล้ว เธอกับเขามีอายุห่างกันเป็นรอบ เขาโยกขย่มอยู่บนร่างกายของเธอเป็นเวลาราว ๆ สามชั่วโมงเห็นจะได้ อีกทั้งตัวเธอเองก็ไม่สามารถที่จะปฏิเสธเขาได้เลย และปล่อยให้เขาหาความสุขจากเรือนร่างของเธออยู่แบบนั้น ที่ผ่านมาเธอก็ปล่อยให้เขาจับกินแทบจะทุกคืนแถมตอนเช้าเขาก็ยังจับเธอกินอีกทุกเช้า แต่เขาเองก็ยังทำตัวราวกับว่าโหยหาอดอยากปากแห้งเรื่องอย่างว่ามานานแสนนานซะอย่างงั้น “งั้นขอพี่ดูหน่อย” “อะ อะไรนะคะ!!” “เดี๋ยวพี่ดูให้ว่ามันบวมหรือว่าอักเสบหรือเปล่า” พูดเพียงแค่นั้นเขาก็จับขาเธอให้กางออก ก่อนจะโน้มใบหน้าคม

ตอนที่ 45 แอบซุกผู้หญิง @คฤหาสน์วัชรโชติ บ้านหลังใหญ่ที่คุ้นเคยทุกวันนี้กลับกว้างขวางขึ้นกว่าเก่าจนน่าใจหาย ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะไม่ได้เห็นกันตาลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้าน คอยเดินเล่นหรือชวนคนเป็นแม่อย่างคุณหญิงมณีพูดคุย หรือแม้แต่ชวนผู้เป็นแม่เข้าครัวทำอาหาร และหาวิธีทำขนมแปลกใหม่มาทำให้ผู้เป็นแม่ได้ช่วยชิม ตั้งแต่ลูกสาวเสียไปบ้านทั้งหลังมันกลับเงียบเหงามากขึ้น ช่วงแรก ๆ ลูกชายที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของเธอ ก็ได้กลับมาค้างที่บ้านบ้างจึงพอคลายเหงาลงได้บ้าง แต่ช่วงหลัง ๆ มานี้อาชาไนยเองก็ดูเหมือนจะงานยุ่งอยู่ตลอด พอกลับจากทำงานก็แวะมาหาคนเป็นแม่อย่างเธอแค่ประเดี๋ยวประด๋าว แล้วก็รีบกลับไปที่เพ้นท์เฮ้าส์ จนคุณหญิงมณีแทบอยากจะไปดูให้รู้แล้วรู้รอด ว่าลูกชายเพียงคนเดียวของเธอแอบซุกซ่อนผู้หญิงสาว ๆ ไว้ในนั้นหรือเปล่า “อิ่ม” คุณหญิงมณีเอ่ยเรียกสาวใช้คนสนิทที่คอยดูแลปรนนิบัติรับใช้กันมานาน “ค่ะ คุณผู้หญิงมีอะไรจะให้อิ่มรับใช้คะ” “ไปบอกตาบุญมีเตรียมเอารถออกให้ฉันที” “คุณผู้หญิงจะไปไหนคะ นี่ก็จวนจะหกโมงเย็นแล้วนะคะ” แม่อิ่มสาวใช้คนสนิทพูดขึ้น เมื่อคุณผู้หญิงที่ไม่เคยจะออกไปไหนเลยใน

ตอนที่ 47 อย่าทำอะไรพี่ฉัน ริสาขยับตัวอย่างอึดอัดอีกทั้งเธอยังรู้สึกปวดร้าวไปทั้งร่าง หลังจากสติที่เลือนรางเริ่มหวนกลับมาเป็นปกติอีกครั้ง ร่างบางของหญิงสาวสะดุ้งลุกพรวดขึ้นเมื่อเห็นว่าตนเองนอนอยู่บนเตียงเพียงลำพังในห้องนอน ข้อมือและขาของเธอยังคงถูกมัดไว้อย่างแน่นหนา รวมถึงผ้าปิดปากด้วย มือเรียวบางพยายามเอื้อมไปแก้มัดที่ข้อเท้า ริสาพยายามเอาตัวรอดอย่างยากลำบาก หากแต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรประตูห้องกลับถูกเปิดออก จนเธอสะดุ้งผวาก่อนจะถัดกายถอยหลังทันควันด้วยความหวาดกลัว ก่อนจะฟังพวกมันยืนคุยกันตรงหน้าประตู “อีนังเด็กนั่นมันฤทธิ์เยอะ ใช้ยานี่กรอกปากมันไปเลยนะครับท่านผู้กำกับจะได้ไม่เหนื่อยท่าน รับรองได้เลยว่าไม่เกินสิบห้านาทีรู้เรื่องแน่นอน” ชายฉกรรจ์หนึ่งในสองคนที่ทำให้เธอสลบในบ้านของกนกรดา อีกทั้งพวกมันยังชกท้องเธอจนสลบไปอีกรอบในห้องมืด ๆ อับ ๆ นั่น มันได้ส่งถาดเครื่องดื่มให้กับชายอีกคน ซึ่งริสาพอจะเดาออกจากคำพูดของพวกมันว่านั่นมันน่าจะเป็นยาปลุกเซ็กซ์ และผู้ชายผู้ถูกเรียกว่าท่านผู้กำกับ ก็รับถาดจากพวกนั้นมาโดยไม่พูดอะไร ก่อนประตูจะถูกปิดลง เมื่อชายพวกนั้นออกไปแล้วชายคนนั้นจึงก้าวออกจา

ตอนที่ 49 เธอต้องไม่เป็นอะไร อาชาไนยละมือไปถอดเสื้อสูทออก และสวมมันให้กับร่างที่อ่อนปวกเปียกของเธอโดยไม่รอช้า จากนั้นเขาจึงหันไปสั่งอะไรบางอย่างกับคนของเขาที่ตามเข้ามา “ไม่ต้องกลัวนะ ฉันมาช่วยเธอแล้ว” น้ำเสียงที่แสนจะอบอุ่นถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากหนา แววตาของเขาต่างเต็มไปด้วยความห่วงใย แต่แล้วเขาก็พบว่าเธอมีเลือดออกเต็มกระโปรงที่เธอสวมใส่อยู่ ใบหน้าคมคายเริ่มซีดเผือดขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นเช่นนั้น “ต่าย อย่าเป็นอะไรนะ ลืมตาก่อนต่าย อย่าเพิ่งหลับ ต่าย….ตื่นขึ้นมาสิ เธอต้องไม่เป็นอะไร” อาชาไนยจับร่างเพรียวเขย่า เสียงเรียกสั่นเครือ ดวงตาผ่าวร้อนขึ้นมา ความรู้สึกที่ไม่เคยเกิด เวลานี้มันกำลังบีบคั้นและหวาดกลัวว่าจะเสียผู้หญิงที่รักไปตลอดกาล เธอได้ยินเพียงแค่เสียงของเขาที่ดังแว่วเข้ามาในหู แต่เธอไม่สามารถที่จะพูดโต้ตอบอะไรเขาได้เลย “นายครับ รีบพาคุณต่ายไปโรงพยาบาลดีกว่าครับ” เมธีลูกคนสนิทรีบพูดขึ้นมาเพื่อเตือนสติผู้เป็นเจ้านาย “ชะ ช่วย พี่ต่อด้วย” น้ำเสียงแหบพร่าพูดขึ้นมาอย่างยากลำบาก พร้อม ๆ กับยกมือขึ้นชี้ไปยังห้องข้าง ๆ ที่พี่ชายเธอถูกล่ามโซ่ไว้ ก่อนเขาจะพยักเป็นเชิงสั่งให้ลูก